PO 3/722-459/95
Wyjaśnienie Ministra Finansów
z dnia 23 października 1995
Artykuły przypisane do interpretacji
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się ta interpretacja podatkowa. Znajdź inne potrzebne interpretacje.
W związku z pismem z 28.6.1995 r. w sprawie kwalifikacji poniesionych wydatków związanych z kosztami postępowania sądowego w aspekcie podatku dochodowego od osób prawnych Ministerstwo Finansów wyjaśnia, że u dłużnika koszty procesu (wpis, opłata kancelaryjna, koszty zastępstwa procesowego jak i inne koszty procesu) zarówno poniesione przez samego dłużnika, jak i zwrócone wierzycielowi w wyniku zasądzenia ich przez sąd, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, bowiem stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy z 15.2.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 ze zm.) nie są kosztami uzyskania przychodów związanymi z osiągnięciem przychodu.
U wierzyciela natomiast zasądzone - nawet jeżeli nie zostały jeszcze faktycznie wyegzekwowane od dłużnika - koszty procesu, o których mowa wyżej, są przychodem należnym stosownie do postanowień art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Ponadto u wierzyciela koszty sądowe, tj. wpis i opłata kancelaryjna, a ponadto inne koszty procesu, w wysokości zasądzonej przez sąd zaliczone są do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy.
