III SA/Kr 217/13
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
2013-12-24Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Grzegorz Karcz /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie – Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 24 grudnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. H. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi M. H. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 20 grudnia 2012 r. nr [....] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego postanawia: I. umorzyć postępowanie w części obejmującej żądanie zwolnienia od kosztów sądowych, II. przyznać skarżącej prawo pomocy w zakresie częściowym ustanawiając dla niej radcę prawnego, którego wyznaczy Rada Okręgowej Izby Radców Prawnych.
Uzasadnienie
Skarżąca w datowanym na dzień 18.11.2013 r. piśmie zatytułowanym "Wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku i doręczenie odpisu wyroku z uzasadnieniem wraz z wnioskiem o przyznanie pełnomocnika z urzędu", które własnoręcznie podpisała podała, że wnosi o przyznanie jej w celu sporządzenia i wniesienia skargi kasacyjnej pełnomocnika z urzędu, albowiem jej stan majątkowy i sytuacja rodzinna uniemożliwia ponoszenie wydatków na pełnomocnika bez uszczerbku dla utrzymania siebie i rodziny. Do tego pisma dołączyła kopię wypełnionego formularza PPF. W formularzu tym zaznaczyła zaś, że domaga się zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia radcy prawnego. Z dalszych informacji zawartych w tym formularzu wynika, że skarżącą nie zatrudnia i nie pozostaje w innym stosunku prawnym z jakimkolwiek kwalifikowanym pełnomocnikiem. Pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z mężem, synem i matką. Należy do nich dom o powierzchni 100 m2, nieruchomość rolna o powierzchni 4 ha, samochód osobowy "wolddzwagen" i działka budowlana o powierzchni 0,9 ara. Skarżąca nie pracuje, jej syn nie ma żadnego dochodu a maż rolnik nie ma stałego dochodu. Tylko matka skarżącej otrzymuje 920 zł emerytury.
Uzasadniając swoje starania powtórzyła, że jest osobą niepracującą, mąż prowadząc gospodarstwo rolne ma zaś stałego dochodu. Zaakcentowała, że matka jest ciężko chora i wymaga stałej opieki.
Z urzędu stwierdza się, że na k. 7 i 8 akt zalegają kopie kart wypisowych matki skarżącej stwierdzające, że w okresach pomiędzy 17-23.09.2010 r. oraz 9-15.03.2012 r. rzeczona była hospitalizowana. Z informacji tam zawartych wynika także, iż matka skarżącej jest osobą w podeszłym wieku, borykającą się z wieloma schorzeniami. W oparciu o przedstawione przez organ wraz ze skargą akta administracyjne na zasadzie notorii urzędowej wiadomym ponadto jest, że matka skarżącej legitymuje się orzeczeniem zaliczającym ją do osób ze znacznym stopniem niepełnosprawności wymagającą w celu pełnienia ról społecznych, stałej lub długotrwałej pomocy innych osób w związku ze niezdolnością do samodzielnej egzystencji (k. 13 akt admin.).
Mając na uwadze powyższe zważyć należało co następuje:
Zgodnie z art. 239 pkt 1 lit. a) ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, obowiązek uiszczenia kosztów sądowych nie ciąży na stronie skarżącej działanie lub bezczynność organu w sprawach z zakresu pomocy i opieki społecznej. W postępowaniu sądowo administracyjnym przedmiot skargi opatrzono symbolem "6329" (vide: zarządzenie z 5.03.13 r.) opisywanym przez załącznik nr 1 do zarządzenia Prezesa NSA z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie ustalenia zasad biurowości w sądach administracyjnych jako sprawa z zakresu pomocy społecznej. W konsekwencji uznania, że skarżąca korzysta z ustawowego zwolnienia od kosztów sądowych - co oznacza całkowite zwolnienie strony z obowiązku wnoszenia zarówno opłat sądowych jak i ponoszenia wydatków - jej wniosek w tym zakresie należało uznać za bezprzedmiotowy a w związku z tym postanowiono jak w punkcie pierwszym sentencji działając na zasadzie art. 161 §1 pkt. 3 ppsa w związku z art. 258 §1 i §2 pkt. 7 ppsa.
Bezprzedmiotowość wniosku o zwolnienie od kosztów pozostaje jednak bez wpływu na drugie z żądań a mianowicie ustanowienia radcy prawnego. Zgodnie z aktualnymi poglądami doktryny sąd nie jest bowiem związany żądaniem strony zawartym we wniosku o przyznanie pomocy byleby tylko nie wyszedł ponad żądanie strony (por. komentarz J.P Tarno do art. 246 w : Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2004). W sytuacji więc gdy strona domaga się przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym, sąd może przyznać jej to prawo w zakresie częściowym obejmującym tylko ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika (art. 245 §3 in fine ppsa). Oczywiście pod warunkiem, złożenia oświadczenia, którym strona wykaże, że nie jest wstanie ponieść opłat za jego czynności w postępowaniu przed sądami administracyjnymi bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 §1 pkt. 2 ppsa).
W realiach niniejszej sprawy skarżąca złożyła oświadczenie o jakim mowa w art. 252 ppsa. Oświadczenie to uzupełnione informacjami znanymi z urzędu jest wystarczające do oceny aktualnych możliwości płatniczych strony. Rodzina skarżącej nie należy do zamożnych. Z zasad doświadczenia życiowego wynika, że przy obecnym poziomie cen oraz usług stałe środki jakimi dysponuje to gospodarstwo wystarczają na skromną egzystencję. Okoliczność, że należy do nich wykazany majątek nie zmienia tego spojrzenia. Trudno bowiem wymagać od skarżącej zbycia lub obciążenia domu gdzie zamieszkuje rodzina albo nieruchomości rolnej na której gospodarzy mąż celem zdobycia środków na opłacenie pełnomocnika z wyboru albowiem takie rozporządzenia godziłby w podstawy egzystencji rodziny. Co się zaś tyczy pozostałych składników majątkowych to chociaż potencjalnie posiadają określoną wartość sprzedażną lub podkładową to jednak nie można tracić z pola widzenia, że w przypadku opieki nad osobą starszą i schorowaną powinno dysponować się pewnym zabezpieczeniem nawet gdy Państwo deklaruje powszechny oraz bezpłatny dostęp do świadczeń zdrowotnych. Pozostaje bowiem cały szereg kosztów dodatkowych jak choćby na część leków nierefundowanych czy zaordynowanej diety.
W takiej sytuacji przewidując nawet minimalny koszt opłat za czynności radców prawnych w postępowaniu przed sądami administracyjnymi można stwierdzić, że skarżącej nie będzie stać na wynajęcie kwalifikowanego pełnomocnika. Chociaż bowiem obiektywnie są to kwoty niewielkie, to jednak relatywnie przekraczają możliwości płatnicze strony. Z tego względu należało więc udzielić skarżącej pomocy o którym to prawie traktują przepisy oddziału 2 rozdziału III działu V ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi i ustanowić dla niej radcę prawnego, którego wyznaczy właściwy organ samorządu zawodowego.
Z przytoczonych względów orzeczono jak w punkcie drugim sentencji na podstawie art. 246 §1 pkt. 2 ppsa w związku z art. 245 §3 ppsa.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Grzegorz Karcz /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie – Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 24 grudnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. H. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi M. H. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 20 grudnia 2012 r. nr [....] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego postanawia: I. umorzyć postępowanie w części obejmującej żądanie zwolnienia od kosztów sądowych, II. przyznać skarżącej prawo pomocy w zakresie częściowym ustanawiając dla niej radcę prawnego, którego wyznaczy Rada Okręgowej Izby Radców Prawnych.
Uzasadnienie
Skarżąca w datowanym na dzień 18.11.2013 r. piśmie zatytułowanym "Wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku i doręczenie odpisu wyroku z uzasadnieniem wraz z wnioskiem o przyznanie pełnomocnika z urzędu", które własnoręcznie podpisała podała, że wnosi o przyznanie jej w celu sporządzenia i wniesienia skargi kasacyjnej pełnomocnika z urzędu, albowiem jej stan majątkowy i sytuacja rodzinna uniemożliwia ponoszenie wydatków na pełnomocnika bez uszczerbku dla utrzymania siebie i rodziny. Do tego pisma dołączyła kopię wypełnionego formularza PPF. W formularzu tym zaznaczyła zaś, że domaga się zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia radcy prawnego. Z dalszych informacji zawartych w tym formularzu wynika, że skarżącą nie zatrudnia i nie pozostaje w innym stosunku prawnym z jakimkolwiek kwalifikowanym pełnomocnikiem. Pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z mężem, synem i matką. Należy do nich dom o powierzchni 100 m2, nieruchomość rolna o powierzchni 4 ha, samochód osobowy "wolddzwagen" i działka budowlana o powierzchni 0,9 ara. Skarżąca nie pracuje, jej syn nie ma żadnego dochodu a maż rolnik nie ma stałego dochodu. Tylko matka skarżącej otrzymuje 920 zł emerytury.
Uzasadniając swoje starania powtórzyła, że jest osobą niepracującą, mąż prowadząc gospodarstwo rolne ma zaś stałego dochodu. Zaakcentowała, że matka jest ciężko chora i wymaga stałej opieki.
Z urzędu stwierdza się, że na k. 7 i 8 akt zalegają kopie kart wypisowych matki skarżącej stwierdzające, że w okresach pomiędzy 17-23.09.2010 r. oraz 9-15.03.2012 r. rzeczona była hospitalizowana. Z informacji tam zawartych wynika także, iż matka skarżącej jest osobą w podeszłym wieku, borykającą się z wieloma schorzeniami. W oparciu o przedstawione przez organ wraz ze skargą akta administracyjne na zasadzie notorii urzędowej wiadomym ponadto jest, że matka skarżącej legitymuje się orzeczeniem zaliczającym ją do osób ze znacznym stopniem niepełnosprawności wymagającą w celu pełnienia ról społecznych, stałej lub długotrwałej pomocy innych osób w związku ze niezdolnością do samodzielnej egzystencji (k. 13 akt admin.).
Mając na uwadze powyższe zważyć należało co następuje:
Zgodnie z art. 239 pkt 1 lit. a) ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, obowiązek uiszczenia kosztów sądowych nie ciąży na stronie skarżącej działanie lub bezczynność organu w sprawach z zakresu pomocy i opieki społecznej. W postępowaniu sądowo administracyjnym przedmiot skargi opatrzono symbolem "6329" (vide: zarządzenie z 5.03.13 r.) opisywanym przez załącznik nr 1 do zarządzenia Prezesa NSA z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie ustalenia zasad biurowości w sądach administracyjnych jako sprawa z zakresu pomocy społecznej. W konsekwencji uznania, że skarżąca korzysta z ustawowego zwolnienia od kosztów sądowych - co oznacza całkowite zwolnienie strony z obowiązku wnoszenia zarówno opłat sądowych jak i ponoszenia wydatków - jej wniosek w tym zakresie należało uznać za bezprzedmiotowy a w związku z tym postanowiono jak w punkcie pierwszym sentencji działając na zasadzie art. 161 §1 pkt. 3 ppsa w związku z art. 258 §1 i §2 pkt. 7 ppsa.
Bezprzedmiotowość wniosku o zwolnienie od kosztów pozostaje jednak bez wpływu na drugie z żądań a mianowicie ustanowienia radcy prawnego. Zgodnie z aktualnymi poglądami doktryny sąd nie jest bowiem związany żądaniem strony zawartym we wniosku o przyznanie pomocy byleby tylko nie wyszedł ponad żądanie strony (por. komentarz J.P Tarno do art. 246 w : Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2004). W sytuacji więc gdy strona domaga się przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym, sąd może przyznać jej to prawo w zakresie częściowym obejmującym tylko ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika (art. 245 §3 in fine ppsa). Oczywiście pod warunkiem, złożenia oświadczenia, którym strona wykaże, że nie jest wstanie ponieść opłat za jego czynności w postępowaniu przed sądami administracyjnymi bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 §1 pkt. 2 ppsa).
W realiach niniejszej sprawy skarżąca złożyła oświadczenie o jakim mowa w art. 252 ppsa. Oświadczenie to uzupełnione informacjami znanymi z urzędu jest wystarczające do oceny aktualnych możliwości płatniczych strony. Rodzina skarżącej nie należy do zamożnych. Z zasad doświadczenia życiowego wynika, że przy obecnym poziomie cen oraz usług stałe środki jakimi dysponuje to gospodarstwo wystarczają na skromną egzystencję. Okoliczność, że należy do nich wykazany majątek nie zmienia tego spojrzenia. Trudno bowiem wymagać od skarżącej zbycia lub obciążenia domu gdzie zamieszkuje rodzina albo nieruchomości rolnej na której gospodarzy mąż celem zdobycia środków na opłacenie pełnomocnika z wyboru albowiem takie rozporządzenia godziłby w podstawy egzystencji rodziny. Co się zaś tyczy pozostałych składników majątkowych to chociaż potencjalnie posiadają określoną wartość sprzedażną lub podkładową to jednak nie można tracić z pola widzenia, że w przypadku opieki nad osobą starszą i schorowaną powinno dysponować się pewnym zabezpieczeniem nawet gdy Państwo deklaruje powszechny oraz bezpłatny dostęp do świadczeń zdrowotnych. Pozostaje bowiem cały szereg kosztów dodatkowych jak choćby na część leków nierefundowanych czy zaordynowanej diety.
W takiej sytuacji przewidując nawet minimalny koszt opłat za czynności radców prawnych w postępowaniu przed sądami administracyjnymi można stwierdzić, że skarżącej nie będzie stać na wynajęcie kwalifikowanego pełnomocnika. Chociaż bowiem obiektywnie są to kwoty niewielkie, to jednak relatywnie przekraczają możliwości płatnicze strony. Z tego względu należało więc udzielić skarżącej pomocy o którym to prawie traktują przepisy oddziału 2 rozdziału III działu V ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi i ustanowić dla niej radcę prawnego, którego wyznaczy właściwy organ samorządu zawodowego.
Z przytoczonych względów orzeczono jak w punkcie drugim sentencji na podstawie art. 246 §1 pkt. 2 ppsa w związku z art. 245 §3 ppsa.
