III SA/Wr 400/12

Uzasadnienie

A S.A. w W. (dalej "stroną skarżącą"), w dniu [...] r. złożyła w D. Instytucji Pośredniczącej (DIP) wniosek o dofinansowanie realizacji projektu "Wdrożenie w spółce A S.A. opatentowanej technologii sterowania diodowym panelem LED, pozwalające na zmniejszenie poboru prądu przy jednoczesnym braku utraty jasności podświetlania matrycy LCD". Pismem z dnia [...] r. wezwano stronę skarżąca do uzupełnienia braków formalnych wniosku w zakresie kryterium "Kompletność i zgodność wniosku" podkryterium 4 b "Czy wszystkie rubryki wypełnione zostały zgodnie z Instrukcją wypełniania wniosku", kryterium "Kompletność i zgodność wniosku", podkryterium Czy wniosek zawiera wszystkie wymagane załączniki, podkryterium 4f, "Czy wszystkie załączniki zostały wypełnione zgodnie z instrukcją oraz kryterium "Zgodność wskaźników".

Po uzupełnieniu braków formalnych wniosku, dokonując oceny merytorycznej projektu, pismem z dnia [...] r. DIP wezwała stronę skarżącą do złożenia wyjaśnień w zakresie zasadności i adekwatności wydatków, efektywności ekonomicznej projektu oraz jakości uzasadnienia przedstawionych wydatków.

Po rozpoznaniu złożonych przez stronę wyjaśnień, pismem z dnia [...] r. DIP poinformowała stronę skarżącą o negatywnej ocenie merytorycznej projektu, z powodu niespełnienia kluczowego kryterium oceny merytorycznej zawartego w Sekcja 3: Kosztorys i efektywność kosztowa, podkryterium 1 "Zasadność i adekwatność wydatków" - "Czy wszystkie planowane wydatki kwalifikowane w ramach projektu są konieczne do osiągnięcia jego celów, a ich wysokość jest adekwatna do zaplanowanych działań?".

Strona skarżąca w dniu [...]r. złożył odwołanie od powyższej oceny zarzucając nierzetelne przeprowadzenie oceny oraz nierzetelne zapoznanie się z wnioskiem o dofinansowanie, a także dodatkowymi wyjaśnieniami przedstawionymi na wniosek DIP, co skutkowało uzyskaniem przez projekt negatywnej oceny na I etapie oceny merytorycznej. Wniosła o dopuszczenie dowodu z dokumentów tj. promesy kredytowej, części finansowej wniosku o dofinansowanie, faktury pro forma od firmy B oraz kopię zrzutów ekranów.

W odwołaniu strona skarżąca zarzucił oceniającemu I, że jeżeli miał trudności w oszacowaniu wartości nieznanej i niestosowanej obecnie technologii, która jest przedmiotem patentu, powinien skupić się w trakcie oceny na efektywności kosztowej. Przede wszystkim na tym, jakie efekty przyniesie przedsiębiorstwu w krótkim horyzoncie czasowym. Zakup opatentowanej technologii i wprowadzenie na jej podstawie nowych produktów na rynek będzie inwestycją która cechuje się bardzo szybką stopą zwrotu, co zostało potwierdzone w prognozach finansowych projektu. Podniesiono, że oceniający I i II potwierdzają to w kolejnym kryterium oceny stwierdzając że "wskazane wartości wskaźników NPV i IRR gwarantują opłacalność projektu" oraz stwierdzając " Z przedstawionej prognozy wynika, że wskaźnik NPV i IRR gwarantują opłacalność projektu w okresie 3-letnim po zakończeniu realizacji projektu".

Ponadto strona skarżąca zarzuciła Oceniającemu I nierzetelne zapoznanie się z treścią wniosku w odniesieniu do braku porównania z najnowszymi rozwiązaniami technologicznymi OLED. Podkreślono, że opatentowana technologia, którą chce wdrożyć wnioskodawca jest technologią mającą na celu podniesienie efektywności energetycznej produkowanych matryc LCD, natomiast technologia OLED nie jest nową (od 2008 rok w sprzedaży), ale bardzo drogą technologią wyświetlania. Wskazano, że na zakup technologii OLED, do której odnosi się oceniający nie starczyłoby środków całego Dolnośląskiego RPO. Próba porównania jest wysoce nieadekwatna.

Po rozpoznaniu odwołania, rozstrzygnięciem z dnia [...] r. Marszałek Województwa D. nie uwzględnił odwołania.

W uzasadnieniu podjętego rozstrzygnięcia organ wyjaśnił, że eksperci dokonujący oceny merytorycznej wniosku negatywnie ocenili kryterium "Zasadność i adekwatność wydatków" stwierdzając m.in., że nie można uznać adekwatności wydatku zarówno w oparciu o metodę porównawczą (z uwagi na specyficzny zakup, jakim jest patent), jak i metodę "kalkulacji odwrotnej" z uwagi na brak mierzalnych parametrów. Podkreślono przy tym, że nawet pomimo dodatkowych wyjaśnień, złożonych przez stronę skarżącą, nie można było dokonać właściwej weryfikacji wydatku w projekcie. Ponadto wskazano, że również wiarygodność podmiotu mającego sprzedać wnioskodawcy patent - firma B - budzi wątpliwości, których nie rozwiały lakoniczne wyjaśnienia złożone przez stronę.

Organ administracji podniósł, że mając na względzie dbałość o bezpieczeństwo wydatkowania środków publicznych nie może zostać udzielone dofinansowanie na projekt, w którym jedyny wydatek jest nieprecyzyjnie określony, a jego wartość jest nieweryfikowalna. Organ podkreślił, że prawidłowość oszacowania zasadności i adekwatności kosztów realizacji projektu jest sprawą kluczową do oceny projektu w konkursie.

Dodatkowo, jak wyjaśniono, zgodnie z informacjami przekazanymi przez stronę skarżącą, technologia będąca przedmiotem zakupu jest chroniona w prawie chińskim (pod numerem [...]) i tajwańskim (pod numerem [...]). Również tej informacji organowi nie udało się zweryfikować. Pod wskazanym przez stronę adresem internetowym, otrzymywano jedynie komunikat "No search result.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia wyjaśniono, że organ nie zakwestionował potrzeby zakupu rozwiązania, o którym mowa w projekcie, przez co nie można mu zarzucić niekonsekwencji w ocenie wskaźników efektywności kosztowej NPV i IRR, gdyż zdaniem organu, wprowadzenie tej technologii przyniesie wnioskodawcy takie korzyści finansowe, że wygenerowany dochód doprowadzi do dobrych wyników. Zauważono jednak, że w trakcie badania projektu wykluczone było zastosowanie metody porównawczej jak i kalkulacji odwrotnej do uznania adekwatności wydatku, z uwagi na brak mierzalnych parametrów.

Organ wskazał w tym zakresie, że wsparcie finansowe, które je środkiem realizacji projektu pochodzi z funduszy publicznych, zatem podlega wszystkim obostrzeniom w zakresie regulacji wydatków publicznych, w tym zasadom gospodarności i ostrożności szacowania kosztów. Realizacja tych zasad wymaga ścisłej określoności kosztów, co zmusza oceniających do analizy kosztów w zakresie ich porównywalności do innych rozwiązań. Wymaga tego wprost "Instrukcja wypełniania wniosków", zgodnie z którą w opisie kryterium ekonomicznego należy zawrzeć informacje w zakresie porównania do innych rozwiązań istniejących na rynku w odniesieniu do poziomu cen, jakości i wydajności. Podobne wymogi stawiane są opisom do opinii o innowacyjności (porównanie do innych konkurencyjnych rozwiązań). Stwierdzono, że zarówno we wniosku jak i w opinii o innowacyjności takich informacji nie podano. Dodatkowo, jak podkreślono, wnioskodawca wezwany do uzupełnienia wniosku w tym zakresie, jednak wymaganych przez organ informacji nie dostarczył ani w piśmie przewodnim jak i poprawionym wniosku o dofinansowanie.

Na wezwanie organu do wyjaśnienia, dlaczego w ramach projektu przewidziano zakup patentu a nie licencji, strona skarżąca wyjaśniła, że patent jest umową wyłączną, natomiast licencja jest sprzedawana wielu podmiotom na prawo użytkowania tego samego wynalazku (technologii). Zakup patentu da więc stronie wyłączność na rynek europejski. Tymczasem, w ocenie organu, nie jest to wcale reguła, gdyż istnieją umowy licencyjne tzw. wyłączne tj. polegające na zezwoleniu uprawnionego do wyłącznego korzystania z prawa na określonym terytorium. Organ nie uznał również za uzasadnioną argumentacji strony, że zakup patentu jest podyktowany specyfiką rynku chińskiego, na którym patent jest umową na wyłączność natomiast licencja jest sprzedawana wielu podmiotom na prawo do użytkowania tego samego wynalazku (technologii). Organ wyjaśnił, że stanowi to jedynie kwestię negocjacyjną pomiędzy wnioskodawcą, a sprzedawca patentu.

Odnosząc się do kwestii mierzenia adekwatności wydatków za pomocą "efektywności kosztowej" czy "kalkulacji odwrotnej" organ wyjaśnił, że bez podania, mierzalnych parametrów nie jest możliwe dokonanie takiej analizy. Bez danych wejściowych nie jest możliwe dokonanie obliczeń, które wykazywałyby, w jaki sposób zakup patentu wprost przekłada się na wzrost całkowitego wolumenu sprzedaży, wzrost marży jednostkowej na produkcie, koszt jednostkowy zaimplementowanej technologii. Innymi słowy, bez podania tego typu parametrów można dowolnie kształtować cenę wydatku (w tym wypadku patentu) wpływającego na wynik ostateczny realizacji projektu (rozumianego jako narzędzie do generowania zysków przedsiębiorstwa), wyrażający się we wskaźnikach dochodowości przedsiębiorstwa jak NPV i IRR.

Analizując pozostałe argumenty podniesione w odwołaniu organ wyjaśnił, że odnośnie uzyskanej promesy kredytowej, bank jej udzielający dysponuje pieniędzmi prywatnymi a nie publicznymi, gdzie poziom akceptowalnego ryzyka jest diametralnie różny. Bank bierze również pod uwagę fakt dofinansowania, a więc gwarantowanego zwrotu poprzez cesję wierzytelności około 75% kredytu (kredyt [...] zł, wnioskowane dofinansowanie [...]zł.) oraz zabezpieczeń (weksel). W takim przypadku bank mając tego rodzaju zabezpieczenie nie przewiduje właściwie żadnego ryzyka w udzieleniu takiej promesy kredytowej.

W nawiązaniu do zarzutu nierzetelnego zapoznania się z treścią wniosku, organ wyjaśnił, że intencją oceniającego było porównanie przewidzianej w projekcie technologii z inną technologią (OLED) oraz jej "najnowszymi rozwiązaniami". Analiza taka miała na celu m.in. wykazanie, czy planowana inwestycja nie jest inwestycją w "schyłkowe" rozwiązania, tj. technologię, która zostanie zaraz wyparta przez nowszą i lepszą technologię, dlatego wnikliwie i pod każdym kątem analizowano złożony przez stronę wniosek. Organ wskazał, że dokonując tej analizy powziął dodatkowe wątpliwości, bowiem ewentualni kontrahenci wnioskodawcy, wskazani przez niego we wniosku, posiadają od wielu lat mocną pozycję na rynku technologii LED, a jednak sami nie są zainteresowanie kupnem przedmiotowego produktu.

Odnośnie weryfikacji patentów za pomocą strony internetowej w zakresie wątpliwości oceniających co do numerów patentów i autora, organ podniósł, że przyjął wyjaśnienia strony skarżącej co rozbieżności w nazwiskach kontrahentów (europeizacja chińskich nazwisk i tytułów), jednak nie można postawić oceniającemu zarzutu nieznajomości specyfiki chińskiej kultury, a tym bardziej jej ewentualnego wpływu na ocenę wniosku. Jak podniósł organ, skoro w przedstawionym projekcie istniała rozbieżność w nazwiskach kontrahentów, rzeczą organów było wyjaśnienie tej rozbieżności.

Nie godząc się z powyższym rozstrzygnięciem, strona skarżąca wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, wnosząc o przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

Zaskarżonemu rozstrzygnięciu zarzucono: naruszenie art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, poprzez niezapełnienie przejrzystości reguł stosowanych przy ocenie wniosku; brak rzetelnej informacji strony o przyczynach negatywnej oceny wniosku; naruszenie art. 31 ust. 1 ustawy, poprzez nierzetelną ocenę wniosku oraz błędną ocenę wniosku w zakresie kryterium "Zasadność i adekwatność wydatków".

W uzasadnieniu skargi podniesiono, że nie może zasługiwać na aprobatę arbitralne stanowisko organu o niemożności zastosowania metody porównawczej czy kalkulacji odwrotnej, bowiem sam zakup patentu, pomimo pewnej specyfiki takiego towaru, był przewidziany przez dokumenty o naborze wniosków, zatem musi istnieć sposób weryfikacji takich kosztów. Rzeczą DIP było więc zastosowanie przejrzystych kryteriów oceny projektów, które umożliwią ocenę adekwatności kosztów w takiej sytuacji. Tymczasem obciążono stronę negatywnymi konsekwencjami nierzetelnego przygotowania konkursu.

Podniesiono w uzasadnieniu skargi, że "charakter" czy "specyficzność zakupu jakim jest patent" nie może zatem przesądzać, jak zdecydował to arbitralnie oceniający, a który to pogląd podzieliła instytucja zarządzająca, o braku zasadności i adekwatności takiego wydatku. Przeciwnie, to instytucja pośrednicząca, zgodnie z art. 29 ust. 2 w zw. z art. 26 ust. 2 ustawy o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, powinna zapewnić wprowadzenie takiego przejrzystego systemu reguł oceny projektów, który umożliwiałby ocenę adekwatności w takiej sytuacji wydatku uznanego za kwalifikowalny. Natomiast co do metody "kalkulacji odwrotnej", ani oceniający ani instytucje pośrednicząca i zarządzająca nie wyjaśniły stronie na czym ta metoda ma polegać. W ocenie strony, co podkreślała w swoich stanowiskach, przedstawiając również w toku postępowania stosowny kosztorys, najbardziej "mierzalnym parametrem" w stosunku do wydatku na zakup patentu jest stopa i okres zwrotu inwestycji (tzw. Pay Back Time), a zatem tzw. szacunek metodą dochodową, które oceniający opiniowali pozytywnie.

Dalej podniesiono w uzasadnieniu, że ocena wniosku strony skarżącej w zakresie opisanego kryterium została dokonana w sposób błędny, co skutkowało negatywną oceną merytoryczną projektu. W szczególności, trudności po stronie oceniającego z dokonaniem oszacowania wartości patentu nie powinny być rozwiązywane na niekorzyść wnioskodawcy, zwłaszcza, gdy przedstawił on kosztorys oparty na metodzie dochodowej z wyliczeniem czasu i stopy zwrotu inwestycji. Strona skarżąca podał wartość praw związanych z patentem w oparciu o rozmowy handlowe z kontrahentem i ofertę złożoną w wyniku tych rozmów. Ani oceniający ani instytucja zarządzająca nie wskazały żadnych merytorycznych argumentów ani wyliczeń uzasadniających odebranie podanym przez wnioskodawcę wartościom przymiotu wiarygodności. Przeciwnie, sami oceniający zaakceptowali i uznali za wiarygodny podawany przez wnioskodawcę okres zwrotu inwestycji. W takiej sytuacji, za błędne i nieuzasadnione należy uznać ocenienie wnioskowanych przez stronę skarżącą wydatków za nieadekwatne

Strona skarżąca zarzuciła również lakoniczność uzasadnienia negatywnego rozstrzygnięcia, która uniemożliwiła dokładnie poznanie przyczyn odmowy oraz zarzuciła brak rzetelnej informacji o kryteriach dokonywanej oceny, a nawet dokonywanie takiej oceny na podstawie kryteriów nie objętych ogłoszeniem.

W uzasadnieniu skargi podniesiono także, że postępowanie organu było wewnętrznie sprzeczne, bowiem stronie zarzucono zarówno "możliwość schyłkowości" proponowanej technologii, jak i projekt zakupu patentu, a nie licencji, podczas gdy z drugiej strony organ poddał w wątpliwość innowacyjność, wskazując na brak zainteresowania produktem przez potentatów rynku OLED. Strona skarżąca wskazała, że producenci telewizorów LED nie są zainteresowani kupnem takiego patentu, bowiem technologia OLED nie jest stosowana w ogóle w odbiornikach telewizyjnych, jako całkowicie innowacyjna, wykorzystywana jest obecnie jedynie w małych wyświetlaczach, telefonów komórkowych i radioodbiorników. Skarżąca spółka zarzuciła również organowi błąd przy weryfikacji patentów w chińskiej wyszukiwarce patentów, w postaci wpisania złego numeru w tę wyszukiwarkę.

W odpowiedzi na skargę organ administracji wniósł o jej oddalenie, podtrzymując dotychczasowe stanowisko.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

W myśl art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270 ze zm., zwanej dalej p.p.s.a.) sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. Kontroli sądów administracyjnych podlegają akty wymienione w art. 3 § 2. Według § 3, sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę i stosują środki określone w tych przepisach.

Artykuł 30 c ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. 2009 r. Nr 84, poz. 712 ze zm., zwanej dalej ustawą) stanowi, że po wyczerpaniu środków odwoławczych przewidzianych w systemie realizacji programu operacyjnego i po otrzymaniu informacji o negatywnym wyniku procedury odwoławczej przewidzianej w systemie realizacji programu operacyjnego, o której mowa w art. 30b ust. 4 ustawy, wnioskodawca może wnieść skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego, na zasadach określonych w art. 30c ustawy.

Według art. 30c ust. 3 ustawy, w wyniku rozpatrzenia skargi sąd administracyjny może uwzględnić skargę, stwierdzając, że ocena projektu została przeprowadzona w sposób naruszający prawo, przekazując jednocześnie sprawę do ponownego rozpatrzenia przez właściwą instytucję zarządzającą lub pośredniczącą; oddalić skargę w przypadku jej nieuwzględnienia; umorzyć postępowanie w sprawie, jeżeli z jakichkolwiek względów jest ono bezprzedmiotowe.

Dokonując oceny zgodności (niezgodności) z prawem kontrolowanego rozstrzygnięcia odwoławczego, należy mieć na uwadze treść art. 37 ustawy, w którym prawodawca przesądził, że do postępowania w zakresie ubiegania się o dofinansowanie na podstawie tejże ustawy – ze środków pochodzących z budżetu państwa lub ze środków zagranicznych – nie stosuje się przepisów kodeksu postępowania administracyjnego. Wyklucza to zatem weryfikację zaskarżonego aktu z perspektywy rozwiązań przyjętych w k.p.a.

Odnośnie ustalenia standardu prawnego, według którego należy dokonać oceny zgodności (niezgodności) z prawem kontrolowanego rozstrzygnięcia odwoławczego, przy interpretacji przepisów ustawy o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, uznać należy, przy rozpatrywaniu niniejszej sprawy, że o przeprowadzeniu oceny konkretnego projektu "w sposób naruszający prawo" (w rozumieniu art. 30c ust. 3 pkt 1 ustawy) będzie można z pewnością mówić w każdym wypadku jej dokonania z uchybieniem co najmniej przepisom samej ustawy, a ponadto – z pogwałceniem przepisów Konstytucji RP.

Kontrolując zaskarżone rozstrzygnięcie, Sąd stwierdził, że ocenę projektu przedstawionego przez stronę skarżącą przeprowadzono w sposób nienaruszający prawa. Brak jest zatem podstaw do uwzględnienia skargi.

Artykuł 60 lit. a rozporządzenia Rady (WE) nr 1083 z dnia 11 lipca 2006 r. ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności i uchylenie rozporządzenia (WE) nr 1260/1999. (Dz. U. UE. L. 2006.210.25) określa funkcje instytucji zarządzającej (dalej jako IZ) w zakresie nadzoru i kontroli nad należytym wyborem operacji do dofinansowania stanowiąc, iż IZ zapewnienia, że operacje są wybierane do finansowania zgodnie z kryteriami mającymi zastosowanie do programu operacyjnego oraz, że spełniają one mające zastosowanie zasady wspólnotowe i krajowe przez cały okres ich realizacji;

Uregulowania dotyczące kompetencji IZ na gruncie prawa krajowego przewiduje natomiast art. 26 ust. 1 pkt 4 ustawy, zgodnie z którym do zadań instytucji zarządzającej należy w szczególności wybór, w oparciu o kryteria, o których mowa w pkt 3, projektów, które będą dofinansowane w ramach programu operacyjnego. Stosownie do ust. 2 tego artykułu, Instytucja zarządzająca, wykonując zadania, o których mowa w ust. 1, powinna uwzględniać zasadę równego dostępu do pomocy wszystkich kategorii beneficjentów w ramach programu oraz zapewniać przejrzystość reguł stosowanych przy ocenie projektów. Wskazać należy, że stosownie do art. 27 ust. 1 ustawy, instytucja zarządzająca może powierzyć instytucji pośredniczącej cześć zadań związanych z realizacja programu operacyjnego.

Po myśli art. 29 ust. 2 tej ustawy, ogłoszenie o konkursie w celu wyłonienia projektów do dofinansowania zawiera informacje obejmujące m. in. rodzaj projektów podlegających dofinansowaniu (pkt 1), rodzaj podmiotów, które mogą ubiegać się o dofinansowanie (pkt 2), kryteria wyboru projektów (pkt 6) oraz termin, miejsce i sposób składania wniosków o dofinansowanie projektu (pkt 9).

W ramach swych obowiązków Zarząd Województwa opracował Wytyczne dla Wnioskodawców ubiegających się o dofinansowanie projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007 – 2013 Priorytet 1 Wzrost konkurencyjności dolnośląskich przedsiębiorstw "Przedsiębiorstwa i Innowacyjność" – Działanie 1.1 "Inwestycje dla przedsiębiorstw" - Schemat 1.1.A1 Dotacje inwestycyjne dla MŚP wspierające innowacyjność produktywna i procesową na poziomie regionalnym zgodnie z Regionalna strategia Innowacji ( z wyłączeniem projektów z zakresu turystyki)", stanowiące zbór unormowań regulujących tryb postępowania i oceny wniosków zgłoszonych do dofinansowania.

W punkcie 2.2 Wytycznych "Rodzaje projektów, które mogą być przedmiotem wsparcia" zapisano, że dofinansowaniu podlegać będą wyłącznie te inwestycje, które spełniają kryteria określone w "kryteriach wyboru operacji finansowanych w ramach Regionalnego programu operacyjnego dla województwa Dolnośląskiego na lata 2007 -2013", zatwierdzonych przez Komitet Monitorujący RPO WD. W punkcie 2.6.4 Wytycznych opisano tryb przeprowadzania oceny merytorycznej wniosków o dofinansowanie. Ocena wniosku o dofinansowanie pod merytorycznym dokonywana jest zgodnie z wskazanymi kryteriami wyboru operacji finansowanych w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego dla Województwa Dolnośląskiego na lata 2007 -2013. Kryterium kluczowe musi być bezwzględnie spełnione, jego niespełnienie skutkuje odrzuceniem wniosku.

Odnośnie przedmiotowego wniosku, sporządzona została przez D. Instytucje Pośredniczącą "Instrukcja wypełniania wniosków". Przy opisie w niej kryterium ekonomicznego podano: "2. Kryterium ekonomiczne – opis punktu musi uzasadniać, że: a. wysokość wydatków jest adekwatna do wdrożenia zaplanowanych działań - w szczególności należy podać informacje w zakresie porównania do innych rozwiązań istniejących na rynku w odniesieniu do poziomu cen, jakości i wydajności, b. wydatek jest konieczny dla osiągnięcia celów projektu".(pkt IV.15, str. 27).

Sąd weryfikuje ocenę projektu, w związku ze skargą do sądu administracyjnego, biorąc pod uwagę przepisy powszechnie obowiązujące (np. art. 26 ust. 2 ustawy) oraz akty, które stosował organ przy ocenie projektu, tj. dokumenty określające procedurę wyboru projektów oraz kryteria wyboru (zob. wyrok NSA W-wa, z 18.07.2011 r., II GSK 1165/11, LEX nr 1083273). Nie jest przedmiotem postępowania sądowoadministracyjnego rozsądzanie w kwestii słuszności ustalonych kryteriów wyboru podmiotów uprawnionych do ubiegania się o dofinansowanie w ramach konkursu. Wskazać należy, jak wynika to z akt sprawy, że kryteria ustalone zostały w prawidłowy sposób przez legitymowane do tego podmioty i w granicach upoważnienia wynikającego z przepisów prawa. Podniesione w tym zakresie zastrzeżenia nie zasługują na uwzględnienie.

Spornym zagadnieniem w sprawie jest weryfikacja kluczowego kryterium oceny merytorycznej wniosku, zawartego w Sekcja 3: Kosztorys i efektywność kosztowa, podkryterium 1 "Zasadność i adekwatność wydatków" - "Czy wszystkie planowane wydatki kwalifikowane w ramach projektu są konieczne do osiągnięcia jego celów, a ich wysokość jest adekwatna do zaplanowanych działań?".

Niespełnienie powyższego kryterium spowodowało bowiem, że wniosek strony skarżącej o dofinansowanie realizacji projektu nr [...], pt. "Wdrożenie w firmie A S.A. opatentowanej technologii sterowania diodowym panelem LED pozwalającym na zmniejszenie poboru prądu przy jednoczesnym braku utraty jasności podświetlenia matrycy LCD", złożony w naborze wniosków o dofinansowanie realizacji projektów w działaniu 1.1 RPO WD, schemacie 1.1.A1, uzyskał negatywną ocenę merytoryczną, a odwołanie nie zostało uwzględnione.

Zapis powyższego kryterium merytorycznego wskazuje, że dla jego spełnienia wymagane było: wykazanie konieczności wydatków dla realizacji projektu; wskazanie adekwatności wysokości wydatków do zaplanowanych działań. Jak wynika z akt sprawy, instytucje oceniającej projekt w zasadzie nie kwestionują samej konieczności projektu, związanych z tym wydatków. Kwestią uzasadniającą ocenę negatywną, był głównie brak wykazania adekwatności zaplanowanych wydatków na realizacje projektu.

W Instrukcji wypełniania wniosku, w opisie powyższego kryterium podano, że w opisie kryterium ekonomicznego należy zawrzeć informacje w zakresie porównania do innych rozwiązań istniejących na rynku w odniesieniu do poziomu cen, jakości i wydajności. Opis ten (zawarty w Instrukcji) wskazuje na konieczność uzasadnienia wysokości zaplanowanych w projekcie wydatków, przez wskazanie ich adekwatność do wdrożonych rozwiązań, co winno nastąpić w szczególności poprzez porównanie do innych rozwiązań istniejących na rynku w odniesieniu do poziomu cen, jakości, wydajności.

Przy ocenie tego kryterium, nie szło - jak chce strona skarżąca – więc o to czy projekt będzie dochodowy, ale czy wysokość zaplanowanych wydatków jest adekwatna do planowanych rozwiązań na tle innych rozwiązań, w oparciu o wskazane parametry (cena, jakość, wydajność).

Jak wynika z akt sprawy, strona skarżąca nie podała tych "mierzalnych parametrów" pomimo wezwania Instytucji Zarządzającej do uzupełnienia wniosku w tym zakresie. W ramach poprawek formalnych wnioskodawca był bowiem proszony o uzupełnienie opisu w tym zakresie, zgodnie z Instrukcja wypełniania wniosku, przez podanie w oparciu o jakie kryteria dokonano wyboru przedmiotów objętych dofinansowaniem.

Strona skarżąca powyższej okoliczności nie podważa, wskazując na specyficzny przedmiot, jakim jest zakup patentu, podniosła, że najbardziej "mierzalnym parametrem" w stosunku do wydatku na jego zakup jest stopa i okres zwrotu inwestycji, a zatem tzw. szacunek metodą dochodową, które oceniający opiniowali pozytywnie. W jej ocenie, w sytuacji dopuszczanie możliwości zakupu patentu w ramach postępowania konkursowego, trudności po stronie oceniającego z dokonaniem oszacowania wartości patentu wobec przyjęcia określonego sposobu (metody) oceny spełniania kryterium ekonomicznego, nie powinny być rozwiązywane na niekorzyść wnioskodawcy, zwłaszcza, gdy przedstawił on kosztorys oparty na metodzie dochodowej z wyliczeniem czasu i stopy zwrotu z inwestycji.

Wskazać jednak należy w tym zakresie, że ocena dokonana przez Instytucje Zarządzająca – winna się opierać - i opierała się na zapisach dokumentacji konkursowej i aplikacji wnioskodawcy, odnoście oceny spełnienia przedmiotowego kryterium – adekwatności wydatków w rozumieniu przedstawionym wyżej. W tej sytuacji, jak trafnie zauważyła Instytucja Zarządzająca, bez tych danych wyjściowych – wskazania żądanych mierzalnych parametrów - nie było możliwe dokonanie obliczeń, które wykazywałyby, w jaki sposób zakup patentu wprost przekłada się na wzrost całkowitego wolumenu sprzedaży, wzrost marży jednostkowej na produkcie, koszt jednostkowy zaimplementowanej technologii. Innymi słowy, bez podania tego typu parametrów można dowolnie kształtować cenę wydatku (w tym wypadku patentu) wpływającego na wynik ostateczny realizacji projektu (rozumianego jako narzędzie do generowania zysków przedsiębiorstwa), wyrażający się we wskaźnikach dochodowości przedsiębiorstwa jak NPV i IRR.

W tym kontekście nie ma znaczenia podniesiona przez stronę skarżącą okoliczność, że ani oceniający ani Instytucja Zarządzająca nie wskazały żadnych merytorycznych argumentów ani wyliczeń uzasadniających odebranie podanym przez stronę skarżącą wartościom przymiotu wiarygodności. Tym samym, nie trafne jest także stanowisko strony skarżącej, uznania za błędne i nieuzasadnione ocenienie wnioskowanych przez stronę skarżącą wydatków za nieadekwatne.

Jak już bowiem podniesiono, w sprawie istotne było wykazanie, że zaproponowane rozwiązanie - w stosunku do rozwiązań rynkowych (w oparciu o wskazane parametry) - było adekwatne, co do zaplanowanych działań i związanych z tym wydatków. A nie jak chce strona skarżąca wykazanie, czy jest dochodowe, bez odniesienia do określonych parametrów mierzalnych.

To założenie, zdaniem Sądu, uzasadniało zanegowanie kryterium adekwatności wydatków, jako że oceniający nie mieli jakichkolwiek mierzalnych podstaw do odniesienia zaproponowanej wartości wydatku do jego porównywalnej rynkowej, komercyjnej wartości.

W konsekwencji – braku podania wymaganych parametrów będących podstawą oceny rozpatrywanego kryterium - inne zastrzeżenia, podniesione przez stronę skarżąca, odnośnie nieprawidłowości w zakresie: lakonicznego opis rozmów handlowych prowadzących do ustalenia ceny; brak możliwości weryfikacji patentu na stronach internetowych; innej osoby wskazanej jako właściciel patentu niż podany we wniosku; co pośrednika w sprzedaży patentu, nie maja one bezpośredniego znaczenia dla oceny spełnienia wskazanego kryterium ekonomicznego, jak trafnie wskazała IŻ, w zakresie adekwatności wydatków.

W tej sytuacji, uznać należy ocenę projektu strony skarżącej, poprzez zanegować spełnienia kryterium adekwatności wydatków, jako przeprowadzoną w sposób nienaruszający prawa.

Mając to na uwadze oraz uznając, że zaskarżone rozstrzygnięcie nie narusza przepisów regulujących tryb rozpatrywania wniosków o dofinansowanie projektów w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego, należało orzec jak w sentencji.