• III SA/Kr 15/13 - Postano...
  27.04.2024

III SA/Kr 15/13

Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
2014-04-18

Nietezowane

Artykuły przypisane do orzeczenia

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.

Skład sądu

Grzegorz Karcz /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie – Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 18 kwietnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku P. G. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego lub adwokata w sprawie ze skargi P. G. na decyzję Wojewody z dnia 12 listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wymeldowania postanawia: I. oddalić wniosek w zakresie obejmującym żądanie zwolnienia od kosztów sądowych, II. przyznać skarżącemu prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie na jego rzecz adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka.

Uzasadnienie

Skarżący w złożonym na urzędowym formularzu "PPF" wniosku o przyznanie prawa pomocy domagał się zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia radcy prawnego lub adwokata.

Oświadczył, że nie zatrudnia i nie pozostaje w innym stosunku prawnym z jakimkolwiek kwalifikowanym pełnomocnikiem.

Objaśniając swoją sytuację rodzinną podał, że pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z dwoma synami i narzeczoną.

Określając majątek swój i osób pozostających z nim we wspólnym gospodarstwie domowym uwidocznił brak nieruchomości, zasobów pieniężnych oraz przedmiotów wartościowych.

Stałe miesięczne dochody swego gospodarstwa domowego skarżący oszacował na kwotę 1200-1300 funtów.

Uzasadniając swoje starania zaakcentował, że przy rocznych zarobkach rzędu 12.500 funtów nie stać go na ponoszenie kosztów związanych ze sprawą. Powiada, że razem z niepracującą partnerką i 1,5 rocznym dzieckiem wynajmują mieszkanie w Londynie za które opłaca czynsz i rachunki. Są to koszty rzędu 490 funtów. Prócz tego płaci alimenty na starszego syna w wysokości po 600 zł, który mieszka wraz matką w K. Dodatkowo kupuje mu odzież i sprzęt edukacyjny oraz połowicznie dokłada się do wycieczek szkolnych. Pokrywa też wszystkie koszty związane z utrzymaniem mieszkania w K które sięgają kwoty 490 zł/msc. Nie ma żadnych oszczędności. Okazał kopię pełnomocnictwa którego udzielił I. K., kopie opłacanych przez siebie rachunków związanych z utrzymaniem wskazywanych lokali za granica i w kraju, kopie wyciągów z posiadanego rachunku, kopie potwierdzenia wypłaty, kopie pokwitowań opłacanych alimentów i wycieczek szkolnych, akt urodzenia młodszego syna.

Mając na uwadze powyższe zważyć należało co następuje:

Zacząć wypada od tego, że stosownie do art. 252 ppsa w związku z art. 246 §1 pkt. 1 osoba fizyczna może domagać się przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym o ile – poza samym wnioskiem (art. 243 ppsa) - złoży również oświadczenie którym wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. W realiach niniejszej sprawy skarżący złożył oświadczenie o jakim mowa w art. 252 ppsa. Po uzupełnieniu dodatkowymi informacjami i potwierdzającymi je kopiami dokumentów źródłowych jest wystarczające dla oceny jego aktualnych możliwości płatniczych. Nie przesądza jednak samo w sobie o zasadności złożonego wniosku w całości. Jeśli bowiem skarżący domaga się przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym to przesłanką skuteczności jego wniosku powinno być wykazanie, iż nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Tutaj pojawia się problem. Jakkolwiek bowiem skarżący nie ma nieruchomości, zasobów pieniężnych ani przedmiotów wartościowych to jednak faktem pozostaje, że posiada bieżące dochody, których miesięczna wysokość (1200-1300 funtów tj. ok. 6000-6500 zł) pozwoliła skarżącemu bez protestu uiścić żądany wpis od skargi w kwocie 100 zł (k. 16, 37). Okoliczności te siłą rzeczy niweczą więc zasadność ewentualnych ustaleń co do tego, że skarżący nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Wykazana wysokość zarobków pozwala bowiem skarżącemu w dalszym ciągu poryć w takiej samej wysokości i opłatę za odpis orzeczenia z uzasadnieniem (k. 59) i opłacić wpis od ewentualnej skargi kasacyjnej.

Sytuacja taka nie przekreśla jednak starań skarżącego w całej rozciągłości. Godzi się bowiem zauważyć, że zgodnie z aktualnymi poglądami doktryny sąd nie jest związany żądaniem strony zawartym we wniosku o przyznanie prawa pomocy byleby tylko nie wyszedł ponad żądanie strony (por. komentarz J.P Tarno do art. 246 w : Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2004). Logiczną konsekwencją takiego stanu rzecz jest więc, że w sytuacji gdy strona domaga się przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym, sąd może przyznać jej to prawo w zakresie częściowym obejmującym tylko ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika (art. 245 §3 ppsa in fine). Oczywiście po dokonaniu ustaleń, że nie jest ona w stanie ponieść kosztów ustanowienia takiego pełnomocnika bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 §1 pkt. 2 ppsa). Realia niniejszej sprawy stwarzają podstawy do takich ustaleń. Chociaż bowiem bieżące dochody pozwalają skarżącemu opłacić koszty sądowe w sprawie to równocześnie mając na utrzymaniu niepracującą partnerkę z półtorarocznym dzieckiem, alimenty na syna z pierwszego związku i konieczność opłacenia dwu mieszkań nie jest w stanie bez uszczerbku dla koniecznego utrzymania siebie i rodziny sfinansować radcy prawnego lub adwokata z wyboru.

Z tych względów udzielono więc skarżącemu takiej pomocy o którym to prawie traktują przepisy oddziału 2 rozdziału III działu V ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekając jak sentencji na podstawie art. 243 §1 oraz art. 252 i art. 246 §1 pkt. 2 w związku z art. 245 §3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...