III SA/Wa 638/12

Uzasadnienie

Skarżąca – J. S. zwróciła się o zwolnienie od opłaty sądowej i ustanowienie pełnomocnika, motywując to trudną sytuacją materialną spowodowaną zajęciem wynagrodzenia oraz konta należącego do jej konkubenta Z. K.. Prowadzona egzekucja doprowadziła Skarżącą do całkowitej niewypłacalności m. in. wobec banków, a także z tytułu opłat za mieszkanie i pozostałych mediów.

Skarżąca przesłała wypełniony formularz PPF, w którym wskazała, iż jej dochody pozwalają jedynie na wegetację. Skarżąca posiada niespłacone kredyty w [...], [...] oraz [...]. Jedynym źródłem utrzymania Skarżącej jest wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę w Zespole [...] w N. w kwocie 1184 zł netto. Powtórzyła, że egzekucja spowodowała, iż zaciągnięte zobowiązania przestały być spłacane. Skarżąca nie posiada majątku, a zajmowany przez nią lokal jest wynajmowany. Skarżąca wyjaśniła, że w 2011 r. jej konkubent uzyskał przychód z działalności w kwocie 30.315,88 zł, zaś koszty wyniosły 31.967,21 zł. Poniósł zatem stratę w wysokości 1.651,33 zł. Skarżąca od czerwca 2011 r. nie prowadzi już działalności. Skarżąca przesłała PIT-11 za 2011 r., odcinek płacowy, decyzję o wykreśleniu wpisu z ewidencji działalności gospodarczej, zaświadczenie o zawieszeniu wykonywania tej działalności, deklaracje VAT-7 Z. K., dokumenty obrazujące wysokość opłat, harmonogramy spłat kredytów, pisma w sprawie spłaty kredytów, pismo ZUS w sprawie zaległości składkowych, wyciągi bankowe, receptę, dokumentację dotyczącą Z. K. (wezwania do zapłaty, decyzje ZUS, zawiadomienie o zajęciu rachunku bankowego, wypowiedzenie umowy rachunku bieżącego).

Postanowieniem z 20 kwietnia 2012 r. Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie odmówił przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.

Pismem z 12 maja 2012 r. Skarżąca złożyła sprzeciw od niniejszego postanowienia. W sprzeciwie wyjaśniła, ze zadłużenie wynikające z umowy kredytowej "[...] " jest regulowane dlatego, że [...] automatycznie pobiera ratę kredytu z konta, na które przelewana jest wypłata Skarżącej ze stosunku pracy.

W załączeniu do sprzeciwu Skarżąca przesłała kserokopię wezwania do uregulowania należności za czynsz, z którego wynika kwota zaległości do uregulowania 3575,70 zł. oraz pismo Skarżącej do [...], w którym zwraca się o zmniejszenie rat kredytu do kwoty 300 zł ze względu na ciężką sytuację finansową.

Postanowieniem z dnia 22 czerwca 2012r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie przyznał Skarżącej prawo pomocy w zakresie częściowym tj. zwolnił ją od kosztów sądowych, w pozostałym zaś zakresie odmówił Skarżącej przyznania prawa pomocy.

Na skutek rozpoznania zażalenia Skarżącej z dnia 4 lipca 2012r. Naczelny Sąd Administracyjny uchylił zaskarżone postanowienie i sprawę przekazał do ponownego rozpoznania przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, zważył co następuje:

W myśl art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270) - dalej "p.p.s.a.", w razie wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony, postanowienie przeciwko któremu został on wniesiony, traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez sąd na posiedzeniu niejawnym. Skuteczne wniesienie sprzeciwu powoduje więc usunięcie z obrotu prawnego wcześniejszego orzeczenia.

Zgodnie z art. 245 § 1 p.p.s.a stronie może być przyznane prawo pomocy w zakresie całkowitym lub częściowym. Przyznanie stronie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego. Warunkiem przyznania osobie fizycznej prawa pomocy w zakresie całkowitym, jest zgodnie z art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a, wykazanie przez tę osobę, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.

Jak się podkreśla w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (por. postanowienie z dnia 30 listopada 2005 r., sygn. akt II FZ 781/05) stwierdzenie wystąpienia przesłanek uzasadniających przyznanie prawa pomocy wymaga zestawienia wysokości środków, jakimi strona dysponuje z wysokością kosztów, do których poniesienia zobowiązana jest na danym etapie postępowania. Ciężar wykazania, tj. - przyjmując za Słownikiem języka polskiego (pod redakcją naukową prof. M. Szymczaka, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2002, t. III, str. 749) - udowodnienia, czy też przedstawienia w sposób przekonywający - tych przesłanek spoczywa na stronie skarżącej. Ocena przytoczonych przez nią okoliczności należy natomiast do Sądu (por. postanowienie NSA z dnia 14 lutego 2005 r., sygn. akt FZ 760/04).

Skarżąca wskazała, że znajduje się w bardzo trudnej sytuacji materialnej, która uniemożliwia jej ponoszenie kosztów związanych z postępowaniem przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie.

Dokonując oceny danych zawartych we wniosku oraz na podstawie akt sprawy uznać należy, iż Skarżąca wykazała, iż jej sytuacja majątkowa daje podstawy do przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym, tj. również w zakresie ustanowienia pełnomocnika. W szczególności wskazać należy na fakt, że Skarżąca w sposób wystarczający uprawdopodobniła, iż poniesienie kosztów sądowych przekracza jej możliwości finansowe. Skarżąca ma zajęte wynagrodzenie, posiada niespłacone kredyty w [...], [...] oraz [...]. Ponadto Skarżąca ma nieuregulowane należności za czynsz od miesiąca lipca 2011 r. do marca 2012 r. w kwocie 3575 zł. Zważywszy na fakt, że jedynym źródłem dochodu Skarżącej jest 1.184 zł z tytułu wynagrodzenia ze stosunku pracy, należy stwierdzić, że uiszczenie jakichkolwiek kosztów sądowych przekracza jej możliwości finansowe.

Mając na uwadze powołane regulacje prawne i wynikające z nich zasady, jakimi należy kierować się rozpoznając wniosek o przyznanie prawa pomocy, wysokość kosztów sądowych jak i stan faktyczny sprawy, zasadne jest przyznanie stronie skarżącej prawa pomocy we wnioskowanym zakresie tj. w zakresie całkowitym, bowiem, w ocenie Sądu, Skarżąca wykazała, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania..

Z tej przyczyny, na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a. w związku z art. 245 § 2 p.p.s.a. oraz art. 260 p.p.s.a., postanowiono jak w sentencji.