IBPP2/443-961/13/KO

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 października 2013 r. (data wpływu 11 października 2013r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w trybie art. 89b ustawy o VAT dotyczącej zakupu towarów wymienionych w załączniku Nr 11 do tej ustawy - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w trybie art. 89b ustawy o VAT dotyczącej zakupu towarów wymienionych w załączniku Nr 11 do tej ustawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Spółka Jawna jest firmą prowadzącą skup i sprzedaż złomu. W rozliczeniach podatku VAT stosuje art. 17 ust. 1 pkt 7 mówiący o samonaliczaniu VAT.

W dniu 15 lutego 2013 r. Spółka otrzymała fakturę z numerem ...od P.W. za dostawę złomu stalowego na kwotę 38.361,00 zł. W związku z tym, że przedmiotem dostawy jest towar wymieniony w zał. 11 do ustawy o VAT, dostawca jest czynnym podatnikiem VAT-u i dostawa towaru nie jest objęta zwolnieniem z VAT jako towar używany - Spółka zastosowała zasadę opodatkowania dostawy przez nabywcę.

W dniu 28 lutego 2013 r. Spółka wystawiła zbiorczą fakturę wewnętrzną od wszystkich nabyć złomu dokonanych w m-cu lutym (w tym od omawianej faktury), obliczając w niej VAT naliczony i należny. Spółka wykazała go w deklaracji VAT-7 za luty 2013 r.

Termin płatności omawianej faktury przypadał na 22 lutego 2013 r. Spółka zapłaciła fakturę w dwóch częściach. W dniu 7 czerwca 2013 r. przekazała przelewem kwotę 17457,00 zł. pozostałą część tj. 20904,00 zł w dniu 2 sierpnia 2013r. tj. w 161 dniu od terminu zapłaty.

Dzień 150 od terminu płatności przypadał na 22 lipca 2013 r. Sporządzając deklarację VAT-7 z m-ca lipca 2013 r. Spółka nie dokonała korekty VAT-u naliczonego z tytułu złego długu, dotyczącego omawianej faktury.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Spółka postąpiła prawidłowo...

Czy do omawianej sytuacji, gdzie na fakturze zakupu nie występuje VAT naliczony, należy stosować art. 89b ust. 1 ustawy o VAT mówiący o złych długach i korekcie podatku naliczonego...

Stanowisko Wnioskodawcy:

Spółka postąpiła prawidłowo.

Art. 89b ust. 1 mówi, że:

„w przypadku nieuregulowania należności wynikającej z faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług na terytorium kraju w terminie 150 dni od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze, dłużnik jest obowiązany do korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze”.

„Tą fakturą” nie jest faktura zakupu złomu, gdyż na niej nie występuje VAT naliczony.

VAT naliczony występuje na fakturze zbiorczej wewnętrznej, która jest samodzielnym dokumentem nie podlegającym płatności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 89b ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r., Nr 177 poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w przypadku nieuregulowania należności wynikającej z faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług na terytorium kraju w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, dłużnik jest obowiązany do korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury, w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze.

W myśl art. 89b ust. 1a ustawy przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli dłużnik uregulował należność najpóźniej w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności tej należności.

Na podstawie art. 89b ust. 2 ustawy o VAT w przypadku częściowego uregulowania należności w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, korekta dotyczy podatku naliczonego przypadającego na nieuregulowaną część należności. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z przywołanymi przepisami dłużnik ma obowiązek skorygowania całości (lub części) uprzednio odliczonego podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług na terytorium kraju jeżeli nie ureguluje całości (lub części) należności w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze. Korekta winna być dokonana w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150. dzień od dnia upływu terminu płatności. Dłużnik nie jest zobowiązany do skorygowania podatku naliczonego wówczas gdy ureguluje należność najpóźniej w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego, w którym upłynął 150. dzień od dnia upływu płatności.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka jest firmą prowadzącą skup i sprzedaż złomu. W rozliczeniach podatku VAT stosuje art. 17 ust. 1 pkt 7 mówiący o samonaliczaniu VAT. W dniu 15 lutego 2013 r. Spółka otrzymała fakturę za dostawę złomu stalowego na kwotę 38.361,00 zł. W związku z tym, że przedmiotem dostawy jest towar wymieniony w zał. 11 do ustawy o VAT, dostawca jest czynnym podatnikiem VAT-u i dostawa towaru nie jest objęta zwolnieniem z VAT jako towar używany - Spółka zastosowała zasadę opodatkowania dostawy przez nabywcę.

W dniu 28 lutego 2013 r. Spółka wystawiła zbiorczą fakturę wewnętrzną od wszystkich nabyć złomu dokonanych w m-cu lutym, obliczając w niej VAT naliczony i należny. Spółka wykazała go w deklaracji VAT-7 za luty 2013 r.

Termin płatności omawianej faktury przypadał na 22 lutego 2013 r. Spółka zapłaciła fakturę w dwóch częściach. W dniu 7 czerwca 2013 r. przekazała przelewem kwotę 17457,00 zł. pozostałą część tj. 20904,00 zł w dniu 2 sierpnia 2013r. tj. w 161 dniu od terminu zapłaty.

Dzień 150 od terminu płatności przypadał na 22 lipca 2013 r. Sporządzając deklarację VAT-7 z m-ca lipca 2013 r. Spółka nie dokonała korekty VAT-u naliczonego z tytułu złego długu, dotyczącego omawianej faktury.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy w przypadku braku zapłaty po upływie 150 dni od dnia upływu terminu płatności określonego na fakturze dokumentującej nabycie towarów określonych w załączniku nr 11 do ustawy Spółka będzie zobowiązana do korekty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150. dzień od dnia upływu terminu płatności.

Z regulacji art. 89b ustawy wynika, iż dłużnik ma obowiązek skorygowania podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług na terytorium kraju.

Zatem mając na uwadze przedstawiony stan prawny i zaistniały stan faktyczny należy stwierdzić, iż nabycie towarów określonych w załączniku nr 11 do ustawy stanowi odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju. A zatem w przypadku braku zapłaty po upływie 150 dni od dnia upływu terminu płatności określonego na fakturze dokumentującej nabycie towarów określonych w załączniku nr 11 do ustawy Spółka była zobowiązana do korekty podatku naliczonego stosownie do art. 89b ustawy. Tym samym Spółka postąpiła nieprawidłowo nie dokonując korekty podatku naliczonego w deklaracji VAT za miesiąc lipiec 2013 r.

Jednocześnie odnosząc się do argumentacji Spółki zawartej we własnym stanowisku do sprawy należy wskazać, że zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15,
3. dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2.
   
   

W myśl art. 17 ust. 2 w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. b ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 lub 7 podatnikiem jest ich nabywca.

Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16 (art. 106 ust. 1 ustawy).

Przy czym stosownie do ust. 1a cyt. artykułu w przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, w fakturze nie wykazuje się danych dotyczących stawki i kwoty podatku.

W przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, mogą być wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne mogą być również wystawiane dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze (art. 106 ust. 7 ustawy).

Zatem zgodnie z powyższymi przepisami nabycie towarów określonych w załączniku nr 11 do ustawy rodzi, co do zasady, obowiązek rozliczenia podatku przez nabywcę towaru. Tym samym w takim przypadku transakcję opodatkowuje nabywający. Nabywający wykazuje podatek należny, który jest dla niego jednocześnie podatkiem naliczonym. Przy czym nabywający może wystawić fakturę wewnętrzną wykazując podatek należny z tytułu niniejszej transakcji.

Tak więc, w wyniku nabycia towarów określonych w załączniku nr 11 do ustawy, co do zasady, nabywca towarów nie dokonuje odliczenia kwoty podatku wynikającej stricte z faktury dokumentującej nabycie towaru. Nie oznacza to jednak, że Wnioskodawca w ogóle nie dokonuje odliczenia podatku z tytułu przedmiotowych czynności. Należy bowiem zauważyć, że podatnik dokonuje swoistego odliczenia kwoty podatku odnoszącej się do niniejszych czynności poprzez wykazanie zarówno podatku należnego jak i naliczonego. Przepis art. 89b ustawy zobowiązuje natomiast dłużnika do korekty odliczonej kwoty podatku naliczonego wynikającej z faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług na terytorium kraju. Skoro zatem Wnioskodawca - dłużnik dokonuje odliczenia podatku z tytułu nabycia towarów określonych w załączniku nr 11 do ustawy, tj. odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju w przypadku braku zapłaty po upływie 150 dni od dnia upływu terminu płatności określonego na fakturze dokumentującej niniejsze czynności Spółka jest zobowiązana do korekty podatku naliczonego stosownie do art. 89b ustawy. Okoliczność, że podatek, który odlicza Spółka nie wynika bezpośrednio z faktury, stanowi sytuację szczególną. Tego rodzaju mechanizm (określany odwróconym mechanizmem poboru, ang. reverse charge mechanizm) jest wprowadzony w celu uproszczenia rozliczeń podatkowych. Fakt, że podatek, którego odliczenia dokonał Wnioskodawca nie wynika bezpośrednio z faktury nie przesądza zatem o tym, iż nie znajdzie zastosowania art. 89b ustawy.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.