IPPP1/443-932/12-2/JL

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 26.09.2012r. (data wpływu 26.09.2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży składników majątku – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 26.09.2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży składników majątku.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.
M (dalej: „M”, „Wnioskodawca”) jest spółką prawa polskiego, której jedynym udziałowcem jest X - spółka prawa niemieckiego z siedzibą w Niemczech. Planowana jest restrukturyzacja M poprzez przeniesienie jednego z rodzajów działalności (działalność serwisowa) do innej spółki. Restrukturyzacja ta może nastąpić w formie sprzedaży działalności serwisowej do innej spółki. Planowana restrukturyzacja istotnie ułatwi zarządzanie poszczególnymi rodzajami działalności prowadzonymi przez M oraz umożliwi ich dalszy rozwój.
Na moment zawarcia umowy sprzedaży M będzie prowadzić dwa rodzaje działalności:
działalność nieruchomościową (wynajem powierzchni i zarządzanie nieruchomościami), oraz
działalność serwisową obejmującą usługi takie jak: usługi obsługi technicznej obiektów, usługi utrzymania infrastruktury, gospodarki odpadami i ochrony środowiska, usługi budowlane, doradztwa inwestycyjnego świadczone w zakresie asset management, usługi zarządzania umowami na zakup dóbr nie do odsprzedaży (procurement), usługi finansowo-księgowe, usługi personalne oraz usługi kontroli stanu technicznego obiektów.
Obie działalności stanowić będą oddzielne i samodzielne części przedsiębiorstwa w ramach struktury M. Po pierwsze, na podstawie wewnętrznych regulacji, działalności te będą formalnie wyodrębnione w strukturze organizacyjnej M. Będą także posiadać odrębne struktury organizacyjne. Do każdego z tych rodzajów działalności oddzielnie przyporządkowane będą odpowiednie składniki majątkowe tj.:
W przypadku działalności nieruchomościowej:
składniki materialne związane z działalnością nieruchomościową w szczególności:
inwestycje w obcych środkach trwałych,
wyposażenie wykorzystywane na potrzeby działalności nieruchomościowej (np. kioski, dekoracje świąteczne, wyposażenie techniczne),
wyposażenie biurowe dla pracowników przypisanych do działalności nieruchomościowej;
wartości niematerialne i prawne związane z działalnością nieruchomościową, w szczególności licencje dotyczące programów komputerowych, prawa autorskie do zdjęć;
należności związane z działalnością nieruchomościową w szczególności:
należności wynikające z umów najmu dotyczące czynszu i kosztów dodatkowych,
należności wynikające z umów o zarządzanie nieruchomością;
zobowiązania związane z działalnością nieruchomościową w szczególności:
zobowiązania wynikające z umów dzierżawy nieruchomości,
zobowiązania z tytułu dostaw, robót i usług dotyczących kosztów eksploatacyjnych i marketingowych ponoszonych w związku z zarządzaniem nieruchomościami dzierżawionymi przez Mlub nieruchomościami oddanymi w zarząd na podstawie umowy o zarządzanie,
zobowiązania wobec najemców z tytułu wpłaconych kaucji stanowiących zabezpieczenie czynszu;
umowy związane z działalnością nieruchomościową w szczególności umowy najmu, dzierżawy nieruchomości, umowy o zarządzanie nieruchomością.
W przypadku działalności serwisowej:
składniki materialne związane z działalnością serwisową w szczególności:
wyposażenie techniczne,
wyposażenie biurowe dla pracowników przypisanych do działalności serwisowej;
wartości niematerialne i prawne związane z działalnością serwisową, w szczególności licencje dotyczące programów komputerowych;
należności związane z działalnością serwisową w szczególności:
należności związane ze świadczeniem usług obsługi technicznej obiektów,
należności związane ze świadczeniem usług w zakresie utrzymania infrastruktury, gospodarki odpadami i ochrony środowiska,
należności związane ze świadczeniem usług budowlanych,
należności z tytułu świadczenia usług finansowo-księgowych i personalnych;
zobowiązania związane z działalnością serwisową obejmujące w szczególności zobowiązania z tytułu usług budowlanych, zleconych prac naprawczych i konserwacji.
Oddzielnie do każdego z powyższych rodzajów działalności przypisani będą pracownicy związani z daną działalnością.
Działalność nieruchomościowa i serwisowa będą także wyodrębnione finansowo w strukturach M, tj:
aktywa i pasywa, przychody i koszty związane z działalnością nieruchomościową bądź serwisową będą wyodrębnione w ewidencji księgowej (na podstawie zapisów z kont księgi głównej i przy wykorzystaniu narzędzi kontrolingowych);
w ramach rachunkowości zarządczej będzie można przygotowywać bilanse i rachunki zysków i strat oddzielnie dla każdego z powyższych rodzajów działalności;
zarówno działalność nieruchomościowa i działalność serwisowa będą miały sporządzane odrębnie budżety, osobno też będzie sprawowana kontrola ich wykonania;
do każdego rodzaju działalności przypisany będzie oddzielny rachunek bankowy, co umożliwi ewidencję przepływów finansowych odrębnie dla działalności nieruchomościowej i serwisowej.
Wskutek sprzedaży działalności serwisowej, kupujący przejmie majątek związany z działalnością serwisową oraz pracowników pełniących funkcje związane z działalnością serwisową, a także pełniących funkcje administracyjne takie jak zarządzanie zasobami ludzkimi, controlling, księgowość, wewnętrzna obsługa prawna.
Jak wskazano powyżej, wskutek sprzedaży działalności serwisowej do innej spółki zostaną przeniesione wszystkie składniki materialne i niematerialne, w tym zobowiązania związane z działalnością serwisową, a także przypisani do tej działalności pracownicy. Wskutek planowanej restrukturyzacji, działalność serwisowa będzie w stanie funkcjonować jak niezależne przedsiębiorstwo w spółce, do której będzie ona sprzedana.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy na podstawie art. 6 pkt 1 w związku z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT sprzedaż działalności serwisowej, nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT...
Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 6 pkt 1 w związku z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT sprzedaż działalności serwisowej nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy
Przepis art. 6 pkt 1 ustawy o VAT stanowi, że przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa, dla celów ustawy o VAT, zawiera art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. Stanowi on, że zorganizowana część przedsiębiorstwa to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przeznaczonych do realizacji określonych działań gospodarczych, który jednocześnie mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.
Zatem na gruncie ustawy o VAT mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeśli spełnione są łącznie następujące przesłanki:
Istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań);
Zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;
Składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;
Zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące wyżej wymienione zadania gospodarcze.
Zdaniem Spółki, opisana w stanie faktycznym działalność serwisowa stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa, ponieważ będzie spełniać wyżej wymienione przesłanki w następujący sposób:
Ad A. Zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań)
Zdaniem Wnioskodawcy, nie podlega żadnej wątpliwości, że opisana w stanie faktycznym działalność serwisowa stanowić będzie zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Do działalności serwisowej zostaną alokowane składniki materialne związane z tą działalnością, a więc w szczególności wyposażenie techniczne oraz wyposażenie biurowe dla pracowników do niej przypisanych. Do działalności serwisowej zostaną przypisane składniki niematerialne związane z tą działalnością w szczególności licencje dotyczące programów komputerowych. Do działalności serwisowej zostaną również przypisane zobowiązania związane z tą działalnością. Wśród przypisanych zobowiązań znajdą się w szczególności zobowiązania z tytułu usług budowlanych, zleconych prac naprawczych i konserwacji. Do działalności serwisowej zostaną przypisane również wierzytelności związane z tą działalnością a w szczególności należności związane ze świadczeniem usług obsługi technicznej obiektów, usług w zakresie utrzymania infrastruktury, gospodarki odpadami i ochrony środowiska, usług finansowo-księgowych, personalnych, usług budowlanych i innych usług.
Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, przesłanka istnienia zespołu składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) będzie w tym wypadku spełniona.
Ad B. Organizacyjne i finansowe wyodrębnienie w istniejącym przedsiębiorstwie
Praktyka organów podatkowych odnosząca się do kwestii organizacyjnego wyodrębnienia zespołu składników majątkowych potwierdza, że kluczowe dla istnienia takiego wyodrębnienia są postanowienia wewnętrznych regulacji obowiązujących u danego podatnika. Jak przykładowo stwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 18 maja 2011r. (sygn. IPTPP2/443-30/1-3/BM): „O wyodrębnieniu organizacyjnym można mówić, gdy zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowi odrębną jednostkę organizacyjną w strukturze tego przedsiębiorstwa, np. dział, wydział, oddział, itp. Takie organizacyjne wydzielenie powinno być dokonane na podstawie statutu, regulaminu lub aktu o podobnym charakterze. Ocena ta musi być dokonywana według kryterium tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).”
W rozpatrywanym przypadku, na moment sprzedaży, działalność serwisowa będzie formalnie wyodrębniona w strukturze organizacyjnej M na podstawie wewnętrznych regulacji.
Wyodrębnienie organizacyjne będzie miało również swoje odzwierciedlenie w odrębności organizacyjnej działalności serwisowej. Działalność serwisowa będzie posiadała odrębne struktury organizacyjne i pracowników zatrudnionych w M, ale pełniących obowiązki na rzecz działalności serwisowej.
Jeżeli chodzi o wyodrębnienie finansowe, jak podkreślają organy podatkowe, wystarczające do spełniania warunku wyodrębnienia finansowego jest prowadzenie przez podmiot rachunkowości w taki sposób, aby możliwe było przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Przykładowo, zgodnie ze stanowiskiem Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach wyrażonym w interpretacji indywidualnej z dnia 12 kwietnia 2011r. (sygn. IBPP3/4441-23/11/IK): „Wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W sytuacji wyodrębnienia finansowego możliwe jest oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od finansów jego zorganizowanej części. Zorganizowana część przedsiębiorstwa jest w stanie samodzielnie prowadzić działalność i istnieć od przedsiębiorstwa głównego. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa (tak aby można było przejąć funkcje gospodarcze).”
Jak wskazano powyżej, działalność serwisowa wyodrębniona będzie także pod względem finansowym. Na podstawie zapisów z kont księgi głównej i przy wykorzystaniu narzędzi kontrolingowych, możliwe będzie alokowanie aktywów i pasywów, kosztów i przychodów związanych z działalnością serwisową. W ramach rachunkowości zarządczej będzie można przygotowywać bilanse i rachunki zysków i strat oddzielnie dla działalności serwisowej. Działalność serwisowa będzie miała sporządzany odrębnie budżet i osobno będzie sprawowana kontrola jego wykonania. W momencie sprzedaży, działalność serwisowa posiadać będzie odrębny rachunek bankowy.
Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, w świetle powyższego przesłanka istnienia organizacyjnego i finansowego wyodrębnienia będzie w tym wypadku spełniona.
Ad C. Przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych
Warunek przeznaczenia do realizacji określonych zadań gospodarczych odnosi się do funkcjonalnego wyodrębnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Wyodrębnienie funkcjonalne działalności serwisowej przejawiać się będzie wyraźną odmiennością jej profilu. Oznacza to, że działalność serwisowa realizować będzie określone działania gospodarcze, inne niż pozostała część przedsiębiorstwa M. Warto również podkreślić, że działalność serwisowa będzie w stanie samodzielnie planować, kontrolować i realizować założone działania gospodarcze.
W konsekwencji, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że działalność serwisowa będzie spełniać warunek przeznaczenia do realizacji określonych zadań gospodarczych.
Ad D. Zdolność do stanowienia niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze
Ostatnim warunkiem uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest zdolność stanowienia przez niego niezależnego przedsiębiorstwa, samodzielnie realizującego zadania gospodarcze. W przypadku opisanej w stanie faktycznym działalności serwisowej, po sprzedaży spółka kupująca majątek od M będzie kontynuowała działalność w zakresie działalności serwisowej przy wykorzystaniu zakupionego zespołu składników materialnych i niematerialnych alokowanych do tej działalności oraz przy wykorzystaniu przejętych pracowników. W konsekwencji, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że opisana w stanie faktycznym działalność serwisowa będzie zdolna do stanowienia niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze.
W świetle powyższych argumentów, zdaniem Wnioskodawcy, opisana w stanie faktycznym działalność serwisowa będzie spełniać wszystkie przesłanki wynikające z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, a tym samym będzie stanowiła zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w rozumieniu tego przepisu. W konsekwencji Wnioskodawca stoi na stanowisku, że sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.