II SA/Wr 199/11
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
2013-09-20Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Wiesław Jakubiec /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wiesław Jakubiec – referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym we Wrocławiu po rozpoznaniu w dniu 20 września 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku D. W. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia ... w przedmiocie stwierdzenia nieważności postanowienia przekazującego zgodnie z właściwością wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy.
Uzasadnienie
W odpowiedzi na wezwanie do uiszczenia wpisu sądowego od zażalenia w wysokości 100 zł skarżąca wystąpiła o przyznanie jej prawa pomocy wskazując w uzasadnieniu, że gospodarstwo domowe prowadzi wraz mężem. W piśmie z dnia 6 lipca 2013 r. skarżąca ponowiła swój wniosek oświadczając, że ich sytuacja materialna się pogorszyła, bowiem są coraz starsi i schorowani. Wezwanie z dnia 10 lipca 2013 r. o złożenie wniosku na urzędowym formularzu i przedstawienie szczegółowo swojej sytuacji finansowej pozostawione zostało bez odpowiedzi. W następstwie ponowionego wezwania skarżąca w dniu 16 września 2013 r. złożyła wniosek o przyznanie jej prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata informując, że uzyskiwany przez nich łącznie dochód wynosi 2.587 zł, a wśród posiadanych składników majątkowych wymieniła udziały we własności działek gruntu o łącznej pow. 2.500 m2.
Prawo pomocy w zakresie całkowitym może być przyznane, gdy wnioskodawca wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnym - zwanej dalej p.p.s.a. (t.j. z 2012 r. Dz. U. poz. 270 ze zm.)).
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie. Pomimo wezwania wnioskodawczyni nie wyjaśniła wielu istotnych okoliczności, które mogą kształtować sytuację materialną jej rodziny np. nie wskazali od kogo konkretnie i w jakiej wysokości otrzymują (pożyczają) środki finansowe na swoje wydatki, które przekraczają wysokość ich dochodu; nie wskazała także dlaczego -jeśli według swoich twierdzeń znajdują się w niedostatku- nie wystąpi do dwójki swoich dorosłych dzieci o świadczenie alimentacyjne (art. 133 § 2 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy [t. jedn. z 2012 r. Dz. U. poz. 788 ze zm.]), a przynajmniej o opłacenie kosztów sądowych niniejszego postępowania; nie wyjaśniła także dlaczego z tego samego źródła z którego pokrywała i pokrywa wynagrodzenie pełnomocnika z wyboru (działającego w innych jej postępowaniach sądowoadministracyjnych) nie może także opłacić kosztów niniejszego postępowania; nie przedłożyła dokumentów potwierdzających fakt swojego zadłużenia (kredyt) i jego wysokość. Skarżąca nadto nie określiła i nie udokumentowała swoich niezbędnych wydatków.
Udzielenie stronie prawa pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym jest formą jej dofinansowania z budżetu państwa i przez to powinno się sprowadzać do przypadków, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu sądowym jest rzeczywiście obiektywnie niemożliwe. Ma ono przy tym charakter wyjątkowy i może zatem zostać przyznane wyłącznie w szczególnie uzasadnionych przypadkach. Koszty sądowe należy traktować jako wydatki bieżące w budżecie rodziny, które powinny być zaspokajane na równi z innymi podstawowymi wydatkami.
W orzecznictwie podkreśla się wykluczenie możliwości zwolnienia od kosztów sądowych osoby, która dysponuje jakimkolwiek majątkiem, a szczególnie nieruchomym, który może przynosić pożytki, być zabezpieczeniem pożyczki lub podlegać obrotowi. A wnioskodawcy posiadają składniki majątkowe, które nie są im niezbędne do utrzymania.
Wnioskodawczyni nie ma nikogo na utrzymaniu, wskazany przez nią dochód (2.587 zł netto) oraz nie przedstawienie i nie udokumentowanie struktury swoich niezbędnych wydatków oraz uwzględniając wysokość jedynego na tym etapie postępowania kosztu sądowego (wpis sądowy od zażalenia- 100 zł) pozwala na uznanie, że wnioskodawczynię stać na to, aby sfinansować ww. opłatę sądową. Do oceny możliwości uiszczenia przez skarżącą kosztów sądowych nie jest istotne źródło, z którego czerpie ona środki na koszty swego utrzymania (może to być m.in. wsparcie finansowe najbliższej rodziny czy pożyczka od osób trzecich), tym bardziej, że skarżąca przyznała w innym prowadzonym przez siebie postępowaniu, że od dłuższego czasu systematycznie korzysta z pożyczek, którymi opłaca różne swoje wydatki (w tym np. wynagrodzenie pełnomocnika z wyboru w innych postępowaniach).
Ustosunkowując się do wniosku o ustanowienie adwokata wskazać należy, iż ustanowienie stronie w toku postępowania przed sądem administracyjnym I instancji pełnomocnika z urzędu może mieć charakter zupełnie wyjątkowy, bowiem sąd ten obowiązany jest czuwać nad tym by stronom występującym w sprawie bez adwokata udzielać potrzebnych wskazówek co do czynności procesowych oraz pouczać ich o skutkach prawnych tych czynności i skutkach zaniedbań (art. 6 p.p.s.a.).
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 245 § 2 w zw. z art. 246 § 1 pkt 2 w zw. z art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a., orzeczono jak w sentencji.
.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Wiesław Jakubiec /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wiesław Jakubiec – referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym we Wrocławiu po rozpoznaniu w dniu 20 września 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku D. W. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia ... w przedmiocie stwierdzenia nieważności postanowienia przekazującego zgodnie z właściwością wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy.
Uzasadnienie
W odpowiedzi na wezwanie do uiszczenia wpisu sądowego od zażalenia w wysokości 100 zł skarżąca wystąpiła o przyznanie jej prawa pomocy wskazując w uzasadnieniu, że gospodarstwo domowe prowadzi wraz mężem. W piśmie z dnia 6 lipca 2013 r. skarżąca ponowiła swój wniosek oświadczając, że ich sytuacja materialna się pogorszyła, bowiem są coraz starsi i schorowani. Wezwanie z dnia 10 lipca 2013 r. o złożenie wniosku na urzędowym formularzu i przedstawienie szczegółowo swojej sytuacji finansowej pozostawione zostało bez odpowiedzi. W następstwie ponowionego wezwania skarżąca w dniu 16 września 2013 r. złożyła wniosek o przyznanie jej prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata informując, że uzyskiwany przez nich łącznie dochód wynosi 2.587 zł, a wśród posiadanych składników majątkowych wymieniła udziały we własności działek gruntu o łącznej pow. 2.500 m2.
Prawo pomocy w zakresie całkowitym może być przyznane, gdy wnioskodawca wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnym - zwanej dalej p.p.s.a. (t.j. z 2012 r. Dz. U. poz. 270 ze zm.)).
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie. Pomimo wezwania wnioskodawczyni nie wyjaśniła wielu istotnych okoliczności, które mogą kształtować sytuację materialną jej rodziny np. nie wskazali od kogo konkretnie i w jakiej wysokości otrzymują (pożyczają) środki finansowe na swoje wydatki, które przekraczają wysokość ich dochodu; nie wskazała także dlaczego -jeśli według swoich twierdzeń znajdują się w niedostatku- nie wystąpi do dwójki swoich dorosłych dzieci o świadczenie alimentacyjne (art. 133 § 2 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy [t. jedn. z 2012 r. Dz. U. poz. 788 ze zm.]), a przynajmniej o opłacenie kosztów sądowych niniejszego postępowania; nie wyjaśniła także dlaczego z tego samego źródła z którego pokrywała i pokrywa wynagrodzenie pełnomocnika z wyboru (działającego w innych jej postępowaniach sądowoadministracyjnych) nie może także opłacić kosztów niniejszego postępowania; nie przedłożyła dokumentów potwierdzających fakt swojego zadłużenia (kredyt) i jego wysokość. Skarżąca nadto nie określiła i nie udokumentowała swoich niezbędnych wydatków.
Udzielenie stronie prawa pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym jest formą jej dofinansowania z budżetu państwa i przez to powinno się sprowadzać do przypadków, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu sądowym jest rzeczywiście obiektywnie niemożliwe. Ma ono przy tym charakter wyjątkowy i może zatem zostać przyznane wyłącznie w szczególnie uzasadnionych przypadkach. Koszty sądowe należy traktować jako wydatki bieżące w budżecie rodziny, które powinny być zaspokajane na równi z innymi podstawowymi wydatkami.
W orzecznictwie podkreśla się wykluczenie możliwości zwolnienia od kosztów sądowych osoby, która dysponuje jakimkolwiek majątkiem, a szczególnie nieruchomym, który może przynosić pożytki, być zabezpieczeniem pożyczki lub podlegać obrotowi. A wnioskodawcy posiadają składniki majątkowe, które nie są im niezbędne do utrzymania.
Wnioskodawczyni nie ma nikogo na utrzymaniu, wskazany przez nią dochód (2.587 zł netto) oraz nie przedstawienie i nie udokumentowanie struktury swoich niezbędnych wydatków oraz uwzględniając wysokość jedynego na tym etapie postępowania kosztu sądowego (wpis sądowy od zażalenia- 100 zł) pozwala na uznanie, że wnioskodawczynię stać na to, aby sfinansować ww. opłatę sądową. Do oceny możliwości uiszczenia przez skarżącą kosztów sądowych nie jest istotne źródło, z którego czerpie ona środki na koszty swego utrzymania (może to być m.in. wsparcie finansowe najbliższej rodziny czy pożyczka od osób trzecich), tym bardziej, że skarżąca przyznała w innym prowadzonym przez siebie postępowaniu, że od dłuższego czasu systematycznie korzysta z pożyczek, którymi opłaca różne swoje wydatki (w tym np. wynagrodzenie pełnomocnika z wyboru w innych postępowaniach).
Ustosunkowując się do wniosku o ustanowienie adwokata wskazać należy, iż ustanowienie stronie w toku postępowania przed sądem administracyjnym I instancji pełnomocnika z urzędu może mieć charakter zupełnie wyjątkowy, bowiem sąd ten obowiązany jest czuwać nad tym by stronom występującym w sprawie bez adwokata udzielać potrzebnych wskazówek co do czynności procesowych oraz pouczać ich o skutkach prawnych tych czynności i skutkach zaniedbań (art. 6 p.p.s.a.).
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 245 § 2 w zw. z art. 246 § 1 pkt 2 w zw. z art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a., orzeczono jak w sentencji.
.
