III SA/Wr 532/12
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
2012-11-26Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Barbara Koźlik /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym we Wrocławiu – Barbara Koźlik po rozpoznaniu w dniu 26 listopada 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosków o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi A Sp. z o.o. z/s w B.W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [---] nr [---] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej w związku z eksploatacją automatu do gier poza kasynem gry postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
Uzasadnienie
Skarżąca Spółka, prowadząca działalność w zakresie doradztwa gospodarczego, wniosła w treści skargi o zwolnienie od ponoszenia kosztów sądowych w całości, w tym od obowiązku uiszczenia wpisu od skargi. W uzasadnieniu wniosku wskazała, że obecnie uzyskuje zysk umożliwiający utrzymanie zatrudnienia na dotychczasowym poziomie. Rok 2011 Spółka zakończyła odnotowując stratę. Stan finansowy nie pozwala na poniesienie kosztów sądowych, a tym bardziej wymierzonej zaskarżoną decyzją kary pieniężnej w kwocie 12.000 zł.
Z oświadczenia o majątku i dochodach wynika, że kapitał zakładowy Spółki wynosi 50.000 zł, a wartość środków trwałych według bilansu za poprzedni rok (2011) – 57.480,52 zł. Zgodnie z bilansem za 2011 r., strata wyniosła 42.964,86 zł. Spółka posiada jeden rachunek bankowy, którego saldo wynosiło na koniec miesiąca poprzedzającego złożenie wniosku 47,17 zł.
Do wniosku załączone zostały dokumenty źródłowe, które potwierdzają podane wyżej informacje, a ponadto wynika z nich, że przychód w 2011 r. wyniósł – zgodnie z rachunkiem zysków i strat – 450.651,23 zł. Do sierpnia 2012 r. Spółka odnotowała przychód na poziomie 338.250,39 zł, ponosząc stratę w wysokości 37.122,65 zł. Rachunek bankowy został objęty zajęciem egzekucyjnym sądowym i administracyjnym.
Przedstawione wyżej dane nie dają podstaw do uwzględnienia żądania przedmiotowego wniosku.
Podstawą prawną rozpoznania złożonego przez skarżącą Spółkę wniosku są przepisy art. 245 § 3 i art. 246 § 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 – dalej: p.p.s.a.). Zgodnie z ich brzmieniem, prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych, a więc w zakresie częściowym, w przypadku osób prawnych może być przyznane, gdy wnioskodawca wykaże, że nie ma dostatecznych środków na poniesienie pełnych kosztów postępowania.
W świetle przytoczonej wyżej regulacji, ocena możliwości płatniczych w przypadku osób prawnych sprowadza się tylko i wyłącznie do ustalenia, czy strona dysponuje środkami finansowymi wystarczającymi na opłacenie kosztów związanych ze swym udziałem w sprawie. Brak tutaj dodatkowych obwarowań, które występują w regulacjach dotyczących przyznania prawa pomocy osobom fizycznym i nakazują uwzględnienie na rzecz wnioskodawcy tych środków, które muszą pozostać do jego dyspozycji na niezbędne utrzymanie własne i rodziny. Pomimo braku takich regulacji w stosunku osób prawnych, w rzeczywistości należy uwzględnić zakres i cel działalności wnioskodawcy, a także wpływ poniesienia kosztów sądowych na płynność finansową i możliwość prowadzenia dalszej działalności.
Zdaniem rozpoznającego niniejszy wniosek Referendarza sądowego, poniesienie kosztów sądowych w niniejszej sprawie nie wpłynie znacząco na działalność strony skarżącej.
Zwrócić należy uwagę, że Spółka regularnie uzyskuje wysokie przychody, na poziomie około 40.000-50.000 zł miesięcznie, o czym świadczą zapisy w księdze rachunkowej za czerwiec, lipiec i sierpień 2012 r. Fakt jednoczesnego odnotowania straty lub niskiego dochodu jest tylko skutkiem ponoszenia wysokich kosztów uzyskania przychodów. Świadczy też o tym, że Spółka dysponuje środkami na ponoszenie tych kosztów. Poza tym zauważyć należy, że nadwyżka kosztów nad przychodem skutkuje jedynie brakiem dochodu do opodatkowania (brakiem obowiązku zapłaty podatku dochodowego) i nie stanowi automatycznie o braku środków finansowych. Powstanie straty nie oznacza jeszcze utraty możliwości płatniczych, a co za tym idzie, sama ta okoliczność nie warunkuje potrzeby udzielenia pomocy w postaci zwolnienia od kosztów sądowych (por. postanowienia NSA: z dnia 22 marca 2011 r., sygn. akt II GZ 112/11 oraz z dnia 24 czerwca 2008 r., sygn. akt I FZ 260/08, dostępne na http://orzeczenia.nsa.gov.pl, postanowienie NSA z dnia 24 czerwca 2008 r., sygn. akt I GZ 260/08, Lex nr 479125). Na marginesie zauważyć trzeba, iż nie można zgodzić się z argumentacją Spółki co do zapewnienia zatrudnienia na obecnym poziomie – wynagrodzenia dla pracowników nie są wypłacane z zysków, stanowią one koszty uzyskania przychodów, które nie są jedynymi ponoszonymi przez Spółkę. Poza tym, zdaniem Referendarza sądowego, wysokość kosztów sądowych, jakich należy się spodziewać w niniejszej sprawie, uiszczanych jednorazowo, nie powinna mieć tak znacznego wpływu na płynność finansową Spółki, czy też możliwości wypłaty wynagrodzeń, już nie wspominając o poziomie zatrudnienia.
Odnośnie wyciągów z rachunku bankowego Spółki, to zdaniem Referendarza sądowego, fakt posiadania niskiego salda na koncie, brak jakichkolwiek operacji (wpłat/ wypłat) oraz zajęcie, nie świadczy bynajmniej o braku środków finansowych. Przede wszystkim zauważyć trzeba, że rachunek ten jest zajęty w postępowaniu egzekucyjnym – wszelkie wpłacone środki zatem podlegałyby egzekucji. Mając natomiast na uwadze wartość obrotów z prowadzonej działalności, wywieść z tego należy, że strona albo reguluje transakcje w formie gotówkowej, albo dysponuje dodatkowym rachunkiem bankowym, którego nie ujawniła.
Końcowo wskazać należy, iż powyższa ocena możliwości płatniczych Spółki została dokonana z uwzględnieniem obowiązku ponoszenia kosztów sądowych jednocześnie w innych sprawach toczących się przed tutejszym Sądem. Zauważyć też wypada, że powyższa argumentacja była już prezentowana w postanowieniach wydawanych w tychże sprawach, w których strona wykazywała tożsamą sytuację finansową i majątkową. Zatem jej powtórzenie w wyniku rozpoznania niniejszego wniosku, w ocenie Referendarza sądowego, było uzasadnione.
Wobec powyższego, stwierdzić należało, iż strona skarżąca nie wykazała przesłanek przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych. Dlatego też, na podstawie art. 245 § 3, art. 246 § 2 pkt 2 oraz art. 258 § 1 i 2 pkt 7 p.p.s.a., postanowiono jak w sentencji.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Barbara Koźlik /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym we Wrocławiu – Barbara Koźlik po rozpoznaniu w dniu 26 listopada 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosków o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi A Sp. z o.o. z/s w B.W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [---] nr [---] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej w związku z eksploatacją automatu do gier poza kasynem gry postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
Uzasadnienie
Skarżąca Spółka, prowadząca działalność w zakresie doradztwa gospodarczego, wniosła w treści skargi o zwolnienie od ponoszenia kosztów sądowych w całości, w tym od obowiązku uiszczenia wpisu od skargi. W uzasadnieniu wniosku wskazała, że obecnie uzyskuje zysk umożliwiający utrzymanie zatrudnienia na dotychczasowym poziomie. Rok 2011 Spółka zakończyła odnotowując stratę. Stan finansowy nie pozwala na poniesienie kosztów sądowych, a tym bardziej wymierzonej zaskarżoną decyzją kary pieniężnej w kwocie 12.000 zł.
Z oświadczenia o majątku i dochodach wynika, że kapitał zakładowy Spółki wynosi 50.000 zł, a wartość środków trwałych według bilansu za poprzedni rok (2011) – 57.480,52 zł. Zgodnie z bilansem za 2011 r., strata wyniosła 42.964,86 zł. Spółka posiada jeden rachunek bankowy, którego saldo wynosiło na koniec miesiąca poprzedzającego złożenie wniosku 47,17 zł.
Do wniosku załączone zostały dokumenty źródłowe, które potwierdzają podane wyżej informacje, a ponadto wynika z nich, że przychód w 2011 r. wyniósł – zgodnie z rachunkiem zysków i strat – 450.651,23 zł. Do sierpnia 2012 r. Spółka odnotowała przychód na poziomie 338.250,39 zł, ponosząc stratę w wysokości 37.122,65 zł. Rachunek bankowy został objęty zajęciem egzekucyjnym sądowym i administracyjnym.
Przedstawione wyżej dane nie dają podstaw do uwzględnienia żądania przedmiotowego wniosku.
Podstawą prawną rozpoznania złożonego przez skarżącą Spółkę wniosku są przepisy art. 245 § 3 i art. 246 § 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 – dalej: p.p.s.a.). Zgodnie z ich brzmieniem, prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych, a więc w zakresie częściowym, w przypadku osób prawnych może być przyznane, gdy wnioskodawca wykaże, że nie ma dostatecznych środków na poniesienie pełnych kosztów postępowania.
W świetle przytoczonej wyżej regulacji, ocena możliwości płatniczych w przypadku osób prawnych sprowadza się tylko i wyłącznie do ustalenia, czy strona dysponuje środkami finansowymi wystarczającymi na opłacenie kosztów związanych ze swym udziałem w sprawie. Brak tutaj dodatkowych obwarowań, które występują w regulacjach dotyczących przyznania prawa pomocy osobom fizycznym i nakazują uwzględnienie na rzecz wnioskodawcy tych środków, które muszą pozostać do jego dyspozycji na niezbędne utrzymanie własne i rodziny. Pomimo braku takich regulacji w stosunku osób prawnych, w rzeczywistości należy uwzględnić zakres i cel działalności wnioskodawcy, a także wpływ poniesienia kosztów sądowych na płynność finansową i możliwość prowadzenia dalszej działalności.
Zdaniem rozpoznającego niniejszy wniosek Referendarza sądowego, poniesienie kosztów sądowych w niniejszej sprawie nie wpłynie znacząco na działalność strony skarżącej.
Zwrócić należy uwagę, że Spółka regularnie uzyskuje wysokie przychody, na poziomie około 40.000-50.000 zł miesięcznie, o czym świadczą zapisy w księdze rachunkowej za czerwiec, lipiec i sierpień 2012 r. Fakt jednoczesnego odnotowania straty lub niskiego dochodu jest tylko skutkiem ponoszenia wysokich kosztów uzyskania przychodów. Świadczy też o tym, że Spółka dysponuje środkami na ponoszenie tych kosztów. Poza tym zauważyć należy, że nadwyżka kosztów nad przychodem skutkuje jedynie brakiem dochodu do opodatkowania (brakiem obowiązku zapłaty podatku dochodowego) i nie stanowi automatycznie o braku środków finansowych. Powstanie straty nie oznacza jeszcze utraty możliwości płatniczych, a co za tym idzie, sama ta okoliczność nie warunkuje potrzeby udzielenia pomocy w postaci zwolnienia od kosztów sądowych (por. postanowienia NSA: z dnia 22 marca 2011 r., sygn. akt II GZ 112/11 oraz z dnia 24 czerwca 2008 r., sygn. akt I FZ 260/08, dostępne na http://orzeczenia.nsa.gov.pl, postanowienie NSA z dnia 24 czerwca 2008 r., sygn. akt I GZ 260/08, Lex nr 479125). Na marginesie zauważyć trzeba, iż nie można zgodzić się z argumentacją Spółki co do zapewnienia zatrudnienia na obecnym poziomie – wynagrodzenia dla pracowników nie są wypłacane z zysków, stanowią one koszty uzyskania przychodów, które nie są jedynymi ponoszonymi przez Spółkę. Poza tym, zdaniem Referendarza sądowego, wysokość kosztów sądowych, jakich należy się spodziewać w niniejszej sprawie, uiszczanych jednorazowo, nie powinna mieć tak znacznego wpływu na płynność finansową Spółki, czy też możliwości wypłaty wynagrodzeń, już nie wspominając o poziomie zatrudnienia.
Odnośnie wyciągów z rachunku bankowego Spółki, to zdaniem Referendarza sądowego, fakt posiadania niskiego salda na koncie, brak jakichkolwiek operacji (wpłat/ wypłat) oraz zajęcie, nie świadczy bynajmniej o braku środków finansowych. Przede wszystkim zauważyć trzeba, że rachunek ten jest zajęty w postępowaniu egzekucyjnym – wszelkie wpłacone środki zatem podlegałyby egzekucji. Mając natomiast na uwadze wartość obrotów z prowadzonej działalności, wywieść z tego należy, że strona albo reguluje transakcje w formie gotówkowej, albo dysponuje dodatkowym rachunkiem bankowym, którego nie ujawniła.
Końcowo wskazać należy, iż powyższa ocena możliwości płatniczych Spółki została dokonana z uwzględnieniem obowiązku ponoszenia kosztów sądowych jednocześnie w innych sprawach toczących się przed tutejszym Sądem. Zauważyć też wypada, że powyższa argumentacja była już prezentowana w postanowieniach wydawanych w tychże sprawach, w których strona wykazywała tożsamą sytuację finansową i majątkową. Zatem jej powtórzenie w wyniku rozpoznania niniejszego wniosku, w ocenie Referendarza sądowego, było uzasadnione.
Wobec powyższego, stwierdzić należało, iż strona skarżąca nie wykazała przesłanek przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych. Dlatego też, na podstawie art. 245 § 3, art. 246 § 2 pkt 2 oraz art. 258 § 1 i 2 pkt 7 p.p.s.a., postanowiono jak w sentencji.
