Ustawa o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt

1. Dopuszcza się przywóz zwierząt kopytnych, ptaków, zwierząt akwakultury, małp (Simiae i Prosimiae), pszczół (Apis mellifera), trzmieli, zającowatych, norek, lisów, psów, kotów, fretek i salamander wyłącznie z tych państw trzecich lub ich części, które znajdują się na listach ogłaszanych przez Komisję Europejską, jeżeli:
1) są spełnione wymagania zdrowotne, sanitarne, higieniczne i organizacyjne zabezpieczające przed zagrożeniem epizootycznym lub epidemicznym lub zapewniające właściwą jakość produktów, obejmujące w szczególności wymagania dotyczące:
a) stanu zdrowia przywożonych zwierząt, w tym odnoszące się do badań potwierdzających ten stan oraz określonych szczepień ochronnych, lub
b) gospodarstw, innych miejsc przetrzymywania zwierząt oraz stad lub obszarów, z których pochodzą zwierzęta, lub
c) okresów przebywania zwierząt lub ich stad w danym państwie lub na określonym obszarze tego państwa, z którego są sprowadzane zwierzęta, lub
d) sposobu ustalania pochodzenia zwierząt, w tym zakresu i sposobu prowadzenia ich rejestrów w miejscu pochodzenia, lub
e) przeprowadzenia kwarantanny, lub
f) sposobu i zakresu prowadzenia dokumentacji oraz okresu jej przechowywania, lub
g) środków transportu i warunków transportowania zwierząt
- zwane dalej "wymaganiami zdrowotnymi dla zwierząt", określone przy przywozie danego gatunku zwierząt, uwzględniające ich przeznaczenie;
2) przesyłka zwierząt jest zaopatrzona w oryginał świadectwa zdrowia;
3) zwierzęta są zidentyfikowane zgodnie z odrębnymi przepisami - w przypadku koniowatych.
2. Przepisów ust. 1 nie stosuje się do zwierząt przeznaczonych wyłącznie na tymczasowe wypasanie lub na cele pociągowe, w pobliżu granicy Rzeczypospolitej Polskiej z państwami trzecimi.
3. Świadectwo zdrowia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, powinno:
1) być wystawione przez urzędowego lekarza weterynarii tego państwa trzeciego, z którego są przywożone zwierzęta;
2) być sporządzone co najmniej w jednym z języków urzędowych państwa członkowskiego Unii Europejskiej, w którym jest przeprowadzana kontrola w punkcie kontroli granicznej lub miejscu innym niż punkt kontroli granicznej;
3) potwierdzać, że zostały spełnione wymagania zdrowotne dla zwierząt, w tym wymagania określone w przepisach Unii Europejskiej.
4. Zwierzęta inne niż określone w ust. 1 mogą być przywożone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jako państwa końcowego przeznaczenia, jeżeli na ten przywóz zostało wydane pozwolenie Głównego Lekarza Weterynarii, a przesyłka zwierząt jest zaopatrzona w oryginał świadectwa zdrowia wystawionego przez urzędowego lekarza weterynarii tego państwa trzeciego, z którego są wysyłane zwierzęta.
5. Pozwolenie wydaje się, w drodze decyzji, jeżeli zwierzę:
1) pochodzi z gospodarstwa lub obszaru wolnego od chorób zakaźnych zwierząt, właściwych dla danego gatunku;
2) nie stanowi zagrożenia epizootycznego i epidemicznego.
6. Wniosek o wydanie pozwolenia składa się nie później niż na 14 dni przed dniem zamierzonego wwozu przesyłki na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
7. Wniosek o wydanie pozwolenia zawiera:
1) imię, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwę, siedzibę i adres podmiotu przywożącego zwierzęta;
2) określenie gatunku, rodzaju i liczby przywożonych zwierząt, przy czym w przypadku zwierząt określonych w przepisach wydanych w trybie art. 48 lit. b rozporządzenia 2017/625 liczbę przywożonych zwierząt określa się, jeżeli jest to możliwe;
3) nazwę państwa nabycia zwierząt;
4) określenie przejścia granicznego, z wyłączeniem zwierząt określonych w przepisach wydanych w trybie art. 48 lit. b rozporządzenia 2017/625;
5) określenie zamierzonego terminu wwozu zwierząt;
6) określenie zamierzonego sposobu wykorzystania zwierząt określonych w przepisach wydanych w trybie art. 48 lit. b rozporządzenia 2017/625;
7) podanie miejsca przeznaczenia zwierząt określonych w przepisach wydanych w trybie art. 48 lit. b rozporządzenia 2017/625;
8) wskazanie terminu przeprowadzenia działań związanych z celami naukowymi – w przypadku zwierząt określonych w przepisach wydanych w trybie art. 48 lit. b rozporządzenia 2017/625.
8. Do wniosku o wydanie pozwolenia dołącza się dowód opłaty za rozpatrzenie tego wniosku, w wysokości określonej w przepisach o Inspekcji Weterynaryjnej.
9. W pozwoleniu określa się szczegółowe wymagania zdrowotne dla zwierząt będących przedmiotem przesyłki, a w przypadku zwierząt określonych w przepisach wydanych w trybie art. 48 lit. b rozporządzenia 2017/625 dodatkowo określa się:
1) sposób postępowania z tymi zwierzętami, w szczególności ze zwierzętami wykorzystywanymi do celów naukowych i zwierzętami, które nie zostały wykorzystane do tych celów;
2) termin przeprowadzenia działań związanych z celami naukowymi.
10. Świadectwo zdrowia, o którym mowa w ust. 4, powinno:
1) być sporządzone co najmniej w języku polskim oraz języku urzędowym państwa trzeciego, z którego są przywożone zwierzęta;
2) potwierdzać, że zostały spełnione wymagania zdrowotne dla zwierząt określone w pozwoleniu wydanym przez Głównego Lekarza Weterynarii, oraz zawierać numer i datę wydania tego pozwolenia.

1. Podmiot przywożący zwierzęta określone w przepisach wydanych w trybie art. 48 lit. b rozporządzenia 2017/625, który uzyskał pozwolenie, o którym mowa w art. 13 warunki przywozu zwierząt ust. 4:
1) zgłasza powiatowemu lekarzowi weterynarii przywóz przesyłki w terminie do dnia następującego po dniu dostarczenia zwierząt objętych tą przesyłką;
2) informuje powiatowego lekarza weterynarii o przeprowadzeniu działań związanych z celami naukowymi.
2. Powiatowy lekarz weterynarii po otrzymaniu informacji, o której mowa w ust. 1 pkt 2, lub po upływie terminu, o którym mowa w art. 13 warunki przywozu zwierząt ust. 9 pkt 2, przeprowadza kontrolę w celu sprawdzenia, czy sposób postępowania ze zwierzętami jest zgodny ze sposobem określonym w pozwoleniu, o którym mowa w art. 13 warunki przywozu zwierząt ust. 4.

1. Dopuszcza się wprowadzenie przywożonego bydła i świń przeznaczonych do chowu lub hodowli do stada po uprzednim stwierdzeniu, w drodze decyzji powiatowego lekarza weterynarii właściwego ze względu na położenie gospodarstwa, w którym przebywa stado, że nie naruszy to statusu zdrowotnego zwierząt znajdujących się w tym stadzie.
2. Dopuszcza się przemieszczanie przywożonego bydła i świń, jeżeli są spełnione wymagania weterynaryjne dla tych zwierząt niezbędne dla prowadzenia nimi handlu.
3. Po wprowadzeniu do gospodarstwa bydła lub świń pochodzących z państwa trzeciego żadne zwierzę z tego gospodarstwa nie może być zbyte w okresie 30 dni od dnia wprowadzenia tych zwierząt, chyba że przywożone zwierzę było poddane kwarantannie.
4. Przywożone bydło, świnie, owce i kozy przeznaczone do uboju niezwłocznie dostarcza się bezpośrednio do rzeźni i poddaje ubojowi w terminie 5 dni roboczych od dnia ich dostarczenia.
5. Przywożone koniowate przeznaczone do uboju dostarcza się do rzeźni bezpośrednio albo za pośrednictwem miejsca gromadzenia zwierząt i poddaje ubojowi w terminie określonym w przepisach Unii Europejskiej dotyczących warunków zdrowotnych zwierząt i wymagań weterynaryjnych przy przywozie zwierząt koniowatych na ubój.
6. Przywożony drób przeznaczony do uboju dostarcza się bezpośrednio do rzeźni i poddaje ubojowi niezwłocznie, nie później jednak niż przed upływem 72 godzin od jego dostarczenia do rzeźni.
7. Powiatowy lekarz weterynarii może, uwzględniając warunki określone w przepisach Unii Europejskiej, o których mowa w ust. 5, i biorąc pod uwagę warunki zdrowotne zwierząt, wyznaczyć rzeźnię, do której dostarcza się i poddaje ubojowi zwierzęta wymienione w ust. 4 i 5.

1. Dopuszcza się przywóz niejadalnych produktów pochodzenia zwierzęcego, jeżeli:
1) są spełnione wymagania zdrowotne, sanitarne, higieniczne, techniczne, technologiczne i organizacyjne zabezpieczające przed zagrożeniem epizootycznym lub epidemicznym lub zapewniające właściwą jakość tych produktów, obejmujące w szczególności:
a) wymagania zdrowotne dla zwierząt, z których lub od których są pozyskiwane produkty, lub
b) wymagania sanitarne dla poszczególnych etapów pozyskiwania, wytwarzania lub przetwarzania tych produktów, lub
c) wymagania zdrowotne dla tych produktów, lub
d) wymagania dla osób wykonujących określone czynności w ramach pozyskiwania, wytwarzania lub przetwarzania tych produktów, lub
e) sposób i zakres przeprowadzania urzędowej kontroli pozyskiwania, wytwarzania lub przetwarzania tych produktów w państwie, z którego są sprowadzane, oraz po ich wprowadzeniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub
f) warunki i sposób pakowania, przepakowywania, przechowywania lub magazynowania tych produktów, w tym wymagania dotyczące opakowań, lub
g) wymagania dla znakowania tych produktów, lub
h) wymagania dla sposobu i zakresu prowadzenia dokumentacji oraz okresu jej przechowywania, lub
i) wymagania dla środków transportu i warunków transportowania tych produktów
- zwane dalej "wymaganiami zdrowotnymi dla niejadalnych produktów", określone dla przywozu danego rodzaju niejadalnych produktów pochodzenia zwierzęcego;
2) przesyłka produktów jest zaopatrzona w oryginał świadectwa zdrowia.
2. Świadectwo zdrowia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, powinno:
1) być wystawione przez urzędowego lekarza weterynarii tego państwa trzeciego, z którego są przywożone niejadalne produkty pochodzenia zwierzęcego;
2) potwierdzać, że zostały spełnione wymagania zdrowotne dla niejadalnych produktów, w tym wymagania określone w przepisach Unii Europejskiej;
3) być sporządzone co najmniej w jednym z języków urzędowych państwa członkowskiego Unii Europejskiej, w którym jest przeprowadzana kontrola w punkcie kontroli granicznej lub miejscu innym niż punkt kontroli granicznej.
3. (uchylony)

Dopuszcza się wysyłanie przywiezionego materiału biologicznego z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, jeżeli:
1) są spełnione wymagania weterynaryjne niezbędne do prowadzenia handlu tym materiałem;
2) przesyłka tego materiału jest zaopatrzona w oryginał świadectwa zdrowia wystawionego przez urzędowego lekarza weterynarii państwa, z którego przywieziono ten materiał, albo kopię tego świadectwa poświadczoną zgodnie z art. 50 ust. 2 rozporządzenia 2017/625, a także we wspólny zdrowotny dokument wejścia wystawiony przez granicznego lekarza weterynarii.

1. Minister właściwy do spraw rolnictwa w przypadku podejrzenia wystąpienia lub wystąpienia choroby zakaźnej na terytorium państwa trzeciego lub jego części może, w drodze rozporządzenia, zakazać przywozu zwierząt lub produktów, które mogą przenosić tę chorobę, z całego terytorium tego państwa lub z jego części, mając na uwadze ochronę zdrowia publicznego i ochronę zdrowia zwierząt oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy Unii Europejskiej.
2. Minister właściwy do spraw rolnictwa niezwłocznie informuje inne państwa członkowskie Unii Europejskiej oraz Komisję Europejską o wprowadzonym zakazie, podając uzasadnienie jego wprowadzenia.
3. Zakaz obowiązuje do czasu wydania przez Komisję Europejską decyzji w sprawie zakazu przywozu zwierząt lub produktów.

Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowe wymagania weterynaryjne, w tym wymagania zdrowotne dla zwierząt i produktów niejadalnych, przy przywozie:
a) zwierząt, o których mowa w art. 13 warunki przywozu zwierząt ust. 1, z uwzględnieniem ich gatunku i przeznaczenia,
b) niejadalnych produktów pochodzenia zwierzęcego, z uwzględnieniem rodzaju tych produktów i ich przeznaczenia
- biorąc pod uwagę stan bezpieczeństwa epizootycznego i epidemicznego państwa trzeciego, z którego są one przywożone;
2) szczegółowe wymagania, jakim powinny odpowiadać świadectwa zdrowia, o których mowa w art. 13 warunki przywozu zwierząt ust. 1 pkt 2 oraz art. 15 przywóz niejadalnych produktów pochodzenia zwierzęcego ust. 1 pkt 2, sposób ich wystawiania oraz wzory tych świadectw, z uwzględnieniem gatunku i przeznaczenia zwierząt oraz rodzaju niejadalnych produktów pochodzenia zwierzęcego i ich przeznaczenia, mając na względzie zapewnienie ujednolicenia wzoru tych świadectw z wzorami obowiązującymi w pozostałych państwach członkowskich Unii Europejskiej.