Ustawa o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko

1. Jeżeli przedsięwzięcie jest realizowane lub zrealizowane, a podmiot w związku z realizacją, eksploatacją lub likwidacją tego przedsięwzięcia:
1) narusza warunki, wymogi oraz obowiązki, o których mowa w art. 82 elementy decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach ust. 1 pkt 1 lit. b i e oraz pkt 2 i 5, określone w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach,
2) nie realizuje działań służących zapobieganiu, ograniczaniu i kompensacji znaczącego negatywnego oddziaływania na obszar Natura 2000, określonych w decyzjach, o których mowa w art. 96 obowiązek rozważenia potencjalnego oddziaływania przedsięwzięcia na obszar Natura 2000 ust. 1, w ramach których przeprowadzono ocenę oddziaływania przedsięwzięcia na obszar Natura 2000,
3) narusza obowiązki i wymagania, o których mowa w art. 93 uwzględnienie warunków realizacji przez organ wydający decyzję ust. 2 pkt 1 lit. b oraz pkt 2 i 4, określone w decyzjach, o których mowa w art. 72 tryb wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach ust. 1 pkt 1, 10, 14 i 18, oraz pozwoleniach, o których mowa w art. 82 elementy decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach ust. 1 pkt 4b
- podlega karze pieniężnej w wysokości od 5 000 zł do 1 000 000 zł.
2. Przepis ust. 1 pkt 1 stosuje się, jeżeli warunki, wymogi oraz obowiązki określone w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach nie zostały uwzględnione w decyzjach, o których mowa w art. 86 związanie decyzją o środowiskowych uwarunkowaniach.
3. Karę pieniężną, w drodze decyzji, wymierza wojewódzki inspektor ochrony środowiska, biorąc pod uwagę liczbę i wagę stwierdzonych naruszeń.

1. W przypadku gdy organ gminy właściwej miejscowo ze względu na przedmiot postępowania w sprawie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach nie realizuje obowiązków informacyjnych, o których mowa w art. 33a podanie do publicznej wiadomości informacji przed wydaniem lub zmianą decyzji, albo realizuje te obowiązki w sposób nieprowadzący do skutecznego podania informacji do publicznej wiadomości, powodując ograniczenie dostępu społeczeństwa do informacji o środowisku i konieczność wydłużenia postępowania, organ ten podlega karze pieniężnej w wysokości 2000 zł za każdy dzień:
1) opóźnienia w stosunku do terminu, o którym mowa w art. 33a podanie do publicznej wiadomości informacji przed wydaniem lub zmianą decyzji ust. 1 pkt 2;
2) opóźnienia w stosunku do terminu, o którym mowa w art. 33a podanie do publicznej wiadomości informacji przed wydaniem lub zmianą decyzji ust. 3 pkt 1;
3) przerwy w wykonywaniu czynności niezbędnych do skutecznego podania informacji do publicznej wiadomości przez okres określony w art. 33a podanie do publicznej wiadomości informacji przed wydaniem lub zmianą decyzji ust. 2;
4) przerwy w wykonywaniu czynności niezbędnych do skutecznego podania informacji do publicznej wiadomości przez okres określony w art. 33a podanie do publicznej wiadomości informacji przed wydaniem lub zmianą decyzji ust. 3 pkt 2.
2. Karę pieniężną, w drodze decyzji, wymierza wojewódzki inspektor ochrony środowiska.

1. Od decyzji o wymierzeniu kar pieniężnych, o których mowa w art. 136a kara pieniężna za naruszenie przepisów ustawy przez podmiot realizujący, eksploatujący ub likwidujący przedsięwzięcie i art. 136aa kara pieniężna za naruszenie przepisów ustawy przez organ gminy, przysługuje odwołanie do Głównego Inspektora Ochrony Środowiska.
2. Karę pieniężną wnosi się w terminie 7 dni od dnia, w którym decyzja o jej wymierzeniu stała się ostateczna.
3. Kara pieniężna podlega przymusowemu ściągnięciu w trybie określonym w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
4. Wpływy z kar pieniężnych stanowią dochód budżetu państwa.

Do kar pieniężnych stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. − Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651, z późn. zm.), z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska.