• Decyzja o zakresie stosow...
  17.05.2024

PD.2-4117/I/45/0616/2005

Decyzja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego
z dnia 19 kwietnia 2005

Artykuły przypisane do interpretacji

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 126 interpretacje.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się ta interpretacja podatkowa. Znajdź inne potrzebne interpretacje.

Pytanie podatnika:

Jaki jest termin na wydatkowanie wycofanych z kasy mieszkaniowej oszczędności, w sytuacji, kiedy w listopadzie 2004r. wygasa umowa z kasą mieszkaniową, a bank zgodnie z moją dyspozycją przekazał zgromadzone oszczędności na rachunek bankowy w dniu 18.11.2004r.

Decyzja

Na podstawie art. 14b §2 i §5 pkt 1) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. z 2005 r., Dz. U. Nr 8, poz. 60.), po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 13.02.2005 r. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Puławach z dnia 05.02.2005 r., nr US.I.415/1/05 w zakresie interpretacji prawa podatkowego, orzekam :

odmówić zmiany zaskarżonego postanowienia.

Uzasadnienie

W dniu 05.01.2005 r. zwrócił się Pan do Urzędu Skarbowego w Puławach z zapytaniem (uzupełnionym w dniu 23.01.2005 r.), jaki jest termin na wydatkowanie wycofanych z kasy mieszkaniowej oszczędności w sytuacji, kiedy w listopadzie 2004r. wygasła umowa z Kasą Mieszkaniową, a Bank zgodnie z Pana dyspozycją przekazał zgromadzone oszczędności na rachunek bankowy w dniu 18.11.2004 r.

W Pana ocenie, wykorzystanie środków zgromadzonych na rachunku oszczędnościowym Kasy Mieszkaniowej w Banku powinno nastąpić do końca 2005 r.

Organ podatkowy wydał postanowienie z dnia 05.02.2005 r., znak US.I.415/1/05 o interpretacji przepisów podatkowych, w którym stwierdził, że za początek okresu do wydatkowania oszczędności wycofanych z kasy mieszkaniowej przyjąć należy datę realizacji dyspozycji wycofania oszczędności po zakończeniu okresu oszczędzania i wydatkować je należy do końca roku podatkowego, w którym zostały one wycofane, czyli w niniejszej sytuacji do końca 2004 r.

Na wydane postanowienie zostało wniesione w terminie zażalenie.

W zażaleniu zarzuca Pan zaskarżonemu postanowieniu, iż zawiera krzywdzące stanowisko bowiem, półtoramiesięczny termin na dotrzymanie warunków zawartych w art. 27a ust. 13 pkt 4 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.) - jest zbyt krótki. Zatem spełnienie warunków ustawowych w zakresie określonym tym przepisem jest Pana zdaniem niemożliwe i uważa, że terminem właściwym na wydatkowanie oszczędności wycofanych z kasy mieszkaniowej będzie data 31.12.2005 r. Uważa Pan również, że powołany wyżej przepis ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wskazuje końcowego terminu wykorzystania środków zgromadzonych w kasie mieszkaniowej, a jedynie jego początek oraz cel ich przeznaczenia. Wskazuje też, że zgodnie z umową z Kasą Mieszkaniową - bank ma na wypłacenie zgromadzonych oszczędności 3 miesiące. Zatem składając dyspozycję w listopadzie - mógł wypłacić zgromadzone środki pieniężne również w styczniu, czy lutym roku następnego. Ponadto podnosi Pan kwestię otrzymania dwóch sprzecznych (ustnej i pisemnej) odpowiedzi w sprawie terminu na wydatkowanie wycofanych z kasy mieszkaniowej oszczędności. Pana zdaniem termin na wydatkowanie środków wycofanych z kasy mieszkaniowej powinien być jednoznacznie określony w umowie z Kasą Mieszkaniową, a nie zależeć od interpretacji.

Rozpatrując zarzuty zażalenia zważono, co następuje :

Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego bezsporne są okoliczności zawarcia w dniu 29.11.2001 r. z Kasą Mieszkaniową Banku PEKAO S.A. w Warszawie - umowę na prowadzenie rachunku oszczędnościowo-kredytowego (umowa nr 064/000076/2001/13). Okres oszczędzania został ustalony na 36 miesięcy, tj. do końca października 2004 r. W umowie nie oznaczono terminu wydatkowania zgromadzonych środków na rachunku oszczędnościowo-kredytowym. W dniu 8.11.2004 r. po wygaśnięciu umowy z Kasą, złożył Pan w Banku dyspozycję wycofania oszczędności po zakończeniu okresu oszczędzania.

Zgodnie z art. 27a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31.12.2001 r.) podatnik ma prawo skorzystania z ulgi polegającej na odliczeniu od podatku 30% wydatków z tytułu systematycznego gromadzenia oszczędności wyłącznie na jednym rachunku oszczędnościowo-kredytowym i w jednym banku prowadzącym kasę mieszkaniową, według zasad określonych w ustawie z dnia 26.10.1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz zmianie niektórych ustaw (tekst. jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 90, poz. 1070 ze zm.). Ustawą z dnia 21.11.2001 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 134, poz. 1509) została zlikwidowana tzw. "duża" ulga mieszkaniowa (w tym przedmiotowe odliczenie), z zachowaniem praw nabytych. W przypadku omawianej ulgi prawa nabyte reguluje art. 4 ust. 3 powołanej wyżej nowelizacji. Zgodnie natomiast z art. 27a ust. 13 pkt 4) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - jeżeli podatnik skorzystał z odliczeń od dochodu (przychodu) lub podatku z tytułu wydatków poniesionych na cele określone w ust. 1 pkt 1) i 2), a następnie wycofał oszczędności z kasy mieszkaniowej, z wyjątkiem gdy wycofana kwota po określonym w umowie o kredyt kontraktowy okresie systematycznego oszczędzania została wydatkowana zgodnie z celami systematycznego oszczędzania na rachunku prowadzonym przez tę kasę - do dochodu (przychodu) lub podatku należnego za rok, w którym zaistniały te okoliczności dolicza się odpowiednio kwoty poprzednio odliczone z tych tytułów.

Jak wynika z treści przytoczonego przepisu w celu zachowania prawa do wykorzystanych odliczeń z tytułu systematycznego gromadzenia oszczędności w kasie mieszkaniowej koniecznym jest, by wycofane z kasy mieszkaniowej oszczędności zostały wydatkowane zgodnie z celami systematycznego oszczędzania, przy czym skutki podatkowe wycofania oszczędności jak i ich wydatkowania (doliczenia) odnoszą się do tego samego roku podatkowego. Dlatego też jedynie w sytuacji, gdy wycofane oszczędności po upływie okresu systematycznego oszczędzania określonego w umowie o kredyt kontraktowy, zostaną przez podatnika wydatkowane zgodnie z celami mieszkaniowymi określonymi w art. 8 ust. 1 ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego - do końca roku podatkowego, w którym nastąpiło ich wycofanie, podatnik nie traci prawa do przedmiotowej ulgi. Natomiast, jeżeli podatnik po określonym w umowie o kredyt kontraktowy okresie systematycznego oszczędzania wycofa oszczędności z kasy mieszkaniowej w danym roku podatkowym, a następnie wycofaną kwotę wydatkuje zgodnie z celami systematycznego oszczędzania w następnych latach - to ma obowiązek doliczyć do dochodu (przychodu) lub podatku należnego za rok, w którym nastąpiło wycofanie, kwoty uprzednio odliczone z tego tytułu. Należy jednak zauważyć, iż utrata prawa do ulgi, o której mowa w art. 27a ust. 13 pkt 4) i 5) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w konsekwencji obowiązek doliczenia), następuje jedynie w odniesieniu do tej części uprzednio dokonanych odliczeń, które odpowiadają kwocie oszczędności nie wydatkowanych zgodnie z celami systematycznego oszczędzania w roku ich wycofania. Pogląd organów podatkowych co do terminu i poniesienia wydatku znajduje również potwierdzenie w literaturze podatkowej, np. Przegląd Podatku Dochodowego z 20.02.2005 r., nr 4/148 str. 22 i 24 wydawnictwo Podatkowe "GOFIN". Ponadto należy wskazać, że skutki podatkowe wycofania oszczędności z kasy mieszkaniowej wynikają z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie z umowy z kasą mieszkaniową. Stąd argument dotyczący zapisów umowy i określonego w nich okresu wypłaty środków pieniężnych - nie może być brany pod uwagę. Również zastrzeżenia co do krótkiego terminu na wydatkowanie wycofanych środków nie mogą wpłynąć na treść interpretacji przepisu art. 27a ust. 13 pkt 4 ustawy podatkowej, gdyż to, kiedy podatnik złoży dyspozycję ich wycofania i przekazania na rachunek bankowy zależy od niego.

Ponadto należy wskazać, że ulgi w spłacie zobowiązań podatkowych należy traktować ściśle, gdyż są one wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania.

Przy udzielaniu interpretacji uwzględniono stan faktyczny dotyczący przedmiotowego zagadnienia dotyczącego indywidualnej sytuacji prawno-podatkowej podatnika.

Podniesiony w zażaleniu zarzut otrzymania dwóch sprzecznych odpowiedzi na ten sam temat nie zasługuje na uwzględnienie, ponieważ nie wskazuje Pan dowodów co do uzyskania rzekomo ustnych informacji. Ponadto ustna informacja nie wiąże organów podatkowych, wiąże natomiast pisemny wniosek podatnika w tym zakresie Odpowiedź w omawianej sytuacji została Panu udzielona w zaskarżonym postanowieniu organu I instancji z dnia 05.02.2005 r i ona może być oceniana przez organ II instancji.

W niniejszym stanie faktycznym i prawnym stanowisko organu podatkowego I instancji należało uznać za prawidłowe, zatem brak jest podstaw do zmiany zaskarżonego postanowienia.

Biorąc pod uwagę powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja niniejsza jest ostateczna w administracyjnym toku instancji i wyłącznie z powodu jej niezgodności z prawem może być zaskarżona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie w terminie 30 dni od daty doręczenia. Skargę składa się w dwóch egzemplarzach.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...