VII SA/Wa 519/14
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
2014-05-12Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Elżbieta Zielińska-Śpiewak /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Elżbieta Zielińska - Śpiewak po rozpoznaniu w dniu 12 maja 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku E. M. i P. M. o wstrzymanie wykonania decyzji Starosty O. z dnia [...] r. nr [...] w sprawie ze skargi E. M. i P. M. na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: odmówić wstrzymania wykonania decyzji.
Uzasadnienie
Skarżący – E. M. i P. M. złożyli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] stycznia 2014 r., nr [...], którym utrzymano w mocy postanowienie Wojewody Ł. z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] odmawiające wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Starosty O. z dnia [...] września 2011 r. nr [...] zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej M. i M. W. pozwolenia na budowę budynku przedszkola wraz z instalacjami wod.-kan., c.o. i elektryczną w miejscowości O., na działce nr ew. [...], [...] obr. [...].
W skardze skarżący zawarli wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji Starosty O. z dnia [...] września 2011 r. nr [...].
W uzasadnieniu wniosku podnieśli, że zachodzi niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, bowiem jeżeli na podstawie decyzji Starosty O. z dnia [...] września 2011 r. zostanie wzniesione przedszkole, to skarżący nie będą mogli w przyszłości wykorzystać swobodnie ich działki.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), zwana dalej p.p.s.a., zasadą jest, że wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Sąd natomiast może, na wniosek skarżącego, wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności dotyczy także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy (art. 61 § 3 p.p.s.a.).
Zwrot "w granicach tej samej sprawy" należy interpretować na tle art. 3 § 2 p.p.s.a., który wskazuje na przedmiot sądowej kontroli, a także art. 134 i 135 tej ustawy, które regulują zakres sądowej kontroli. W związku z tym, zakresem art. 61 § 3 p.p.s.a. objęte będą zarówno akty wydane w pierwszej instancji, jak i np. akty w stosunku do których toczy się postępowanie trybie nadzwyczajnym lub w trybie autokontroli. Za takim rozumieniem omawianego zwrotu normatywnego pośrednio opowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w składzie siedmiu sędziów w uchwale z dnia 27 czerwca 2000 r. sygn. akt FPS 12/99 (publ. ONSA 2001, nr 1, poz. 7), podjętej wprawdzie na gruncie poprzednio obowiązujących przepisów, ustawy procesowej, ale zachowującej aktualność także obecnie, stwierdzając, że zwrot "w granicach danej sprawy", użyty w art. 29 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz. U. nr 74, poz. 368 ze zm.), dotyczy sprawy w ujęciu materialnym - w związku z czym o postępowaniach prowadzonych w granicach danej sprawy można mówić wówczas gdy przedmiotem tych postępowań będą sprawy wykazujące tożsamość podmiotową i przedmiotową. Sytuacja taka wystąpi wówczas, gdy akty lub czynności dotyczyć będą tych samych podmiotów, identycznego przedmiotu, stanu faktycznego oraz podstawy prawnej.
Podzielając przedstawione stanowisko i przenosząc zawartą w nim argumentację na grunt rozpoznawanej sprawy Sąd stwierdza, że w sprawie ze skargi na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] stycznia 2014 r. w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Starosty O. z dnia [...] września 2011 r. zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę, nie jest możliwe wstrzymanie wykonania tej decyzji, gdyż akt ten znajduje się poza granicami niniejszej sprawy w ujęciu materialnym - są to dwie różne sprawy. W ocenie Sądu nie zachodzi tożsamość podmiotowa, bowiem skarżący – E. M. i P. M. nie byli stroną w postępowaniu zakończonym decyzją, której wstrzymania się domagają.
Powyższe czyni wniosek skarżących o wstrzymanie wykonania decyzji Starosty O. z dnia [...] września 2011 r. nr [...] niemożliwym do uwzględnienia.
Z tego względu Wojewódzki Sąd Administracyjny, na podstawie art. 61 § 3 i § 5 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Elżbieta Zielińska-Śpiewak /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Elżbieta Zielińska - Śpiewak po rozpoznaniu w dniu 12 maja 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku E. M. i P. M. o wstrzymanie wykonania decyzji Starosty O. z dnia [...] r. nr [...] w sprawie ze skargi E. M. i P. M. na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: odmówić wstrzymania wykonania decyzji.
Uzasadnienie
Skarżący – E. M. i P. M. złożyli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] stycznia 2014 r., nr [...], którym utrzymano w mocy postanowienie Wojewody Ł. z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] odmawiające wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Starosty O. z dnia [...] września 2011 r. nr [...] zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej M. i M. W. pozwolenia na budowę budynku przedszkola wraz z instalacjami wod.-kan., c.o. i elektryczną w miejscowości O., na działce nr ew. [...], [...] obr. [...].
W skardze skarżący zawarli wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji Starosty O. z dnia [...] września 2011 r. nr [...].
W uzasadnieniu wniosku podnieśli, że zachodzi niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, bowiem jeżeli na podstawie decyzji Starosty O. z dnia [...] września 2011 r. zostanie wzniesione przedszkole, to skarżący nie będą mogli w przyszłości wykorzystać swobodnie ich działki.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), zwana dalej p.p.s.a., zasadą jest, że wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Sąd natomiast może, na wniosek skarżącego, wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności dotyczy także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy (art. 61 § 3 p.p.s.a.).
Zwrot "w granicach tej samej sprawy" należy interpretować na tle art. 3 § 2 p.p.s.a., który wskazuje na przedmiot sądowej kontroli, a także art. 134 i 135 tej ustawy, które regulują zakres sądowej kontroli. W związku z tym, zakresem art. 61 § 3 p.p.s.a. objęte będą zarówno akty wydane w pierwszej instancji, jak i np. akty w stosunku do których toczy się postępowanie trybie nadzwyczajnym lub w trybie autokontroli. Za takim rozumieniem omawianego zwrotu normatywnego pośrednio opowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w składzie siedmiu sędziów w uchwale z dnia 27 czerwca 2000 r. sygn. akt FPS 12/99 (publ. ONSA 2001, nr 1, poz. 7), podjętej wprawdzie na gruncie poprzednio obowiązujących przepisów, ustawy procesowej, ale zachowującej aktualność także obecnie, stwierdzając, że zwrot "w granicach danej sprawy", użyty w art. 29 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz. U. nr 74, poz. 368 ze zm.), dotyczy sprawy w ujęciu materialnym - w związku z czym o postępowaniach prowadzonych w granicach danej sprawy można mówić wówczas gdy przedmiotem tych postępowań będą sprawy wykazujące tożsamość podmiotową i przedmiotową. Sytuacja taka wystąpi wówczas, gdy akty lub czynności dotyczyć będą tych samych podmiotów, identycznego przedmiotu, stanu faktycznego oraz podstawy prawnej.
Podzielając przedstawione stanowisko i przenosząc zawartą w nim argumentację na grunt rozpoznawanej sprawy Sąd stwierdza, że w sprawie ze skargi na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] stycznia 2014 r. w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Starosty O. z dnia [...] września 2011 r. zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę, nie jest możliwe wstrzymanie wykonania tej decyzji, gdyż akt ten znajduje się poza granicami niniejszej sprawy w ujęciu materialnym - są to dwie różne sprawy. W ocenie Sądu nie zachodzi tożsamość podmiotowa, bowiem skarżący – E. M. i P. M. nie byli stroną w postępowaniu zakończonym decyzją, której wstrzymania się domagają.
Powyższe czyni wniosek skarżących o wstrzymanie wykonania decyzji Starosty O. z dnia [...] września 2011 r. nr [...] niemożliwym do uwzględnienia.
Z tego względu Wojewódzki Sąd Administracyjny, na podstawie art. 61 § 3 i § 5 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.
