PB I-3/4150/IN-636/US/2005/PM

Pytanie podatnika:

Dotyczy kosztów uzyskania przychodu.

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi zmienia postanowienie Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego Łódź - Górna z dnia 14 września 2005 r., znak pisma US I-3/415/35/2005.

Pismem z dnia 31 sierpnia 2005r. zwróciła się Pani do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego Łódź - Górna z zapytaniem, czy na pisemny wniosek pracownika, dla którego Pani jest drugim płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych może Pani dokonać zaniechania potrącania kosztów uzyskania przychodu ponad obowiązujący limit określony na dany rok podatkowy.

Zdaniem Pani zasadne jest stosowanie kosztów uzyskania przychodów do wysokości limitu dla podatnika uzyskującego przychody równocześnie od więcej niż jednego zakładu pracy, tj. do kwoty 613,77 zł.

Organ podatkowy pierwszej instancji w postanowieniu z dnia 14 września 2005 r. Nr US I-3/415/35/2005 podzielił Pani stanowisko w sprawie.

Po przeanalizowaniu obowiązujących przepisów prawa podatkowego, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi stwierdza, co następuje.

Stosownie do dyspozycji art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), organ odwoławczy w drodze decyzji zmienia albo uchyla z urzędu postanowienie wydane przez naczelnika urzędu skarbowego, jeżeli postanowienie rażąco narusza prawo, orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, w tym także jeżeli niezgodność z prawem jest wynikiem zmiany przepisów.

W myśl przepisu art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku pracy, stosunku służbowego, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, /.../.

Zaliczki, o których mowa w art. 31 w/w ustawy wynoszą zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych 19%, 30% lub 40% dochodu uzyskanego w danym miesiącu, w zależności od kwoty tego dochodu liczonej narastająco od początku roku podatkowego.

Za dochód, będący podstawą naliczenia zaliczek, zgodnie z art. 32 ust. 2 ustawy, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody w rozumieniu art. 12 oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez płatnika, po odliczeniu kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 lub 3 oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenie społeczne określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodu z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej, w przypadku gdy:

1. podatnik uzyskuje przychody od jednego zakładu pracy - wynoszą 102 zł 25 gr miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1.227 zł,

2. podatnik uzyskuje przychody równocześnie od więcej niż jednego zakładu pracy - nie mogą przekroczyć łącznie 1.840 zł 77 gr za rok podatkowy,

3. miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położne poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę - wynoszą 127 zł 82 gr miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 1.533 zł 84 gr,

4. podatnik uzyskuje przychody równocześnie od więcej niż jednego zakładu pracy, a miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, i podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę - nie mogą przekroczyć łącznie 2.300 zł 94 gr za rok podatkowy.

Zakład pracy przy obliczaniu zaliczek stosuje koszty uzyskania przychodów określone w art. 22 ust. 2 pkt 3 w/cyt. ustawy, tj. w kwocie 127 zł 82 gr miesięcznie, jeżeli pracownik złoży oświadczenie o spełnieniu warunku określonego w tym przepisie.

Jak wynika z wyżej przytoczonych przepisów prawa podatkowego ustawodawca nie pozostawił płatnikom dowolności w sposobie wyliczania wysokości dochodu podlegającego opodatkowaniu, a ściśle określił sposób jego ustalenia. Każdy płatnik dokonujący wypłaty wynagrodzenia ze stosunku pracy w danym miesiącu, w 2005r. zobowiązany jest zastosować koszty uzyskania przychodu w kwocie 102 zł 25gr, lub po złożeniu przez pracownika stosownego oświadczenia w kwocie 127 zł 82 gr. Miesięczna kwota kosztów jest stała bez względu na ilość dokonywanych wypłat. Ustawodawca nie przewiduje możliwości zastosowania części ustalonej kwoty kosztów, ani możliwości ich niezastosowania.

Limity rocznych kwot kosztów uzyskania przychodu ze stosunku pracy wynikające z treści art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są obligujące dla podatników, uzyskujących tego typu przychody i dokonujących samodzielnie rocznego rozliczenia podatkowego, oraz dla płatników dokonujących rozliczenia swoich pracowników.

A zatem stanowisko w sprawie przedstawione w złożonym zapytaniu, jak również dokonaną przez Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego Łódź - Górna interpretację prawa podatkowego, należy uznać za nieprawidłowe.

Z uwagi na powyższe, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, mając na względzie zapis art. 14b § 5 pkt 2, stwierdza jak w sentencji niniejszej decyzji.