ILPB3/423-69/07-2/HS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczona odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 23 sierpnia 2007 r. (data wpływu 30.08.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnień przedmiotowych - jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 30 sierpnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnień przedmiotowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej Spółka z o.o., na podstawie zezwolenia nr XX z dnia 21 lutego 200X r. Zgodnie z treścią zezwolenia obszarem działalności prowadzonej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej jest działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie następujących wyrobów: pojazdów mechanicznych (PKWiU 34.10), nadwozi do pojazdów mechanicznych, przyczep i naczep (PKWiU 34.20) oraz części i akcesoriów do pojazdów mechanicznych i ich silników (PKWiU 34.30), dalej łącznie nazywanych Produktami. Na mocy art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Spółka rozpoznaje przychody uzyskane ze sprzedaży Produktów jako tzw. przychody strefowe korzystające ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. W ramach działalności gospodarczej Spółki prowadzonej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (w szczególności produkcji silników i części zamiennych) powstają także różnego rodzaju odpady produkcyjne (głównie ze stali i aluminium, ale także z innych surowców), które nie nadają się do dalszego wykorzystania na potrzeby kolejnych cykli produkcyjnych (dalej nazywanych Odpadami). Powstanie Odpadów jest wynikiem normalnego procesu produkcyjnego, a celem Spółki jest zminimalizowanie ich ilości, niemniej jednak nawet przy zachowaniu najwyższych standardów procesu produkcyjnego, powstanie pewnej ilości Odpadów jest nieuniknione. Uzyskane Odpady są następnie odsprzedawane przez Spółkę na rzecz podmiotów zewnętrznych, które zajmują się ich dalszą obróbką bądź utylizacją. Działalność Spółki w zakresie Odpadów nie została odrębnie wymieniona w Zezwoleniu. Spółka dotychczas rozpoznawała przychody ze sprzedaży Odpadów jako przychody strefowe, tzn. zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych oraz intencją Spółki jest kontynuowanie tego sposobu rozliczania w przyszłości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy rozliczenie dla celów podatku dochodowego od osób prawnych przychodów ze sprzedaży Odpadów na rzecz podmiotów zewnętrznych jako przychodów strefowych, tzn. podlegających zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, jest prawidłowe w świetle przepisu art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600 ze zm.), korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Zwolnieniu z opodatkowania tym podatkiem podlegają przychody uzyskiwane przez Spółkę z tytułu działalności produkcyjnej, handlowej i usługowej w zakresie Produktów wymienionych w Zezwoleniu, a przedstawionych w stanie faktycznym. Spółka pragnie zaznaczyć, iż Produkty wytwarzane przez Spółkę charakteryzują się wysokim stopniem zaawansowania technologicznego, co warunkuje również znaczny stopień złożoności oraz kompleksowości procesu produkcyjnego realizowanego przez Spółkę w zakresie produkcji tych Produktów. Nierozłącznym elementem powyższego procesu produkcyjnego Spółki jest proces generowania Odpadów, tj. materiałów i surowców nie wchodzących w skład Produktów, nie nadających się do ponownego wykorzystania na potrzeby kolejnego cyklu produkcyjnego, a powstających na poszczególnych etapach produkcji Produktów. Spółka pragnie również podkreślić, iż powstanie Odpadów nie prowadzi do wytworzenia wyrobów o charakterze porównywalnym do Produktów, nie jest to bowiem „zamierzony wynik” działalności produkcyjnej, lecz efekt poboczny kompleksowego i zaawansowanego technologicznie procesu produkcyjnego realizowanego przez Spółkę. Wnioskodawca zaznacza, iż z uwagi na uwarunkowania technologiczne w zakresie obróbki Produktów, proces generowania Odpadów jest niejako „automatyczny” oraz „nieodzowny” i nawet nowoczesne rozwiązania technologiczne stosowane przez Spółkę w celu minimalizacji poziomu Odpadów – przy zachowaniu najwyższej racjonalności w zakresie produkcji – nie są w stanie całkowicie wyeliminować procesu generowania Odpadów. Spółka zwraca także uwagę, że „poboczny” charakter powstawania Odpadów wynika już z samej specyfiki procesu produkcyjnego w zakresie produkcji Produktów, Odpady są bowiem generowane tylko wówczas, gdy ma miejsce proces produkcji Produktów. Ograniczenie procesu produkcyjnego wpływa na ograniczenie procesu generowania Odpadów. Generowanie Odpadów stanowi zatem niejako pochodną w stosunku do procesu produkcyjnego, nie jest zaś jego samodzielnym i niezależnym elementem, prowadzącym do wytworzenia odrębnej i zamierzonej dodatkowej grupy produktowej. „Poboczny” charakter procesu generowania Odpadów w stosunku do zasadniczego procesu produkcji wynika również z faktu, iż Odpady powstają w wyniku tych samych czynności produkcyjnych, które są podejmowane w celu wytworzenia Produktów. Powstanie odpadów nie wiąże się bowiem z zaangażowaniem przez Spółkę odrębnej linii produkcyjnej, odrębnych mocy produkcyjnych, technologii, surowców (materiałów, komponentów), energii i pracowników zaangażowanych specjalnie dla celów wyprodukowania Odpadów. W efekcie, generowanie Odpadów nie jest związane z odrębnymi nakładami produkcyjnymi. Można zatem stwierdzić, iż proces generowania Odpadów jest w pełni zintegrowany z zasadniczym procesem produkcji (Odpady powstają w ramach tego procesu) i posiada w stosunku do zasadniczej działalności Spółki (objętej Zezwoleniem) charakter wyłącznie pochodny. Mając na uwadze uwarunkowania, w jakich dochodzi do powstania Odpadów, proces ich generowania:

nie może zostać wyeliminowany przy zachowaniu racjonalności gospodarczej,

jest determinowany zakresem oraz intensywnością zasadniczego procesu produkcji,

jest w pełni zintegrowany z zasadniczym procesem produkcji (powstaje w ramach tego procesu),

nie wiąże się z zaangażowaniem odrębnych, specjalnych nakładów i nie prowadzi do powstania odrębnego, zamierzonego produktu.

W ocenie Spółki, można go bezpośrednio powiązać z jej działalnością strefową, tzn. uznać, iż Odpady te są generowane w ramach działalności strefowej Spółki (objętej Zezwoleniem) w efekcie podlegającej zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Ponadto, Spółka wskazuje, iż zgodnie z treścią Zezwolenia działalność strefowa Spółki obejmuje działalność produkcyjną, usługową i handlową w zakresie wyrobów określonych w Zezwoleniu wytworzonych na terenie Wałbrzyskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Mając na uwadze fakt, iż proces generowania Odpadów stanowi integralną część procesu produkcyjnego Spółki i jest immanentnie związany z wytwarzaniem Produktów określonych w Zezwoleniu – co zostało wykazane powyżej – generowanie Odpadów należy, w ocenie Spółki, uznać za działalność produkcyjną w zakresie wyrobów wytworzonych na terenie Wałbrzyskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej, objętej Zezwoleniem. W efekcie, działalność Spółki w zakresie Odpadów powinna – jako działalność objęta Zezwoleniem – korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Dodatkowo Spółka pragnie wskazać, iż sprzedaż Odpadów na rzecz odbiorców zewnętrznych, z uwagi na fakt, iż nie jest możliwe ich ponowne wykorzystanie na potrzeby kolejnego cyklu produkcyjnego, stanowi naturalną konsekwencję racjonalnego prowadzenia działalności gospodarczej i dążenia do optymalnego kształtowania poziomu przychodów Spółki, jak również optymalnego wykorzystania niepełnowartościowych surowców stanowiących Odpady. Działalność Spółki w zakresie omawianej sprzedaży Odpadów – jako w pełni determinowana zakresem oraz intensywnością zasadniczej działalności produkcyjnej nie stanowi niezależnego źródła przychodów Spółki – odrębnego od działalności określonej w Zezwoleniu.

Warto również, zdaniem Wnioskodawcy, zwrócić uwagę na ostateczny wynik działań związanych ze sprzedażą Odpadów dla celów rozliczeń Spółki z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych. Należy zaznaczyć, iż w działalność w zakresie Odpadów immanentnie wpisuje się powstawanie straty ekonomicznej, gdyż – jak zostało to już zaznaczone powyżej – działalność w zakresie sprzedaży Odpadów ze swej natury nie jest działalnością „dochodową”, lecz ukierunkowaną wyłącznie na minimalizowanie strat ekonomicznych Spółki. Dzieje się tak dlatego, iż pełnowartościowy surowiec stanowi bazę kosztową niepełnowartościowego wyrobu – Odpadu, zaś ilość surowca potrzebna do wytworzenia Produktów musi uwzględniać „zapas”, który utracony zostanie w procesie produkcyjnym jako Odpad. Mając na uwadze fakt, iż – jak wskazano powyżej – proces powstawania Odpadów jest w pełni zintegrowany z wytwarzaniem Produktów, a zatem można uznać, iż Odpady powstają w ramach zasadniczej działalności produkcyjnej Spółki (objętej zakresem Zezwolenia), w ocenie Spółki, powstająca – ze swej natury – strata na działalności związanej z Odpadami winna pomniejszać wynik na działalności zwolnionej Spółki, nie zaś wynik na działalności opodatkowanej. Gdyby jednak hipotetycznie przyjąć, iż działalność w zakresie odpadów mogłaby zostać uznana za działalność odrębną od zasadniczej działalności Spółki (objętej Zezwoleniem), a zatem za działalność podlegającą opodatkowaniu podatkiem dochodowym (z czym Spółka się nie zgadza), zastosowanie mechanizmu przyporządkowania (części) kosztów uzyskania przychodów do (odrębnego) źródła przychodów ze sprzedaży Odpadów sprawiłoby, iż ww. strata z działalności w zakresie sprzedaży Odpadów wpływałaby na wynik działalności opodatkowanej, w efekcie przyczyniałaby się do obniżenia dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych lub zwiększałaby stratę podatkową. W odniesieniu do powyższego warto zwrócić uwagę na fakt, iż traktując działalność Spółki w zakresie Odpadów jako w pełni zintegrowaną z procesem produkcji Produktów (a zatem mającą miejsce w ramach zasadniczej działalności produkcyjnej Spółki), strata ekonomiczna ponoszona przez Spółkę w zakresie Odpadów ma wpływ wyłącznie na wynik z działalności strefowej, tj. zwolnionej z podatku dochodowego od osób prawnych, a więc wpływa przykładowo na pomniejszenie dochodu strefowego, korzystającego ze zwolnienia z podatku dochodowego, a nie na obniżenie dochodu podlegającego opodatkowaniu tym podatkiem. Mając powyższe na uwadze Spółka pragnie wskazać, iż powyższy sposób uwzględniania straty ekonomicznej ponoszonej przez Spółkę w wyniku powstawania Odpadów, oprócz tego, iż w świetle integralności procesu generowania Odpadów z zasadniczym procesem produkcji, wydaje się w pełni uzasadniony i poprawny, dodatkowo okazuje się zbieżny z interesem budżetu państwa – nie jest bowiem ukierunkowany na minimalizację obciążeń Spółki w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Na poparcie powyższego Spółka powołuje stanowisko Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w S zaprezentowane w postanowieniu w sprawie interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 23 grudnia 2005 r. nr P(...), wydane w stanie faktycznym podobnym do Spółki (gdzie sprzedaż Odpadów nie była objęta zezwoleniem strefowym): „W doktrynie i orzecznictwie podatkowym ukształtował się pogląd, że zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych podlega nie tylko dochód z działalności gospodarczej objętej zezwoleniem na jej prowadzenie w specjalnej strefie ekonomicznej, ale również dochód z działalności pomocniczej niezbędnej do realizacji działalności objętej zwolnieniem. Wobec powyższego odnosząc się do kwestii uzyskiwanych przez Spółkę przychodów wynikających ze sprzedaży odpadów produkcyjnych powstałych w wyniku produkcji wyrobów objętych zezwoleniem – tutejszy organ podatkowy wyjaśnia, że przychody te są związane z dochodem uzyskiwanym przy produkcji wyrobów i objętym, na podstawie cytowanego przepisu art. 17 ust. 1 pkt 34 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zwolnieniem od opodatkowania tym podatkiem (…)”.

Mając na uwadze powyższą argumentację, tzn. fakt, iż działalność w zakresie Odpadów stanowi integralną część procesu produkcyjnego Spółki i jest immanentnie związana z wytwarzaniem Produktów określonych w Zezwoleniu, to w ocenie Spółki, przychody uzyskiwane w zakresie sprzedaży Odpadów powinny być traktowane dla celów podatkowych tak samo jak przychody ze sprzedaży Produktów. W efekcie powinny również korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie przepisu art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z przepisem art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wskazane w powyższym przepisie zasady zwolnienia dochodów z działalności gospodarczej osób prawnych określone zostały w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.). Stanowi on, iż wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4 – 6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (…), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielonej w formie tego zezwolenia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Natomiast zgodnie z art. 17 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. Jak wynika z treści ww. przepisów, zwolnienie z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych przysługuje wyłącznie od dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach udzielonego przedsiębiorcy zezwolenia.

Zezwolenie takie jest podstawą do skorzystania z pomocy publicznej. Określa ono również przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

zatrudnienia określonej liczby pracowników przy prowadzeniu przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej na terenie strefy przez wskazany w zezwoleniu okres czasu,

dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną w zezwoleniu kwotę.

Z powyższego wynika, że zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych podlega wyłącznie dochód z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w zakresie przedmiotowym określonym w zezwoleniu. Zatem, jeżeli dany rodzaj działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych.

Zezwolenie z dnia 21 lutego 2003 r. nr XX, które Wnioskodawca dołączył do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, zostało wydane Spółce na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Jako przedmiot działalności gospodarczej na terenie Strefy, wykonywanej przez Spółkę, wskazano działalność produkcyjną, handlową i usługową w zakresie wyrobów wytworzonych na terenie Strefy określonych w Sekcji D, Podsekcji DM, Dziale 34:

Grupa 34.1, Klasa 34.10 – Pojazdy mechaniczne,

Grupa 34.2, Klasa 34.20 – Nadwozia do pojazdów mechanicznych, przyczepy i naczepy,

Grupa 34.3, Klasa 34.30 – Części i akcesoria do pojazdów mechanicznych i ich silników,

Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług Głównego Urzędu Statystycznego. Analizując cały dział 34, jego grupy, klasy i pozycje nie znaleziono w nim gospodarki odpadami produkcyjnymi, z której to działalności Spółka również uzyskuje przychody ze sprzedaży, oprócz tych wymienionych powyżej. Wnioskodawca twierdzi, iż działalność w zakresie odpadów stanowi integralną część procesu produkcyjnego i jest nierozerwalnie związana z wytwarzaniem wyrobów określonych w ww. zezwoleniu. Tutejszy organ nie podziela takiego poglądu, bowiem gospodarka odpadami może stanowić samodzielną działalność podstawową. Zasady tej gospodarki określa odrębna ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 39, poz. 251 ze zm.), która reguluje istotne ze względów społecznych i gospodarczych kwestie postępowania z odpadami w sposób zapewniający ochronę życia i zdrowia ludzi oraz ochronę środowiska zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju, a w szczególności zasady zapobiegania powstawaniu odpadów lub ograniczania ilości odpadów i ich negatywnego oddziaływania na środowisko, a także odzysku lub unieszkodliwiania odpadów. Na podstawie przepisów tej ustawy (art. 7) posiadacz odpadów jest obowiązany do postępowania z odpadami w sposób zgodny z zasadami gospodarowania odpadami, wymaganiami ochrony środowiska oraz planami gospodarki odpadami. Przy ocenie zwolnienia nie ma także podstaw do przyjęcia podziału działalności gospodarczej na podstawową (działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów wymienionych w zezwoleniu) i „uboczną” (gospodarka odpadami nie wymieniona w zezwoleniu). Doprowadziłoby to do rozszerzającej interpretacji zakresu zwolnienia wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w wyniku której dochody z działalności związanej ze sprzedażą odpadów jako z działalności ubocznej podlegałyby zwolnieniu, pomimo iż gospodarka ta nie jest wymieniona w zezwoleniu. Zatem z wykładni gramatycznej, którą należy stosować przy ocenie zakresu zwolnień podatkowych, należy uwzględnić, iż wolny od podatku dochodowego od osób prawnych jest wyłącznie dochód uzyskany z działalności gospodarczej, w zakresie określonym w zezwoleniu, prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Jeżeli działalność związana z gospodarką odpadami nie jest wymieniona w zezwoleniu, dochody uzyskane ze sprzedaży odpadów lub innej formy ich zagospodarowania nie podlegają zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ww. ustawy.

Reasumując powyższe wyjaśnienia, skoro Spółka uzyskała zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej (produkcyjnej, handlowej i usługowej w zakresie wyrobów, tj. pojazdów mechanicznych, nadwozi do pojazdów mechanicznych, przyczep, naczep oraz części i akcesoria do pojazdów mechanicznych i ich silników) na terenie Wałbrzyskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej „Invest – Park”, to dochody uzyskane z tej działalności podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych. Natomiast dochody z każdej innej działalności nie wymienionej w tym zezwoleniu (np. gospodarka odpadami produkcyjnymi) podlegać będą opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na zasadach ogólnych.

Jednocześnie informuje się, że powołanie się Spółki na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 23 grudnia 2005 r. nr P(...) jest bez znaczenia w przedmiotowej sprawie. Zgodnie bowiem z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym do dnia 30.06.2007 r., organy podatkowe udzielały podatnikom pisemnych interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach. Należy mieć na względzie, że nawet najmniejsza różnica w stanie faktycznym może być przyczyną dokonania odmiennej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.