Ustawa o nadzorze nad rynkiem finansowym

1. Urząd Komisji Nadzoru Finansowego, zwany dalej „Urzędem Komisji”, jest państwową osobą prawną, której zadaniem jest zapewnienie obsługi Komisji Nadzoru Finansowego i Przewodniczącego Komisji Nadzoru Finansowego.
2. Siedzibą Urzędu Komisji jest Warszawa.
3. Nadzór nad działalnością Urzędu Komisji sprawuje Prezes Rady Ministrów.
4. Organami Urzędu Komisji są:
1) Komisja Nadzoru Finansowego, zwana dalej „Komisją”, która jest właściwa w sprawach nadzoru nad rynkiem finansowym;
2) Przewodniczący Komisji, który kieruje działalnością Urzędu Komisji i reprezentuje Urząd Komisji na zewnątrz.
5. Przewodniczący Komisji kieruje pracami Komisji i reprezentuje ją na zewnątrz.
6. Komisja posiada prawo używania pieczęci z godłem państwowym.

Komisja jest właściwym organem w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 40 rozporządzenia nr 575/2013, z wyłączeniem:
1) wydawania aktów, o których mowa w art. 89 ust. 3, art. 124 ust. 1a, art. 164 ust. 5, art. 178 , art. 284 ust. 4, art. 327 ust. 2, art. 395 ust. 1, art. 400 ust. 2 i 3, art. 412 ust. 5 zdanie drugie i art. 416 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia nr 575/2013;
2) spraw, o których mowa w art. 458 rozporządzenia nr 575/2013.

Komisja jest właściwym organem w rozumieniu art. 4 pkt 8 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1286/2014 z dnia 26 listopada 2014 r. w sprawie dokumentów zawierających kluczowe informacje, dotyczących detalicznych produktów zbiorowego inwestowania i ubezpieczeniowych produktów inwestycyjnych (PRIIP) (Dz. Urz. UE L 352 z 09.12.2014, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1286/2014”.

1. Komisja może, zgodnie z art. 7 ust. 1 rozporządzenia nr 1286/2014, określić, w drodze decyzji, język inny niż język polski, w jakim sporządza się dokument zawierający kluczowe informacje dotyczące detalicznego produktu zbiorowego inwestowania, o którym mowa w art. 4 pkt 1 rozporządzenia nr 1286/2014, zwanego dalej „PRIP”, jeżeli produkt ten jest dystrybuowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Do decyzji, o której mowa w ust. 1, przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2023 r. poz. 775 i 803) stosuje się odpowiednio.
3. Decyzja, o której mowa w ust. 1, jest natychmiast wykonalna.
4. Decyzja, o której mowa w ust. 1, podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Komisji Nadzoru Finansowego. Informacje o wydaniu decyzji Komisja przekazuje niezwłocznie do publicznej wiadomości za pośrednictwem agencji informacyjnej, o której mowa w art. 58 agencja informacyjna ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych.
5. Osoba sprzedająca PRIP lub osoba doradzająca w zakresie PRIP, w rozumieniu przepisów rozporządzenia nr 1286/2014, może proponować PRIP inwestorowi indywidualnemu, o którym mowa w art. 4 pkt 6 lit. a rozporządzenia nr 1286/2014, na podstawie dokumentu zawierającego kluczowe informacje, sporządzonego w języku określonym w decyzji Komisji wydanej na podstawie ust. 1, pod warunkiem przyjęcia, najpóźniej przed zawarciem pierwszej transakcji dotyczącej tego PRIP, oświadczenia od inwestora indywidualnego, że posługuje się on językiem, w którym sporządzono ten dokument, w stopniu umożliwiającym mu zrozumienie informacji zawartych w tym dokumencie.
6. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 5, złożone osobom, o których mowa w ust. 5, jest skuteczne również w odniesieniu do dokumentów zawierających kluczowe informacje odnoszących się do innych PRIP, sporządzonych w języku wskazanym w tym oświadczeniu, których sprzedaży te osoby dokonują lub w zakresie których doradzają.

1. W przypadku gdy wymaga tego ochrona uzasadnionych interesów inwestorów lub konieczność zapobieżenia zagrożeniu prawidłowego funkcjonowania rynku finansowego, Komisja, w drodze decyzji, może uchylić decyzję, o której mowa w art. 3ba decyzja o określeniu do sporządzenia dokumentu języka innego niż polski ust. 1.
2. Do decyzji, o której mowa w ust. 1, przepisy art. 3ba decyzja o określeniu do sporządzenia dokumentu języka innego niż polski ust. 2–4 stosuje się odpowiednio.

1. W przypadku naruszenia obowiązków, o których mowa w art. 5 ust. 1, art. 6 , art. 7 , art. 8 ust. 1-3, art. 9 , art. 10 ust. 1, art. 13 ust. 1, 3 i 4 oraz art. 14 i art. 19 rozporządzenia nr 1286/2014, Komisja może, w drodze decyzji:
1) zakazać proponowania detalicznego produktu zbiorowego inwestowania i ubezpieczeniowego produktu inwestycyjnego, o którym mowa w art. 4 pkt 3 rozporządzenia nr 1286/2014;
2) nakazać zawieszenie proponowania detalicznego produktu zbiorowego inwestowania i ubezpieczeniowego produktu inwestycyjnego, o którym mowa w art. 4 pkt 3 rozporządzenia nr 1286/2014;
3) wydać publiczne ostrzeżenie wskazujące osobę odpowiedzialną za naruszenie prawa oraz charakter tego naruszenia;
4) zakazać posługiwania się dokumentem zawierającym kluczowe informacje, który nie spełnia wymogów art 6‒8 lub art. 10 rozporządzenia nr 1286/2014, oraz nakazać publikację nowej wersji tego dokumentu spełniającej te wymogi;
5) nałożyć karę pieniężną do wysokości nieprzekraczającej:
a) w przypadku osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej:
- kwoty 21 569 000 zł lub 3% przychodów netto ze sprzedaży towarów i usług oraz operacji finansowych, a w przypadku zakładu ubezpieczeń ‒ 3% składki przypisanej brutto, wykazanych w ostatnim sprawozdaniu finansowym za rok obrotowy, zatwierdzonym przez organ zatwierdzający, lub
- trzykrotności kwoty korzyści uzyskanych lub strat unikniętych w wyniku naruszenia – w przypadku gdy jest możliwe ich ustalenie,
b) w przypadku osoby fizycznej:
- kwoty 3 019 660 zł lub
- trzykrotności kwoty korzyści uzyskanych lub strat unikniętych w wyniku naruszenia – w przypadku gdy jest możliwe ich ustalenie.
2. Decyzja, o której mowa w ust. 1, jest natychmiast wykonalna.
3. Komisja, nakładając sankcje, o których mowa w ust. 1, uwzględnia okoliczności, o których mowa w art. 25 rozporządzenia nr 1286/2014.
4. W przypadku gdy osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, o której mowa w ust. 1 pkt 5 lit. a, jest jednostką dominującą albo jednostką zależną jednostki dominującej, która ma obowiązek sporządzać skonsolidowane sprawozdania finansowe zgodnie z ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2023 r. poz. 120, 295 i 1598), karę pieniężną, o której mowa w ust. 1 pkt 5 lit. a, ustala się na podstawie przychodów netto ze sprzedaży towarów i usług oraz operacji finansowych, a w przypadku zakładu ubezpieczeń ‒ składki przypisanej brutto, wykazanych w ostatnim rocznym skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym zatwierdzonym przez organ zatwierdzający jednostki dominującej.
5. Komisja przekazuje do publicznej wiadomości informację w szczególności o treści rozstrzygnięcia ostatecznej decyzji, o której mowa w ust. 1, oraz rodzaju i charakterze naruszenia, imieniu i nazwisku osoby fizycznej lub firmie (nazwie) podmiotu, na który została nałożona sankcja, zgodnie z zasadami określonymi w art. 29 rozporządzenia nr 1286/2014.
6. Przekazanie do publicznej wiadomości informacji określonych w ust. 5 wymaga podjęcia przez Komisję uchwały.
7. Informacje, o których mowa w ust. 5, dotyczące imienia i nazwiska osoby, na którą została nałożona sankcja, Komisja udostępnia na swojej stronie internetowej przez okres 5 lat, licząc od dnia ich udostępnienia.
8. W przypadku nałożenia sankcji, o której mowa w ust. 1, Komisja może, w drodze decyzji, zobowiązać twórcę, osobę doradzającą lub sprzedającą detaliczny produkt zbiorowego inwestowania i ubezpieczeniowy produkt inwestycyjny, w rozumieniu rozporządzenia nr 1286/2014, do bezpośredniego poinformowania inwestorów indywidualnych w rozumieniu rozporządzenia nr 1286/2014 o rodzaju i wysokości nałożonego środka, organie właściwym do rozpatrzenia skargi lub prawie wystąpienia z roszczeniem odszkodowawczym.
9. (uchylony)

1. Komisja jest właściwym organem w rozumieniu art. 29 ust. 4 i 5 rozporządzenia 2017/2402.
2. Komisja może przeprowadzać kontrolę działalności podmiotów obowiązanych do przestrzegania przepisów rozporządzenia 2017/2402.
3. Celem kontroli jest ustalenie zgodności działalności podmiotów, o których mowa w ust. 2, z przepisami rozporządzenia 2017/2402.
4. Czynności kontrolne są wykonywane przez pracowników Urzędu Komisji po okazaniu legitymacji służbowej oraz doręczeniu upoważnienia wydanego przez Przewodniczącego Komisji lub upoważnioną przez niego osobę.
5. W toku kontroli pracownicy, o których mowa w ust. 4, mają prawo:
1) wstępu do pomieszczeń kontrolowanego podmiotu;
2) swobodnego dostępu do środków łączności oraz, w miarę możliwości, do oddzielnego pomieszczenia biurowego;
3) żądania od kontrolowanego podmiotu lub od osoby przez niego upoważnionej udzielenia ustnych lub pisemnych wyjaśnień związanych z przedmiotem kontroli;
4) wglądu do dokumentów związanych z przedmiotem kontroli, w szczególności dokumentów finansowych, księgowych, handlowych, akt postępowań prowadzonych na podstawie właściwych przepisów prawa, ksiąg, ewidencji, dokumentów wewnętrznych, w tym regulaminów oraz instrukcji, dotyczących działalności kontrolowanego podmiotu, oraz żądania sporządzenia, na koszt kontrolowanego podmiotu, kopii i odpisów tych dokumentów oraz wyciągów z nich, w zakresie niezbędnym do prawidłowego przeprowadzenia i zakończenia kontroli;
5) żądania od kontrolowanego podmiotu poświadczenia za zgodność z oryginałem pozyskiwanych od niego dokumentów;
6) wglądu do danych zawartych w systemie informatycznym związanych z przedmiotem kontroli, w szczególności dokumentów finansowych, księgowych, handlowych, akt postępowań prowadzonych na podstawie właściwych przepisów prawa, ksiąg, ewidencji, dokumentów wewnętrznych, w tym regulaminów oraz instrukcji, dotyczących działalności kontrolowanego podmiotu, oraz żądania sporządzenia, na koszt kontrolowanego podmiotu, kopii tych danych lub wyciągów z nich, w tym w postaci dokumentu elektronicznego w rozumieniu art. 3 katalog pojęć ustawowych pkt 2 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2023 r. poz. 57, 1123, 1234 i 1703), w zakresie niezbędnym do prawidłowego przeprowadzenia i zakończenia kontroli.

Do kontroli, o której mowa w art. 3d uprawnienia pracowników Urzędu KNF przeprowadzających kontrolę ust. 2, stosuje się odpowiednio przepisy rozdziału 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2023 r. poz. 221, 641, 803, 1414 i 2029).

Komisja, w zakresie niezbędnym do sprawowania nadzoru, o którym mowa w art. 1 zakres regulacji ustawy ust. 2 pkt 10, może żądać od jednostki specjalnego przeznaczenia do celów sekurytyzacji, jednostki inicjującej lub jednostki sponsorującej w rozumieniu odpowiednio art. 2 pkt 2, 3 i 5 rozporządzenia 2017/2402 udzielenia informacji poufnych, o których mowa w art. 7 ust. 1 rozporządzenia 2017/2402, w tym informacji ustawowo chronionych.

1. W przypadku naruszenia obowiązków określonych w art. 6 , art. 7 , art. 9 , art. 18 lub art. 27 ust. 4 rozporządzenia 2017/2402 lub w przypadku naruszenia, o którym mowa w art. 32 zmiana ustawy o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych ust. 1 lit. e, f lub h rozporządzenia 2017/2402, Komisja może, w drodze decyzji:
1) nakazać osobie fizycznej, osobie prawnej lub jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej zaprzestanie danego zachowania oraz powstrzymanie się od takiego zachowania w przyszłości;
2) wystąpić do właściwego organu jednostki specjalnego przeznaczenia do celów sekurytyzacji, jednostki inicjującej lub jednostki sponsorującej w rozumieniu odpowiednio art. 2 pkt 2, 3 i 5 rozporządzenia 2017/2402 z wnioskiem o odwołanie członka zarządu tych jednostek odpowiedzialnego za to naruszenie;
3) zawiesić w wykonywaniu czynności członka zarządu podmiotów, o których mowa w pkt 2, odpowiedzialnego za to naruszenie do czasu podjęcia uchwały w sprawie wniosku o jego odwołanie;
4) zakazać osobie odpowiedzialnej za to naruszenie pełnienia funkcji członka zarządu lub funkcji kierowniczych w jednostkach specjalnego przeznaczenia do celów sekurytyzacji, jednostkach inicjujących lub jednostkach sponsorujących w rozumieniu odpowiednio art. 2 pkt 2, 3 i 5 rozporządzenia 2017/2402 przez okres nie krótszy niż miesiąc i nie dłuższy niż rok;
5) zakazać dokonywania w trybie art. 27 ust. 1 rozporządzenia 2017/2402 zgłoszenia o spełnianiu określonych wymogów dotyczących sekurytyzacji, przez okres nie krótszy niż miesiąc i nie dłuższy niż rok – w przypadku, o którym mowa w art. 32 ust. 1 lit. e i f rozporządzenia 2017/2402;
6) cofnąć osobie trzeciej, o której mowa w art. 27 zmiana ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym ust. 2 rozporządzenia 2017/2402, upoważnienie udzielone na podstawie art. 28 ust. 1 rozporządzenia 2017/2402, na okres nie krótszy niż miesiąc i nie dłuższy niż rok – w przypadku, o którym mowa w art. 32 ust. 1 lit. h rozporządzenia 2017/2402;
7) nałożyć karę pieniężną do wysokości nieprzekraczającej:
a) w przypadku osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej:
‒ kwoty 20 869 500 zł lub 10% przychodów netto ze sprzedaży towarów i usług oraz operacji finansowych, a w przypadku zakładu ubezpieczeń – 10% składki przypisanej brutto, wykazanych w ostatnim sprawozdaniu finansowym za rok obrotowy, zatwierdzonym przez organ zatwierdzający, albo
‒ dwukrotności kwoty korzyści uzyskanych lub strat unikniętych w wyniku naruszenia – w przypadku gdy jest możliwe ich ustalenie,
b) w przypadku osoby fizycznej:
‒ kwoty 20 869 500 zł, albo
‒ dwukrotności kwoty korzyści uzyskanych lub strat unikniętych w wyniku naruszenia – w przypadku gdy jest możliwe ich ustalenie.
2. W przypadku gdy osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, o której mowa w ust. 1 pkt 7 lit. a, jest jednostką dominującą albo jednostką zależną jednostki dominującej, która ma obowiązek sporządzać skonsolidowane sprawozdania finansowe zgodnie z ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, karę pieniężną, o której mowa w ust. 1 pkt 7 lit. a, ustala się na podstawie przychodów netto ze sprzedaży towarów i usług oraz operacji finansowych, a w przypadku zakładu ubezpieczeń – składki przypisanej brutto, wykazanych w ostatnim rocznym skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym zatwierdzonym przez organ zatwierdzający jednostki dominującej.
3. Decyzje, o których mowa w ust. 1 pkt 1–6, są natychmiast wykonalne.
4. Komisja, nakładając sankcje i środki naprawcze, o których mowa w ust. 1, uwzględnia okoliczności, o których mowa w art. 33 ust. 2 rozporządzenia 2017/2402.
5. W przypadku wydania decyzji o nałożeniu sankcji w związku z naruszeniem obowiązków określonych w art. 6 , art. 7 lub art. 9 rozporządzenia 2017/2402 lub dokonaniem wprowadzającego w błąd zgłoszenia na podstawie art. 27 ust. 1 rozporządzenia 2017/2402 Komisja przekazuje do publicznej wiadomości informację o treści rozstrzygnięcia ostatecznej decyzji oraz rodzaju i charakterze naruszenia, imieniu i nazwisku osoby fizycznej lub firmie (nazwie) podmiotu, na które została nałożona sankcja, zgodnie z art. 37 rozporządzenia 2017/2402.
6. Przekazanie do publicznej wiadomości informacji określonych w ust. 5 wymaga podjęcia przez Komisję uchwały.
7. Informacje, o których mowa w ust. 5, dotyczące imienia i nazwiska osoby, na którą została nałożona sankcja, Komisja udostępnia na swojej stronie internetowej przez okres roku, licząc od dnia ich udostępnienia.

1. Zawarcie umowy, której przedmiotem jest zobowiązanie kwalifikowalne, o którym mowa w art. 2 pkt 90a ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji (Dz. U. z 2022 r. poz. 2253 oraz z 2023 r. poz. 825, 1705, 1784 i 1843), lub instrument wyemitowany w celu zaliczenia do instrumentów dodatkowych w Tier I, o których mowa w art. 2 pkt 22a tej ustawy, lub instrumentów w Tier II, o których mowa w art. 2 pkt 23b tej ustawy, z inwestorem innym niż którykolwiek z podmiotów wymienionych w art. 3 objaśnienie pojęć pkt 39b lit. a–m ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, zwanym dalej „klientem detalicznym”, oraz pośrednictwo w zawarciu takiej umowy są dopuszczalne, o ile kwota nominalna tego zobowiązania lub instrumentu nie jest niższa niż 400 000 zł albo równowartość tej kwoty wyrażona w innej walucie, ustalona przy zastosowaniu średniego kursu tej waluty ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w dniu podjęcia przez emitenta decyzji o emisji danego instrumentu albo zawarcia tej umowy.
2. W przypadku naruszenia ust. 1 Komisja może, w drodze decyzji:
1) zakazać osobie oferującej klientowi detalicznemu zawarcie umowy zawierania lub pośredniczenia w zawieraniu umów z klientami detalicznymi;
2) nałożyć na osobę oferującą klientowi detalicznemu zawarcie umowy karę pieniężną do wysokości nieprzekraczającej:
a) w przypadku osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej:
– kwoty nieprzekraczającej 10% całkowitego rocznego przychodu wykazanego w ostatnim zbadanym sprawozdaniu finansowym albo
– dwukrotności kwoty korzyści uzyskanych lub strat unikniętych w wyniku naruszenia – w przypadku gdy jest możliwe ich ustalenie,
b) w przypadku osoby fizycznej:
– kwoty 2 905 000 zł albo
– dwukrotności kwoty korzyści uzyskanych lub strat unikniętych w wyniku naruszenia – w przypadku gdy jest możliwe ich ustalenie.
3. W przypadku jednostki dominującej, która sporządza skonsolidowane sprawozdanie finansowe, i jednostki zależnej jednostki dominującej, która sporządza skonsolidowane sprawozdanie finansowe, całkowity roczny przychód, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lit. a, stanowi kwota całkowitego skonsolidowanego rocznego przychodu jednostki dominującej ujawniona w ostatnim zbadanym skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym za rok obrotowy.
4. Decyzja, o której mowa w ust. 2, jest natychmiast wykonalna.
5. Komisja przekazuje do publicznej wiadomości informacje o treści rozstrzygnięcia, o którym mowa w ust. 2, rodzaju i charakterze naruszenia, imieniu i nazwisku osoby fizycznej lub firmie (nazwie) podmiotu, na który została nałożona sankcja.
6. Przekazanie do publicznej wiadomości informacji określonych w ust. 5 wymaga podjęcia przez Komisję uchwały.
7. Informacje, o których mowa w ust. 5, dotyczące imienia i nazwiska osoby, na którą została nałożona sankcja, Komisja udostępnia na stronie internetowej przez okres 5 lat, licząc od dnia ich udostępnienia.
8. W przypadku nałożenia sankcji, o której mowa w ust. 2, Komisja może, w drodze decyzji, zobowiązać osobę, która naruszyła przepis ust. 1, do bezpośredniego poinformowania klientów detalicznych o rodzaju i wysokości nałożonego środka, organie właściwym do rozpatrzenia skargi lub prawie wystąpienia z roszczeniem odszkodowawczym.

1. W przypadku naruszenia art. 27c podmioty obejmujące lub nabywające obligacje kapitałowe ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. o obligacjach (Dz. U. z 2022 r. poz. 2244 oraz z 2023 r. poz. 825 i 1723) Komisja może, w drodze decyzji:
1) nakazać osobie oferującej podmiotowi innemu niż podmiot wymieniony w art. 3 objaśnienie pojęć pkt 39b lit. a–m ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi zawarcie umowy, której przedmiotem jest obligacja kapitałowa, zaprzestanie działań skutkujących naruszeniem art. 27c podmioty obejmujące lub nabywające obligacje kapitałowe ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. o obligacjach oraz powstrzymanie się od takich działań w przyszłości;
2) nałożyć na osobę oferującą podmiotowi innemu niż podmiot wymieniony w art. 3 objaśnienie pojęć pkt 39b lit. a–m ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi zawarcie umowy, której przedmiotem jest obligacja kapitałowa, karę pieniężną do wysokości nieprzekraczającej:
a) w przypadku osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej:
– 10% całkowitego rocznego przychodu wykazanego w ostatnim zbadanym sprawozdaniu finansowym, a w przypadku zakładu ubezpieczeń lub zakładu reasekuracji kwoty nieprzekraczającej 0,5% składki przypisanej brutto, wykazanej w ostatnim zbadanym sprawozdaniu finansowym za rok obrotowy, zatwierdzonym przez organ zatwierdzający, albo
– dwukrotności kwoty korzyści uzyskanych lub strat unikniętych w wyniku naruszenia – w przypadku gdy jest możliwe ich ustalenie,
b) w przypadku osoby fizycznej:
– kwoty 2 905 000 zł albo
– dwukrotności kwoty korzyści uzyskanych lub strat unikniętych w wyniku naruszenia – w przypadku gdy jest możliwe ich ustalenie.
2. W przypadku gdy osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, o której mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a, jest jednostką dominującą albo jednostką zależną jednostki dominującej, która ma obowiązek sporządzać skonsolidowane sprawozdania finansowe zgodnie z ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, karę pieniężną, o której mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a, ustala się na podstawie przychodów netto ze sprzedaży towarów i usług oraz operacji finansowych, a w przypadku gdy jednostką dominującą lub jednostką zależną jest zakład ubezpieczeń lub zakład reasekuracji – składki przypisanej brutto, wykazanych w ostatnim rocznym skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym zatwierdzonym przez organ zatwierdzający jednostki dominującej.
3. Przepisy art. 3h pośrednictwo w zwarciu umowy, której przedmiotem jest zobowiązanie kwalifikowalne lub wyemitowany instrument finansowy ust. 4–8 stosuje się odpowiednio.

Komisja jest właściwym organem w rozumieniu art. 23b ust. 7 rozporządzenia 2016/1011.

Komisja jest właściwym organem w rozumieniu art. 14 rozporządzenia 2019/2088 oraz art. 21 zmiana ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji rozporządzenia 2020/852.

1. W przypadku gdy uczestnik rynku finansowego, o którym mowa w art. 2 pkt 1 rozporządzenia 2019/2088, narusza obowiązki określone w art. 3 ust. 1, art. 4 ust. 1–4, art. 5 , art. 6 ust. 1 lub 3, art. 10 ust. 1, art. 11 ust. 1 lub 2, art. 12 ust. 1, art. 13 ust. 1 lub art. 15 ust. 1 tego rozporządzenia, Komisja może, w drodze decyzji:
1) nakazać uczestnikowi rynku finansowego zaprzestanie działań skutkujących powstaniem naruszeń i niepodejmowanie tych działań w przyszłości;
2) wystąpić do właściwego organu uczestnika rynku finansowego z wnioskiem o odwołanie członka zarządu odpowiedzialnego za naruszenie;
3) zawiesić w wykonywaniu czynności członka zarządu uczestnika rynku finansowego odpowiedzialnego za naruszenie do czasu podjęcia uchwały w sprawie wniosku o jego odwołanie;
4) zakazać osobie odpowiedzialnej za naruszenie pełnienia funkcji członka zarządu lub funkcji kierowniczych w podmiotach będących uczestnikami rynku finansowego przez okres nie krótszy niż miesiąc i nie dłuższy niż rok;
5) nałożyć na uczestnika rynku finansowego karę pieniężną do wysokości nieprzekraczającej kwoty 21 569 000 zł lub 3% przychodów netto ze sprzedaży towarów i usług oraz operacji finansowych, a w przypadku zakładu ubezpieczeń – 3% składki przypisanej brutto, wykazanych w ostatnim sprawozdaniu finansowym za rok obrotowy, zatwierdzonym przez organ zatwierdzający, albo trzykrotności kwoty korzyści uzyskanych lub strat unikniętych w wyniku naruszenia – w przypadku gdy jest możliwe ich ustalenie;
6) nałożyć na osobę odpowiedzialną za naruszenie, która w tym okresie pełniła obowiązki członka zarządu uczestnika rynku finansowego, karę pieniężną w wysokości nieprzekraczającej kwoty 3 019 660 zł.
2. W przypadku gdy uczestnik rynku finansowego, o którym mowa w art. 2 pkt 1 rozporządzenia 2019/2088, jest jednostką dominującą albo jednostką zależną jednostki dominującej, która ma obowiązek sporządzać skonsolidowane sprawozdania finansowe zgodnie z ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, karę pieniężną, o której mowa w ust. 1 pkt 5, ustala się na podstawie przychodów netto ze sprzedaży towarów i usług oraz operacji finansowych, a w przypadku zakładu ubezpieczeń – składki przypisanej brutto, wykazanych w ostatnim rocznym skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym zatwierdzonym przez organ zatwierdzający jednostki dominującej.
3. Decyzje, o których mowa w ust. 1 pkt 1–4, są natychmiast wykonalne.

1. W przypadku gdy uczestnik rynku finansowego, o którym mowa w art. 2 pkt 1 rozporządzenia 2019/2088, narusza obowiązki, o których mowa w art. 7 , art. 8 ust. 1 lub 2 lub art. 9 ust. 1–4 rozporządzenia 2019/2088 lub art. 5 skład Komisji Nadzoru Finansowego–7 rozporządzenia 2020/852, Komisja może, w drodze decyzji:
1) zakazać udostępniania produktu finansowego, o którym mowa w art. 8 ust. 1 lub art. 9 ust. 1, 2 lub 3 rozporządzenia 2019/2088;
2) nakazać zawieszenie udostępniania produktu finansowego, o którym mowa w art. 8 ust. 1 lub art. 9 Zastępcy Przewodniczącego Komisji ust. 1, 2 lub 3 rozporządzenia 2019/2088;
3) wydać publiczne ostrzeżenie wskazujące osobę odpowiedzialną za naruszenie prawa oraz charakter tego naruszenia;
4) nakazać uczestnikowi rynku finansowego zaprzestanie działań skutkujących powstaniem naruszeń i niepodejmowanie tych działań w przyszłości;
5) nałożyć na uczestnika rynku finansowego karę pieniężną do wysokości nieprzekraczającej kwoty 21 569 000 zł lub 3% przychodów netto ze sprzedaży towarów i usług oraz operacji finansowych, a w przypadku zakładu ubezpieczeń – 3% składki przypisanej brutto, wykazanych w ostatnim sprawozdaniu finansowym za rok obrotowy, zatwierdzonym przez organ zatwierdzający, albo trzykrotności kwoty korzyści uzyskanych lub strat unikniętych w wyniku naruszenia – w przypadku gdy jest możliwe ich ustalenie;
6) wystąpić do właściwego organu uczestnika rynku finansowego z wnioskiem o odwołanie członka zarządu odpowiedzialnego za to naruszenie;
7) zawiesić w wykonywaniu czynności członka zarządu uczestnika rynku finansowego odpowiedzialnego za naruszenie do czasu podjęcia uchwały w sprawie wniosku o jego odwołanie;
8) zakazać osobie odpowiedzialnej za naruszenie pełnienia funkcji członka zarządu lub funkcji kierowniczych w podmiotach będących uczestnikami rynku finansowego przez okres nie krótszy niż miesiąc i nie dłuższy niż rok;
9) nałożyć na osobę odpowiedzialną za naruszenie, która w tym okresie pełniła obowiązki członka zarządu uczestnika rynku finansowego, karę pieniężną w wysokości nieprzekraczającej kwoty 3 019 660 zł.
2. W przypadku gdy uczestnik rynku finansowego, o którym mowa w art. 2 cel nadzoru nad rynkiem finansowym pkt 1 rozporządzenia 2019/2088, jest jednostką dominującą albo jednostką zależną jednostki dominującej, która ma obowiązek sporządzać skonsolidowane sprawozdania finansowe zgodnie z ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, karę pieniężną, o której mowa w ust. 1 pkt 5, ustala się na podstawie kwoty całkowitego skonsolidowanego rocznego przychodu podmiotu dominującego ujawnionej w ostatnim zbadanym skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym za rok obrotowy.
3. Decyzje, o których mowa w ust. 1 pkt 1–4 i 6–8, są natychmiast wykonalne.

1. W przypadku gdy doradca finansowy, o którym mowa w art. 2 pkt 11 rozporządzenia 2019/2088, narusza obowiązki określone w art. 3 ust. 2, art. 4 ust. 5, art. 5 , art. 6 ust. 2 lub 3, art. 12 ust. 2, art. 13 ust. 1 lub art. 15 zakaz podejmowania przez członków i pracowników Komisji określonych działań, czynności oraz zatrudnienia ust. 2 tego rozporządzenia, Komisja może, w drodze decyzji:
1) nakazać doradcy finansowemu zaprzestanie działań skutkujących powstaniem naruszeń i niepodejmowanie takich działań w przyszłości;
2) wystąpić do właściwego organu doradcy finansowego z wnioskiem o odwołanie członka zarządu odpowiedzialnego za naruszenie;
3) zawiesić w wykonywaniu czynności członka zarządu doradcy finansowego odpowiedzialnego za naruszenie do czasu podjęcia uchwały w sprawie wniosku o jego odwołanie;
4) zakazać osobie odpowiedzialnej za naruszenie pełnienia funkcji członka zarządu lub funkcji kierowniczych w podmiotach będących doradcami finansowymi przez okres nie krótszy niż miesiąc i nie dłuższy niż rok;
5) nałożyć na doradcę finansowego karę pieniężną do wysokości nieprzekraczającej:
a) w przypadku osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej:
‒ kwoty 21 569 000 zł lub 3% przychodów netto ze sprzedaży towarów i usług oraz operacji finansowych, a w przypadku zakładu ubezpieczeń – 3% składki przypisanej brutto, wykazanych w ostatnim sprawozdaniu finansowym za rok obrotowy, zatwierdzonym przez organ zatwierdzający, albo
‒ trzykrotności kwoty korzyści uzyskanych lub strat unikniętych w wyniku naruszenia – w przypadku gdy jest możliwe ich ustalenie,
b) w przypadku osoby fizycznej:
‒ kwoty 3 019 660 zł albo
‒ trzykrotności kwoty korzyści uzyskanych lub strat unikniętych w wyniku naruszenia – w przypadku gdy jest możliwe ich ustalenie;
6) nałożyć na osobę odpowiedzialną za naruszenie, która w tym okresie pełniła obowiązki członka zarządu w podmiocie będącym doradcą finansowym, karę pieniężną w wysokości nieprzekraczającej kwoty 3 019 660 zł.
2. W przypadku gdy osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej jest jednostką dominującą albo jednostką zależną jednostki dominującej, która ma obowiązek sporządzać skonsolidowane sprawozdania finansowe zgodnie z ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, karę pieniężną, o której mowa w ust. 1 pkt 5 lit. a, ustala się na podstawie przychodów netto ze sprzedaży towarów i usług oraz operacji finansowych, a w przypadku zakładu ubezpieczeń – składki przypisanej brutto, wykazanych w ostatnim rocznym skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym zatwierdzonym przez organ zatwierdzający jednostki dominującej.
3. Decyzje, o których mowa w ust. 1 pkt 1–4, są natychmiast wykonalne.

1. Komisja przekazuje do publicznej wiadomości informację o treści rozstrzygnięcia ostatecznej decyzji, o której mowa w art. 3k uprawnienia KNF w przypadku naruszenia przepisów prawa przez uczestnika rynku finansowego ust. 1, art. 3l uprawnienia KNF w przypadku naruszenia przepisów prawa przez uczestnika rynku finansowego ust. 1 i art. 3m uprawnienia KNF w przypadku naruszenia przepisów prawa przez doradcę finansowego ust. 1, oraz rodzaju i charakterze naruszenia, imieniu i nazwisku osoby fizycznej lub firmie (nazwie) podmiotu, których decyzja ta dotyczy.
2. Przekazanie do publicznej wiadomości informacji określonych w ust. 1 wymaga podjęcia przez Komisję uchwały.
3. Informacje, o których mowa w ust. 1, dotyczące imienia i nazwiska osoby, której dotyczy decyzja, Komisja udostępnia na swojej stronie internetowej przez okres 5 lat, licząc od dnia ich udostępnienia.

1. Komisja jest właściwym organem w rozumieniu art. 2 pkt 18 rozporządzenia 2019/1238.
2. Komisja może przeprowadzać kontrolę działalności dostawców OIPE, o których mowa w art. 2 pkt 15 rozporządzenia 2019/1238, zwanych dalej "dostawcami OIPE" oraz dystrybutorów OIPE, o których mowa w art. 2 pkt 16 rozporządzenia 2019/1238, zwanych dalej "dystrybutorami OIPE".
3. Celem kontroli jest ustalenie zgodności działalności podmiotów, o których mowa w ust. 2, z przepisami rozporządzenia 2019/1238 oraz ustawy z dnia 7 lipca 2023 r. o ogólnoeuropejskim indywidualnym produkcie emerytalnym (Dz. U. poz. 1843).
4. Czynności kontrolne są wykonywane przez pracowników Urzędu Komisji po okazaniu legitymacji służbowej oraz doręczeniu upoważnienia wydanego przez Przewodniczącego Komisji lub upoważnioną przez niego osobę.
5. W toku kontroli pracownicy, o których mowa w ust. 4, mają prawo:
1) wstępu do pomieszczeń kontrolowanego podmiotu;
2) swobodnego dostępu do oddzielnego stanowiska biurowego;
3) żądania od kontrolowanego podmiotu lub od osoby przez niego upoważnionej udzielenia ustnych lub pisemnych wyjaśnień związanych z przedmiotem kontroli;
4) wglądu do dokumentów związanych z przedmiotem kontroli, w szczególności dokumentów finansowych, księgowych, handlowych, akt postępowań prowadzonych na podstawie właściwych przepisów prawa, ksiąg, ewidencji, dokumentów wewnętrznych, w tym regulaminów oraz instrukcji, dotyczących działalności kontrolowanego podmiotu, oraz żądania sporządzenia, na koszt kontrolowanego podmiotu, kopii i odpisów tych dokumentów oraz wyciągów z nich, w zakresie niezbędnym do prawidłowego przeprowadzenia i zakończenia kontroli;
5) żądania od kontrolowanego podmiotu poświadczenia za zgodność z oryginałem pozyskiwanych od niego dokumentów;
6) wglądu do danych zawartych w systemie informatycznym związanych z przedmiotem kontroli, w szczególności dokumentów finansowych, księgowych, handlowych, akt postępowań prowadzonych na podstawie właściwych przepisów prawa, ksiąg, ewidencji, dokumentów wewnętrznych, w tym regulaminów oraz instrukcji, dotyczących działalności kontrolowanego podmiotu, oraz żądania sporządzenia, na koszt kontrolowanego podmiotu, kopii tych danych lub wyciągów z nich, w tym w postaci dokumentu elektronicznego w rozumieniu art. 3 katalog pojęć ustawowych pkt 2 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, w zakresie niezbędnym do prawidłowego przeprowadzenia i zakończenia kontroli.

Do kontroli, o której mowa w art. 3o kontrola działalności dostawców OIPE ust. 2, stosuje się przepisy rozdziału 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców.

1. Komisja może, w drodze decyzji, nałożyć zakaz albo ograniczenie wprowadzania do obrotu lub dystrybucji ogólnoeuropejskiego indywidualnego produktu emerytalnego, zwanego dalej "OIPE", na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo przez dostawców OIPE i dystrybutorów OIPE zarejestrowanych w Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z art. 63 ust. 1 i 2 rozporządzenia 2019/1238.
2. Komisja udostępnia na swojej stronie internetowej komunikaty dotyczące decyzji, o których mowa w ust. 1, zgodnie z art. 63 ust. 4 rozporządzenia 2019/1238.
3. Komisja cofa, w drodze decyzji, zakaz albo ograniczenie, o których mowa w ust. 1, w przypadku gdy ustąpią przesłanki wymienione w art. 63 ust. 1 rozporządzenia 2019/1238.
4. Komisja może nałożyć zakaz albo ograniczenie, o których mowa w ust. 1, jako działania tymczasowe, o których mowa w art. 63 ust. 3 rozporządzenia 2019/1238.

1. Komisja może:
1) opublikować oświadczenie, zgodnie z art. 69 rozporządzenia 2019/1238, w którym wskazuje imię i nazwisko osoby fizycznej lub firmę osoby prawnej odpowiedzialnych za naruszenie przepisów tego rozporządzenia oraz charakter ich naruszenia;
2) w drodze decyzji:
a) nakazać osobie fizycznej, osobie prawnej lub jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej zaprzestanie określonego postępowania oraz powstrzymanie się od ponownego podejmowania tego postępowania,
b) tymczasowo zakazać członkowi organu zarządzającego, nadzorczego lub administracyjnego dostawcy OIPE albo dystrybutora OIPE lub innej osobie fizycznej, których uznano za odpowiedzialnych za naruszenie przepisów o OIPE, pełnienia funkcji kierowniczych w tych podmiotach.
2. Komisja stosuje środki, o których mowa w ust. 1, w przypadku stwierdzenia, że:
1) dostawca OIPE albo dystrybutor OIPE:
a) uzyskał rejestrację OIPE na podstawie fałszywych lub wprowadzających w błąd oświadczeń lub w inny sposób niezgodny z przepisami art. 6 i art. 7 rozporządzenia 2019/1238,
b) oferuje albo dystrybuuje produkty noszące oznaczenie "ogólnoeuropejski indywidualny produkt emerytalny” lub "OIPE” bez wymaganej rejestracji;
2) dostawca OIPE nie zaoferował usługi przenoszenia produktu z naruszeniem przepisów art. 18 lub art. 19 rozporządzenia 2019/1238, nie przekazał informacji o tej usłudze wymaganych zgodnie z przepisami art. 20 rozporządzenie w sprawie wynagrodzeń i nagród dla Przewodniczącego Komisji, jego Zastępców i pracowników Urzędu Komisji i art. 21 zmiana ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji rozporządzenia 2019/1238 lub nie wykonuje obowiązku określonego w art. 48 ust. 1 rozporządzenia 2019/1238;
3) depozytariusz, o którym mowa w art. 2 pkt 26 rozporządzenia 2019/1238, nie wypełnia obowiązków nadzorczych zgodnie z przepisami art. 72 obowiązki depozytariusza funduszu inwestycyjnego i art. 72b zapisywanie aktywów funduszu inwestycyjnego ust. 4 ustawy o funduszach inwestycyjnych.

1. Jeżeli uzasadnia to charakter naruszeń, o których mowa w art. 3r uprawnienia Komisji w przypadku naruszenia przepisów prawa ust. 2, Komisja może nałożyć na podmioty wymienione w tym przepisie, w drodze decyzji, karę pieniężną.
2. Kara pieniężna, o której mowa w ust. 1, jest nakładana:
1) w przypadku osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej w wysokości do:
a) kwoty 21 731 500 zł, ale do wysokości nie większej niż 10% wszystkich przychodów podmiotu, na który jest nakładana kara pieniężna, a w przypadku zakładu ubezpieczeń – do wysokości 10% składki przypisanej brutto, wykazanych w ostatnim sprawozdaniu finansowym za rok obrotowy, zatwierdzonym przez organ zatwierdzający, albo
b) dwukrotności kwoty korzyści uzyskanych w wyniku naruszenia – w przypadku gdy jest możliwe ich ustalenie;
2) w przypadku osoby fizycznej w wysokości do:
a) kwoty 3 042 410 zł albo
b) dwukrotności kwoty korzyści uzyskanych w wyniku naruszenia – w przypadku gdy jest możliwe ich ustalenie.
3. W przypadku gdy osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, o której mowa w ust. 2 pkt 1, jest jednostką dominującą albo jednostką zależną jednostki dominującej, która ma obowiązek sporządzać skonsolidowane sprawozdania finansowe zgodnie z ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, karę pieniężną, o której mowa w ust. 2 pkt 1, ustala się na podstawie wszystkich przychodów podmiotu, na który jest nakładana kara pieniężna, a w przypadku zakładu ubezpieczeń – do wysokości 10% składki przypisanej brutto, wykazanych w ostatnim rocznym skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym zatwierdzonym przez organ zatwierdzający jednostki dominującej.

1. Decyzje, o których mowa w art. 3r uprawnienia Komisji w przypadku naruszenia przepisów prawa ust. 1 pkt 2 i art. 3s kara pieniężna nakładana przez Komisję ust. 1, są natychmiast wykonalne.
2. Decyzje, o których mowa w art. 3r uprawnienia Komisji w przypadku naruszenia przepisów prawa ust. 1 pkt 2 i art. 3s kara pieniężna nakładana przez Komisję ust. 1, są udostępniane na stronie internetowej Komisji, zgodnie z art. 69 rozporządzenia 2019/1238, przez okres 5 lat, licząc od dnia ich udostępnienia.

1. Komisja informuje Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych o cofnięciu zezwolenia na wprowadzanie do obrotu, dystrybucję lub sprzedaż OIPE przez dostawcę OIPE lub dystrybutora OIPE oraz o karach pieniężnych i innych środkach nałożonych, lecz nieopublikowanych zgodnie z art. 69 ust. 3 lit. c rozporządzenia 2019/1238, w tym o odwołaniach od decyzji w tych sprawach i wynikach ich rozpatrzenia.
2. Komisja przekazuje Europejskiemu Urzędowi Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych raz w roku zbiorczą informację o karach administracyjnych i innych środkach nałożonych zgodnie z art. 67 rozporządzenia 2019/1238.

Dostawca OIPE przekazuje Komisji informacje, o których mowa w art. 40 rozporządzenia 2019/1238, w postaci elektronicznej za pomocą systemu teleinformatycznego udostępnionego przez Komisję w formacie danych zgodnym z formatem danych tego systemu teleinformatycznego.

1. Do zadań Komisji należy:
1) sprawowanie nadzoru nad rynkiem finansowym określonego w art. 1 zakres regulacji ustawy ust. 2;
2) podejmowanie działań służących prawidłowemu funkcjonowaniu rynku finansowego;
3) podejmowanie działań mających na celu rozwój rynku finansowego i jego konkurencyjności;
3a) podejmowanie działań mających na celu wspieranie rozwoju innowacyjności rynku finansowego;
3b) podejmowanie działań mających na celu przeciwdziałanie zagrożeniom w zakresie bezpieczeństwa systemów teleinformatycznych w rozumieniu art. 3 katalog pojęć ustawowych pkt 3 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, wykorzystywanych przez podmioty podlegające nadzorowi Komisji, w tym przez wykonywanie zadań organu właściwego do spraw cyberbezpieczeństwa w zakresie określonym przepisami ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o krajowym systemie cyberbezpieczeństwa (Dz. U. z 2023 r. poz. 913 i 1703);
4) podejmowanie działań edukacyjnych i informacyjnych w zakresie funkcjonowania rynku finansowego, jego zagrożeń oraz podmiotów na nim funkcjonujących w celu ochrony uzasadnionych interesów uczestników rynku finansowego, w szczególności poprzez nieodpłatne publikowanie – w formie i czasie przez siebie określonym – ostrzeżeń i komunikatów w publicznym radiu i telewizji w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 2022 r. poz. 1722);
5) udział w przygotowywaniu projektów aktów prawnych w zakresie nadzoru nad rynkiem finansowym;
6) stwarzanie możliwości polubownego i pojednawczego rozstrzygania sporów między uczestnikami rynku finansowego, w szczególności sporów wynikających ze stosunków umownych między podmiotami podlegającymi nadzorowi Komisji a odbiorcami usług świadczonych przez te podmioty;
6a) współpraca z Polską Agencją Nadzoru Audytowego, w tym udzielanie informacji, wyjaśnień i przekazywanie dokumentów, w zakresie niezbędnym do realizacji zadań związanych z monitorowaniem rynku w zakresie, o którym mowa w art. 27 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 537/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie szczegółowych wymogów dotyczących ustawowych badań sprawozdań finansowych jednostek interesu publicznego, uchylającego decyzję Komisji 2005/909/WE (Dz. Urz. UE L 158 z 27.05.2014, str. 77 oraz Dz. Urz. UE L 170 z 11.06.2014, str. 66);
7) wykonywanie innych zadań określonych ustawami.
2. Urząd Komisji przedstawia Prezesowi Rady Ministrów coroczne sprawozdanie ze swojej działalności oraz działalności Komisji w terminie do dnia 31 lipca następnego roku. Sprawozdanie jest jawne i obejmuje w szczególności zestawienie poniesionych w roku budżetowym kosztów, w podziale na obszary nadzoru określone w art. 1 zakres regulacji ustawy ust. 2, oraz kosztów administracyjnych.
3. (uchylony)
4. Komisja zamieszcza na swojej stronie internetowej następujące dane:
1) ogólne kryteria i metody przyjęte w celu sprawdzenia przestrzegania przez bank przepisów art 405–409 rozporządzenia nr 575/2013;
2) raz do roku, z zastrzeżeniem przepisów o tajemnicy zawodowej – podsumowanie wyniku sprawdzenia, o którym mowa w pkt 1, oraz informację o zastosowanych środkach w przypadku stwierdzenia naruszenia przez bank przepisów wymienionych w pkt 1.
5. Komisja, w przypadku wydania decyzji na podstawie art. 7 ust. 3 lub art. 9 ust. 1 rozporządzenia nr 575/2013, zamieszcza na swojej stronie internetowej następujące informacje:
1) kryteria uwzględnione przy ocenie spełnienia przesłanek, o których mowa w art. 7 ust. 3 lit. a lub art. 9 ust. 2 tego rozporządzenia;
2) liczbę wydanych decyzji;
3) w formie zbiorczego zestawienia dla danego państwa członkowskiego:
a) łączną kwotę, na zasadzie skonsolidowanej w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 48 rozporządzenia nr 575/2013, funduszy własnych w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 118 tego rozporządzenia dominującej instytucji z państwa członkowskiego, dla której została wydana decyzja, ulokowanych w jednostkach zależnych w państwie trzecim w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 16 rozporządzenia nr 575/2013,
b) odsetki w łącznych funduszach własnych na zasadzie skonsolidowanej w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 48 rozporządzenia nr 575/2013 funduszy ulokowanych w jednostkach zależnych w państwie trzecim, dominujących instytucji z państwa członkowskiego, dla których zostały wydane decyzje,
c) odsetki w łącznych funduszach własnych na zasadzie skonsolidowanej w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 48 rozporządzenia nr 575/2013 funduszy ulokowanych w jednostkach zależnych w państwie trzecim wymaganych na podstawie art. 92 rozporządzenia nr 575/2013, dominujących instytucji z państwa członkowskiego, dla których zostały wydane decyzje.
6. Komisja zamieszcza na swojej stronie internetowej informacje o aktach prawnych regulujących wymogi ostrożnościowe mające zastosowanie do podmiotów, o których mowa w art. 1 zakres regulacji ustawy ust. 2 pkt 1 i 4.
7. Komisja prowadzi wykaz osób objętych zakazem pełnienia funkcji członka zarządu lub funkcji kierowniczych na podstawie decyzji Komisji, obejmujący:
1) imię (imiona);
2) nazwisko;
3) numer PESEL, a w przypadku jego nieposiadania – datę urodzenia;
4) datę wydania decyzji;
5) sygnaturę sprawy;
6) okres obowiązywania zakazu;
7) podstawę prawną wydania decyzji.

1. Dla realizacji celu, o którym mowa w art. 2 cel nadzoru nad rynkiem finansowym, oraz wykonywania obowiązku, o którym mowa w art. 4 zadania Komisji Nadzoru Finansowego ust. 7, Komisja przetwarza dane osobowe, w tym dane, o których mowa w art. 9 przetwarzanie szczególnych kategorii danych osobowych ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz. Urz. UE L 119 z 04.05.2016, str. 1, z późn. zm.), w zakresie danych dotyczących zdrowia.
2. Dane osobowe, o których mowa w ust. 1, mogą przetwarzać wyłącznie osoby posiadające pisemne upoważnienie. Osoby posiadające pisemne upoważnienie są zobowiązane do zachowania tych danych w tajemnicy na zasadach, o których mowa w art. 16 obowiązek nieujawniania informacji osobom nieupoważnionym ust. 1.
3. Dane osobowe, o których mowa w ust. 1, Komisja przetwarza przez okres 25 lat.
4. Wystąpienie z żądaniem, o którym mowa w art. 18 prawo do ograniczenia przetwarzania danych ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych), nie wpływa na przebieg i wynik postępowań, innych czynności nadzorczych, a także na korzystanie z uprawnień, o których mowa w art. 6 uprawnienia prokuratora i pokrzywdzonego przysługujące Przewodniczącemu Komisji Nadzoru Finansowego, możliwość złożenia zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa oraz wykonanie obowiązków, o których mowa w art. 6b Lista ostrzeżeń publicznych Komisji Nadzoru Finansowego.
5. Komisja jest administratorem danych osobowych przetwarzanych przez sąd polubowny, o którym mowa w art. 18 sąd polubowny przy Komisji ust. 1, oraz przez komisje egzaminacyjne, o których mowa w ustawie z dnia 15 grudnia 2017 r. o dystrybucji ubezpieczeń, ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, ustawie o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej i ustawie z dnia 23 marca 2017 r. o kredycie hipotecznym oraz o nadzorze nad pośrednikami kredytu hipotecznego i agentami.

1. W skład Komisji wchodzą Przewodniczący, trzech Zastępców Przewodniczącego i dziewięciu członków.
2. Członkami Komisji są:
1) minister właściwy do spraw instytucji finansowych albo jego przedstawiciel;
1a) minister właściwy do spraw gospodarki albo jego przedstawiciel;
2) minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego albo jego przedstawiciel;
3) Prezes Narodowego Banku Polskiego albo delegowany przez niego członek Zarządu Narodowego Banku Polskiego;
4) przedstawiciel Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej;
5) przedstawiciel Prezesa Rady Ministrów;
6) przedstawiciel Bankowego Funduszu Gwarancyjnego;
7) przedstawiciel Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów;
8) przedstawiciel ministra – członka Rady Ministrów właściwego do spraw koordynowania działalności służb specjalnych, a jeżeli nie został wyznaczony – przedstawiciel Prezesa Rady Ministrów.
2a. Do Przewodniczącego Komisji, jego Zastępców oraz członków Komisji przepis art. 21 akapit trzeci rozporządzenia, o którym mowa w art. 4 warunki wpisu do rejestru biegłych rewidentów ust. 1 pkt 6a, oraz art. 95 obowiązek zachowania tajemnicy ustawy z dnia 11 maja 2017 r. o biegłych rewidentach, firmach audytorskich oraz nadzorze publicznym (Dz. U. z 2023 r. poz. 1015, 1723 i 1843), stosuje się.
2b. W przypadku gdy minister właściwy do spraw instytucji finansowych, minister właściwy do spraw gospodarki, minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego lub Prezes Narodowego Banku Polskiego nie spełniają warunków, o których mowa w art. 21 akapit trzeci rozporządzenia, o którym mowa w art. 4 zadania Komisji Nadzoru Finansowego ust. 1 pkt 6a, wyznaczają swoich przedstawicieli zgodnie z ust. 2.
3. W posiedzeniach Komisji w sprawach rekomendacji, o których mowa w art. 137 rekomendacje KNF dotyczące dobrych praktyk ostrożnego i stabilnego zarządzania bankami ust. 1 pkt 5 ustawy – Prawo bankowe, mogą uczestniczyć z głosem doradczym wskazani Komisji przedstawiciele izb gospodarczych zrzeszających banki.
4. Każda z izb gospodarczych, o których mowa w ust. 3, jest uprawniona do wskazania Komisji jednego przedstawiciela.
5. Członkowie Komisji, o których mowa w ust. 2 pkt 6–8, uczestniczą w posiedzeniach Komisji wyłącznie z głosem doradczym.

1. W sprawach cywilnych wynikających ze stosunków związanych z uczestnictwem w obrocie na rynku finansowym albo dotyczących podmiotów wykonujących działalność na tym rynku Przewodniczącemu Komisji przysługują uprawnienia prokuratora wynikające z przepisów ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2023 r. poz. 1550, z późn. zm.).
2. W sprawach o przestępstwa:
1) określone w ustawie z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, ustawie – Prawo bankowe, ustawie z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, ustawie o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, ustawie z dnia 15 grudnia 2017 r. o dystrybucji ubezpieczeń, ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych, ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego, ustawie o funduszach inwestycyjnych, ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych, ustawie z dnia 21 listopada 2008 r. o emeryturach kapitałowych, ustawie z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych oraz ustawie z dnia 7 lipca 2022 r. o finansowaniu społecznościowym dla przedsięwzięć gospodarczych i pomocy kredytobiorcom,
2) dotyczące czynów skierowanych przeciwko interesom uczestników rynku, pozostających w związku z działalnością podmiotów wykonujących działalność na tym rynku
- Przewodniczącemu Komisji, na jego wniosek, przysługują uprawnienia pokrzywdzonego w postępowaniu karnym.

Minister Sprawiedliwości, w drodze rozporządzenia, może określić właściwość powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury w sprawach o poszczególne przestępstwa przeciwko rynkowi finansowemu, mając na względzie zapewnienie sprawnego toku postępowania karnego.

1. Komisja podaje do publicznej wiadomości informację o złożeniu zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa określonego w art. 215 odpowiedzialność karna za nieuprawnione używanie określenia "fundusz emerytalny" i art. 216 odpowiedzialność karna za prowadzenie bez zezwolenia działalności zastrzeżonej dla funduszy emerytalnych ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, art. 171 odpowiedzialność karna za prowadzenie działalności bez zezwolenia ust. 1–3 ustawy – Prawo bankowe, art. 56a uchylony i art. 57 odpowiedzialność karna za prowadzenie bez zezwolenia giełdy, giełdowej izby rozrachunkowej lub towarowego domu maklerskiego ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, art. 430 przepis karny ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, art. 89 przepis karny i art. 90 przepis karny ustawy z dnia 15 grudnia 2017 r. o dystrybucji ubezpieczeń, art. 50 nieuprawnione używanie określenia "program emerytalny" ust. 1 i 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych, art. 40 odpowiedzialność karna za nieuprawnione używanie określenia "indywidualne konto emerytalne" lub skrótów "IKE" lub 'IKZE" ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego, art. 287 odpowiedzialność karna za prowadzenie bez zezwolenia działalności inwestycyjnej i art 290–296 ustawy o funduszach inwestycyjnych, art. 178 odpowiedzialność karna za prowadzenie bez zezwolenia działalności w zakresie obrotu instrumentami finansowymi ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, art. 99 odpowiedzialność karna za naruszenie przepisów ustawy w zakresie oferty publicznej papierów wartościowych i art. 99a odpowiedzialność karna za naruszenie zakazu dotyczącego oferty publicznej papierów wartościowych ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych, art. 150 przepis karny i art. 151 przepis karny ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych lub art. 59h odpowiedzialność karna za prowadzenie działalności bez wpisu do rejestru instytucji pożyczkowych i art. 59i odpowiedzialność karna za prowadzenie działalności bez wpisu do rejestru pośredników kredytowych ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim lub art. 37 kara za prowadzenie działalności w zakresie świadczenia usług finansowania społecznościowego bez zezwolenia i art. 38 kara za wykonywanie działalności polegającej na prowadzeniu publicznie dostępnego internetowego systemu informacyjnego kojarzącego inwestorów lub pożyczkodawców z właścicielami projektów ubiegającymi się o finansowanie przedsięwzięć gospodarczych w sposób ustawy z dnia 7 lipca 2022 r. o finansowaniu społecznościowym dla przedsięwzięć gospodarczych i pomocy kredytobiorcom.
2. Informacja, o której mowa w ust. 1, nie może zawierać danych osobowych. Do publicznej wiadomości podaje się firmę (nazwę) podmiotu, w związku z działalnością którego złożone zostało zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa, a w przypadku gdy podmiot ten prowadzi działalność pod innym oznaczeniem, do publicznej wiadomości podaje się także to oznaczenie.
3. Zakazu, o którym mowa w ust. 2, nie narusza podanie do publicznej wiadomości firmy (nazwy), pod którą prowadzi działalność osoba fizyczna.
4. Informacje, o których mowa w ust. 1, podawane są poprzez zamieszczenie na wyodrębnionej stronie internetowej Komisji pod nazwą „Lista ostrzeżeń publicznych Komisji Nadzoru Finansowego”.
5. Na podstawie zawiadomienia przekazanego Komisji przez prokuratora, informacje, o których mowa w ust. 1, uzupełnia się każdorazowo o wzmiankę o prawomocnej odmowie wszczęcia postępowania przygotowawczego albo o prawomocnym umorzeniu postępowania przygotowawczego, a w przypadku wniesienia aktu oskarżenia o wzmiankę o prawomocnym orzeczeniu sądu.
6. W przypadku gdy w związku z podejrzeniem popełnienia przestępstwa określonego w ust. 1, postępowanie przygotowawcze prowadzone jest z urzędu lub na podstawie zawiadomienia podmiotu innego niż Komisja, prokurator zawiadamia o tym Komisję, wskazując w zawiadomieniu firmę (nazwę) lub inne oznaczenie prowadzonej przez dany podmiot działalności, w związku z którą prowadzone jest postępowanie. Przepisy ust. 2–5 stosuje się odpowiednio, z zastrzeżeniem, że na liście, o której mowa w ust. 4, zamieszcza się informację jedynie w przypadku gdy Przewodniczący Komisji skorzystał z uprawnień przysługujących mu na podstawie art. 6 uprawnienia prokuratora i pokrzywdzonego przysługujące Przewodniczącemu Komisji Nadzoru Finansowego ust. 2.
7. W przypadku prawomocnej odmowy wszczęcia postępowania przygotowawczego, prawomocnego umorzenia postępowania przygotowawczego albo wydania przez sąd prawomocnego orzeczenia kończącego postępowanie karne innego niż wyrok skazujący lub wyrok warunkowo umarzający postępowanie karne Komisja na pisemny wniosek podmiotu, w związku z działalnością którego zostało złożone zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1, lub wniosek, o którym mowa w art. 6 uprawnienia prokuratora i pokrzywdzonego przysługujące Przewodniczącemu Komisji Nadzoru Finansowego ust. 2, usuwa informację zamieszczoną na liście, o której mowa w ust. 4, dotyczącą tego podmiotu wraz ze wszystkimi wzmiankami, którymi tę informację uzupełniono, z zastrzeżeniem ust. 8–10.
8. W przypadku gdy w związku z zawiadomieniem, o którym mowa w ust. 1, wszczęto więcej niż jedno postępowanie karne, informację zamieszczoną na liście, o której mowa w ust. 4, dotyczącą danego podmiotu wraz ze wszystkimi wzmiankami, którymi tę informację uzupełniono, usuwa się po zakończeniu wszystkich wszczętych postępowań.
9. W przypadku gdy w związku z zawiadomieniem, o którym mowa w ust. 1, wszczęto jedno postępowanie karne przy jednoczesnej odmowie wszczęcia postępowania przygotowawczego w jednej lub więcej spraw, informację zamieszczoną na liście, o której mowa w ust. 4, dotyczącą danego podmiotu wraz ze wszystkimi wzmiankami, którymi tę informację uzupełniono, usuwa się po zakończeniu tego postępowania.
10. Przepisy ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do informacji zamieszczonych na liście, o której mowa w ust. 4, na podstawie ust. 6 zdanie drugie.
11. Usunięcia informacji, o którym mowa w ust. 7, Komisja dokonuje pod warunkiem posiadania zawiadomienia, o którym mowa w ust. 5. W przypadku gdy Komisja nie posiada tego zawiadomienia, wniosek, o którym mowa w ust. 7, pozostawia się bez rozpoznania i zawiadamia się o tym wnioskodawcę.
12. Komisja z urzędu, po upływie 10 lat od dnia złożenia zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, lub wniosku, o którym mowa w art. 6 uprawnienia prokuratora i pokrzywdzonego przysługujące Przewodniczącemu Komisji Nadzoru Finansowego ust. 2, usuwa informację zamieszczoną w związku z tym zawiadomieniem lub wnioskiem na liście, o której mowa w ust. 4, wraz ze wszystkimi wzmiankami, którymi tę informację uzupełniono. Przepisy ust. 8 i 10 stosuje się odpowiednio.
13. W przypadku gdy pomimo upływu terminu, o którym mowa w ust. 12, postępowanie karne nie zostało zakończone, Komisja z urzędu usuwa informację zamieszczoną na liście, o której mowa w ust. 4, wraz ze wszystkimi wzmiankami, którymi tę informację uzupełniono, po upływie roku od dnia prawomocnego zakończenia tego postępowania karnego. Przepisy ust. 8 i 10 stosuje się odpowiednio.

1. Przewodniczącego Komisji powołuje Prezes Rady Ministrów na pięcioletnią kadencję, spośród osób, które:
1) posiadają obywatelstwo polskie;
2) korzystają z pełni praw publicznych;
3) posiadają co najmniej wykształcenie wyższe i tytuł zawodowy magistra, magistra inżyniera lub tytuł równorzędny;
4) posiadają odpowiednią wiedzę w zakresie nadzoru nad rynkiem finansowym w Rzeczypospolitej Polskiej oraz doświadczenie zawodowe uzyskane w trakcie pracy naukowej, pracy w podmiotach wykonujących działalność na rynku finansowym bądź pracy w organie nadzoru nad rynkiem finansowym;
5) posiadają co najmniej trzyletni staż pracy na stanowiskach kierowniczych;
6) nie były karane za umyślne przestępstwo lub przestępstwo skarbowe;
7) cieszą się nieposzlakowaną opinią i dają rękojmię prawidłowego wykonywania powierzonych zadań.
2. Przewodniczący Komisji pełni obowiązki do dnia powołania swego następcy.

1. Prezes Rady Ministrów odwołuje Przewodniczącego Komisji przed upływem kadencji wyłącznie w przypadku:
1) prawomocnego skazania za umyślne przestępstwo lub przestępstwo skarbowe, lub
2) rezygnacji ze stanowiska, lub
3) utraty obywatelstwa polskiego, lub
4) utraty zdolności do pełnienia powierzonych obowiązków na skutek długotrwałej choroby, trwającej dłużej niż 3 miesiące.
2. Kadencja Przewodniczącego Komisji wygasa w razie jego śmierci lub odwołania.
3. W razie wygaśnięcia kadencji Przewodniczącego Komisji, do czasu powołania nowego Przewodniczącego Komisji, jego obowiązki pełni Zastępca Przewodniczącego wskazany przez Prezesa Rady Ministrów.
4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio, w sytuacji gdy Przewodniczący Komisji nie może przejściowo pełnić obowiązków, a żaden z Zastępców Przewodniczącego nie został przez niego upoważniony. W takim przypadku Zastępca Przewodniczącego wskazany przez Prezesa Rady Ministrów pełni obowiązki do czasu przejęcia obowiązków przez Przewodniczącego Komisji.

Zastępców Przewodniczącego powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek Przewodniczącego Komisji. Zastępcą Przewodniczącego może być osoba, która spełnia wymogi określone w art. 7 Przewodniczący Komisji, ust. 1.

1. (uchylony)
2. (uchylony)
3. Do pracowników Urzędu Komisji stosuje się ustawę z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2023 r. poz. 1465).
4. Porządek i czas pracy w Urzędzie Komisji oraz obowiązki pracodawcy i pracownika określa regulamin pracy ustalany przez Przewodniczącego Komisji.

1. Komisja w zakresie swojej właściwości podejmuje uchwały, w tym wydaje decyzje administracyjne i postanowienia, określone w przepisach odrębnych.
1a. (uchylony)
1b. (uchylony)
1c. (uchylony)
2. Komisja podejmuje uchwały zwykłą większością głosów, w głosowaniu jawnym, w obecności co najmniej pięciu osób wchodzących w jej skład, w tym Przewodniczącego Komisji lub jego Zastępcy. Członkowie Komisji, o których mowa w art. 5 skład Komisji Nadzoru Finansowego ust. 2 pkt 6–8, nie biorą udziału w głosowaniu ani nie są uwzględniani przy liczeniu kworum. W razie równej liczby głosów rozstrzyga głos Przewodniczącego Komisji, a w razie jego nieobecności – głos Zastępcy Przewodniczącego Komisji upoważnionego do kierowania pracami Komisji.
2a. Udział w posiedzeniu Komisji może odbywać się zdalnie przy wykorzystaniu środków komunikacji elektronicznej zapewniających komunikację w czasie rzeczywistym (zdalny udział w posiedzeniu).
2b. Środki o których mowa w ust. 2a, powinny umożliwiać osobom wchodzącym w skład Komisji, przebywającym w miejscu innym niż miejsce posiedzenia, wypowiadanie się w toku obrad, a osobom wchodzącym w skład Komisji z prawem głosu, także głosowanie.
2c. Zdalny udział w posiedzeniu może obejmować także Przewodniczącego Komisji lub Zastępcę upoważnionego do kierowania pracami Komisji, a w wyjątkowych przypadkach wszystkie osoby wchodzące w skład Komisji.
2d. Przepisy ust. 2a–2c stosuje się także do osób, o których mowa w art. 5 skład Komisji Nadzoru Finansowego ust. 3.
2e. Jeżeli przewiduje to regulamin, o którym mowa w ust. 4, Komisja może podejmować uchwały także w trybie obiegowym.
3. Uchwały w imieniu Komisji podpisuje Przewodniczący Komisji lub Zastępca Przewodniczącego.
4. Szczegółową organizację i tryb pracy Komisji określa regulamin Komisji uchwalony przez Komisję.
5. Do postępowania Komisji i przed Komisją stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.
5a. Do spraw z zakresu właściwości Komisji nie stosuje się przepisów art. 29 niedopuszczalność żądania przedłożenia dokumentów w określonych formach i art. 32 potwierdzenie przyjęcia wniosku ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców oraz działu III ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy (Dz. U. z 2022 r. poz. 541).
6. Do decyzji Komisji stosuje się odpowiednio przepis art. 127 odwołania od decyzji wydanej w pierwszej instancji § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.
6a. W postępowaniach z wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy oraz w postępowaniach w sprawie wznowienia postępowania administracyjnego, stwierdzenia nieważności decyzji, a także zmiany lub uchylenia decyzji ostatecznej do Przewodniczącego Komisji, Zastępców Przewodniczącego oraz członków Komisji nie stosuje się przepisu art. 24 wyłączenie pracownika organu od udziału w postępowaniu § 1 pkt 5 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego.
7. O wyłączeniu Zastępcy Przewodniczącego lub członków Komisji od udziału w postępowaniu w sprawie w przypadkach określonych w art. 24 wyłączenie pracownika organu od udziału w postępowaniu § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego postanawia Przewodniczący Komisji na wniosek strony, Zastępcy Przewodniczącego, członka Komisji albo z urzędu.
8. O wyłączeniu Przewodniczącego Komisji od udziału w postępowaniu w sprawie w przypadkach określonych w art. 24 wyłączenie pracownika organu od udziału w postępowaniu § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego postanawia Komisja podejmując uchwałę bez udziału Przewodniczącego Komisji na wniosek strony, Przewodniczącego Komisji, Zastępcy Przewodniczącego lub członka Komisji.
9. Jeżeli Komisja wskutek wyłączenia osób wchodzących w jej skład nie może załatwić sprawy, Prezes Rady Ministrów wyznacza do załatwienia sprawy inny organ administracji publicznej.

1. Na wniosek podmiotu prowadzącego działalność regulowaną w przepisach, o których mowa w art. 1 zakres regulacji ustawy ust. 2, mającego siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej pisemna i ustna komunikacja Komisji z takim podmiotem może odbywać się w języku angielskim. W takim przypadku czynności, o których mowa w art. 5 język czynności urzędowych, oświadczeń, podań i pism ustawy z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim (Dz. U. z 2021 r. poz. 672 oraz z 2023 r. poz. 1672), mogą być dokonywane w języku polskim lub angielskim.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do postępowań, do których stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego, postępowań wyjaśniających, o których mowa w art. 18a postępowanie wyjaśniające ust. 1, oraz do czynności kontrolnych i wizyt nadzorczych, o których mowa w przepisach odrębnych.

1. W sprawach z zakresu właściwości Komisji, dotyczących wyrażenia zgody na pełnienie funkcji w organach podmiotów podlegających nadzorowi Komisji, stroną postępowania jest wyłącznie wnioskodawca. Przepisu art. 31 uprawnienia organizacji społecznych ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego nie stosuje się.
2. Odpis ostatecznej decyzji odmawiającej wyrażenia zgody, o której mowa w ust. 1, doręcza się osobie, której dotyczył wniosek.
3. W odpisie decyzji doręczanej osobie, o której mowa w ust. 2, pomija się informacje ustawowo chronione, chyba że osoba ta ma dostęp do tych informacji w związku z pełnioną funkcją lub na podstawie przepisów odrębnych.
4. Osobie, o której mowa w ust. 2, w terminie 30 dni od dnia doręczenia odpisu decyzji, o której mowa w ust. 2, przysługuje prawo wniesienia skargi do sądu administracyjnego na tę decyzję.

1. Podmiot wykonujący działalność na podstawie przepisów, o których mowa w art. 1 zakres regulacji ustawy ust. 2, a także podmiot zamierzający wykonywać taką działalność, mogą złożyć do Komisji wniosek o wydanie interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania przepisów, o których mowa w art. 1 zakres regulacji ustawy ust. 2, oraz aktów wykonawczych wydanych na ich podstawie, w ich indywidualnej sprawie (interpretacja Komisji).
2. Wniosek o interpretację Komisji może dotyczyć wyłącznie produktów i usług, które mają na celu rozwój innowacyjności rynku finansowego.
3. Wniosek o interpretację Komisji zawiera wyczerpujący opis stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, którego ma dotyczyć interpretacja Komisji, oraz własne stanowisko podmiotu, o którym mowa w ust. 1, w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, a ponadto:
1) oznaczenie firmy (nazwy) oraz adres siedziby albo miejsca zamieszkania podmiotu;
2) numer identyfikacji podatkowej (NIP);
3) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym, o ile podmiot taki numer posiada;
4) adres do korespondencji, w przypadku gdy jest on inny niż adres siedziby albo miejsca zamieszkania podmiotu.
4. Interpretacja Komisji jest wydawana bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 45 dni od dnia złożenia wniosku o jej wydanie, a w przypadkach szczególnie skomplikowanych – nie później niż w terminie 60 dni od dnia złożenia wniosku. Komisja informuje podmiot, o którym mowa w ust. 1, o tym, że uznaje przypadek za szczególnie skomplikowany.
5. Wniosek o interpretację Komisji podlega opłacie w wysokości 1000 zł. Wniosek nieopłacony pozostawia się bez rozpoznania. Opłata nie podlega zwrotowi.
6. Opłata, o której mowa w ust. 5, stanowi przychód Urzędu Komisji.
7. Niewydanie interpretacji Komisji w terminach określonych w ust. 4 uznaje się za potwierdzenie stanowiska podmiotu, o którym mowa w ust. 1.
8. Interpretacja Komisji nie jest wiążąca dla podmiotu, o którym mowa w ust. 1, i Komisji, z zastrzeżeniem że działania tego podmiotu w zakresie, w jakim zastosował się do interpretacji Komisji, nie mogą stanowić podstawy do nałożenia przez Komisję sankcji administracyjnej.
9. Interpretacja Komisji powinna zawierać w szczególności:
1) opis zagadnienia, w związku z którym jest dokonywana;
2) ocenę stanowiska podmiotu, o którym mowa w ust. 3, wraz z uzasadnieniem prawnym.
10. Przepisów ust. 1–9 nie stosuje się:
1) w przypadku gdy wniosek dotyczy przepisów, których naruszenie związane jest z odpowiedzialnością karną;
2) w zakresie tych elementów stanu faktycznego, które w dniu złożenia wniosku o interpretację Komisji są przedmiotem toczącego się postępowania przed Komisją lub przed innymi organami, w tym postępowania sądowego lub sądowoadministracyjnego, albo gdy w tym zakresie sprawa została rozstrzygnięta;
3) w przypadku gdy istnieje uzasadnione przypuszczenie, że działalność, której wniosek dotyczy, mogłaby stanowić obejście przepisów prawa.
11. Podmiot, o którym mowa w ust. 1, występując z wnioskiem o interpretację Komisji, składa oświadczenie, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem w dniu jego złożenia nie są przedmiotem postępowań, o których mowa w ust. 10 pkt 2, prowadzonych w stosunku do niego przed innymi organami.
12. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 11, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie osoby składającej oświadczenie w imieniu podmiotu, o którym mowa w ust. 1, o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.
13. W razie złożenia fałszywego oświadczenia, o którym mowa w ust. 11, interpretacja Komisji nie wywołuje skutków prawnych.

1. Informacje udostępniane przez dany podmiot o działaniach podejmowanych wobec niego lub w zakresie mającym do niego zastosowanie w ramach nadzoru nad rynkiem finansowym, w szczególności o:
1) nadzorze sprawowanym przez Komisję wobec tego podmiotu,
2) interpretacjach, o których mowa w art. 11b interpretacja Komisji w indywidualnej sprawie ust. 1, wydanych na wniosek danego podmiotu,
3) odpowiedziach i stanowiskach, które dany podmiot uzyskał
‒ nie mogą być wykorzystane w celu wywołania przekonania, że produkty lub usługi oferowane przez ten podmiot są wolne od ryzyka albo poziom ryzyka jest znacząco niższy, lub że Komisja gwarantuje wywiązanie się tego podmiotu ze zobowiązań z tego tytułu.
2. W przypadku naruszenia zakazu, o którym mowa w ust. 1, Komisja wydaje podmiotowi zalecenie zaprzestania określonego sposobu posługiwania się daną informacją. W zaleceniu Komisja może wskazać termin lub sposób wykonania zalecenia.
3. W terminie 7 dni od dnia otrzymania zalecenia podmiot może zgłosić zastrzeżenia wobec tego zalecenia. Zgłoszenie zastrzeżeń wstrzymuje obowiązek wykonania zalecenia do czasu podjęcia przez Komisję czynności, o których mowa w ust. 4.
4. W przypadku zgłoszenia zastrzeżeń Komisja może cofnąć zalecenie, wydać nowe zalecenie albo nakazać, w drodze decyzji, wykonanie zalecenia. W decyzji tej Komisja może wskazać termin lub sposób wykonania zalecenia.
5. Decyzję, o której mowa w ust. 4, Komisja może wydać także w przypadku, gdy podmiot nie zgłosi zastrzeżeń w terminie, o którym mowa w ust. 3, i nie wykona zalecenia.
6. W przypadku nowego zalecenia, o którym mowa w ust. 4, uprawnienie, o którym mowa w ust. 3, nie przysługuje. W przypadku niewykonania tego nowego zalecenia Komisja, w drodze decyzji, nakazuje jego wykonanie. W decyzji tej Komisja może wskazać termin lub sposób wykonania tego nowego zalecenia.
7. W przypadku gdy podmiot nie zastosuje się do decyzji, o której mowa w ust. 4, 5 lub 6, Komisja może, w drodze decyzji, nałożyć na ten podmiot karę pieniężną w wysokości nieprzekraczającej kwoty 500 000 zł.

1. Komisja może upoważnić Przewodniczącego Komisji, Zastępców Przewodniczącego oraz pracowników Urzędu Komisji do podejmowania działań w zakresie właściwości Komisji, w tym do wydawania postanowień i decyzji administracyjnych.
2. Upoważnienie, o którym mowa w ust. 1, nie może dotyczyć określonych w przepisach odrębnych rozstrzygnięć co do istoty sprawy w zakresie:
1) rynku bankowego w sprawach:
a) wydawania i uchylania zezwolenia na utworzenie banku,
b) wydawania zezwolenia na utworzenie za granicą banku przez bank krajowy,
c) wydawania zezwolenia na utworzenie oddziału banku krajowego za granicą,
d) wydawania i uchylania zezwolenia na utworzenie oddziału banku zagranicznego,
e) wydawania decyzji, o których mowa w art. 25h zgłoszenie przez KNF sprzeciwu co do nabycia znacznego pakietu akcji banku krajowego oraz art. 25n zakaz wykonywania prawa głosu z akcji lub wykonywania uprawnień podmiotu dominującego ust. 5a i 5d ustawy – Prawo bankowe,
f) (uchylona)
g) (uchylona)
h) (uchylona)
i) wydawania zakazu, o którym mowa w art. 25l nabycie albo objęcie akcji lub praw z akcji banku krajowego wbrew przepisom ustawy ust. 1 i 2 oraz art. 25n ust. 1 ustawy - Prawo bankowe,
ia) wydawania nakazu, o którym mowa w art. 25l nabycie albo objęcie akcji lub praw z akcji banku krajowego wbrew przepisom ustawy ust. 5 oraz art. 25n zakaz wykonywania prawa głosu z akcji lub wykonywania uprawnień podmiotu dominującego ust. 4 ustawy - Prawo bankowe,
j) wydawania zgody na powołanie dwóch członków zarządu banku w formie spółki akcyjnej, w tym prezesa,
k) wydawania zgody na powołanie dwóch członków zarządu banku państwowego, w tym prezesa,
l) wydawania zgody na powołanie prezesa zarządu banku spółdzielczego,
m) wydawania zgody na powołanie dyrektora i jednego z zastępców dyrektora oddziału banku zagranicznego,
n) wydawania zezwolenia, o którym mowa w art. 124 łączenie się banków ustawy - Prawo bankowe,
o) wydawania zezwolenia, o którym mowa w art. 124a zezwolenie na nabycie przedsiębiorstwa bankowego ustawy - Prawo bankowe, na nabycie przedsiębiorstwa bankowego przez bank,
p) wystąpienia z wnioskiem o odwołanie prezesa, wiceprezesa lub innego członka zarządu banku, albo zawieszenie w czynnościach członka zarządu banku,
q) (uchylona)
r) wystąpienia do zarządu banku z żądaniem zwołania nadzwyczajnego walnego zgromadzenia akcjonariuszy,
s) ograniczenia działalności banku,
t) uchylenia zezwolenia na utworzenie banku i podjęcia decyzji o likwidacji banku,
u) przejęcia banku przez inny bank lub połączenia banków,
v) likwidacji banku,
w) wystąpienia do Rady Ministrów o likwidację banku w przypadku banku państwowego,
x) zawieszenia działalności banku i wnioskowania o jego upadłość,
y) ustanowienia zarządu komisarycznego w banku,
z) wydawania opinii w sprawie:
– utworzenia banku państwowego,
– przekształcenia banku państwowego w spółkę akcyjną z udziałem Skarbu Państwa oraz zakresu przeznaczenia majątku banku państwowego na pokrycie kapitału akcyjnego w spółce akcyjnej lub zbyciu tego majątku tworzonej spółce akcyjnej z udziałem Skarbu Państwa,
za) wyłączenia części działalności lub całej działalności banku państwowego, na jego wniosek, na podstawie art. 128b zezwolenie na powierzenie innemu bankowi oceny zdolności do spłaty zobowiązania i analizy ryzyka wypłat ustawy - Prawo bankowe, z obowiązku spełniania niektórych wymogów i norm, o których mowa w tej ustawie,
zb) zastosowania środków, o których mowa w art. 141a środki nadzoru KNF nad instytucjami kredytowymi ust. 2–3 ustawy – Prawo bankowe,
zc) nakładania kary finansowej, o której mowa w art. 138 uprawnienia nadzorcze KNF ust. 3 pkt 3a ustawy - Prawo bankowe,
zd) nakładania kary pieniężnej, o której mowa w art. 141ust awy - Prawo bankowe,
ze) wydawania decyzji, o których mowa w art. 141m plan naprawy ust. 4 oraz art. 141q zatwierdzanie planów naprawy ust. 1, 7 i 10 ustawy – Prawo bankowe,
zf) zatwierdzania planu ochrony kapitału na podstawie art. 61 ust. 2 ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 r. o nadzorze makroostrożnościowym nad systemem finansowym i zarządzaniu kryzysowym w systemie finansowym (Dz. U. z 2022 r. poz. 2536 oraz z 2023 r. poz. 1723),
zg) wydawania decyzji, o której mowa w art. 61 ust. 3 ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 r. o nadzorze makroostrożnościowym nad systemem finansowym i zarządzaniu kryzysowym w systemie finansowym,
zh) wydawania decyzji, o której mowa w art. 48q zatwierdzanie działalności spółek przez KNF ust. 3 lub art. 48s zwolnienie z obowiązku zatwierdzenia prowadzenia działalności ust. 1 ustawy – Prawo bankowe,
zi) wydawania decyzji, o której mowa w art. 174 ust. 3a ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji;
2) rynku emerytalnego w sprawach:
a) wydawania zezwolenia na utworzenie funduszu emerytalnego i towarzystwa emerytalnego,
b) cofania zezwolenia na utworzenie towarzystwa emerytalnego,
c) wydawania zezwolenia na przejęcie zarządzania funduszem emerytalnym oraz połączenie towarzystw emerytalnych,
d) wydawania zezwolenia na nabycie lub objęcie akcji towarzystwa emerytalnego,
e) (uchylona)
f) likwidacji pracowniczego funduszu emerytalnego,
g) nadawania decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności,
h) nakładania kar pieniężnych na towarzystwo emerytalne lub członków jego zarządu, depozytariusza lub osobę trzecią, której fundusz lub towarzystwo powierzyło wykonywanie niektórych czynności lub występowania o zwołanie posiedzenia walnego zgromadzenia, rady nadzorczej lub zarządu towarzystwa emerytalnego,
i) wydawania zgody na powołanie osób na członków zarządu towarzystwa emerytalnego;
3) rynku ubezpieczeniowego w sprawach:
a) wydawania i cofania zezwolenia na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej,
b) wydawania zgody na powołanie osób na członków zarządu,
c) połączenia i podziału zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji,
d) przeniesienia portfela ubezpieczeń i portfela reasekuracji,
e) wydawania decyzji, o których mowa w art. 90 sprzeciw co do nabycia albo objęcia akcji lub praw z akcji lub stania się jednostką dominującą, art. 94 zakaz wykonywania głosu z akcji i reprezentacji zakładu ubezpieczeń i reasekuracji, art. 95 uchylenie przez organ nadzoru orzeczonych wobec zakładu ubezpieczeń zakazów, art. 96 uchylenie przez organ nadzoru orzeczonych wobec zakładu reasekuracji zakazów oraz art. 98 zakaz wykonywania prawa głosu z akcji ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej,
f) likwidacji przymusowej zakładu ubezpieczeń i zakładu reasekuracji,
g) ustanowienia zarządu komisarycznego zakładu ubezpieczeń i zakładu reasekuracji,
h) występowania z wnioskiem o ogłoszenie upadłości zakładu ubezpieczeń i zakładu reasekuracji,
i) nadawania decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności,
j) nakładania kar pieniężnych na zakłady ubezpieczeń i zakłady reasekuracji lub członków zarządu tych zakładów lub prokurentów oraz zawieszania członków zarządu, występowania z wnioskiem o odwołanie członka zarządu lub odwołanie udzielonej prokury lub występowania o zwołanie posiedzenia walnego zgromadzenia;
4) rynku kapitałowego w sprawach:
a) wykluczenia papierów wartościowych z obrotu na rynku regulowanym,
b) zezwolenia na wycofanie akcji z obrotu zorganizowanego,
c) skreślenia maklera papierów wartościowych lub doradcy inwestycyjnego z listy albo zawieszenia jego uprawnień do wykonywania zawodu,
d) udzielenia zezwolenia na prowadzenie działalności maklerskiej,
e) cofnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności maklerskiej lub ograniczenia zakresu jej wykonywania,
f) odmowy wpisu do rejestru agentów firmy inwestycyjnej,
g) skreślenia agenta firmy inwestycyjnej z rejestru, o którym mowa w lit. f, w przypadkach, o których mowa w art. 79 agent firmy inwestycyjnej ust. 9 pkt 1, 3 i 4 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi,
h) wydawania decyzji, o których mowa w art. 54h sprzeciw KNF wobec nabycia albo objęcia akcji lub praw z akcji lub stania się podmiotem dominującym towarzystwa, art. 54l skutki prawne nabycia albo objęcia akcji lub praw z akcji, albo wykonywania uprawnień podmiotu dominującego towarzystwa z naruszeniem prawa, art. 54m uchylenie przez KNF zakazu nabycia albo objęcia akcji lub praw z akcji lub stania się podmiotem dominującym towarzystwa, art. 56 zakaz wykonywania uprawnień podmiotu dominującego lub wykonywania głosu z akcji towarzystwa posiadanych przez podmiot oraz art. 70r zawiadomienie o istotnych zmianach w strukturze akcjonariuszy ustawy o funduszach inwestycyjnych,
i) wyrażenia zgody na nabycie akcji spółki prowadzącej rynek regulowany,
j) (uchylona)
k) poinformowania zagranicznej firmy inwestycyjnej o warunkach prowadzenia działalności maklerskiej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
l) udzielenia zezwolenia na wykonywanie działalności przez towarzystwo funduszy inwestycyjnych oraz zezwolenia na zarządzanie alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi,
m) cofnięcia zezwoleń wymienionych w lit. l,
n) cofnięcia zezwolenia podmiotowi, o którym mowa w art. 32 uprawnienie do obrotu jednostkami uczestnictwa ust. 2 ustawy o funduszach inwestycyjnych,
o) zakazania ogłaszania informacji reklamowych i nakazania ogłaszania odpowiednich sprostowań na podstawie art. 229 obowiązek rzetelnego sporządzania informacji publikowanych przez towarzystwo ust. 5 albo art. 229d informacje dotyczące alternatywnej spółki inwestycyjnej publikowane przez zarządzającego ASI, ust. 2 ustawy o funduszach inwestycyjnych,
p) udzielenia zgody na zmianę depozytariusza funduszu inwestycyjnego,
q) nakazania odstąpienia od umowy z podmiotami, o których mowa w art. 226 prawo wstępu do pomieszczeń w celu kontroli ust. 1 pkt 4–5 ustawy o funduszach inwestycyjnych,
r) nakazania towarzystwu zmiany osób, o których mowa w art. 22 wniosek o zezwolenie na utworzenie funduszu inwestycyjnego ust. 1 pkt 6, art. 58 wniosek o zezwolenie na wykonywanie działalności przez towarzystwo ust. 1 pkt 4 oraz art. 58a załączniki do wniosku o zezwolenie na zarządzanie alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi ust. 3 pkt 1 lit. d i pkt 2 ustawy o funduszach inwestycyjnych,
s) cofnięcia zezwolenia podmiotowi, o którym mowa w art. 192 ust. 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych,
t) zakazania zbywania tytułów uczestnictwa emitowanych przez fundusz zagraniczny,
u) zakazania wykonywania działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez spółkę zarządzającą lub jej oddział w rozumieniu ustawy o funduszach inwestycyjnych, zakazania zawierania przez taką spółkę jakichkolwiek transakcji na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
v) (uchylona)
w) wydawania decyzji, o których mowa w art. 106h sprzeciw wobec zamiaru nabycia albo objęcia akcji lub praw z akcji lub stania się podmiotem dominującym domu maklerskiego, art. 106l skutki prawne nabycia lub objęcia akcji lub praw z akcji z naruszeniem przepisów ustawy, art. 106m uchylenie zakazów będących skutkiem czynności dokonanych z naruszeniem prawa oraz art. 108 uprawnienia nakazowe KNF w zakresie zarządzania domem maklerskim
ustawy o obrocie instrumentami finansowymi,
x) nakazania funduszowi inwestycyjnemu zmiany statutu,
y) nakładania kar pieniężnych,
z) wydawania decyzji, o których mowa w art. 23a decyzje Komisji ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o nadzorze nad rynkiem kapitałowym,
za) udzielenia zezwolenia na świadczenie usług rozliczeniowych jako CCP na podstawie art. 14 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji, a także cofnięcia zezwolenia na świadczenie usług rozliczeniowych jako CCP na podstawie art. 20 tego rozporządzenia,
zb) udzielenia zezwolenia na wykonywanie działalności przez zarządzającego ASI w rozumieniu ustawy o funduszach inwestycyjnych,
zc) cofnięcia zezwolenia wymienionego w lit. zb,
zd) odmowy wpisu zarządzającego ASI w rozumieniu ustawy o funduszach inwestycyjnych do rejestru zarządzających ASI w rozumieniu tej ustawy,
ze) odmowy wpisu towarzystwa lub zarządzającego ASI w rozumieniu ustawy o funduszach inwestycyjnych do rejestru zarządzających EuVECA albo rejestru zarządzających EuSEF w rozumieniu tej ustawy,
zf) wykreślenia zarządzającego ASI w rozumieniu ustawy o funduszach inwestycyjnych z rejestru zarządzających ASI w rozumieniu tej ustawy, w przypadku, o którym mowa w art. 229a kompetencje Komisji w razie naruszenia przepisów prawa przez zarządzającego ASI prowadzącego działalność na podstawie zezwolenia ust. 2 tej ustawy,
zg) wykreślenia towarzystwa lub zarządzającego ASI w rozumieniu ustawy o funduszach inwestycyjnych z rejestru zarządzających EuVECA lub rejestru zarządzających EuSEF w rozumieniu tej ustawy, w przypadkach, o których mowa w art. 229b ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2 tej ustawy,
zh) nakazania zarządzającemu ASI w rozumieniu ustawy o funduszach inwestycyjnych prowadzącemu działalność na podstawie zezwolenia zastąpienia albo odwołania osób, o których mowa w art. 70s wniosek o uzyskanie zezwolenia na wykonywanie działalności przez zarządzającego ASI ust. 3 pkt 3 i 10 tej ustawy,
zi) nakazania zarządzającemu ASI w rozumieniu ustawy o funduszach inwestycyjnych prowadzącemu działalność na podstawie wpisu do rejestru zarządzających ASI w rozumieniu tej ustawy, wpisanemu do rejestru zarządzających EuVECA w rozumieniu tej ustawy, zastąpienia albo odwołania osób, o których mowa w art. 70zc wpis zarządzającego ASI do rejestru zarządzających ASI ust. 2 pkt 3 tej ustawy oraz art. 14 statut Urzędu Komisji ust. 1 lit. a rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 345/2013 z dnia 17 kwietnia 2013 r. w sprawie europejskich funduszy venture capital (Dz. Urz. UE L 115 z 25.04.2013, str. 1),
zj) nakazania zarządzającemu ASI w rozumieniu ustawy o funduszach inwestycyjnych prowadzącemu działalność na podstawie wpisu do rejestru zarządzających ASI w rozumieniu tej ustawy, wpisanemu do rejestru zarządzających EuSEF w rozumieniu tej ustawy, zastąpienia albo odwołania osób, o których mowa w art. 70zc wpis zarządzającego ASI do rejestru zarządzających ASI ust. 2 pkt 3 tej ustawy oraz art. 15 ust. 1 lit. a rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 346/2013 z dnia 17 kwietnia 2013 r. w sprawie europejskich funduszy na rzecz przedsiębiorczości społecznej (Dz. Urz. UE L 115 z 25.04.2013, str. 18),
zk) ograniczenia zakresu wykonywania działalności zarządzania alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi, o którym mowa w art. 228 uprawnienia Komisji w zakresie nakładania sankcji ust. 1c pkt 1, art. 229a kompetencje Komisji w razie naruszenia przepisów prawa przez zarządzającego ASI prowadzącego działalność na podstawie zezwolenia ust. 1 pkt 1 oraz art. 229b kompetencje Komisji w razie naruszenia przepisów prawa przez zarządzającego ASI prowadzącego działalność na podstawie wpisu do rejestru zarządzających ASI wpisanego do rejestru zarządzających EuVECA ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych,
zl) zakazania wykonywania działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zarządzającego z UE lub jego oddział w rozumieniu ustawy o funduszach inwestycyjnych oraz zakazania zawierania przez taki podmiot jakichkolwiek transakcji na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
zm) udzielania zezwoleń, o których mowa w art. 16 lub art. 54 rozporządzenia nr 909/2014, a także cofnięcia tych zezwoleń na podstawie art. 20 ust. 1 oraz art. 57 ust. 1 tego rozporządzenia,
zn) udzielania zezwoleń, o których mowa w art. 12 ust. 1 rozporządzenia 2020/1503, a także cofania tych zezwoleń na podstawie art. 17 tego rozporządzenia;
5) nadzoru nad instytucjami płatniczymi, instytucjami pieniądza elektronicznego i oddziałami zagranicznych instytucji pieniądza elektronicznego w sprawach:
a) wydawania zezwolenia na prowadzenie działalności w charakterze krajowej instytucji płatniczej, krajowej instytucji pieniądza elektronicznego lub oddziału zagranicznej instytucji pieniądza elektronicznego,
b) wydawania nakazów, o których mowa w art. 68 nakaz wyodrębnienia działalności w zakresie usług płatniczych, art. 102 uprawnienia nadzorcze KNF ust. 1 pkt 4, art. 132g nakaz wyodrębnienia działalności w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego lub świadczenia usług płatniczych oraz art. 132z nadzór nad krajowymi instytucjami pieniądza elektronicznego ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych,
c) cofania zezwoleń na prowadzenie działalności w charakterze krajowej instytucji płatniczej, krajowej instytucji pieniądza elektronicznego lub oddziału zagranicznej instytucji pieniądza elektronicznego,
d) ograniczania zakresu działalności krajowej instytucji płatniczej, krajowej instytucji pieniądza elektronicznego, oddziału zagranicznej instytucji pieniądza elektronicznego lub jednostek organizacyjnych tych podmiotów,
e) nakładania kar pieniężnych, o których mowa w art. 73b obowiązki informacyjne krajowej instytucji płatniczej wydającej pieniądz elektroniczny ust. 2, art. 105 uprawnienia KNF wobec krajowej instytucji płatniczej naruszającej przepisy ust. 1 pkt 4 i 5, art. 106 uprawnienia KNF w przypadku rozpowszechniania informacji wprowadzających lub mogących wprowadzać w błąd ust. 2 i art. 132za uprawnienia nadzorcze KNF wobec krajowej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 2 pkt 1 i 2 oraz ust. 4 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych,
f) wydawania decyzji, o których mowa w art. 72d zakaz wykonywania prawa głosu z akcji lub udziałów krajowej instytucji płatniczej lub wykonywania uprawnień jednostki dominującej ust. 6 i 9, art. 132e sprzeciw co do nabycia lub objęcia akcji lub udziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 1 oraz art. 132f zakaz wykonywania uprawnień jednostki dominującej ust. 5a i 5d ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych,
g) zakazu, o którym mowa w art. 132e sprzeciw co do nabycia lub objęcia akcji lub udziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 3 i 4 oraz art. 132f zakaz wykonywania uprawnień jednostki dominującej ust. 1 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych,
h) wydawania nakazu, o którym mowa w art. 132e sprzeciw co do nabycia lub objęcia akcji lub udziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego ust. 6 oraz art. 132f zakaz wykonywania uprawnień jednostki dominującej ust. 4 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych;
5a) nadzoru nad małymi instytucjami płatniczymi w sprawach:
a) odmowy wpisu małej instytucji płatniczej do rejestru oraz zakazu wykonywania działalności objętej wpisem do rejestru,
b) nakładania kar pieniężnych, o których mowa w art. 117s nadzór KNF nad małymi instytucjami płatniczymi ust. 6 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych;
5b) nadzoru nad dostawcami świadczącymi wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku w sprawach:
a) odmowy wpisu dostawcy świadczącego wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku do rejestru oraz zakazu wykonywania działalności objętej wpisem do rejestru,
b) nakładania kar pieniężnych, o których mowa w art. 105 uprawnienia KNF wobec krajowej instytucji płatniczej naruszającej przepisy ust. 1 pkt 4, art. 106 uprawnienia KNF w przypadku rozpowszechniania informacji wprowadzających lub mogących wprowadzać w błąd ust. 2 pkt 1 oraz art. 117d nadzór nad działalnością dostawców usługi dostępu do informacji o rachunku ust. 6 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych;
6) nadzoru nad biurami usług płatniczych w sprawach:
a) odmowy wpisu biura usług płatniczych do rejestru oraz zakazu wykonywania działalności objętej wpisem do rejestru,
b) nakładania kar pieniężnych w przypadkach, o których mowa w art. 129 nadzór nad biurami usług płatniczych ust. 5–7 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych.
2a. Upoważnienie, o którym mowa w ust. 1, nie może dotyczyć także określonych w przepisach o spółdzielczych
kasach oszczędnościowo-kredytowych rozstrzygnięć co do istoty sprawy w zakresie:
1) wydawania zgody na powoływanie trzech członków zarządu Krajowej Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej, w tym prezesa;
2) zatwierdzenia prezesa lub członka zarządu Krajowej Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej;
3) wydawania zgody na powołanie prezesa zarządu kasy;
4) zatwierdzania prezesa zarządu kasy;
5) podwyższenia limitu rezerwy płynnej;
6) ustanowienia i odwołania kuratora;
7) wydawania decyzji o ustanowieniu zarządcy komisarycznego;
8) zmiany statutu Krajowej Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej;
9) zatwierdzenia statutu Krajowej Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej;
10) nakładania upomnienia;
11) wydawania decyzji dotyczących programów postępowania naprawczego;
12) zawieszenia w czynnościach członków organów;
13) ograniczenia zakresu działalności.
3. Osoby, o których mowa w ust. 1, mogą udzielać, w zakresie określonym przez Komisję, dalszych pełnomocnictw pracownikom Urzędu Komisji.
4. Upoważnienie, o którym mowa w ust. 1, nie może dotyczyć uchwalania projektu rocznego planu finansowego, o którym mowa w art. 19b projekt rocznego planu finansowego Urzędu Komisji ust. 1, oraz rocznego sprawozdania finansowego, o którym mowa w art. 19c badanie rocznego sprawozdania finansowego Urzędu Komisji ust. 1.
5. Upoważnienie, o którym mowa w ust. 1, nie może dotyczyć wydawania decyzji, o których mowa w art. 18q decyzja zawierająca ustalenia układu ust. 1, nakładania kar pieniężnych, o których mowa w art. 18u kara pieniężna za niewykonanie zobowiązań podjętych w ramach układu, oraz wydawania rozstrzygnięć co do istoty sprawy w postępowaniu wznowionym na podstawie art. 18w postanowienie w sprawie wznowienia postępowania w razie niewykonania zobowiązań układowych ust.1.

Kara pieniężna, w przypadkach określonych w niniejszej ustawie, w przepisach ustaw, o których mowa w art. 1 zakres regulacji ustawy ust. 2, lub w przepisach odrębnych ustaw może być nałożona przez Komisję także na podmiot, któremu wygasło zezwolenie na prowadzenie działalności, z którą wiąże się naruszenie, albo któremu zostało cofnięte zezwolenie na prowadzenie takiej działalności, oraz na podmiot, który został wykreślony z rejestru uprawniającego do prowadzenia działalności, z którą wiąże się naruszenie.

Kara pieniężna nakładana przez Komisję na podstawie przepisów niniejszej ustawy, przepisów ustaw, o których mowa w art. 1 zakres regulacji ustawy ust. 2, lub przepisów odrębnych ustaw może zostać nałożona odrębnie za każdy czyn objęty postępowaniem.

W przypadku nieobecności Przewodniczącego Komisji lub w zakresie określonym przez Przewodniczącego Komisji pracami Komisji kieruje upoważniony przez niego Zastępca Przewodniczącego Komisji.

Prezes Rady Ministrów, w drodze zarządzenia, nadaje Urzędowi Komisji statut, w którym określa jego organizację wewnętrzną.

Przewodniczący Komisji, jego Zastępcy, członkowie Komisji oraz pracownicy Urzędu Komisji nie mogą być akcjonariuszami lub udziałowcami podmiotów podlegających nadzorowi Komisji, z wyjątkiem posiadania akcji dopuszczonych do obrotu zorganizowanego, w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi. Nie mogą być również członkami organów tych podmiotów, ani podejmować w nich zatrudnienia na podstawie umowy o pracę, umowy zlecenia, umowy o dzieło, umowy agencyjnej albo na podstawie innej umowy o podobnym charakterze, ani wykonywać innych czynności, które pozostawałyby w sprzeczności z ich obowiązkami albo mogłyby wywołać podejrzenie o stronniczość lub interesowność.

1. Przewodniczący Komisji, jego Zastępcy, członkowie Komisji, pracownicy Urzędu Komisji i osoby zatrudnione w Urzędzie Komisji na podstawie umowy o dzieło, umowy zlecenia albo innych umów o podobnym charakterze są obowiązani do nieujawniania osobom nieupoważnionym informacji chronionych na podstawie odrębnych ustaw. Obowiązek ten trwa również po ustaniu pełnienia funkcji, rozwiązaniu stosunku pracy lub rozwiązaniu umowy o dzieło, umowy zlecenia albo innych umów o podobnym charakterze.
2. Przewodniczący Komisji, jego Zastępcy oraz członkowie Komisji mogą dokonywać wzajemnej wymiany informacji, w tym chronionych na podstawie odrębnych ustaw, w zakresie niezbędnym do prawidłowej realizacji celów nadzoru nad rynkiem finansowym.
3. Członkowie Komisji mogą udostępniać informacje uzyskane w związku z ich uczestnictwem w pracach Komisji, w tym chronione na podstawie odrębnych ustaw, pracownikom odpowiednio urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw instytucji finansowych, urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw gospodarki, urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego, Narodowego Banku Polskiego, Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, a także funkcjonariuszom, żołnierzom i pracownikom odpowiednio Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego oraz Centralnego Biura Antykorupcyjnego, w zakresie niezbędnym dla przygotowania opinii lub stanowisk pozostających w bezpośrednim związku z pracami Komisji.
4. Pracownicy instytucji, o których mowa w ust. 3, są obowiązani do nieujawniania informacji udostępnionych przez członków Komisji. Obowiązek ten trwa również po rozwiązaniu stosunku pracy.
5. Nie narusza obowiązków, o których mowa w ust. 1 i 4, w tym obowiązku zachowania tajemnicy zawodowej w zakresie informacji stanowiących tajemnicę bankową, złożenie zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa określonego w przepisach ustaw, o których mowa w art. 1 zakres regulacji ustawy ust. 2, lub przestępstwa dotyczącego czynów skierowanych przeciwko interesom uczestników rynku finansowego, pozostających w związku z działalnością podmiotów wykonujących działalność na tym rynku, a także przekazywanie dalszych informacji w uzupełnieniu tego zawiadomienia.

1. Na żądanie Prezesa Rady Ministrów Przewodniczący Komisji i jego Zastępcy udostępniają Prezesowi Rady Ministrów informacje uzyskane w związku z ich uczestnictwem w pracach Komisji, w tym chronione na podstawie odrębnych ustaw.
2. Prezes Rady Ministrów kieruje żądanie udostępnienia informacji, o których mowa w ust. 1, na piśmie.
3. Przewodniczący Komisji i jego Zastępcy przekazują informacje, o których mowa w ust. 1, na piśmie. Jeżeli informacja została przekazana w innej formie, Przewodniczący Komisji sporządza notatkę, której kopię niezwłocznie przekazuje Prezesowi Rady Ministrów.
4. Zastępca Przewodniczącego Komisji, który udostępnił informacje Prezesowi Rady Ministrów, niezwłocznie informuje o tym Przewodniczącego Komisji.

1. Komisja i Narodowy Bank Polski przekazują sobie dokumenty i informacje, w tym chronione na podstawie odrębnych ustaw, w zakresie niezbędnym do wykonywania ich ustawowych zadań.
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do przekazywania dokumentów i informacji pomiędzy Komisją a Bankowym Funduszem Gwarancyjnym, Ubezpieczeniowym Funduszem Gwarancyjnym, Rzecznikiem Finansowym oraz ministrem właściwym do spraw instytucji finansowych.
3. W celu określenia zasad współpracy i przekazywania dokumentów i informacji, o których mowa w ust. 1 i 2, Komisja zawiera porozumienia oraz umowy z podmiotami, o których mowa w ust. 1 i 2.

Przewodniczący Komisji jest obowiązany do poinformowania Prezesa Rady Ministrów o zidentyfikowaniu ryzyka systemowego w systemie finansowym lub jego otoczeniu w rozumieniu ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 r. o nadzorze makroostrożnościowym nad systemem finansowym i zarządzaniu kryzysowym w systemie finansowym oraz o każdym zdarzeniu, które może zagrozić bezpieczeństwu lub skutkuje zagrożeniem bezpieczeństwa rynku finansowego, w tym zagrożeniu lub naruszeniu interesów znacznej liczby inwestorów indywidualnych w rozumieniu rozporządzenia nr 1286/2014, a także działaniach podjętych przez Komisję w związku z takim ryzykiem lub zdarzeniem.

1. Przewodniczący Komisji i Prezes Polskiej Agencji Nadzoru Audytowego, o której mowa w ustawie z dnia 11 maja 2017 r. o biegłych rewidentach, firmach audytorskich oraz nadzorze publicznym, dokonują wzajemnej wymiany informacji lub dokumentów, w tym informacji chronionych na podstawie odrębnych ustaw, w zakresie niezbędnym do wykonywania ich ustawowo określonych zadań.
2. W celu określenia zasad współpracy i przekazywania informacji Przewodniczący Komisji i Prezes Polskiej Agencji Nadzoru Audytowego mogą zawrzeć porozumienie o współpracy i wymianie informacji.

1. Przewodniczący Komisji i Prezes Urzędu Regulacji Energetyki mogą przekazywać sobie informacje, w tym informacje chronione na podstawie odrębnych ustaw, w zakresie niezbędnym dla wykonywania ich ustawowo określonych zadań.
2. W celu określenia zasad współpracy i przekazywania informacji Przewodniczący Komisji i Prezes Urzędu Regulacji Energetyki mogą zawrzeć porozumienie o współpracy i wymianie informacji.

1. Przewodniczący Komisji przekazuje Szefowi Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szefowi Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej, Generalnemu Inspektorowi Informacji Finansowej, Komendantowi Głównemu Policji, Komendantowi Głównemu Straży Granicznej, Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, Prezesowi Urzędu Komunikacji Elektronicznej oraz Prokuratorowi Krajowemu dokumenty i informacje, w tym chronione na podstawie odrębnych ustaw, w zakresie niezbędnym do realizacji ustawowych zadań Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Krajowej Administracji Skarbowej, Generalnego Inspektora Informacji Finansowej, Policji, Straży Granicznej, Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, Urzędu Komunikacji Elektronicznej oraz Prokuratury.
2. Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szef Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Szef Krajowej Administracji Skarbowej, Generalny Inspektor Informacji Finansowej, Komendant Główny Policji, Komendant Główny Straży Granicznej, Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej oraz Prokurator Krajowy przekazują Przewodniczącemu Komisji dokumenty i informacje, w tym chronione na podstawie odrębnych ustaw, w zakresie niezbędnym do realizacji ustawowych zadań Komisji.
2a. Informacje przekazywane przez Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego zgodnie z ust. 2 nie obejmują informacji, o których mowa w art. 39 zezwolenie na udzielenie informacji niejawnej ust. 3 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz. U. z 2023 r. poz. 1136, 1834 i 1860).
2b. Prokurator Krajowy nie przekazuje dokumentów i informacji, o których mowa w ust. 2, jeżeli mogłoby to zagrażać dobru postępowania karnego.
3. W celu określenia zasad współpracy oraz przekazywania dokumentów i informacji, w zakresie określonym w ust. 1 i 2, zawierane są odpowiednie porozumienia.

1. Przewodniczący Komisji i minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa mogą przekazywać sobie dokumenty i informacje, w tym chronione na podstawie odrębnych ustaw, dotyczące działalności zawodowej wykonywanej przez rzeczoznawców majątkowych w zakresie niezbędnym do realizacji ustawowych zadań Komisji lub zadań ministra właściwego do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa określonych w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2023 r. poz. 344, z późn. zm.).
2. Dokumenty i informacje, o których mowa w ust. 1, otrzymane od Przewodniczącego Komisji, minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa może przekazywać Komisji Odpowiedzialności Zawodowej, o której mowa w przepisach ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.
3. W celu określenia zasad współpracy oraz przekazywania dokumentów i informacji, w zakresie określonym w ust. 1 i 2, mogą zostać zawarte odpowiednie porozumienia.

Przewodniczący Komisji przekazuje Prezesowi Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej niezbędne informacje i dokumenty w celu realizacji zastępstwa, o którym mowa w ustawie z dnia 15 grudnia 2016 r. o Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2023 r. poz. 1109 i 1860).

1. W zakresie niezbędnym do wykonywania zadania, o którym mowa w art. 4 zadania Komisji Nadzoru Finansowego ust. 1 pkt 3b, Komisja może przekazywać informacje, w tym chronione na podstawie odrębnych ustaw, podmiotowi podlegającemu nadzorowi Komisji, jeżeli ich przekazanie jest niezbędne do podjęcia przez ten podmiot działań polegających na przeciwdziałaniu zagrożeniom w zakresie bezpieczeństwa systemów teleinformatycznych w rozumieniu art. 3 Urząd Komisji Nadzoru Finansowego pkt 3 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, wykorzystywanych przez ten podmiot lub wymaga tego ochrona interesów jego klientów.
2. W zakresie niezbędnym do wykonywania zadania, o którym mowa w art. 4 zadania Komisji Nadzoru Finansowego ust. 1 pkt 3b, Komisja może żądać od podmiotu podlegającego jej nadzorowi informacji, dokumentów lub wyjaśnień, w zakresie, trybie i na warunkach określonych w przepisach, o których mowa w art. 1 zakres regulacji ustawy ust. 2.

1. Komisja przekazuje informacje, w tym chronione na podstawie odrębnych ustaw, do systemu wymiany informacji, o którym mowa w art. 31a rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), zmiany decyzji nr 716/2009/WE oraz uchylenia decyzji Komisji 2009/78/WE (Dz. Urz. UE L 331 z 15.12.2010, str. 12, z późn. zm.), art. 31a rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1094/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE i uchylenia decyzji Komisji 2009/79/WE (Dz. Urz. UE L 331 z 15.12.2010, str. 48, z późn. zm.) i art. 31a rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE i uchylenia decyzji Komisji 2009/77/WE (Dz. Urz. UE L 331 z 15.12.2010, str. 84, z późn. zm.), w zakresie niezbędnym do prawidłowej realizacji zadań, dla których ten system wymiany informacji został utworzony.
2. Komisja lub jej upoważniony przedstawiciel może przekazywać właściwym organom nadzoru nad rynkiem finansowym z państw członkowskich Unii Europejskiej informacje, o których mowa w przepisach wymienionych w ust. 1, w zakresie niezbędnym do przeprowadzenia oceny kompetencji i reputacji, o której mowa w tych przepisach, w tym informacje chronione na podstawie odrębnych ustaw.
3. Komisja może zawierać z właściwymi organami nadzoru nad rynkiem finansowym z państw członkowskich Unii Europejskiej porozumienia określające zasady i tryb przekazania informacji, o których mowa w ust. 2.

1. Komisja współpracuje z Komisją Europejską, Europejskim Bankiem Centralnym, Europejskim Urzędem Nadzoru Bankowego, Europejskim Urzędem Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych, Europejskim Urzędem Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych, Europejską Radą ds. Ryzyka Systemowego oraz Europejskim Systemem Banków Centralnych i udziela tym organom wszelkich informacji niezbędnych do wypełniania ich obowiązków.
2. Komisja współpracuje z Agencją do spraw Współpracy Organów Regulacji Energetyki, z organem właściwym do spraw regulacji gospodarki paliwami i energią oraz organem właściwym w sprawach ochrony konkurencji i konsumentów, w zakresie niezbędnym do wykonywania obowiązków wynikających z rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1227/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie integralności i przejrzystości hurtowego rynku energii.
3. Komisja współpracuje z ministrem właściwym do spraw klimatu i Krajowym ośrodkiem bilansowania i zarządzania emisjami, o którym mowa w art. 3 zadania Krajowego Ośrodka bilansowania i zarządzania emisjami ust. 1 ustawy z dnia 17 lipca 2009 r. o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji (Dz. U. z 2022 r. poz. 673) – w zakresie administrowania systemem handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych.

1. Komisja współpracuje z właściwymi organami nadzoru nad rynkiem finansowym oraz z jednostkami analityki finansowej z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym w zakresie niezbędnym do realizacji celów określonych w przepisach o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.
2. Komisja udostępnia na wniosek lub z urzędu podmiotom określonym w ust. 1 oraz pozyskuje od tych podmiotów informacje lub dokumenty związane z przeciwdziałaniem praniu pieniędzy lub finansowaniu terroryzmu.
3. Udostępnianie i pozyskiwanie informacji lub dokumentów, o których mowa w ust. 2, następuje w celu ich wykorzystania przez Komisję, właściwe organy nadzoru nad rynkiem finansowym oraz jednostki analityki finansowej do wykonywania zadań określonych w art. 57a ust. 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/849 z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu, zmieniającej rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 i uchylającej dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2005/60/WE oraz dyrektywę Komisji 2006/70/WE (Dz. Urz. UE L 141 z 05.06.2015, str. 73, z późn. zm.).

1. Komisja współpracuje z właściwymi organami nadzoru nad rynkiem finansowym oraz z właściwymi jednostkami analityki finansowej z państw niebędących państwami członkowskimi Unii Europejskiej lub państwami członkowskimi Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronami umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym w zakresie niezbędnym do realizacji celów określonych w przepisach o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.
2. Komisja udostępnia posiadane informacje lub dokumenty związane z przeciwdziałaniem praniu pieniędzy lub finansowaniu terroryzmu podmiotom określonym w ust. 1 na zasadzie wzajemności i wyłącznie wtedy, gdy podmiot, któremu udostępniane są informacje, zapewnia ochronę tajemnicy informacji w stopniu co najmniej równoważnym temu, o którym mowa w art. 16 obowiązek nieujawniania informacji osobom nieupoważnionym ust. 1 i 4.
3. Udostępnienie informacji lub dokumentów, o których mowa w ust. 2, następuje w celu ich wykorzystania przez właściwe organy nadzoru nad rynkiem finansowym oraz jednostki analityki finansowej z państw niebędących państwami członkowskimi Unii Europejskiej lub państwami członkowskimi Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronami umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym do wykonywania zadań związanych z zapobieganiem wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu.
4. Komisja udostępnia podmiotom określonym w ust. 1 posiadane informacje lub dokumenty, pochodzące od właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym lub od jednostek analityki finansowej z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, wyłącznie za zgodą podmiotu, od którego informacje pochodzą, i wyłącznie do celu, na który ten podmiot wyraził zgodę.

W celu określenia zasad współpracy oraz wymiany dokumentów i informacji z Komisją Europejską, Europejskim Bankiem Centralnym, Europejskim Urzędem Nadzoru Bankowego, Europejskim Urzędem Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych, Europejskim Urzędem Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych, Europejską Radą ds. Ryzyka Systemowego, Europejskim Systemem Banków Centralnych, właściwymi organami nadzoru nad rynkiem finansowym oraz jednostkami analityki finansowej Komisja może zawierać odpowiednie porozumienia.

1. Przy Komisji tworzy się sąd polubowny, którego celem jest rozpatrywanie sporów między uczestnikami rynku finansowego, w szczególności sporów wynikających ze stosunków umownych między podmiotami podlegającymi nadzorowi Komisji, a odbiorcami usług świadczonych przez te podmioty.
1a. W ramach sądu polubownego działa centrum arbitrażu i centrum mediacji.
2. W postępowaniu przed sądem polubownym w sprawach rozpatrywanych w centrum arbitrażu i centrum mediacji stosuje się przepisy ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego.
2a. Sąd polubowny może prowadzić również postępowania w sprawie pozasądowego rozwiązywania sporów konsumenckich na zasadach i w trybie określonych w ustawie z dnia 23 września 2016 r. o pozasądowym rozwiązywaniu sporów konsumenckich (Dz. U. poz. 1823) oraz regulaminie sądu polubownego. Sąd polubowny jest podmiotem uprawnionym do prowadzenia postępowania w sprawie pozasądowego rozwiązywania sporów konsumenckich w rozumieniu tej ustawy.
3. Komisja ustala, w drodze uchwały, regulamin sądu polubownego.
4. Komisja przekazuje Europejskiemu Urzędowi Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych treść regulaminu sądu polubownego.