I SA/Ol 696/13

Uzasadnienie

J. S. i A. S. wnieśli skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", Nr "[...]" w przedmiocie wymiaru podatku od nieruchomości na 2007r., w której zawarli także wiosek o przyznanie im prawa pomocy poprzez zwolnienie od wpisu oraz przyznanie pełnomocnika z urzędu.

Postanowieniami Referendarza sądowego w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Olsztynie z dnia 18 grudnia 2013r. odmówiono skarżącym prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.

Wobec prawomocnego zakończenia postępowania w przedmiocie prawa pomocy strona skarżąca w osobach J. S. i A. S. wezwana zastała do uiszczenia solidarnie wpisu sądowego w wysokości 100 zł, w terminie siedmiu dni od daty doręczenia wezwania pod rygorem odrzucenia skargi.

Wezwania doręczone zostały w dniu 20 stycznia 2014r..

W dniu 27 stycznia 2014r. wpłynął do sądu ponowny wniosek skarżących o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie ich od wpisu od skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 214 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi" (j.t. Dz. U z 2012r., poz. 270 ze zm., dalej jako p.p.s.a.) do uiszczenia kosztów sądowych obowiązany jest ten, kto wnosi do sądu pismo podlegające opłacie lub powodujące wydatki ( § 1 art. 214). Pismo wnoszone przez kilka osób, których uprawnienia lub obowiązki związane z przedmiotem zaskarżenia są wspólne, podlega jednej opłacie. W przeciwnym razie każda z tych osób uiszcza opłatę oddzielnie stosownie do swojego uprawnienia lub obowiązku (§ 2 art. 214). W myśl art. 220 § 1 p.p.s.a. Sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata. W tym przypadku, z zastrzeżeniem § 2 i 3, przewodniczący wzywa wnoszącego pismo, aby pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania uiścił opłatę w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania. W razie bezskutecznego upływu tego terminu przewodniczący wydaje zarządzenie o pozostawieniu pisma bez rozpoznania. Skarga, skarga kasacyjna, zażalenie oraz skarga o wznowienie postępowania, od których pomimo wezwania nie został uiszczony należny wpis, podlegają odrzuceniu przez sąd (§ 3 art. 220 p.p.s.a.).

W niniejszej sprawie zarządzenia o wezwaniu do uiszczenia wpisu sądowego zostały doręczone stronie skarżącej w dniu 20 stycznia 2014r. Tym samym siedmiodniowy termin przewidziany w art. 220 § 1 p.p.s.a. upłynął w dniu 27 stycznia 2014r. i najpóźniej do tego dnia strona skarżąca powinna była uiścić wpis sądowy. Z akt sprawy wynika natomiast, że strona nie uiściła należnego wpisu sądowego, w terminie do jego uiszczenia, złożyła jedynie ponowny wiosek o prawo pomocy.

Podkreślenia wymaga, że w orzecznictwie sądowym utrwalony jest pogląd, iż złożenie kolejnego wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych, nawet dokonane w terminie określonym w ponownym wezwaniu, nie może uchylić skutków prawomocności wydanego wcześniej rozstrzygnięcia i tym samym nie ma wpływu na bieg terminu określonego w art. 220 p.p.s.a. (vide: postanowienie NSA z dnia 28 lipca 2009r., sygn. akt I FZ 252/09 orzeczenia dostępne w bazie internetowej - www.orzeczenia. nsa.gov.pl). Złożenie zatem w sprawie kolejnego wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych nie uchyliło skutków postanowień Referendarza sądowego w WSA w Olsztynie z dnia 18 grudnia 2013r. Stwierdzić należy, że złożenie przez stronę kolejnego wniosku o przyznanie prawa pomocy w terminie przewidzianym dla uiszczenia kosztów sądowych nie przerywa biegu terminu do uiszczenia wpisu wskazanego przez sąd w wezwaniu do dokonania tej czynności oraz nie chroni strony przed skutkami niezastosowania się do treści wezwania we wskazanym przez sąd terminie. Tym samym, w związku z bezskutecznym upływem terminu do uiszczenia stosownej opłaty sąd zobowiązany jest odrzucić skargę (vide: postanowienia NSA z dnia 19 września 2007r., sygn. akt I FSK 1058/07; z dnia 28 lipca 2009r., sygn. akt I FZ 255/09; z dnia 10 stycznia 2007r., sygn. akt I FZ 653/06; postanowienie SN z dnia 23 lutego 1999r., sygn. akt I CKN 1064/97). Dopiero bowiem wydanie przez sąd prawomocnego postanowienia odmiennej treści w przedmiocie udzielenia stronie prawa pomocy, skutkuje utratą mocy pierwszego postanowienia (vide: postanowienie SN z dnia 9 grudnia 2002r., sygn. akt III RN 144/02, wokanda 2003, nr 11, str. 29). Odmienne postępowanie sądu mogłoby prowadzić do uniemożliwienia prowadzenia postępowania wskutek rozpoznawania kolejnych wniosków o przyznanie prawa pomocy, i skutkować nieuzasadnionym wydłużeniem postępowania, a nawet trudnością w jego zakończeniu orzeczeniem rozstrzygającym sprawę co do meritum (vide: postanowienia NSA: z dnia 10 maja 2010r., sygn. akt II FZ 115/10; z dnia 22 lipca 2010r., sygn. akt II FSK 1349/10; z dnia 21 marca 2012r., sygn. akt II GZ 95/12).

W związku z powyższym wobec niewykonania zarządzenia Sądu i nieuiszczenia należnego wpisu, na podstawie art. 220 § 3 p.p.s.a. należało skargę odrzucić.