II SA/Łd 776/12
Wyrok
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
2012-10-09Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Barbara Rymaszewska /sprawozdawca/
Joanna Sekunda-Lenczewska /przewodniczący/
Jolanta RosińskaSentencja
Dnia 9 października 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA: Joanna Sekunda – Lenczewska Sędziowie Sędzia WSA: Jolanta Rosińska Sędzia WSA: Barbara Rymaszewska (spr.) Protokolant Asystent sędziego Katarzyna Orzechowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 października 2012 roku przy udziale --- sprawy ze skargi T. W. o wymierzenie Powiatowemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego w Z. grzywny za niewykonanie wyroku - wymierza Powiatowemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego w Z. grzywnę w kwocie 3.000 (trzy tysiące) złotych za niewykonanie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 18 października 2011 roku sygn. akt. II SAB/Łd 25/11.
Uzasadnienie
W dniu 18 października 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w sprawie II SAB/Łd 25/11 zobowiązał Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Z. do wydania, w terminie jednego miesiąca od uprawomocnienia się wyroku, aktu rozstrzygającego sprawę budynków: mieszkalnego i gospodarczego położonych w S. przy ul. A 6, na działce numer 91/4. Sąd uznał, że Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Z. przekroczył już wielokrotnie ustawowy dwumiesięczny termin do załatwienia sprawy szczególnie skomplikowanej, a opóźnienie to obliguje Sąd do podjęcia działania dyscyplinującego organ, co było równoznaczne z nałożeniem obowiązku wydania aktu merytorycznie rozstrzygającego złożony przez T. W. wniosek.
Akta administracyjne wraz z odpisem prawomocnego wyroku zwrócone zostały organowi administracji i doręczone w dniu 22 grudnia 2011 r.
W dniu 10 sierpnia 2012 r. do tutejszego Sądu wpłynęła skarga T. W. o wymierzenie grzywny za niewykonanie przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Z. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 18 października 2011 r., sygn. akt II SAB/Łd 25/11. Skarżąca wskazała, że po wydaniu wyroku dwukrotnie wzywała organ do jego wykonania, tj. pismem z dnia 9 stycznia 2012 r., po którym organ wykonał wyrok tylko w zakresie zwrotu kosztów postępowania oraz pismem z dnia 3 lutego 2012 r.. Organ nie wydał żadnego rozstrzygnięcia, a skarżąca nie uzyskała odpowiedzi na pisma zawierające wezwania.
W odpowiedzi na skargę Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Z. wniósł o jej oddalenie. Organ wyjaśnił, że wobec konieczności uzupełnienia zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Z. postanowieniem nr [...] z dnia [...] działając na podstawie art. 81c ust. 2 ustawy Prawo budowlane nakazał inwestorowi M. P. dostarczenie w terminie do dnia 30 października 2012 r. oceny technicznej robót wykonanych przy realizacji budynku mieszkalnego z orzeczeniem o zdatności do użytkowania tego budynku wraz z inwentaryzacją geodezyjną powykonawczą budynku, protokołami badań i sprawdzeń instalacji wewnętrznych (wod.-kan., c.o., elektrycznej) oraz dokumentami potwierdzającymi zaopatrzenie budynku w wodę i energię elektryczną, a także uwzględniającą zakres robót koniecznych do wykonania w doprowadzeniu budynku mieszkalnego do zgodności z przepisami.
Na skutek zażalenia złożonego przez T. i A. W. na powyższe postanowienie, [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w Ł. postanowieniem nr [...] z dnia [...] zlecił organowi stopnia podstawowego uzupełnienie materiału dowodowego. Organ I instancji wystąpił z wnioskiem o wydanie odpisu księgi wieczystej dla działki o nr ewid. 91/6, a także z wnioskiem o aktualny wypis i wyrys z ewidencji gruntów dla działek oznaczonych nr ewid. 91/4 i 91/6.
Następnie [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w Ł. postanowieniem nr [...] z dnia [...] uchylił w całości zaskarżone postanowienie nr [...] i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania organowi I instancji.
Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Z. uznał w dalszej kolejności, że T. i A. W. w sprawie przedmiotowego budynku mieszkalnego nie przysługuje status strony. W związku z tym organ I instancji pismami z dnia 28 czerwca 2012 r. poinformował ich o braku przymiotu strony w postępowaniu. Po ponownym przeanalizowaniu sprawy oraz zebraniu całego materiału dowodowego Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Z. postanowieniem nr [...] z [...] nakazał inwestorowi M. P. dostarczenie w terminie do dnia 30 grudnia 2012 r. oceny technicznej robót wykonanych przy realizacji budynku mieszkalnego z orzeczeniem o zdatności do użytkowania tego budynku wraz z inwentaryzacją geodezyjną powykonawczą budynku, protokołami badań i sprawdzeń instalacji wewnętrznych, dokumentami potwierdzającymi zaopatrzenie budynku w wodę i energię elektryczną, a także uwzględniającą zakres robót koniecznych do wykonania w celu doprowadzenia budynku mieszkalnego do zgodności z przepisami. Organ wyjaśnił, że dopiero po uzyskaniu żądanej oceny będzie dysponował materiałem dowodowym w oparciu o który wyda rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie.
Na rozprawie w dniu 9 października 2012 r. pełnomocnik organu wniósł o oddalenie skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga jest zasadna.
Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270, dalej p.p.s.a.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości między innymi poprzez kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie.
W razie niewykonania wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania oraz w razie bezczynności organu lub przewlekłego prowadzenia postępowania po wyroku uchylającym lub stwierdzającym nieważność aktu lub czynności strona, po uprzednim pisemnym wezwaniu właściwego organu do wykonania wyroku lub załatwienia sprawy, może wnieść skargę w tym przedmiocie, żądając wymierzenia temu organowi grzywny (art. 154 § 1 p.p.s.a.). Wskazać przy tym należy, że ustawa nie wprowadza ograniczeń temporalnych co do realizacji uprawnienia do wniesienia skargi.
Wszczęcie postępowania sądowego na skutek skargi o wymierzenie grzywny ma na celu ukaranie organu za niewykonanie wyroku oraz jego zdyscyplinowanie. Z powyższego przepisu wynika również, że przesłankę dopuszczalności skargi o wymierzenie grzywny organowi za niewykonanie wyroku stanowi uprzednie pisemne wezwanie właściwego organu do wykonania wyroku lub załatwienia sprawy (art. 154 § 1 p.p.s.a.). Poza sporem pozostaje fakt, iż skarżąca dopełniła tego obowiązku nawet dwukrotnie, zawierając takie żądanie w pismach z 9 stycznia 2012 r. i 3 lutego 2012 r..
W orzecznictwie sądów administracyjnych podnosi się, że przez niewykonanie wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność rozumieć należy sytuację, gdy zobowiązany organ pozostaje w bezczynności, w szczególności w kontynuacji postępowania administracyjnego mającego na celu załatwienie sprawy, przy czym do załatwienia sprawy przez wydanie decyzji administracyjnej (lub w innej formie przewidzianej prawem) konieczne jest jej doręczenie przynajmniej jednej ze stron danego postępowania.
W wypadku wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność, termin do jego wykonania mija z upływem terminu wyznaczonego przez sąd na wydanie aktu lub dokonanie czynności. Termin ten jest liczony od dnia doręczenia organowi akt administracyjnych wraz z odpisem prawomocnego orzeczenia. Jest to termin dodatkowy w stosunku do terminu wynikającego z art. 35 k.p.a. i nie podlega on przedłużeniu w trybie art. 37 § 2 k.p.a..
Niewykonanie wyroku ma miejsce wtedy, gdy organ nie wykonał orzeczenia w ogóle, jak również, gdy organ wykonał je z przekroczeniem określonego terminu (zob. postanowienie NSA z dnia 28 listopada 2000 roku, w sprawie o sygn. akt. IV SA 2001/98, LEX nr 77621).
Na podstawie akt sprawy można ustalić, iż pomimo uprzedniego wyroku, zakreślającego termin zakończenia postępowania, organ nie wydał rozstrzygnięcia w sprawie wszczętej w dniu 10 lipca 1998r dnia złożenia przez T. W. skargi o wymierzenie organowi grzywny. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Z. nadal zatem pozostawał w bezczynności..
Skoro organowi doręczono akta w dniu 22 grudnia 2011 r. (co zostało ustalone w oparciu o akta sprawy II SAB/Łd 25/11), to uwzględniając termin ustawowy oraz termin wyznaczony przez sąd, organ powinien wydać rozstrzygnięcie do dnia 23 stycznia 2012 r. Od zwrotu akt organowi upłynęło więc ponad 9 miesięcy. Nie do zaakceptowania przy tym jest wyznaczanie inwestorowi M. P. wielomiesięcznych terminów na złożenie dowodów dokumentujących przebieg prac już wykonanych, czy inwentaryzacji powykonawczej. Takie postępowanie nie tylko świadczy o opieszałości organu, wręcz generuje przewlekłość postępowania.
W niniejszej sprawie nie może odnieść skutku powoływanie się przez organ na brak przymiotu strony T. W.. Organ prowadził z udziałem T. W. postępowanie zakończone wyrokiem z dnia 18 października 2011r. zobowiązującym organ do wydania rozstrzygnięcia w sprawie, czyli de facto przesądził, że skarżąca może domagać się od organu podjęcia stosownych działań.
Reasumując - pomimo upływu ustawowych terminów organ orzekający nie załatwił niniejszej sprawy i nie zastosował się do wytycznych zawartych w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 18 października 2011 r. w sprawie II SAB/Łd 25/11, sąd orzekł o wymierzeniu grzywny na podstawie art. 154 § 1 p.p.s.a.
Określając wysokość grzywny sąd miał na uwadze stopień uchybienia terminom do załatwienia sprawy, przewidzianym w k.p.a., jak również znaczący upływ czasu od terminu zakreślonego w wyroku WSA w Łodzi, potwierdzającym zarzut bezczynności i przewlekłości postępowania.
a.tp.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Barbara Rymaszewska /sprawozdawca/Joanna Sekunda-Lenczewska /przewodniczący/
Jolanta Rosińska
Sentencja
Dnia 9 października 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA: Joanna Sekunda – Lenczewska Sędziowie Sędzia WSA: Jolanta Rosińska Sędzia WSA: Barbara Rymaszewska (spr.) Protokolant Asystent sędziego Katarzyna Orzechowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 października 2012 roku przy udziale --- sprawy ze skargi T. W. o wymierzenie Powiatowemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego w Z. grzywny za niewykonanie wyroku - wymierza Powiatowemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego w Z. grzywnę w kwocie 3.000 (trzy tysiące) złotych za niewykonanie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 18 października 2011 roku sygn. akt. II SAB/Łd 25/11.
Uzasadnienie
W dniu 18 października 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w sprawie II SAB/Łd 25/11 zobowiązał Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Z. do wydania, w terminie jednego miesiąca od uprawomocnienia się wyroku, aktu rozstrzygającego sprawę budynków: mieszkalnego i gospodarczego położonych w S. przy ul. A 6, na działce numer 91/4. Sąd uznał, że Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Z. przekroczył już wielokrotnie ustawowy dwumiesięczny termin do załatwienia sprawy szczególnie skomplikowanej, a opóźnienie to obliguje Sąd do podjęcia działania dyscyplinującego organ, co było równoznaczne z nałożeniem obowiązku wydania aktu merytorycznie rozstrzygającego złożony przez T. W. wniosek.
Akta administracyjne wraz z odpisem prawomocnego wyroku zwrócone zostały organowi administracji i doręczone w dniu 22 grudnia 2011 r.
W dniu 10 sierpnia 2012 r. do tutejszego Sądu wpłynęła skarga T. W. o wymierzenie grzywny za niewykonanie przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Z. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 18 października 2011 r., sygn. akt II SAB/Łd 25/11. Skarżąca wskazała, że po wydaniu wyroku dwukrotnie wzywała organ do jego wykonania, tj. pismem z dnia 9 stycznia 2012 r., po którym organ wykonał wyrok tylko w zakresie zwrotu kosztów postępowania oraz pismem z dnia 3 lutego 2012 r.. Organ nie wydał żadnego rozstrzygnięcia, a skarżąca nie uzyskała odpowiedzi na pisma zawierające wezwania.
W odpowiedzi na skargę Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Z. wniósł o jej oddalenie. Organ wyjaśnił, że wobec konieczności uzupełnienia zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Z. postanowieniem nr [...] z dnia [...] działając na podstawie art. 81c ust. 2 ustawy Prawo budowlane nakazał inwestorowi M. P. dostarczenie w terminie do dnia 30 października 2012 r. oceny technicznej robót wykonanych przy realizacji budynku mieszkalnego z orzeczeniem o zdatności do użytkowania tego budynku wraz z inwentaryzacją geodezyjną powykonawczą budynku, protokołami badań i sprawdzeń instalacji wewnętrznych (wod.-kan., c.o., elektrycznej) oraz dokumentami potwierdzającymi zaopatrzenie budynku w wodę i energię elektryczną, a także uwzględniającą zakres robót koniecznych do wykonania w doprowadzeniu budynku mieszkalnego do zgodności z przepisami.
Na skutek zażalenia złożonego przez T. i A. W. na powyższe postanowienie, [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w Ł. postanowieniem nr [...] z dnia [...] zlecił organowi stopnia podstawowego uzupełnienie materiału dowodowego. Organ I instancji wystąpił z wnioskiem o wydanie odpisu księgi wieczystej dla działki o nr ewid. 91/6, a także z wnioskiem o aktualny wypis i wyrys z ewidencji gruntów dla działek oznaczonych nr ewid. 91/4 i 91/6.
Następnie [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w Ł. postanowieniem nr [...] z dnia [...] uchylił w całości zaskarżone postanowienie nr [...] i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania organowi I instancji.
Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Z. uznał w dalszej kolejności, że T. i A. W. w sprawie przedmiotowego budynku mieszkalnego nie przysługuje status strony. W związku z tym organ I instancji pismami z dnia 28 czerwca 2012 r. poinformował ich o braku przymiotu strony w postępowaniu. Po ponownym przeanalizowaniu sprawy oraz zebraniu całego materiału dowodowego Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Z. postanowieniem nr [...] z [...] nakazał inwestorowi M. P. dostarczenie w terminie do dnia 30 grudnia 2012 r. oceny technicznej robót wykonanych przy realizacji budynku mieszkalnego z orzeczeniem o zdatności do użytkowania tego budynku wraz z inwentaryzacją geodezyjną powykonawczą budynku, protokołami badań i sprawdzeń instalacji wewnętrznych, dokumentami potwierdzającymi zaopatrzenie budynku w wodę i energię elektryczną, a także uwzględniającą zakres robót koniecznych do wykonania w celu doprowadzenia budynku mieszkalnego do zgodności z przepisami. Organ wyjaśnił, że dopiero po uzyskaniu żądanej oceny będzie dysponował materiałem dowodowym w oparciu o który wyda rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie.
Na rozprawie w dniu 9 października 2012 r. pełnomocnik organu wniósł o oddalenie skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga jest zasadna.
Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270, dalej p.p.s.a.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości między innymi poprzez kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie.
W razie niewykonania wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania oraz w razie bezczynności organu lub przewlekłego prowadzenia postępowania po wyroku uchylającym lub stwierdzającym nieważność aktu lub czynności strona, po uprzednim pisemnym wezwaniu właściwego organu do wykonania wyroku lub załatwienia sprawy, może wnieść skargę w tym przedmiocie, żądając wymierzenia temu organowi grzywny (art. 154 § 1 p.p.s.a.). Wskazać przy tym należy, że ustawa nie wprowadza ograniczeń temporalnych co do realizacji uprawnienia do wniesienia skargi.
Wszczęcie postępowania sądowego na skutek skargi o wymierzenie grzywny ma na celu ukaranie organu za niewykonanie wyroku oraz jego zdyscyplinowanie. Z powyższego przepisu wynika również, że przesłankę dopuszczalności skargi o wymierzenie grzywny organowi za niewykonanie wyroku stanowi uprzednie pisemne wezwanie właściwego organu do wykonania wyroku lub załatwienia sprawy (art. 154 § 1 p.p.s.a.). Poza sporem pozostaje fakt, iż skarżąca dopełniła tego obowiązku nawet dwukrotnie, zawierając takie żądanie w pismach z 9 stycznia 2012 r. i 3 lutego 2012 r..
W orzecznictwie sądów administracyjnych podnosi się, że przez niewykonanie wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność rozumieć należy sytuację, gdy zobowiązany organ pozostaje w bezczynności, w szczególności w kontynuacji postępowania administracyjnego mającego na celu załatwienie sprawy, przy czym do załatwienia sprawy przez wydanie decyzji administracyjnej (lub w innej formie przewidzianej prawem) konieczne jest jej doręczenie przynajmniej jednej ze stron danego postępowania.
W wypadku wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność, termin do jego wykonania mija z upływem terminu wyznaczonego przez sąd na wydanie aktu lub dokonanie czynności. Termin ten jest liczony od dnia doręczenia organowi akt administracyjnych wraz z odpisem prawomocnego orzeczenia. Jest to termin dodatkowy w stosunku do terminu wynikającego z art. 35 k.p.a. i nie podlega on przedłużeniu w trybie art. 37 § 2 k.p.a..
Niewykonanie wyroku ma miejsce wtedy, gdy organ nie wykonał orzeczenia w ogóle, jak również, gdy organ wykonał je z przekroczeniem określonego terminu (zob. postanowienie NSA z dnia 28 listopada 2000 roku, w sprawie o sygn. akt. IV SA 2001/98, LEX nr 77621).
Na podstawie akt sprawy można ustalić, iż pomimo uprzedniego wyroku, zakreślającego termin zakończenia postępowania, organ nie wydał rozstrzygnięcia w sprawie wszczętej w dniu 10 lipca 1998r dnia złożenia przez T. W. skargi o wymierzenie organowi grzywny. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Z. nadal zatem pozostawał w bezczynności..
Skoro organowi doręczono akta w dniu 22 grudnia 2011 r. (co zostało ustalone w oparciu o akta sprawy II SAB/Łd 25/11), to uwzględniając termin ustawowy oraz termin wyznaczony przez sąd, organ powinien wydać rozstrzygnięcie do dnia 23 stycznia 2012 r. Od zwrotu akt organowi upłynęło więc ponad 9 miesięcy. Nie do zaakceptowania przy tym jest wyznaczanie inwestorowi M. P. wielomiesięcznych terminów na złożenie dowodów dokumentujących przebieg prac już wykonanych, czy inwentaryzacji powykonawczej. Takie postępowanie nie tylko świadczy o opieszałości organu, wręcz generuje przewlekłość postępowania.
W niniejszej sprawie nie może odnieść skutku powoływanie się przez organ na brak przymiotu strony T. W.. Organ prowadził z udziałem T. W. postępowanie zakończone wyrokiem z dnia 18 października 2011r. zobowiązującym organ do wydania rozstrzygnięcia w sprawie, czyli de facto przesądził, że skarżąca może domagać się od organu podjęcia stosownych działań.
Reasumując - pomimo upływu ustawowych terminów organ orzekający nie załatwił niniejszej sprawy i nie zastosował się do wytycznych zawartych w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 18 października 2011 r. w sprawie II SAB/Łd 25/11, sąd orzekł o wymierzeniu grzywny na podstawie art. 154 § 1 p.p.s.a.
Określając wysokość grzywny sąd miał na uwadze stopień uchybienia terminom do załatwienia sprawy, przewidzianym w k.p.a., jak również znaczący upływ czasu od terminu zakreślonego w wyroku WSA w Łodzi, potwierdzającym zarzut bezczynności i przewlekłości postępowania.
a.tp.
