III SA/Łd 1114/12
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
2013-04-25Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Janusz Nowacki /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Dnia 25 kwietnia 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Nowacki po rozpoznaniu w dniu 25 kwietnia 2013 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku L. Z. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi L. Z. na decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Ł. z dnia [...] roku nr [...] w przedmiocie pomocy finansowej z tytułu wspierania działalności rolniczej na obszarach górskich i innych obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania na rok 2008 p o s t a n a w i a: odmówić przyznania prawa pomocy. k.p.
Uzasadnienie
W dniu 20 grudnia 2012 roku do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi wpłynęła skarga L. Z. na decyzję Dyrektora [...] Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] roku nr [...] w przedmiocie płatności z tytułu wspierania działalności rolniczej na obszarach górskich i innych obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania na 2008 rok. W skardze zawarty został wniosek o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie pełnomocnika z urzędu.
Pismem z dnia 27 grudnia 2012 roku skarżący został wezwany do nadesłania wypełnionego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej "PPF". W załączonym do akt sprawy wniosku L. Z.i podniósł, że jest osobą bezrobotną, a prowadząca z nim wspólne gospodarstwo domowe żona oraz syn również nie uzyskują żadnych dochodów. Wskazał, iż jest właścicielem nieruchomości w postaci domu o powierzchni 32 m 2 oraz nieruchomości rolnej o powierzchni 22,80 ha. Ponadto z nadesłanego wniosku wynika, ze skarżący nie posiada żadnych zasobów pieniężnych ani przedmiotów o wartości powyżej 3.000 euro.
Zarządzeniem z dnia 24 stycznia 2013 roku Lucjusz Zarębski został wezwany do uzupełnienia wniosku o przyznanie prawa pomocy poprzez przedłożenie dokumentów i informacji wymaganych do prawidłowej oceny możliwości płatniczych.
Skarżący był zobowiązany do nadesłania zaświadczenia o posiadanych rachunkach bankowych, kontach i lokatach bankowych oraz wyciągów z tych kont i rachunków z okresu ostatnich sześciu miesięcy, a w szczególności rachunku ustanowionego dla regulowania wpłat z tytułu dopłat bezpośrednich i innych świadczeń budżetowych. W dalszej kolejności zażądano zaświadczenia z urzędu gminy o dochodowości gospodarstwa rolnego oraz informacji o otrzymanych dopłatach bezpośrednich. Ponadto do uzupełnia wniosku o przyznanie prawa pomocy konieczne było sprecyzowanie kosztów bieżącego utrzymania w gospodarstwie domowym oraz wskazanie źródeł środków finansowych służących pokryciu kosztów utrzymania gospodarstwa domowego.
W odpowiedzi na powyższe wezwanie skarżący złożył do Sądu zaświadczenie z Banku Spółdzielczego w Żytnie o nieposiadaniu przez siebie rachunków oraz lokat bankowych oraz o posiadaniu przez żonę rachunku bankowego niewykazującego obrotów.
Zarządzeniem z dnia 19 lutego 2013 roku Referendarz sądowy ponownie wezwał skarżącego do uzupełnienia wniosku o przyznanie prawa pomocy wobec braku nadesłania wystarczających informacji o stanie majątkowym.
Postanowieniem z dnia 28 marca 2013 roku Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym, po rozpoznaniu wniosku L. Z. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata, odmówił przyznania prawa pomocy.
Na powyższe postanowienie w ustawowym terminie wpłynął sprzeciw. Skarżący zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę odmowy przyznania prawa pomocy. Podkreślił, że jest osobą biedną i utrzymuje się wyłącznie z pracy w gospodarstwie rolnym. Obecnie nie otrzymuje dopłat bezpośrednich do działalności rolniczej, a wcześniejsze dopłaty zostały odebrane. L. Z. i powołał się także na argument, iż nałożono na niego sankcje finansowe, co przyczynia się do złej sytuacji finansowej prowadzonego gospodarstwa. Nadmienił również, iż przy ubieganiu się przyznanie prawa pomocy we wcześniejszych okresach nie żądano od niego uzupełniających informacji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje:
Wniosek L. Z. nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do treści art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270) - dalej p.p.s.a., w razie wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony, zarządzenie lub postanowienie, przeciwko któremu został on wniesiony, traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez sąd na posiedzeniu niejawnym. Wobec powyższego postanowienie referendarza z dnia z dnia 28 marca 2013 roku utraciło moc, a wniosek skarżącego jest przedmiotem oceny przez sąd na posiedzeniu niejawnym.
W pierwszej kolejności należy wyjaśnić, że prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Na prawo pomocy w zakresie całkowitym składa się zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Natomiast prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. W niniejszej sprawie skarżący wnioskował o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata.
Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a. przesłanką przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym jest wykazanie niemożności poniesienia jakichkolwiek kosztów postępowania. Na wnioskodawcy ciąży obowiązek przedstawienia dokładnych informacji na temat swojego stanu rodzinnego, majątku i dochodów. W jego interesie jest pełne wyjaśnienie sytuacji materialnej oraz możliwości płatniczych. Złożone oświadczenie w tym zakresie ma być wystarczającą podstawą do rozstrzygnięcia w przedmiocie prawa pomocy. Sąd może uzupełnić podane dane o informacje znane mu z urzędu lub z akt sprawy. Sam nie jest uprawniony do prowadzenia postępowania dowodowego w celu precyzyjnego ustalenia sytuacji bytowej zainteresowanego. Sąd nie ma możliwości zwrócenia się z urzędu o przedstawienie dodatkowych dokumentów do innych instytucji i organów (por. H. Knysiak-Molczyk [w:] T. Woś (red.), Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2012]. W razie podania niewystarczających danych we wniosku o przyznanie prawa pomocy sąd może na podstawie art. 255 p.p.s.a. wezwać do złożenia w zakreślonym terminie, dodatkowego oświadczenia lub przedłożenia dokumentów źródłowych dotyczących stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego. Wnioskodawca jest zobligowany do dostarczenia odpowiednich dokumentów wskazujących na obiektywny brak możliwości poniesienia kosztów postępowania.
Należy podkreślić, że zgodnie z art.199 p.p.s.a. strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Skarżący jest więc zobowiązany ponosić koszty postępowania sądowego toczącego się z jego inicjatywy. Instytucja prawa pomocy jest wyjątkiem od zasady ustanowionej w wymienionym przepisie i powinna być stosowana jedynie w uzasadnionych przypadkach.
W orzecznictwie sądowym dominuje stanowisko zgodnie z którym skarżący powinien poczynić pewne oszczędności w domowym budżecie, jeśli nie narusza to niezbędnych wydatków koniecznych do utrzymania siebie i rodziny. Prawo pomocy jest przewidziane dla osób, które rzeczywiście nie są w stanie zabezpieczyć jakichkolwiek środków pieniężnych na koszty związane z prowadzeniem postępowania przed sądem.
W niniejszej sprawie skarżący nie udowodnił, iż nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. W myśl art. 252 p.p.s.a. składający wniosek obowiązany jest podać "dokładne dane" dotyczące stanu majątkowego, dochodów oraz stanu rodzinnego. L. Z. w przesłanym wniosku wskazał, że utrzymuje się z dopłat do działalności rolniczej oraz hodowli bydła. Oświadczył, że nie posiada żadnych zasobów pieniężnych ani przedmiotów wartościowych i nie uzyskuje żadnych dochodów. Prowadzi wspólne gospodarstwo domowe wraz z żoną oraz synem, którzy również nie osiągają dochodów. Z wniosku wynika, że skarżący jest właścicielem domu o wielkości 32 m 2 oraz nieruchomości rolnej. Powyższe dane nie są wystarczające do prawidłowej oceny możliwości płatniczych strony.
Zasadnie wezwano skarżącego do uzupełnienia informacji poprzez przedłożenie stosownych dokumentów. L. Z. nie przedstawił wyciągu z rachunku bankowego ustanowionego dla wpłat z tytułu dopłat bezpośrednich i innych świadczeń budżetowych. Nie przekazał Sądowi informacji o wysokości otrzymanych dopłat bezpośrednich w ostatnich latach, mimo wskazania faktu otrzymania tych dopłat we wniosku o przyznanie prawa pomocy. Skarżący podniósł w swoich pismach, ze utrzymuje się z rolnictwa. Nie nadesłał jednak zaświadczenia o dochodowości gospodarstwa rolnego, do którego złożenia został wezwany. L. Z. nie sprecyzował również aktualnych kosztów, które ponosi w związku z utrzymanie gospodarstwa domowego, w tym kosztów utrzymania posiadanego domu. Poza tym nie zostało wyjaśnione źródło finansowania bieżących opłat, które skarżący niewątpliwie ponosi.
Z uwagi na niezastosowanie się skarżącego do wezwania w trybie art. 255 p.p.s.a. Sąd pozbawiony został realnej możliwości oceny jego sytuacji finansowej. Przedstawione dane są niekompletne i budzą istotne wątpliwości. W interesie strony jest pełne wyjaśnienie własnej sytuacji materialnej i możliwości płatniczych. Skarżący miał możliwość wykazania, że spełnia przesłanki przyznania prawa pomocy. W orzecznictwie podkreśla się, że brak realizacji w całości lub części obowiązku nałożonego zarządzeniem referendarza w celu uzupełnienia wniosku o przyznanie prawa pomocy skutkuje odmową przyznania tego prawa (por. m. in. postanowienie NSA z dnia z dnia 29 listopada 2011 r., II FZ 718/11).
Wobec tego, że skarżący nie wyjaśnił dokładnie swojej sytuacji finansowej to tym samym nie wykazał, że nie jest w stanie ponieść kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Mając na uwadze powyższe, na podstawie art.245 § 2, art. 246 § 1 pkt 1 i art. 260 p.p.s.a. Sąd orzekł jak w postanowieniu.
k.p.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Janusz Nowacki /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Dnia 25 kwietnia 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Nowacki po rozpoznaniu w dniu 25 kwietnia 2013 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku L. Z. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi L. Z. na decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Ł. z dnia [...] roku nr [...] w przedmiocie pomocy finansowej z tytułu wspierania działalności rolniczej na obszarach górskich i innych obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania na rok 2008 p o s t a n a w i a: odmówić przyznania prawa pomocy. k.p.
Uzasadnienie
W dniu 20 grudnia 2012 roku do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi wpłynęła skarga L. Z. na decyzję Dyrektora [...] Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] roku nr [...] w przedmiocie płatności z tytułu wspierania działalności rolniczej na obszarach górskich i innych obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania na 2008 rok. W skardze zawarty został wniosek o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie pełnomocnika z urzędu.
Pismem z dnia 27 grudnia 2012 roku skarżący został wezwany do nadesłania wypełnionego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej "PPF". W załączonym do akt sprawy wniosku L. Z.i podniósł, że jest osobą bezrobotną, a prowadząca z nim wspólne gospodarstwo domowe żona oraz syn również nie uzyskują żadnych dochodów. Wskazał, iż jest właścicielem nieruchomości w postaci domu o powierzchni 32 m 2 oraz nieruchomości rolnej o powierzchni 22,80 ha. Ponadto z nadesłanego wniosku wynika, ze skarżący nie posiada żadnych zasobów pieniężnych ani przedmiotów o wartości powyżej 3.000 euro.
Zarządzeniem z dnia 24 stycznia 2013 roku Lucjusz Zarębski został wezwany do uzupełnienia wniosku o przyznanie prawa pomocy poprzez przedłożenie dokumentów i informacji wymaganych do prawidłowej oceny możliwości płatniczych.
Skarżący był zobowiązany do nadesłania zaświadczenia o posiadanych rachunkach bankowych, kontach i lokatach bankowych oraz wyciągów z tych kont i rachunków z okresu ostatnich sześciu miesięcy, a w szczególności rachunku ustanowionego dla regulowania wpłat z tytułu dopłat bezpośrednich i innych świadczeń budżetowych. W dalszej kolejności zażądano zaświadczenia z urzędu gminy o dochodowości gospodarstwa rolnego oraz informacji o otrzymanych dopłatach bezpośrednich. Ponadto do uzupełnia wniosku o przyznanie prawa pomocy konieczne było sprecyzowanie kosztów bieżącego utrzymania w gospodarstwie domowym oraz wskazanie źródeł środków finansowych służących pokryciu kosztów utrzymania gospodarstwa domowego.
W odpowiedzi na powyższe wezwanie skarżący złożył do Sądu zaświadczenie z Banku Spółdzielczego w Żytnie o nieposiadaniu przez siebie rachunków oraz lokat bankowych oraz o posiadaniu przez żonę rachunku bankowego niewykazującego obrotów.
Zarządzeniem z dnia 19 lutego 2013 roku Referendarz sądowy ponownie wezwał skarżącego do uzupełnienia wniosku o przyznanie prawa pomocy wobec braku nadesłania wystarczających informacji o stanie majątkowym.
Postanowieniem z dnia 28 marca 2013 roku Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym, po rozpoznaniu wniosku L. Z. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata, odmówił przyznania prawa pomocy.
Na powyższe postanowienie w ustawowym terminie wpłynął sprzeciw. Skarżący zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę odmowy przyznania prawa pomocy. Podkreślił, że jest osobą biedną i utrzymuje się wyłącznie z pracy w gospodarstwie rolnym. Obecnie nie otrzymuje dopłat bezpośrednich do działalności rolniczej, a wcześniejsze dopłaty zostały odebrane. L. Z. i powołał się także na argument, iż nałożono na niego sankcje finansowe, co przyczynia się do złej sytuacji finansowej prowadzonego gospodarstwa. Nadmienił również, iż przy ubieganiu się przyznanie prawa pomocy we wcześniejszych okresach nie żądano od niego uzupełniających informacji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje:
Wniosek L. Z. nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do treści art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270) - dalej p.p.s.a., w razie wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony, zarządzenie lub postanowienie, przeciwko któremu został on wniesiony, traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez sąd na posiedzeniu niejawnym. Wobec powyższego postanowienie referendarza z dnia z dnia 28 marca 2013 roku utraciło moc, a wniosek skarżącego jest przedmiotem oceny przez sąd na posiedzeniu niejawnym.
W pierwszej kolejności należy wyjaśnić, że prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Na prawo pomocy w zakresie całkowitym składa się zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Natomiast prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. W niniejszej sprawie skarżący wnioskował o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata.
Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a. przesłanką przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym jest wykazanie niemożności poniesienia jakichkolwiek kosztów postępowania. Na wnioskodawcy ciąży obowiązek przedstawienia dokładnych informacji na temat swojego stanu rodzinnego, majątku i dochodów. W jego interesie jest pełne wyjaśnienie sytuacji materialnej oraz możliwości płatniczych. Złożone oświadczenie w tym zakresie ma być wystarczającą podstawą do rozstrzygnięcia w przedmiocie prawa pomocy. Sąd może uzupełnić podane dane o informacje znane mu z urzędu lub z akt sprawy. Sam nie jest uprawniony do prowadzenia postępowania dowodowego w celu precyzyjnego ustalenia sytuacji bytowej zainteresowanego. Sąd nie ma możliwości zwrócenia się z urzędu o przedstawienie dodatkowych dokumentów do innych instytucji i organów (por. H. Knysiak-Molczyk [w:] T. Woś (red.), Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2012]. W razie podania niewystarczających danych we wniosku o przyznanie prawa pomocy sąd może na podstawie art. 255 p.p.s.a. wezwać do złożenia w zakreślonym terminie, dodatkowego oświadczenia lub przedłożenia dokumentów źródłowych dotyczących stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego. Wnioskodawca jest zobligowany do dostarczenia odpowiednich dokumentów wskazujących na obiektywny brak możliwości poniesienia kosztów postępowania.
Należy podkreślić, że zgodnie z art.199 p.p.s.a. strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Skarżący jest więc zobowiązany ponosić koszty postępowania sądowego toczącego się z jego inicjatywy. Instytucja prawa pomocy jest wyjątkiem od zasady ustanowionej w wymienionym przepisie i powinna być stosowana jedynie w uzasadnionych przypadkach.
W orzecznictwie sądowym dominuje stanowisko zgodnie z którym skarżący powinien poczynić pewne oszczędności w domowym budżecie, jeśli nie narusza to niezbędnych wydatków koniecznych do utrzymania siebie i rodziny. Prawo pomocy jest przewidziane dla osób, które rzeczywiście nie są w stanie zabezpieczyć jakichkolwiek środków pieniężnych na koszty związane z prowadzeniem postępowania przed sądem.
W niniejszej sprawie skarżący nie udowodnił, iż nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. W myśl art. 252 p.p.s.a. składający wniosek obowiązany jest podać "dokładne dane" dotyczące stanu majątkowego, dochodów oraz stanu rodzinnego. L. Z. w przesłanym wniosku wskazał, że utrzymuje się z dopłat do działalności rolniczej oraz hodowli bydła. Oświadczył, że nie posiada żadnych zasobów pieniężnych ani przedmiotów wartościowych i nie uzyskuje żadnych dochodów. Prowadzi wspólne gospodarstwo domowe wraz z żoną oraz synem, którzy również nie osiągają dochodów. Z wniosku wynika, że skarżący jest właścicielem domu o wielkości 32 m 2 oraz nieruchomości rolnej. Powyższe dane nie są wystarczające do prawidłowej oceny możliwości płatniczych strony.
Zasadnie wezwano skarżącego do uzupełnienia informacji poprzez przedłożenie stosownych dokumentów. L. Z. nie przedstawił wyciągu z rachunku bankowego ustanowionego dla wpłat z tytułu dopłat bezpośrednich i innych świadczeń budżetowych. Nie przekazał Sądowi informacji o wysokości otrzymanych dopłat bezpośrednich w ostatnich latach, mimo wskazania faktu otrzymania tych dopłat we wniosku o przyznanie prawa pomocy. Skarżący podniósł w swoich pismach, ze utrzymuje się z rolnictwa. Nie nadesłał jednak zaświadczenia o dochodowości gospodarstwa rolnego, do którego złożenia został wezwany. L. Z. nie sprecyzował również aktualnych kosztów, które ponosi w związku z utrzymanie gospodarstwa domowego, w tym kosztów utrzymania posiadanego domu. Poza tym nie zostało wyjaśnione źródło finansowania bieżących opłat, które skarżący niewątpliwie ponosi.
Z uwagi na niezastosowanie się skarżącego do wezwania w trybie art. 255 p.p.s.a. Sąd pozbawiony został realnej możliwości oceny jego sytuacji finansowej. Przedstawione dane są niekompletne i budzą istotne wątpliwości. W interesie strony jest pełne wyjaśnienie własnej sytuacji materialnej i możliwości płatniczych. Skarżący miał możliwość wykazania, że spełnia przesłanki przyznania prawa pomocy. W orzecznictwie podkreśla się, że brak realizacji w całości lub części obowiązku nałożonego zarządzeniem referendarza w celu uzupełnienia wniosku o przyznanie prawa pomocy skutkuje odmową przyznania tego prawa (por. m. in. postanowienie NSA z dnia z dnia 29 listopada 2011 r., II FZ 718/11).
Wobec tego, że skarżący nie wyjaśnił dokładnie swojej sytuacji finansowej to tym samym nie wykazał, że nie jest w stanie ponieść kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Mając na uwadze powyższe, na podstawie art.245 § 2, art. 246 § 1 pkt 1 i art. 260 p.p.s.a. Sąd orzekł jak w postanowieniu.
k.p.
