ITPP2/443-353a/10/EŁ

INTERPRETACJA NDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 kwietnia 2010 r. (data wpływu 16 kwietnia 2010 r.), uzupełnionym w dniu 12 lipca 2010 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokumentowania czynności, za które otrzymywana jest „premia pieniężna” - jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 16 kwietnia 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 12 lipca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokumentowania czynności, za które otrzymywana jest „premia pieniężna”.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest dystrybutorem materiałów budowlanych. W ramach prowadzonej działalności ma zawarte umowy z dostawcami, na podstawie których strony zakładają, że z tytułu zrealizowania określonego poziomu zakupów w danym okresie rozliczeniowym (miesięcznym, kwartalnym, półrocznym, rocznym), dostawca przyzna Spółce „premię pieniężną” (bonus). Wysokość przyznanego bonusu jest zmienna w zależności od ilości zakupionych towarów u kontrahenta. „Premia pieniężna” nie jest związana z konkretną dostawą towaru zakupionego przez Spółkę, ale jest rezultatem całego obrotu w danym okresie rozliczeniowym (ilość dostaw nie jest określona, dostawy następują według bieżących zamówień). Podstawą do obliczenia wartości netto zakupionych produktów są wewnętrzne statystyki sprzedaży prowadzone przez danego dostawcę. Rozliczenia dokonywane są w odcinkach czasowych (miesiąc, kwartał, półrocze, rok). Dodatkowym warunkiem przyznania „premii pieniężnej” może być również - w niektórych przypadkach - terminowa spłata należności przez Spółkę. Otrzymanie bonusu nie zależy od wykonania dodatkowych działań marketingowych, czy promocyjnych.

Po otrzymaniu „premii pieniężnej”, a w określonych przypadkach również przed otrzymaniem takiego bonusu, Spółka oddaje część przyznanej „premii” swoim odbiorcom. Udzielanie jej odbiorcom następuje na takiej samej zasadzie, jak otrzymywanie bonusu od dostawców Spółki, i nie jest uzależnione od dodatkowych działań promocyjnych ani marketingowych. Udzielenie „premii” kontrahentom następuje na zasadzie procentu od zrealizowanego obrotu.

Zgodnie z indywidualną interpretacją wydaną w jej sprawie przez Ministra Finansów, Spółka rozlicza bonusy jako świadczenie usług. Jednak w obliczu nowo prezentowanych wyroków sądów administracyjnych, według których „premie pieniężne” nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, Spółka ma wątpliwości, czy nadal postępuje słusznie, dokumentując otrzymanie „premii pieniężnych” fakturą VAT oraz przyjmując faktury od kontrahentów i odliczając podatek naliczony.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jakim dokumentem (notą księgową czy fakturą) powinien być dokumentowany fakt uzyskania „premii pieniężnej”...

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka zgodnie z otrzymaną interpretacją indywidualną kwalifikuje otrzymane „premie” jako wynagrodzenie za usługę, wystawiając faktury VAT. Stoi na stanowisku, że „premie” są wynagrodzeniem za usługę i powinny być dokumentowane fakturą VAT.

Spółka wskazała, iż pogląd taki wyraził Minister Finansów w interpretacji z dnia 30 grudnia 2004 r. nr PP3-812-1222/2004/AP/4026 w sprawie premii pieniężnych wypłacanych nabywcom towarów. Zgodnie z tą interpretacją, jeżeli niemożliwe jest dokładne przypisanie „premii” do konkretnej dostawy, należy uznać, że mamy do czynienia z wynagrodzeniem za usługę. Spółka wskazała, iż umowy pomiędzy nią a dostawcami wskazują właśnie na taką sytuację, wobec czego należy traktować otrzymywane „premie” jako wynagrodzenie za usługę. Po powołaniu treści art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wskazała, iż z ww. ustawy wynika, że świadczenie usług ma znacznie szerszy charakter niż tylko określona wartość zakupów u danego dostawcy i polega również m.in. na zobowiązaniu do powstrzymania się od dokonanych czynności lub tolerowanie czynności. Żadna z umów zawartych z dostawcami, u których Spółka dokonuje zakupów, nie ma charakteru zobowiązaniowego, a jedynie dobrowolny. Niezrealizowanie przez nabywcę określonego pułapu obrotów nie jest obwarowane żadną sankcją, czy jakąkolwiek odpowiedzialnością. Spółka zaznaczyła, iż szeroko prezentowane jest orzecznictwo sądów administracyjnych, które zmierza w kierunku wyłączenia „premii pieniężnych” spod zakresu opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Jak stanowi art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Uwzględniając powołane wyżej przepisy art. 5 i art. 8 cyt. ustawy, wskazać należy, iż każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 powołanej ustawy.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść dla świadczącego usługę.

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. „premie pieniężne” nabywcom. Skutki podatkowe dotyczące wypłacania „premii pieniężnych” nabywcom uzależnione są od wielu czynników, m.in. od ustalenia, za co faktycznie „premie” te zostały wypłacone, tzn. czy podatnik otrzymuje je w związku z zachowaniem stanowiącym usługę, w rozumieniu wskazanych wyżej przepisów.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka ma zawarte umowy z dostawcami, na podstawie których, w związku ze zrealizowaniem określonego poziomu zakupów w danym okresie rozliczeniowym (miesięcznym, kwartalnym, półrocznym, rocznym), przyznawana jest jej „premia pieniężna” (bonus). Jej wysokość uzależniona jest od ilości zakupionych towarów u kontrahenta. „Premia” nie jest związana z konkretną dostawą towaru zakupionego przez Spółkę, ale jest rezultatem całego obrotu w danym okresie rozliczeniowym. Dodatkowym warunkiem przyznania „premii pieniężnej” może być również - w niektórych przypadkach - terminowa spłata należności przez Spółkę. Otrzymanie bonusu nie zależy od wykonania dodatkowych działań marketingowych, czy promocyjnych.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz obowiązujący stan prawny, należy uznać, iż w tym konkretnym przypadku, Spółka nie świadczy na rzecz kontrahentów usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W ocenie tut. organu, w tak przedstawionym stanie faktycznym udzielone „premie pieniężne” - wbrew twierdzeniu Spółki - można powiązać z dostawami. Aby ustalić wysokość premii, zsumowane muszą zostać poszczególne faktury dokumentujące konkretne dostawy, na podstawie których dokonywane jest obliczenie „premii”. Ponadto uzyskanie jej uwarunkowane jest wyłącznie dokonaniem zakupu określonej ilości produktów w konkretnie określonym przedziale czasowym i w niektórych przypadkach – od terminowości zapłaty przez Spółkę, natomiast w żaden sposób nie zależy od wykonania jakichkolwiek dodatkowych czynności na rzecz kontrahenta. Zatem otrzymywane dodatkowe wynagrodzenie, nie jest w żaden sposób związane ze świadczeniem wzajemnym, gdyż za takie świadczenie nie można uznać dokonywanych zakupów oraz terminowo regulowanych płatności. Tym samym należy uznać, że czynności te nie podlegają opodatkowaniu i nie powinny być przez Spółkę dokumentowane fakturami VAT, lecz innym dokumentem, np. proponowaną przez Spółkę notą księgową, niezależnie od sposobu udokumentowania opisanego zdarzenia gospodarczego przez kontrahentów wypłacających ww. „premie”.

Końcowo informuje się, iż tut. organ w niniejszej interpretacji nie rozstrzygał kwestii ewentualnego uznania przedmiotowego świadczenia za rabat, bowiem nie przedstawiono w tym zakresie własnego stanowiska w sprawie oraz nie postawiono pytania. Niemniej należy zauważyć, że na gruncie prawa podatkowego przewiduje się możliwość zastosowania rabatu pośredniego. Zwrócić należy uwagę, że zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont).

Jednocześnie informuje się, że rozstrzygnięcia kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur otrzymywanych od odbiorcy, tytułem wypłacanych mu premii pieniężnych, dokonano w interpretacji indywidualnej nr ITPP2/443-353b/10/EŁ.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.