Ustawa o publicznym transporcie zbiorowym

1. Zarządzanie publicznym transportem zbiorowym przez organizatora polega w szczególności na:
1) negocjowaniu i zatwierdzaniu zmian do umowy z operatorem;
2) ocenie i kontroli realizacji przez operatora i przewoźnika usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego;
3) kontroli nad przestrzeganiem przez operatora i przewoźnika zasad funkcjonowania publicznego transportu zbiorowego, o których mowa w art. 46 zasady funkcjonowania publicznego transportu zbiorowego;
4) współpracy przy aktualizacji rozkładów jazdy w celu poprawy funkcjonowania przewozów o charakterze użyteczności publicznej;
5) analizie realizacji zaspokajania potrzeb przewozowych wynikających z wykonywania przewozów na podstawie umowy o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego;
6) dokonywaniu zmian w przebiegu istniejących linii komunikacyjnych;
7) zatwierdzaniu rozkładów jazdy oraz dokonywaniu ich aktualizacji w przypadku przewozów wykonywanych na podstawie zezwolenia na wykonywanie regularnych przewozów osób w krajowym transporcie drogowym;
8) administrowaniu systemem informacji dla pasażera;
9) wykonywaniu zadań, o których mowa w art. 7 publikacja ust. 1 i 3 rozporządzenia (WE) nr 1370/2007;
10) wykonywaniu zadań, o których mowa w art. 82b skarga na przewoźnika drogowego ust. 2 pkt 1 i 3, art. 82e decyzja organu w sprawie skargi na przewoźnika drogowego lub zarządzającego dworcem, art. 82f właściwość organów w sprawach kontroli działalności i skarg na przewoźnika drogowego lub zarządzającego dworcem ust. 1 i art. 95b kara pieniężna nakładana na przewoźnika drogowego lub zarządzającego dworcem ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym;
11) ustanawianiu zintegrowanego systemu taryfowo-biletowego obowiązującego w jego granicach, samodzielnie lub w porozumieniu z innymi organizatorami.
2. Zarządzanie publicznym transportem zbiorowym przez organizatora w zakresie linii komunikacyjnych oraz rozkładów jazdy w ramach transportu kolejowego odbywa się we współpracy z zarządcą infrastruktury kolejowej w zakresie określonym przepisami ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym.
3. Zarządca infrastruktury kolejowej, o którym mowa w ust. 2, uwzględnia potrzeby przewozowe wynikające z realizacji przewozów przez operatora, ujęte w planie transportowym obowiązującym na obszarze właściwości organizatora.

W przypadku wystąpienia okoliczności uniemożliwiających wykonywanie publicznego transportu zbiorowego zgodnie z warunkami zawartej umowy, o której mowa w art. 25 elementy umowy o świadczenie usług publicznego transportu zbiorowego, w szczególności w zakresie przebiegu linii komunikacyjnej lub sieci komunikacyjnej, organizator wyraża zgodę na ograniczenie świadczenia usługi w zakresie publicznego transportu zbiorowego oraz określa warunki, na jakich może być ona wykonywana w tych okolicznościach, na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. – Prawo przewozowe, a w transporcie morskim – na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 18 września 2001 r. – Kodeks morski.

1. W okresie i na obszarze obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego, stanu epidemii albo stanu nadzwyczajnego operator może realizować usługi w zakresie publicznego transportu zbiorowego na linii komunikacyjnej albo sieci komunikacyjnej w międzywojewódzkich i międzynarodowych przewozach pasażerskich w transporcie kolejowym środkiem transportu drogowego, z zachowaniem prawa do rekompensaty, o której mowa w art. 50 finansowanie przewozów o charakterze użyteczności publicznej pkt 3.
2. Zakres i warunki wykonywania przewozu, o którym mowa w ust. 1, w szczególności trasę przewozu i rozkład jazdy, określają organizator z operatorem w drodze zmiany umowy o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego. Zmienione postanowienia umowne mogą dotyczyć przewozu realizowanego w okresie i na obszarze obowiązywania stanów, o których mowa w ust. 1.
3. Do przewozu, o którym mowa w ust. 1, mają zastosowanie przepisy dotyczące cen biletów ulgowych ustalonych na podstawie przepisów, o których mowa w art. 46 zasady funkcjonowania publicznego transportu zbiorowego ust. 1 pkt 6 lit. a, w zakresie dotyczącym przewozu środkami publicznego transportu zbiorowego kolejowego.

1. Do kontroli zaświadczenia, o którym mowa w art. 28 zaświadczenie potwierdzające uprawnienia do świadczenia usług publicznego transportu zbiorowego ust. 1, oraz warunków realizacji przewozów w nim określonych są uprawnieni:
1) organizator właściwy ze względu na miejsce kontroli lub osoba przez niego upoważniona;
2) organy, o których mowa w art. 89 kontrole drogowe ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym.
2. Do kontroli dokumentów, o której mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio art. 89 kontrole drogowe ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym.
3. Organizator właściwy ze względu na miejsce kontroli lub osoba przez niego upoważniona może dokonywać kontroli biletów. Przepis art. 33a kontrola dokumentów przewozu osób lub bagażu ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. - Prawo przewozowe stosuje się odpowiednio.