PBB1/421-30/05

Pytanie podatnika:

Pytanie dotyczy możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów diet z tytułu podróży służbowych, krajowych lub zagranicznych, osób prowadzacych działalność gospodarczą w zakresie usług transportowych.

Decyzja

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60) po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 12 maja 2005 r. na postanowienie Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Gliwicach z dnia 6 maja 2005 r. Nr IPD2/415-10/05 stanowiące interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie dotyczącej zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu diet z tytułu podróży służbowych krajowych lub zagranicznych osób prowadzących działalność gospodarczą w zakresie usług transportowych - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach odmawia zmiany zaskarżonego postanowienia organu pierwszej instancji.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 6 kwietnia 2005 r. podatnik, działając przez pełnomocnika, zwrócił się do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Gliwicach o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów diet z tytułu podróży służbowych krajowych lub zagranicznych osób prowadzących działalność gospodarczą w zakresie usług transportowych. Zdaniem podatnika diety te winny stanowić koszt uzyskania przychodu na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.). Postanowieniem z dnia 6 maja 2005 r. Nr IPD2/415-10/05 Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Gliwicach uznał za nieprawidłowe stanowisko przedstawione przez wnioskodawcę w sprawie będącej przedmiotem wniosku. Na powyższe postanowienie pismem z dnia 12 maja 2005 r. wniesiono zażalenie wnosząc jednocześnie o zmianę postanowienia organu podatkowego. Po rozpatrzeniu przedmiotowego zażalenia Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdza, co następuje: Zgodnie z art. 22 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity z 2000 r. Dz.U. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Jednocześnie art. 23 ust. 1 pkt 52 tej ustawy stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących - w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra. Przepisy prawa podatkowego nie zawierają definicji podróży służbowej, a zatem koniecznym jest sięgnięcie do przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.). W art.77.5 § 1 Kodeksu pracy zawarto definicję pojęcia "podróż służbowa". W świetle tego przepisu za podróż służbową należy uznać wykonywanie przez pracownika na polecenie pracodawcy zadania służbowego poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy.Ponieważ działalność podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie usług transportowych polega na poruszaniu się po obszarze kraju oraz poza jego granicami nie można przyjąć, że ma on stałe miejsce wykonywania działalności. Oznacza to zarazem, iż podatnik prowadzący tego typu działalność gospodarczą nie odbywa podróży służbowej w rozumieniu powołanych wyżej przepisów.W konsekwencji powyższego czynności przedsiębiorcy, świadczącego usługi transportu samochodowego na terenie kraju lub poza jego granicami w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie mogą być utożsamiane z podróżą służbową, bowiem czynności te związane są z realizacją tychże usług a wiążące się z nimi podróże krajowe i zagraniczne należą do istoty prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej. Skoro w świetle powyższych wyjaśnień wyjazdy te nie są podróżami służbowymi to brak podstaw do zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów diet związanych z tymi wyjazdami.