IV SA/Wr 278/13
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
2013-09-27Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Mirosława Rozbicka-Ostrowska /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym Przewodniczący: Sędzia NSA Mirosława Rozbicka-Ostrowska po rozpoznaniu w Wydziale IV w dniu 27 września 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R.L. w przedmiocie wznowienia postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 22 listopada 2011 r., sygn. akt IV SA/Wr 451/11 postanawia: odrzucić skargę o wznowienie postępowania.
Uzasadnienie
Pismem z dnia 6 maja 2013 r. R. L. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu o wznowienie postępowania sądowo-administracyjnego , zakończonego prawomocnym wyrokiem z dnia 22 listopada 2011 r., sygn. akt IV SA/Wr 451/11. W motywach skargi wywodził , że inspiracją do jej złożenia było to, że dowiedział się o instytucji wznowienia postępowania sądowego z pisma Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 20 marca 2013 r. w sprawie oznaczonej sygnaturą akt IV SA/Wr 23/13 , które otrzymał w dniu 23 marca 2013 r. Wobec tego - zdaniem skarżącego- wniesienie skargi nastąpiło z zachowaniem terminu trzymiesięcznego, odkąd strona dowiedziała się o podstawie wznowienia postępowania. Jako podstawę żądania wznowienia postępowania skarżący wskazał pozbawienie możności działania, albowiem nie miał on "zdolności procesowej lub sądowej". W związku z tym skarżący zarzucił , że zakwestionowane prze niego postępowanie było dotknięte wadą nieważności. Na poparcie swoich twierdzeń skarżący w obszernej , dwudziestostronicowej skardze przytoczył szereg zaświadczeń, orzeczeń i innych dokumentów wydawanych w sprawach jego dotyczących ,a w szczególności związanych z jego uprawnieniem emerytalno-rentowym jak i waloryzacją świadczeń w tym zakresie . Również w kolejnych pismach procesowych dołączonych do skargi , skarżący ponowne przytoczył orzeczenia i inne dokumenty , mające potwierdzać fakt , że był on funkcjonariuszem Policji, a obecnie jest emerytem policyjnym i rencistą policyjnym.
Komendant Wojewódzki Policji we W. odpowiadając na skargę wniósł o jej odrzucenie , podnosząc , że nie wskazano w niej żadnych okoliczności faktycznych, które mogłyby stanowić uzasadnione podstawy wznowienia postępowania sądowo-administracyjnego .
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zważył, co następuje:
Badanie merytorycznej zasadności skargi o wznowienie postępowania sądowo-administracyjnego musi poprzedzać sprawdzenie jej wymogów formalnych, w tym terminowości wniesienia takiej skargi i powołanych w niej podstaw wznowienia. . W pierwszej kolejności skarga o wznowienie postępowania sądowego podlega badaniu przez Sąd pod kątem dopuszczalności o dwojakim charakterze , a mianowicie dopuszczalności samej skargi i dopuszczalności wznowienia postępowania. Przy czym o dopuszczalności skargi o wznowienie postępowania sądowo-administracyjnego decyduje zachowanie ustawowego terminu oraz oparcie skargi na ustawowych podstawach wymienionych w przepisach ustawy regulującej postępowanie przed sądami administracyjnymi. Podstawy żądania wznowienia postępowania wymienione zostały w przepisach art. 271, art. 272§1 i art. 273 §1,2 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.)( zwanej dalej p.p.s.a.) , natomiast badanie dopuszczalności wznowienia obejmuje ocenę zasadności skargi. Wskazać w tym miejscu należy ,że skarga o wznowienie postępowania sądowo-administracyjnego podlega odrzuceniu nie tylko wtedy , gdy powołana w niej postawa wznowienia została sformułowana w sposób dający się podciągnąć pod przewidzianą w ustawie podstawę , ale także wówczas gdy w rzeczywistości podstawa taka nie występuje ( por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 16.05.2007r. IIICSK 56/07).
Przechodząc zatem do badania dopuszczalności przedmiotowej skargi o wznowienie postępowania zauważyć należy, że w badanej sprawie skargę o wznowienie postępowania sądowo-administracyjnego zakończonego prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 22 listopada 2011 r., wydanego w sprawie o sygn. akt IV SA/Wr 451/11 oparto na podstawie określonej w przepisie art. 271 pkt 2 p.p.s.a. Wyrok tutejszego sądu z dnia 22 listopada 2011 r., sygn. akt IV SA/Wr 451/11 doręczono skarżącemu wraz z uzasadnieniem w dniu 12 grudnia 2011 r. (k. 153), a wyrok jest prawomocny od dnia 12 stycznia 2012 r. Zgodnie z art. 277 p.p.s.a. skargę o wznowienie postępowania wnosi się w terminie trzymiesięcznym. Termin ten liczy się od dnia, w którym strona dowiedziała się o podstawie wznowienia, a gdy podstawą jest pozbawienie możności działania lub brak należytej reprezentacji - od dnia, w którym o orzeczeniu dowiedziała się strona, jej organ lub jej przedstawiciel ustawowy. Stosownie do art. 279 p.p.s.a. skarga o wznowienie postępowania powinna ponadto zawierać oznaczenie zaskarżonego orzeczenia, podstawę wznowienia i jej uzasadnienie, okoliczności stwierdzające zachowanie terminu do wniesienia skargi oraz żądanie o uchylenie lub zmianę zaskarżonego orzeczenia. W myśl art. 280 p.p.s.a., sąd bada na posiedzeniu niejawnym, czy skarga jest wniesiona w terminie i czy opiera się na ustawowej podstawie wznowienia. W braku jednego z tych wymagań sąd wniosek odrzuci, w przeciwnym razie wyznaczy rozprawę (§ 1). Na żądanie sądu zgłaszający skargę o wznowienie postępowania obowiązany jest uprawdopodobnić okoliczności stwierdzające zachowanie terminu lub dopuszczalność wznowienia (§ 2).
Mając powyższe na uwadze przedmiotem badania sądu w realiach niniejszej sprawy była okoliczność , czy skarga o wznowienie postępowania sądowego została wniesiona w terminie i czy opiera się na ustawowej podstawie wznowienia. Dokonując zatem wyłącznie pod takim kątem oceny przedmiotowej skargi sąd stwierdził, że nie została wniesiona w ustawowym terminie, albowiem wniesiono ją w istocie z uchybieniem terminu , liczonego od dnia, w którym strona dowiedziała się o podstawie wznowienia. Brak jest argumentów prawnych przemawiających za twierdzeniem skarżącego , że pojęcie "dowiedzieć się o podstawie wznowienia", o którym mowa w art. 277 p.p.s.a., można tłumaczyć jako "dowiedzieć się, że istnieje instytucja wznowienia postępowania". Wojewódzki Sąd Administracyjny w składzie orzekającym w niniejszej sprawie w pełni aprobuje pogląd tutejszego sądu zaprezentowany w postanowieniu z dnia 20 czerwca 2013r. sygn. akt IVSA/wr 279/13 r. , według którego instytucja wznowienia postępowania i jej ustawowe przesłanki są częścią powszechnie obowiązującego porządku prawnego, a zatem zachodzi domniemanie ich powszechnej znajomości. Fakt, że strona nie znała ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w części poświęconej wznowieniu postępowania i dowiedziała się o treści stosownych przepisów – jak twierdzi – w dniu 23 marca 2013 r., nie oznacza , że w dniu 23 marca 2013 r. skarżący dowiedział się o podstawie wznowienia w rozumieniu art. 277 p.p.s.a. Błąd logiczny, który leży u źródeł skargi o wznowienie postępowania widać na przykład w tym, jeżeli nawet strona w dniu 23 marca 2013 r. dowiedziała się o treści odnośnych przepisów p.p.s.a., to nie pozwala automatycznie na przyjęcie , że w tym samym dniu doszło do powzięcia przez skarżącego wiedzy o nieważności postępowania zakończonego wyrokiem z 9 listopada 2011 r. W tym stanie rzeczy brak podstaw do przyjęcia , że wniesiona przez R. L. skarga była złożona w terminie 3 miesięcy od dnia, w którym strona dowiedziała się o podstawie wznowienia. W istocie bowiem dnia, w którym strona dowiedziałaby się o podstawie wznowienia postępowania sądowego w badanej sprawie nie było.
Stosownie do przytoczonego wyżej art. 280 § 1 p.p.s.a., na posiedzeniu niejawnym sąd bada, czy skarga jest wniesiona w terminie i czy opiera się na ustawowej podstawie wznowienia. Badanie, o którym mowa w tym przepisie, nie jest badaniem zasadności skargi o wznowienie, a zatem na obecnym etapie postępowania sąd nie bada czy podnoszone podstawy wznowienia są merytorycznie uzasadnione. Stwierdzając zatem, że wskazywane przez stronę okoliczności w sposób formalny odpowiadają podstawom wznowienia wymienionym w ustawie, należy jedynie zbadać, czy skarga o wznowienie postępowania została wniesiona w terminie trzymiesięcznym, licząc od dnia, w którym strona dowiedziała się o podstawie wznowienia. W wyniku przeprowadzonego w niniejszej sprawie badania dopuszczalności skargi o wznowienie sąd stwierdził, że skarżący nie zachował terminu do jej wniesienia.
Reasumując z tych względów skarga o wznowienie postępowania jako wniesiona z uchybieniem ustawowego terminu na podstawie art. 280 § 1 p.p.s.a. podlegała odrzuceniu.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Mirosława Rozbicka-Ostrowska /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym Przewodniczący: Sędzia NSA Mirosława Rozbicka-Ostrowska po rozpoznaniu w Wydziale IV w dniu 27 września 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R.L. w przedmiocie wznowienia postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 22 listopada 2011 r., sygn. akt IV SA/Wr 451/11 postanawia: odrzucić skargę o wznowienie postępowania.
Uzasadnienie
Pismem z dnia 6 maja 2013 r. R. L. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu o wznowienie postępowania sądowo-administracyjnego , zakończonego prawomocnym wyrokiem z dnia 22 listopada 2011 r., sygn. akt IV SA/Wr 451/11. W motywach skargi wywodził , że inspiracją do jej złożenia było to, że dowiedział się o instytucji wznowienia postępowania sądowego z pisma Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 20 marca 2013 r. w sprawie oznaczonej sygnaturą akt IV SA/Wr 23/13 , które otrzymał w dniu 23 marca 2013 r. Wobec tego - zdaniem skarżącego- wniesienie skargi nastąpiło z zachowaniem terminu trzymiesięcznego, odkąd strona dowiedziała się o podstawie wznowienia postępowania. Jako podstawę żądania wznowienia postępowania skarżący wskazał pozbawienie możności działania, albowiem nie miał on "zdolności procesowej lub sądowej". W związku z tym skarżący zarzucił , że zakwestionowane prze niego postępowanie było dotknięte wadą nieważności. Na poparcie swoich twierdzeń skarżący w obszernej , dwudziestostronicowej skardze przytoczył szereg zaświadczeń, orzeczeń i innych dokumentów wydawanych w sprawach jego dotyczących ,a w szczególności związanych z jego uprawnieniem emerytalno-rentowym jak i waloryzacją świadczeń w tym zakresie . Również w kolejnych pismach procesowych dołączonych do skargi , skarżący ponowne przytoczył orzeczenia i inne dokumenty , mające potwierdzać fakt , że był on funkcjonariuszem Policji, a obecnie jest emerytem policyjnym i rencistą policyjnym.
Komendant Wojewódzki Policji we W. odpowiadając na skargę wniósł o jej odrzucenie , podnosząc , że nie wskazano w niej żadnych okoliczności faktycznych, które mogłyby stanowić uzasadnione podstawy wznowienia postępowania sądowo-administracyjnego .
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zważył, co następuje:
Badanie merytorycznej zasadności skargi o wznowienie postępowania sądowo-administracyjnego musi poprzedzać sprawdzenie jej wymogów formalnych, w tym terminowości wniesienia takiej skargi i powołanych w niej podstaw wznowienia. . W pierwszej kolejności skarga o wznowienie postępowania sądowego podlega badaniu przez Sąd pod kątem dopuszczalności o dwojakim charakterze , a mianowicie dopuszczalności samej skargi i dopuszczalności wznowienia postępowania. Przy czym o dopuszczalności skargi o wznowienie postępowania sądowo-administracyjnego decyduje zachowanie ustawowego terminu oraz oparcie skargi na ustawowych podstawach wymienionych w przepisach ustawy regulującej postępowanie przed sądami administracyjnymi. Podstawy żądania wznowienia postępowania wymienione zostały w przepisach art. 271, art. 272§1 i art. 273 §1,2 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.)( zwanej dalej p.p.s.a.) , natomiast badanie dopuszczalności wznowienia obejmuje ocenę zasadności skargi. Wskazać w tym miejscu należy ,że skarga o wznowienie postępowania sądowo-administracyjnego podlega odrzuceniu nie tylko wtedy , gdy powołana w niej postawa wznowienia została sformułowana w sposób dający się podciągnąć pod przewidzianą w ustawie podstawę , ale także wówczas gdy w rzeczywistości podstawa taka nie występuje ( por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 16.05.2007r. IIICSK 56/07).
Przechodząc zatem do badania dopuszczalności przedmiotowej skargi o wznowienie postępowania zauważyć należy, że w badanej sprawie skargę o wznowienie postępowania sądowo-administracyjnego zakończonego prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 22 listopada 2011 r., wydanego w sprawie o sygn. akt IV SA/Wr 451/11 oparto na podstawie określonej w przepisie art. 271 pkt 2 p.p.s.a. Wyrok tutejszego sądu z dnia 22 listopada 2011 r., sygn. akt IV SA/Wr 451/11 doręczono skarżącemu wraz z uzasadnieniem w dniu 12 grudnia 2011 r. (k. 153), a wyrok jest prawomocny od dnia 12 stycznia 2012 r. Zgodnie z art. 277 p.p.s.a. skargę o wznowienie postępowania wnosi się w terminie trzymiesięcznym. Termin ten liczy się od dnia, w którym strona dowiedziała się o podstawie wznowienia, a gdy podstawą jest pozbawienie możności działania lub brak należytej reprezentacji - od dnia, w którym o orzeczeniu dowiedziała się strona, jej organ lub jej przedstawiciel ustawowy. Stosownie do art. 279 p.p.s.a. skarga o wznowienie postępowania powinna ponadto zawierać oznaczenie zaskarżonego orzeczenia, podstawę wznowienia i jej uzasadnienie, okoliczności stwierdzające zachowanie terminu do wniesienia skargi oraz żądanie o uchylenie lub zmianę zaskarżonego orzeczenia. W myśl art. 280 p.p.s.a., sąd bada na posiedzeniu niejawnym, czy skarga jest wniesiona w terminie i czy opiera się na ustawowej podstawie wznowienia. W braku jednego z tych wymagań sąd wniosek odrzuci, w przeciwnym razie wyznaczy rozprawę (§ 1). Na żądanie sądu zgłaszający skargę o wznowienie postępowania obowiązany jest uprawdopodobnić okoliczności stwierdzające zachowanie terminu lub dopuszczalność wznowienia (§ 2).
Mając powyższe na uwadze przedmiotem badania sądu w realiach niniejszej sprawy była okoliczność , czy skarga o wznowienie postępowania sądowego została wniesiona w terminie i czy opiera się na ustawowej podstawie wznowienia. Dokonując zatem wyłącznie pod takim kątem oceny przedmiotowej skargi sąd stwierdził, że nie została wniesiona w ustawowym terminie, albowiem wniesiono ją w istocie z uchybieniem terminu , liczonego od dnia, w którym strona dowiedziała się o podstawie wznowienia. Brak jest argumentów prawnych przemawiających za twierdzeniem skarżącego , że pojęcie "dowiedzieć się o podstawie wznowienia", o którym mowa w art. 277 p.p.s.a., można tłumaczyć jako "dowiedzieć się, że istnieje instytucja wznowienia postępowania". Wojewódzki Sąd Administracyjny w składzie orzekającym w niniejszej sprawie w pełni aprobuje pogląd tutejszego sądu zaprezentowany w postanowieniu z dnia 20 czerwca 2013r. sygn. akt IVSA/wr 279/13 r. , według którego instytucja wznowienia postępowania i jej ustawowe przesłanki są częścią powszechnie obowiązującego porządku prawnego, a zatem zachodzi domniemanie ich powszechnej znajomości. Fakt, że strona nie znała ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w części poświęconej wznowieniu postępowania i dowiedziała się o treści stosownych przepisów – jak twierdzi – w dniu 23 marca 2013 r., nie oznacza , że w dniu 23 marca 2013 r. skarżący dowiedział się o podstawie wznowienia w rozumieniu art. 277 p.p.s.a. Błąd logiczny, który leży u źródeł skargi o wznowienie postępowania widać na przykład w tym, jeżeli nawet strona w dniu 23 marca 2013 r. dowiedziała się o treści odnośnych przepisów p.p.s.a., to nie pozwala automatycznie na przyjęcie , że w tym samym dniu doszło do powzięcia przez skarżącego wiedzy o nieważności postępowania zakończonego wyrokiem z 9 listopada 2011 r. W tym stanie rzeczy brak podstaw do przyjęcia , że wniesiona przez R. L. skarga była złożona w terminie 3 miesięcy od dnia, w którym strona dowiedziała się o podstawie wznowienia. W istocie bowiem dnia, w którym strona dowiedziałaby się o podstawie wznowienia postępowania sądowego w badanej sprawie nie było.
Stosownie do przytoczonego wyżej art. 280 § 1 p.p.s.a., na posiedzeniu niejawnym sąd bada, czy skarga jest wniesiona w terminie i czy opiera się na ustawowej podstawie wznowienia. Badanie, o którym mowa w tym przepisie, nie jest badaniem zasadności skargi o wznowienie, a zatem na obecnym etapie postępowania sąd nie bada czy podnoszone podstawy wznowienia są merytorycznie uzasadnione. Stwierdzając zatem, że wskazywane przez stronę okoliczności w sposób formalny odpowiadają podstawom wznowienia wymienionym w ustawie, należy jedynie zbadać, czy skarga o wznowienie postępowania została wniesiona w terminie trzymiesięcznym, licząc od dnia, w którym strona dowiedziała się o podstawie wznowienia. W wyniku przeprowadzonego w niniejszej sprawie badania dopuszczalności skargi o wznowienie sąd stwierdził, że skarżący nie zachował terminu do jej wniesienia.
Reasumując z tych względów skarga o wznowienie postępowania jako wniesiona z uchybieniem ustawowego terminu na podstawie art. 280 § 1 p.p.s.a. podlegała odrzuceniu.
