II SA/Wa 1565/12
Wyrok
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
2012-12-06Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Adam Lipiński
Eugeniusz Wasilewski /sprawozdawca/
Jacek Fronczyk /przewodniczący/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Fronczyk, Sędziowie WSA Eugeniusz Wasilewski (spr.), Adam Lipiński, , , Protokolant specjalista Elwira Sipak, , po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 grudnia 2012 r. sprawy ze skargi M. A. na postanowienie Komendanta Głównego Policji z dnia [...] czerwca 2012 r. nr [...] w przedmiocie sprostowania oczywistych omyłek 1. uchyla zaskarżone postanowienie i utrzymane nim w mocy postanowienie organu I instancji, 2. zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu w całości, 3. zasądza od Komendanta Głównego Policji na rzecz skarżącej M. A. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Uzasadnienie
Komendant [...] Policji postanowieniem nr [...] z dnia [...] maja 2012 r., wydanym na podstawie art. 113 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. nr 98, poz. 1071 ze zm.), postanowił z urzędu sprostować oczywistą omyłkę w rozkazie personalnym Komendanta [...] Policji nr [...] z dnia [...] stycznia 1997 r. w części dotyczącej zaliczenia wysługi lat [...] M. A. w wierszu [...] od góry zamiast: "w Policji [...] lat, [...] miesięcy; w zakładach pracy – [...] lat, [...]. Łącznie – [...] lat, [...] miesięcy" winno być: "w Policji [...] lat, [...] miesięcy i [...]; w zakładach pracy – [...] lat, [...]. Łącznie – [...] lat, [...] miesięcy i [...] dni". W wierszu [...] od góry zamiast: "Do nagrody jubileuszowej zalicza się łącznie – [...]" winno być: "Do nagrody jubileuszowej zalicza się łącznie – [...]".
Dokonane sprostowanie uzasadniono tym, że w rozkazie personalnym Komendanta [...] Policji nr [...] z dnia [...] stycznia 1997 r. błędnie zostały wskazane okresy zatrudnienia w zakładach pracy oraz łączny okres zaliczany do wysługi lat pracy oraz nagrody jubileuszowej. W związku z powyższym należało skorygować błędy rachunkowe zaistniałe w przedmiotowym rozkazie personalnym.
Na postanowienie Komendanta [...] Policji M. A. złożyła zażalenie, wskazując, iż zostało ono wydane z rażącym naruszeniem art. 113 k.p.a., bowiem organ poprzez wydanie danego aktu de facto doprowadził do zmiany merytorycznej decyzji ze szkodą dla strony. Ponadto podniosła, iż sprostowanie błędów w trybie art. 113 k.p.a. nie może dotyczyć zaliczenia wysługi lat. Na potwierdzenie powyższego skarżąca powołała wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 marca 1998 r., sygn. akt I SA/Lu 109/96.
Komendant Główny Policji postanowieniem nr [...] z dnia [...] czerwca 2012 r., na podstawie art. 144 i art. 127 § 2 w związku z art. 113 § 1 k.p.a., po rozpatrzeniu zażalenia, utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.
Organ odwoławczy wskazał w uzasadnieniu rozstrzygnięcia, że w rozkazie personalnym Komendanta [...] Policji nr [...] dnia [...] stycznia 1997 r. popełniono błędy rachunkowe i zasadnym było zastosowanie art. 113 k.p.a.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie M. A. zarzuciła powyższemu postanowieniu naruszenie przepisu postępowania, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 124 § 1 k.p.a., przez niewłaściwe określenie w treści postanowienia:
– organu, który wydał przedmiotowe postanowienie – jako organ wskazano Komendę Główną Policji,
– strony, do której kierowane jest przedmiotowe postanowienie
i podstawy prawnej, art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. poprzez utrzymanie w mocy postanowienia, mimo że należało je uchylić w całości i umorzyć postępowanie w sprawie, art. 138 § 1 pkt 2 k.p.a. poprzez jego niezastosowanie.
Ponadto zarzucono naruszenie art. 113 k.p.a. poprzez błędne przyjęcie, że zmiana w zakresie zaliczenia wysługi lat stronie podlega sprostowaniu w trybie powołanego przepisu art. 113 k.p.a.
Zarzucając powyższe, skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia, ewentualnie stwierdzenie jego nieważności i zasądzenie kosztów postępowania.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie, wskazując, iż zarzuty skargi nie są zasadne.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Skarga jest zasadna, chociaż nie wszystkie wskazane w niej zarzuty należy uznać za usprawiedliwione.
Podstawą prawną wydanych w sprawie postanowień jest art. 113 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, który upoważnia organ do prostowania w drodze postanowień błędy pisarskie i rachunkowe oraz inne oczywiste omyłki w wydanych przez ten organ decyzjach. Redakcja tego przepisu jednoznacznie wskazuje na to, że wszystkie wymienione wady decyzji charakteryzuje cecha ich oczywistości (czyli, że są to błędy "widoczne na pierwszy rzut oka", bez potrzeby przeprowadzania dodatkowych badań czy ustaleń), stanowiąca jednocześnie granice dopuszczalności sprostowania, które wyrażają się w tym, że sprostowanie nie może prowadzić do zmiany merytorycznej decyzji (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 listopada 1997 r., sygn. akt SA/Sz 1059/97 – Lex nr 32657).
Błędem rachunkowym w rozumieniu art. 113 k.p.a. będzie omyłka w działaniu matematycznym, jeżeli jest ono zawarte w treści decyzji. Nie jest natomiast dopuszczalne sprostowanie, które jak w niniejszej sprawie, prowadzi do ponownego, w ocenie organu prawidłowego, ustalenia okresu wysługi lat skarżącej i skorygowania błędnego wliczenia okresów podlegających wliczeniu do nagrody jubileuszowej.
Zgodzić się należy ze skarżącą, iż prostując decyzję, organ dokonał w istocie merytorycznej zmiany rozkazu personalnego Komendanta [...] Policji nr [...] z dnia [...] stycznia 1997 r., do czego nie miał podstaw w art. 113 k.p.a.
Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 1 marca 2011 r., sygn. akt I OSK 1006/10 – Lex nr 1079696, raz ustalone okresy składowe mogą być przez organ korygowane jedynie w drodze nadzwyczajnych trybów weryfikacji decyzji ostatecznych.
Dlatego też Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, uwzględniając zarzut skargi w zakresie naruszenia art. 113 k.p.a., które to naruszenie miało wpływ na wynik sprawy i na mocy art. 145 § 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., 270), orzekł jak w sentencji wyroku.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Adam LipińskiEugeniusz Wasilewski /sprawozdawca/
Jacek Fronczyk /przewodniczący/
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Fronczyk, Sędziowie WSA Eugeniusz Wasilewski (spr.), Adam Lipiński, , , Protokolant specjalista Elwira Sipak, , po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 grudnia 2012 r. sprawy ze skargi M. A. na postanowienie Komendanta Głównego Policji z dnia [...] czerwca 2012 r. nr [...] w przedmiocie sprostowania oczywistych omyłek 1. uchyla zaskarżone postanowienie i utrzymane nim w mocy postanowienie organu I instancji, 2. zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu w całości, 3. zasądza od Komendanta Głównego Policji na rzecz skarżącej M. A. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Uzasadnienie
Komendant [...] Policji postanowieniem nr [...] z dnia [...] maja 2012 r., wydanym na podstawie art. 113 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. nr 98, poz. 1071 ze zm.), postanowił z urzędu sprostować oczywistą omyłkę w rozkazie personalnym Komendanta [...] Policji nr [...] z dnia [...] stycznia 1997 r. w części dotyczącej zaliczenia wysługi lat [...] M. A. w wierszu [...] od góry zamiast: "w Policji [...] lat, [...] miesięcy; w zakładach pracy – [...] lat, [...]. Łącznie – [...] lat, [...] miesięcy" winno być: "w Policji [...] lat, [...] miesięcy i [...]; w zakładach pracy – [...] lat, [...]. Łącznie – [...] lat, [...] miesięcy i [...] dni". W wierszu [...] od góry zamiast: "Do nagrody jubileuszowej zalicza się łącznie – [...]" winno być: "Do nagrody jubileuszowej zalicza się łącznie – [...]".
Dokonane sprostowanie uzasadniono tym, że w rozkazie personalnym Komendanta [...] Policji nr [...] z dnia [...] stycznia 1997 r. błędnie zostały wskazane okresy zatrudnienia w zakładach pracy oraz łączny okres zaliczany do wysługi lat pracy oraz nagrody jubileuszowej. W związku z powyższym należało skorygować błędy rachunkowe zaistniałe w przedmiotowym rozkazie personalnym.
Na postanowienie Komendanta [...] Policji M. A. złożyła zażalenie, wskazując, iż zostało ono wydane z rażącym naruszeniem art. 113 k.p.a., bowiem organ poprzez wydanie danego aktu de facto doprowadził do zmiany merytorycznej decyzji ze szkodą dla strony. Ponadto podniosła, iż sprostowanie błędów w trybie art. 113 k.p.a. nie może dotyczyć zaliczenia wysługi lat. Na potwierdzenie powyższego skarżąca powołała wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 marca 1998 r., sygn. akt I SA/Lu 109/96.
Komendant Główny Policji postanowieniem nr [...] z dnia [...] czerwca 2012 r., na podstawie art. 144 i art. 127 § 2 w związku z art. 113 § 1 k.p.a., po rozpatrzeniu zażalenia, utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.
Organ odwoławczy wskazał w uzasadnieniu rozstrzygnięcia, że w rozkazie personalnym Komendanta [...] Policji nr [...] dnia [...] stycznia 1997 r. popełniono błędy rachunkowe i zasadnym było zastosowanie art. 113 k.p.a.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie M. A. zarzuciła powyższemu postanowieniu naruszenie przepisu postępowania, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 124 § 1 k.p.a., przez niewłaściwe określenie w treści postanowienia:
– organu, który wydał przedmiotowe postanowienie – jako organ wskazano Komendę Główną Policji,
– strony, do której kierowane jest przedmiotowe postanowienie
i podstawy prawnej, art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. poprzez utrzymanie w mocy postanowienia, mimo że należało je uchylić w całości i umorzyć postępowanie w sprawie, art. 138 § 1 pkt 2 k.p.a. poprzez jego niezastosowanie.
Ponadto zarzucono naruszenie art. 113 k.p.a. poprzez błędne przyjęcie, że zmiana w zakresie zaliczenia wysługi lat stronie podlega sprostowaniu w trybie powołanego przepisu art. 113 k.p.a.
Zarzucając powyższe, skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia, ewentualnie stwierdzenie jego nieważności i zasądzenie kosztów postępowania.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie, wskazując, iż zarzuty skargi nie są zasadne.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Skarga jest zasadna, chociaż nie wszystkie wskazane w niej zarzuty należy uznać za usprawiedliwione.
Podstawą prawną wydanych w sprawie postanowień jest art. 113 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, który upoważnia organ do prostowania w drodze postanowień błędy pisarskie i rachunkowe oraz inne oczywiste omyłki w wydanych przez ten organ decyzjach. Redakcja tego przepisu jednoznacznie wskazuje na to, że wszystkie wymienione wady decyzji charakteryzuje cecha ich oczywistości (czyli, że są to błędy "widoczne na pierwszy rzut oka", bez potrzeby przeprowadzania dodatkowych badań czy ustaleń), stanowiąca jednocześnie granice dopuszczalności sprostowania, które wyrażają się w tym, że sprostowanie nie może prowadzić do zmiany merytorycznej decyzji (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 listopada 1997 r., sygn. akt SA/Sz 1059/97 – Lex nr 32657).
Błędem rachunkowym w rozumieniu art. 113 k.p.a. będzie omyłka w działaniu matematycznym, jeżeli jest ono zawarte w treści decyzji. Nie jest natomiast dopuszczalne sprostowanie, które jak w niniejszej sprawie, prowadzi do ponownego, w ocenie organu prawidłowego, ustalenia okresu wysługi lat skarżącej i skorygowania błędnego wliczenia okresów podlegających wliczeniu do nagrody jubileuszowej.
Zgodzić się należy ze skarżącą, iż prostując decyzję, organ dokonał w istocie merytorycznej zmiany rozkazu personalnego Komendanta [...] Policji nr [...] z dnia [...] stycznia 1997 r., do czego nie miał podstaw w art. 113 k.p.a.
Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 1 marca 2011 r., sygn. akt I OSK 1006/10 – Lex nr 1079696, raz ustalone okresy składowe mogą być przez organ korygowane jedynie w drodze nadzwyczajnych trybów weryfikacji decyzji ostatecznych.
Dlatego też Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, uwzględniając zarzut skargi w zakresie naruszenia art. 113 k.p.a., które to naruszenie miało wpływ na wynik sprawy i na mocy art. 145 § 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., 270), orzekł jak w sentencji wyroku.
