III SA/Gl 1354/11
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
2012-11-09Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Jolanta Skowronek /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach Jolanta Skowronek po rozpoznaniu w dniu 9 listopada 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi "A" Sp. z o.o. w S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług w zakresie wniosku o przyznanie prawa pomocy obejmującego zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata z urzędu postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy.
Uzasadnienie
Pismem z dnia 9 lipca 2012 r. skarżąca Spółka domagała się zwolnienia
od kosztów sądowych.
Żądanie to rozszerzyła następnie na druku urzędowego formularza, gdzie jako zakres wniosku wskazała również ustanowienie w sprawie fachowego pełnomocnika procesowego w osobie adwokata z urzędu.
W motywach powyższego podała, że nie posiada rachunków bankowych
ani środków trwałych. Wprawdzie jej kapitał zakładowy wynosi 61.000,00 zł, niemniej jednak od 2005 r. nie prowadzi działalności gospodarczej, a prezes jej zarządu jest obecnie na rencie, która wynosi 763,71 zł netto. Ponadto na podstawie wyroku z dnia [...]r. sygn. akt [...] został on uniewinniony od zarzucanych mu czynów w postaci nieprzechowywania dokumentacji podatkowej za okres od 1 grudnia
2003 r. do 31 grudnia 2004 r. związanych z prowadzoną działalnością, a nadto utrudniania przeprowadzania czynności kontrolnych.
Ponieważ wskazane wyżej dane okazały się niewystarczające do oceny sytuacji finansowej i możliwości płatniczych wnioskodawcy, pismem z dnia 1 października 2012 r. referendarz sądowy wezwał stronę skarżącą do ich uzupełnienia poprzez:
- nadesłanie odpisu lub kserokopii sporządzonego po raz ostatni sprawozdania finansowego Spółki (tj. bilansu, rachunku zysków i strat oraz informacji dodatkowej);
- przedłożenie zaświadczenia wystawionego przez Naczelnika właściwego Urzędu Skarbowego potwierdzającego, iż Spółka od roku 2008 do teraz nie uzyskała żadnych dochodów podlegających opodatkowaniu, nie składała zeznań podatkowych oraz deklaracji podatkowych za podany wyżej okres, a nadto przedstawienie innych dokumentów źródłowych wskazujących, że sprawozdanie finansowe za powyższe lata nie było sporządzane, a posiadane rachunki bankowe zostały zlikwidowane ze wskazaniem daty likwidacji lub zamknięcia poszczególnych rachunków;
- nadesłanie zaświadczenia wystawionego przez Naczelnika właściwego Urzędu Skarbowego wskazującego na aktualny stan zaległości Spółki z tytułu podatków,
w tym ich wysokość;
- przedłożenie dokumentów źródłowych wskazujących, iż posiadany przez Spółkę majątek został zajęty w toku prowadzonego postępowania egzekucyjnego, a nadto czy postępowanie to dalej jest prowadzone;
- wyjaśnienie czy działalność Spółki została zawieszona, jeżeli tak należało przedstawić stosowne dokumenty źródłowe potwierdzające tenże fakt (w tym zakresie należało ponadto wskazać czy wobec Spółki prowadzone jest postępowanie upadłościowe lub likwidacyjne) związane z wykreśleniem skarżącej Spółki z rejestru sądowego, jeżeli tak należało nadesłać stosowne dokumenty źródłowe potwierdzające podane w tym zakresie dane.
Do dnia dzisiejszego wezwanie to pozostało bez odpowiedzi.
Mając na uwadze wszystkie podniesione wyżej okoliczności zważono,
co następuje.
Stosownie do treści art. 246 § 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 - zwanej dalej w skrócie "p.p.s.a."), osobie prawnej lub innej jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym - obejmującym zgodnie z art. 245 § 2 tej ustawy zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego – gdy ta wykaże, że nie ma żadnych środków na poniesienie jakichkolwiek kosztów postępowania.
W tym miejscu należy zauważyć, że przywołany przepis stanowi odstępstwo
od generalnej zasady odpłatności wymiaru sprawiedliwości obowiązującej
w postępowaniu przed wojewódzkim sądem administracyjnym, w myśl której strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej (art. 199 ustawy p.p.s.a.), zatem jego stosowanie może mieć miejsce jedynie w takich sytuacjach, kiedy uzasadnione jest zapewnienie stronie skarżącej będącej osobą prawną – prawa do sądu o ile ta wykaże,
tj. udowodni w sposób wystarczająco przekonujący istnienie okoliczności, o których mowa w art. 246 § 2 pkt 1 ustawy p.p.s.a. To bowiem na wnioskodawcy spoczywa ciężar wykazania w znaczeniu udowodnienia, przedstawienia czegoś w sposób przekonujący, unaocznienia (por. Słownik języka polskiego pod redakcją prof. Mieczysława Szymczaka, tom III, Wydawnictwo Naukowe PWN, Sp. z o.o. Warszawa 1978, wydanie IX z 1994 r., str. 805), że osoba prawna lub inna jednostka organizacyjna ubiegająca się o prawo pomocy nie ma żadnych środków na poniesienie kosztów zainicjowanego postępowania. Tym samym rozstrzygnięcie złożonego wniosku zależy w gruncie rzeczy od tego, co zostanie przez wnioskodawcę udowodnione (por. J.P.Tarno "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi". Komentarz, Wyd. Prawnicze LexisNexis, W-wa 2004 r., str. 319).
Ponieważ w rozpoznawanej sprawie do dnia dzisiejszego skarżąca Spółka
nie wykonała wezwania z dnia 1 października 2012 r. weryfikacja złożonego oświadczenia nie była możliwa. Okoliczność ta nie pozwala uwzględnić wniosku;
w orzecznictwie pojawił się nawet pogląd, w świetle którego w takiej sytuacji wykluczona jest możliwość jego merytorycznego rozpoznania, a uzasadnione jest pozostawienie go bez rozpoznania (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 2 września 2005 r., sygn. akt I OZ 842/05, LEX nr 164157). Tym bardziej, że przedstawione w treści formularza dane nie pozwoliły na wolną
od wątpliwości ocenę złożonego wniosku. Dotyczy to m.in. daty zaprzestania prowadzonej działalności, albowiem z informacji znanych rozpoznającemu sprawę
z urzędu, tj. z akt o sygn. III SA/Gl 802/08 ustalono, że Spółka "A" w S. sporządzała sprawozdanie finansowe za rok 2006 oraz składała zeznanie podatkowe CIT-8 za podany wyżej okres, gdzie zadeklarowała przychód w kwocie 26.352,46 zł, koszty jego uzyskania w wysokości 26.350,82 zł oraz dochód wielkości 1,64 zł.
Z kolei za rok 2007 jak wynikało z protokołu sporządzonego w dniu 25 kwietnia
2008 r. sprawozdanie takie nie zostało jeszcze złożone, natomiast w zeznaniu podatkowym CIT-8 wykazano jedynie wartości zerowe. Dlatego też w wezwaniu
do uzupełnienia złożonego wniosku domagano się w szczególności zaświadczenia wystawionego przez Naczelnika właściwego Urzędu Skarbowego potwierdzającego, iż od roku 2008 do teraz skarżąca Spółka nie uzyskała żadnych dochodów podlegających opodatkowaniu, nie składała zeznań podatkowych oraz deklaracji podatkowych za podany wyżej okres, a nadto przedstawienia innych dokumentów źródłowych wskazujących, że sprawozdanie finansowe za powyższe lata
nie było sporządzane, a posiadane rachunki bankowe zostały zlikwidowane
ze wskazaniem daty likwidacji lub zamknięcia poszczególnych rachunków. Orzekanie na podstawie nieaktualnych bądź niekompletnych danych nie jest bowiem możliwe ani dopuszczalne.
Podkreślić ponadto w tym miejscu należy, że rozstrzygnięcie w zakresie prawa pomocy w przypadku osób prawnych lub jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, zgodnie z treścią art. 246 § 2 pkt 1 ustawy p.p.s.a. ma charakter uznaniowy. Oznacza to, że nawet gdyby przesłanka braku jakichkolwiek środków na poniesienie kosztów zainicjowanego postępowania byłaby spełniona, rozpoznający wniosek nie musi przychylić się do żądania strony, a jedynie może przyznać prawo pomocy, jeżeli wedle jego uznania będzie to konieczne dla zapewnienia stronie konstytucyjnego prawa do sądu. Biorąc jednak pod uwagę fakt,
iż skarżąca Spółka nie wykazała się chęcią współpracy, albowiem nie odpowiedziała na wezwanie referendarza do uzupełnienia danych zawartych we wniosku
o przyznanie prawa pomocy, stąd przyjąć należało, że nie udowodniła w sposób wystarczająco przekonujący jakoby zasługiwała na dofinansowanie z budżetu państwa, gdyż prawo pomocy jest właśnie taką formą dotowania. Niedostarczenie żądanych dokumentów źródłowych musi mieć bowiem wpływ na dokonywaną przez rozpoznającego wniosek ocenę (vide: S. Babiarz, B. Dauter, M. Niezgódka – Medek "Koszty postępowania w sprawach administracyjnych i sądowoadministracyjnych", Warszawa 2007 r., wyd. 1, s. 244). Tym bardziej, że nie zasługuje na aprobatę stanowisko strony, która uchyla się od zaprezentowania stosownej dokumentacji potwierdzającej jej aktualny stan majątkowy i możliwości płatnicze. Z treści
art. 246 § 2 pkt 1 ustawy p.p.s.a. wynika wszakże, że inicjatywa dowodowa zmierzająca do wykazania istnienia przesłanek przemawiających za słusznością przyznania prawa pomocy ciąży na wnioskodawcy. Tymczasem skarżąca Spółka uznając za bezcelowe wykonanie wezwania z dnia 1 października 2012 r. pozbawiła rozpoznającego wniosek możliwości dokonania wnikliwej i rzetelnej oceny jej kondycji finansowej. Dlatego też działając na podstawie art. 258 § 1 i § 2 pkt 7
w zw. z art. 258 § 3 oraz art. 245 § 1 i § 2 w zw. z art. 246 § 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowiono orzec jak w sentencji.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Jolanta Skowronek /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach Jolanta Skowronek po rozpoznaniu w dniu 9 listopada 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi "A" Sp. z o.o. w S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług w zakresie wniosku o przyznanie prawa pomocy obejmującego zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata z urzędu postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy.
Uzasadnienie
Pismem z dnia 9 lipca 2012 r. skarżąca Spółka domagała się zwolnienia
od kosztów sądowych.
Żądanie to rozszerzyła następnie na druku urzędowego formularza, gdzie jako zakres wniosku wskazała również ustanowienie w sprawie fachowego pełnomocnika procesowego w osobie adwokata z urzędu.
W motywach powyższego podała, że nie posiada rachunków bankowych
ani środków trwałych. Wprawdzie jej kapitał zakładowy wynosi 61.000,00 zł, niemniej jednak od 2005 r. nie prowadzi działalności gospodarczej, a prezes jej zarządu jest obecnie na rencie, która wynosi 763,71 zł netto. Ponadto na podstawie wyroku z dnia [...]r. sygn. akt [...] został on uniewinniony od zarzucanych mu czynów w postaci nieprzechowywania dokumentacji podatkowej za okres od 1 grudnia
2003 r. do 31 grudnia 2004 r. związanych z prowadzoną działalnością, a nadto utrudniania przeprowadzania czynności kontrolnych.
Ponieważ wskazane wyżej dane okazały się niewystarczające do oceny sytuacji finansowej i możliwości płatniczych wnioskodawcy, pismem z dnia 1 października 2012 r. referendarz sądowy wezwał stronę skarżącą do ich uzupełnienia poprzez:
- nadesłanie odpisu lub kserokopii sporządzonego po raz ostatni sprawozdania finansowego Spółki (tj. bilansu, rachunku zysków i strat oraz informacji dodatkowej);
- przedłożenie zaświadczenia wystawionego przez Naczelnika właściwego Urzędu Skarbowego potwierdzającego, iż Spółka od roku 2008 do teraz nie uzyskała żadnych dochodów podlegających opodatkowaniu, nie składała zeznań podatkowych oraz deklaracji podatkowych za podany wyżej okres, a nadto przedstawienie innych dokumentów źródłowych wskazujących, że sprawozdanie finansowe za powyższe lata nie było sporządzane, a posiadane rachunki bankowe zostały zlikwidowane ze wskazaniem daty likwidacji lub zamknięcia poszczególnych rachunków;
- nadesłanie zaświadczenia wystawionego przez Naczelnika właściwego Urzędu Skarbowego wskazującego na aktualny stan zaległości Spółki z tytułu podatków,
w tym ich wysokość;
- przedłożenie dokumentów źródłowych wskazujących, iż posiadany przez Spółkę majątek został zajęty w toku prowadzonego postępowania egzekucyjnego, a nadto czy postępowanie to dalej jest prowadzone;
- wyjaśnienie czy działalność Spółki została zawieszona, jeżeli tak należało przedstawić stosowne dokumenty źródłowe potwierdzające tenże fakt (w tym zakresie należało ponadto wskazać czy wobec Spółki prowadzone jest postępowanie upadłościowe lub likwidacyjne) związane z wykreśleniem skarżącej Spółki z rejestru sądowego, jeżeli tak należało nadesłać stosowne dokumenty źródłowe potwierdzające podane w tym zakresie dane.
Do dnia dzisiejszego wezwanie to pozostało bez odpowiedzi.
Mając na uwadze wszystkie podniesione wyżej okoliczności zważono,
co następuje.
Stosownie do treści art. 246 § 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 - zwanej dalej w skrócie "p.p.s.a."), osobie prawnej lub innej jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym - obejmującym zgodnie z art. 245 § 2 tej ustawy zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego – gdy ta wykaże, że nie ma żadnych środków na poniesienie jakichkolwiek kosztów postępowania.
W tym miejscu należy zauważyć, że przywołany przepis stanowi odstępstwo
od generalnej zasady odpłatności wymiaru sprawiedliwości obowiązującej
w postępowaniu przed wojewódzkim sądem administracyjnym, w myśl której strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej (art. 199 ustawy p.p.s.a.), zatem jego stosowanie może mieć miejsce jedynie w takich sytuacjach, kiedy uzasadnione jest zapewnienie stronie skarżącej będącej osobą prawną – prawa do sądu o ile ta wykaże,
tj. udowodni w sposób wystarczająco przekonujący istnienie okoliczności, o których mowa w art. 246 § 2 pkt 1 ustawy p.p.s.a. To bowiem na wnioskodawcy spoczywa ciężar wykazania w znaczeniu udowodnienia, przedstawienia czegoś w sposób przekonujący, unaocznienia (por. Słownik języka polskiego pod redakcją prof. Mieczysława Szymczaka, tom III, Wydawnictwo Naukowe PWN, Sp. z o.o. Warszawa 1978, wydanie IX z 1994 r., str. 805), że osoba prawna lub inna jednostka organizacyjna ubiegająca się o prawo pomocy nie ma żadnych środków na poniesienie kosztów zainicjowanego postępowania. Tym samym rozstrzygnięcie złożonego wniosku zależy w gruncie rzeczy od tego, co zostanie przez wnioskodawcę udowodnione (por. J.P.Tarno "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi". Komentarz, Wyd. Prawnicze LexisNexis, W-wa 2004 r., str. 319).
Ponieważ w rozpoznawanej sprawie do dnia dzisiejszego skarżąca Spółka
nie wykonała wezwania z dnia 1 października 2012 r. weryfikacja złożonego oświadczenia nie była możliwa. Okoliczność ta nie pozwala uwzględnić wniosku;
w orzecznictwie pojawił się nawet pogląd, w świetle którego w takiej sytuacji wykluczona jest możliwość jego merytorycznego rozpoznania, a uzasadnione jest pozostawienie go bez rozpoznania (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 2 września 2005 r., sygn. akt I OZ 842/05, LEX nr 164157). Tym bardziej, że przedstawione w treści formularza dane nie pozwoliły na wolną
od wątpliwości ocenę złożonego wniosku. Dotyczy to m.in. daty zaprzestania prowadzonej działalności, albowiem z informacji znanych rozpoznającemu sprawę
z urzędu, tj. z akt o sygn. III SA/Gl 802/08 ustalono, że Spółka "A" w S. sporządzała sprawozdanie finansowe za rok 2006 oraz składała zeznanie podatkowe CIT-8 za podany wyżej okres, gdzie zadeklarowała przychód w kwocie 26.352,46 zł, koszty jego uzyskania w wysokości 26.350,82 zł oraz dochód wielkości 1,64 zł.
Z kolei za rok 2007 jak wynikało z protokołu sporządzonego w dniu 25 kwietnia
2008 r. sprawozdanie takie nie zostało jeszcze złożone, natomiast w zeznaniu podatkowym CIT-8 wykazano jedynie wartości zerowe. Dlatego też w wezwaniu
do uzupełnienia złożonego wniosku domagano się w szczególności zaświadczenia wystawionego przez Naczelnika właściwego Urzędu Skarbowego potwierdzającego, iż od roku 2008 do teraz skarżąca Spółka nie uzyskała żadnych dochodów podlegających opodatkowaniu, nie składała zeznań podatkowych oraz deklaracji podatkowych za podany wyżej okres, a nadto przedstawienia innych dokumentów źródłowych wskazujących, że sprawozdanie finansowe za powyższe lata
nie było sporządzane, a posiadane rachunki bankowe zostały zlikwidowane
ze wskazaniem daty likwidacji lub zamknięcia poszczególnych rachunków. Orzekanie na podstawie nieaktualnych bądź niekompletnych danych nie jest bowiem możliwe ani dopuszczalne.
Podkreślić ponadto w tym miejscu należy, że rozstrzygnięcie w zakresie prawa pomocy w przypadku osób prawnych lub jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, zgodnie z treścią art. 246 § 2 pkt 1 ustawy p.p.s.a. ma charakter uznaniowy. Oznacza to, że nawet gdyby przesłanka braku jakichkolwiek środków na poniesienie kosztów zainicjowanego postępowania byłaby spełniona, rozpoznający wniosek nie musi przychylić się do żądania strony, a jedynie może przyznać prawo pomocy, jeżeli wedle jego uznania będzie to konieczne dla zapewnienia stronie konstytucyjnego prawa do sądu. Biorąc jednak pod uwagę fakt,
iż skarżąca Spółka nie wykazała się chęcią współpracy, albowiem nie odpowiedziała na wezwanie referendarza do uzupełnienia danych zawartych we wniosku
o przyznanie prawa pomocy, stąd przyjąć należało, że nie udowodniła w sposób wystarczająco przekonujący jakoby zasługiwała na dofinansowanie z budżetu państwa, gdyż prawo pomocy jest właśnie taką formą dotowania. Niedostarczenie żądanych dokumentów źródłowych musi mieć bowiem wpływ na dokonywaną przez rozpoznającego wniosek ocenę (vide: S. Babiarz, B. Dauter, M. Niezgódka – Medek "Koszty postępowania w sprawach administracyjnych i sądowoadministracyjnych", Warszawa 2007 r., wyd. 1, s. 244). Tym bardziej, że nie zasługuje na aprobatę stanowisko strony, która uchyla się od zaprezentowania stosownej dokumentacji potwierdzającej jej aktualny stan majątkowy i możliwości płatnicze. Z treści
art. 246 § 2 pkt 1 ustawy p.p.s.a. wynika wszakże, że inicjatywa dowodowa zmierzająca do wykazania istnienia przesłanek przemawiających za słusznością przyznania prawa pomocy ciąży na wnioskodawcy. Tymczasem skarżąca Spółka uznając za bezcelowe wykonanie wezwania z dnia 1 października 2012 r. pozbawiła rozpoznającego wniosek możliwości dokonania wnikliwej i rzetelnej oceny jej kondycji finansowej. Dlatego też działając na podstawie art. 258 § 1 i § 2 pkt 7
w zw. z art. 258 § 3 oraz art. 245 § 1 i § 2 w zw. z art. 246 § 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowiono orzec jak w sentencji.
