• Interpretacja indywidualn...
  06.06.2024

ILPP2/443-307/09-7/MR

Interpretacja indywidualna
z dnia 4 czerwca 2009 r.

Artykuły przypisane do interpretacji

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 938 interpretacje.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się ta interpretacja podatkowa. Znajdź inne potrzebne interpretacje.


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana …, przedstawione we wniosku z dnia 6 marca 2009 r. (data wpływu 10 marca 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 12 maja 2009 r. (data wpływu 18 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania planowanej sprzedaży działek – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 10 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania planowanej sprzedaży działek. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 12 maja 2009 r. (data wpływu 18 maja 2009 r.) o wskazanie zakresów, których dotyczy oraz o brakujące opłaty za wydanie interpretacji.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca jest rolnikiem od ponad 30 lat. Prowadzi gospodarstwo rolne wraz z żoną na zasadzie małżeńskiej wspólności ustawowej. Obecnie gospodarstwo rolne ma powierzchnię 12 ha. Gospodarstwo rolne było większe, lecz Zainteresowany wydzielił z niego areał dla dzieci. Wnioskodawca systematycznie dokonywał zakupu ziemi (gruntów rolnych) celem powiększenia gospodarstwa, ciężko pracując i zaciągając na zakup kredyty, które spłacił, zaciągał także kredyty na zakup nawozów i materiału siewnego. Dokonując zakupu ziemi (grunty rolne) Zainteresowany wraz z żoną przysporzyli swój majątek prywatny. Nie otrzymali tego majątku prywatnego (gruntów rolnych), ani aktem darowizny, ani też w drodze dziedziczenia. Dnia 25 września 2000 r. Wnioskodawca nabył na zasadzie wspólności małżeńskiej ustawowej dwie niezabudowane działki rolne nr 68 i 75AM-1, o pow. 3,81 ha, które weszły w skład gospodarstwa rolnego. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, zatwierdzonym dnia 27 czerwca 2002 r., nastąpiła zmiana przeznaczenia działki nr 75AM-1 z rolniczej na cele nierolne (w przeważającej części).
W wyniku zatwierdzonego decyzją Wójta Gminy projektu podziału z dnia 11 października 2006 r. nastąpił podział przedmiotowej działki.
Wydzielone działki – prócz nr 75/1 – tereny upraw polnych i 75/5 – na poszerzenie drogi gminnej – przeznaczone są na zabudowę mieszkaniową i usługową.
Dnia 8 listopada 2006 r. Wnioskodawca zbył działkę nr 75/2 o pow. 0,1500 ha – teren zabudowy mieszkaniowej. Z tytułu sprzedaży działki Wnioskodawca zapłacił podatek VAT w urzędzie skarbowym w kwocie – … zł.
Dnia 12 września 2007 r. – została zbyta działka nr 75/3, o pow. 0,1500 ha. Z tytułu jej sprzedaży Wnioskodawca zapłacił podatek VAT w kwocie – … zł.
Dnia 16 września 2008 r. została zbyta działka nr 75/7, o pow. 0,1500 ha. Z tytułu sprzedaży tej działki Wnioskodawca zapłacił podatek VAT w kwoce – … zł.
Zainteresowany jako rolnik płacił podatek rolny, a także podatek od nieruchomości. Jego żona prowadziła działalność gospodarczą – sklep ogólnospożywczy, ze względu jednak na stan zdrowia tego rodzaju działalności zaniechała. Obecnie wydzierżawia lokal w którym osoba trzecia prowadzi sklep ogólnospożywczy. Żona była i jest podatnikiem podatku VAT oraz dochodowego.
Z tytułu podziału działki nr 75/4 Gmina naliczyła opłatę adiacencką w wysokości – 20.278 zł.
Ponadto, Zainteresowany zapłacił opłatę planistyczną – opłata planistyczna została naliczona na podstawie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym a dotyczyła sprzedaży działki nr 75/2 w kwocie – … zł.
W sytuacji faktyczno-prawnej Wnioskodawca płaci podatki: rolny, od nieruchomości, od sprzedaży działek podatek VAT, a jego żona podatek dochodowy, podatek VAT.
Zainteresowany pragnie podkreślić, iż jego żona prowadząc sklep – działalność gospodarczą w wielkim stopniu łożyła na utrzymanie rodziny – dokładała do majątku prywatnego (do gospodarstwa rolnego).
Wnioskodawca podkreśla, że wszystkie sprzedaże działek wykazane zostały w deklaracjach dla celów podatkowych. Ponadto, Zainteresowany nie wystawiał faktur VAT z tytułu dostawy gruntów, po 1 maja 2004 r. sprzedał trzy działki (zgodnie z wykazanym stanem faktycznym), a w przyszłości zamierza sprzedać następne. O zmianę przeznaczenia gruntów z rolniczych na przeznaczenie nierolnicze Wnioskodawca nie występował z wnioskiem do Gminy, aby zmienić przeznaczenie w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Dokonywał podziału działek zgodnie z zatwierdzonym projektem podziału przez Wójta Gminy decyzją administracyjną. Działki zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego mają przeznaczenie pod zabudowę jednorodzinną z dopuszczeniem drobnych usług.
Zainteresowany cały czas, aż do sprzedaży użytkował je rolniczo (siejąc zboże). Opłacał i płaci podatki: rolny, od nieruchomości, korzystał z dopłat Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa do 1 ha zgodnie z przepisami. Nabywcy działek zjawili się sami, nie musiał ich poszukiwać.
Wnioskodawca zamierza sprzedać dalsze wydzielone działki niezabudowane z przeznaczeniem na zabudowę domów jednorodzinnych.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy Wnioskodawca będzie podlegał podatkowi VAT przy sprzedaży dalszych wydzielonych działek – zgodnie z decyzjami Wójta Gminy, zatwierdzającymi projekt podziału działek...
Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż dalszych wydzielonych działek niezabudowanych z przeznaczeniem na zabudowę domów jednorodzinnych nie powinna rodzić obowiązku zapłaty podatku od towarów i usług ze względów przedstawionych w zawartym we wniosku opisie. Wnioskodawca podkreśla, że osobiście nie prowadzi działalności gospodarczej, tylko jego żona, która obecnie wynajmuje lokal.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W świetle art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.
Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.
Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza – mocą ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Właściciel gospodarstwa rolnego, dokonujący dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczący usługi rolnicze, jest w myśl ustawy o podatku od towarów i usług rolnikiem ryczałtowym (zgodnie z art. 2 pkt 19 ustawy), posiadającym status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (rolniczą). Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy korzysta tylko ze zwolnienia od podatku w zakresie dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej oraz w zakresie świadczenia usług rolniczych. Jeśli więc osoba taka wykonuje inne czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług, brak jest podstaw do uznania, iż nie podlegają one opodatkowaniu, tym bardziej, że rolnik sprzedający grunt nie zbywa majątku osobistego, ale majątek składający się na przedsiębiorstwo rolne.
Przepisy te wskazują, że działalność prowadzona przez rolników mieści się w pojęciu działalności gospodarczej, która obejmuje także czynności polegające na sprzedaży gruntów.
Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest rolnikiem i prowadzi gospodarstwo rolne wraz z żoną na zasadzie małżeńskiej wspólności ustawowej. Zainteresowany systematycznie dokonywał zakupu ziemi (gruntów rolnych) celem powiększenia gospodarstwa. Wnioskodawca nabył na zasadzie wspólności małżeńskiej ustawowej dwie niezabudowane działki rolne nr 68 i 75AM-1, które weszły w skład gospodarstwa rolnego. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, nastąpiła zmiana przeznaczenia działki nr 75AM-1 z rolniczej na cele nierolne i dokonano jej podziału. Wnioskodawca dotychczas dokonał sprzedaży trzech działek przeznaczonych pod zabudowę jednorodzinną z dopuszczeniem drobnych usług i planuje sprzedaż kolejnych wydzielonych działek.
Wobec powyższego, planowana przez Zainteresowanego wraz z żoną sprzedaż działek budowlanych, wykorzystywanych w działalności rolniczej, ma związek z działalnością gospodarczą, jest to sprzedaż majątku wykorzystywanego w prowadzonej działalności.
Ponadto, z określonego w art. 15 ust. 2 ustawy pojęcia działalności gospodarczej wynika, że dla celów podatku VAT nie jest konieczne, aby działalność była działalnością zarobkową wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły przez podmioty gospodarcze. Decydujące znaczenie ma częstotliwość dokonywania czynności. W efekcie dostawa gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy sprzedawcy można przypisać znamiona działalności gospodarczej prowadzonej z zamiarem wykonywania jej w sposób częstotliwy.
Ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca wraz z żoną dokonali już sprzedaży trzech działek i planują w przyszłości sprzedaż kolejnych. Zatem, nie ma tu miejsca czynność jednorazowa, co wskazuje na zamiar częstotliwej sprzedaży gruntu.
Reasumując, planowana przez Wnioskodawcę wraz z żoną dostawa działek będzie czynnością podlegającą uregulowaniom zawartym w ustawie o podatku od towarów i usług i jako taka, będzie podlegać opodatkowaniu ww. podatkiem.
W świetle powołanych wyżej przepisów należy ponadto stwierdzić, że na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług zarówno Wnioskodawca jak i jego żona są traktowani jako odrębne podmioty, każde z nich spełnia bowiem definicję podatnika. Autonomiczność prawa podatkowego wyklucza możliwość takiej interpretacji przepisów, która zakładałaby, że wspólność majątkowa istniejąca między małżonkami na podstawie przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, ma wpływ na zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług.
Wobec powyższego, transakcje dokonywane przez małżonków, będących podatnikami podatku od towarów i usług (każde w swoim zakresie), podlegają przepisom ustawy na zasadach ogólnych.
Zgodnie z przepisem art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d ustawy, do podatników dokonujących dostaw terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę – niezależnie od wielkości obrotów – nie stosuje się zwolnień podmiotowych, o których mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.
Przepis art. 96 ust. 1 ustawy stanowi, iż podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.
Z powyższego wynika, iż przed dniem wykonania pierwszej dostawy działek, Wnioskodawca powinien dokonać rejestracji w zakresie podatku od towarów i usług.
Przedstawione okoliczności faktyczne sprawy wskazują ponadto, iż żona Wnioskodawcy posiada już status podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, wskazaną w art. 15 ust. 2 ustawy. Jeśli więc żona Zainteresowanego będzie wykonywała inne czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług, brak jest podstaw prawnych do uznania, iż nie będą one podlegały opodatkowaniu. Nie można bowiem uznać, że opodatkowanie podatkiem od towarów i usług następuje w sposób wybiórczy, tzn. pewne czynności wskazane w ustawie jako podlegające opodatkowaniu realizowane przez podatnika są opodatkowane, a inne nie.
Dostawa terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu stawką podatku 22% (…). Podatnik dokonujący dostawy przedmiotowych gruntów nie może skorzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.
Mając na uwadze treść powołanych przepisów oraz opis zdarzenia przyszłego zawartego we wniosku, stwierdzić należy, iż planowa sprzedaż działek wykorzystywanych wcześniej w działalności rolniczej przez Wnioskodawcę i jego żonę, będzie podlegała opodatkowaniu według stawki podatku w wysokości 22%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy.
Ponadto w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym, a także z uwagi na treść art. 14b § 3 tej ustawy, Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników załączonych przez Wnioskodawcę do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Dodatkowo informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w zakresie zdarzenia przyszłego dotyczącego opodatkowania planowanej sprzedaży działek. Kwestia dotycząca opodatkowania sprzedaży działki nr 75/2 została rozstrzygnięta w interpretacji z dnia 4 czerwca 2009 r. nr ILPP2/443-307/09-4/MR. Wniosek dotyczący opodatkowania sprzedaży działki 75/3 został rozstrzygnięty w interpretacji indywidualnej z dnia 4 czerwca 2009 r. nr ILPP2/443-307/09 -5/MR. Natomiast kwestia dotycząca opodatkowania sprzedaży działki nr 75/7 została rozstrzygnięta w interpretacji indywidualnej z dnia czerwca 2009 r. nr ILPP2/443-307/09-6/MR.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.
Szukaj: Filtry
Ładowanie ...