II SA/Kr 444/14

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 27 stycznia 2014 r. znak: [.....] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję Prezydenta Miasta K. z dnia 29 listopada 2013 r. nr [.....] ustalającą warunki zabudowy dla inwestycji określonej jako: "budowa budynku mieszkalnego wielorodzinnego z garażem podziemnych i usługami na działce nr [.....] obr. [.....] wraz z infrastrukturą techniczną: sieć kanalizacji opadowej i sanitarnej, sieć energetyczna, sieć wodociągowa wraz z wjazdem i obsługą komunikacyjna oraz przebudową drogi wewnętrznej z istniejącymi przy niej miejscami postojowymi i włączeniem w ul. [.....] na działkach nr nr [.....],[.....],[.....], obr. [.....] przy ul. [.....] w K".

Skargę na powyższą decyzję w ustawowym terminie wniosła [.....] Spółka z o.o. z siedzibą we W. , reprezentowana przez pełnomocnika radcę prawnego G.Z. zawierając w niej wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Uzasadniając wniosek o wstrzymanie wykonywania zaskarżonej decyzji strona skarżąca podniosła, że wykonanie decyzji narazi skarżącą Spółkę będącą właścicielem sąsiedniej nieruchomości na znaczną szkodę majątkową oraz spowoduje trudne do odwrócenia skutki. Podniesiono także, że aktualnie strona skarżąca wszczęła postępowanie zmierzające do uzyskania pozwolenia na budowę. Ostateczny kształt decyzji w przedmiocie pozwolenia na budowę dla strony skarżącej będzie zależy od ładu przestrzennego i warunków zabudowy obowiązujących na działkach sąsiednich. Tym samym treść zaskarżonej decyzji ma bezpośredni wpływ na prawa skarżącej Spółki oraz wpływa w sposób istotny na możliwość dysponowania nieruchomością skarżącej Spółki, "zakłócając" prowadzony przez nią proces inwestycyjny. Wykonywanie zaskarżonej decyzji prowadzi do powstania szkody w majątku skarżącej Spółki, ponieważ treść tejże decyzji wpływa na wynik postępowania w sprawie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę dla inwestycji skarżącej Spółki. Skutki związane z wykonywaniem zaskarżonej decyzji spowodują realne zagrożenie w stosunku do nieruchomości skarżącej Spółki i będą trudne do odwrócenia.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Przedmiotowy wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.", sąd może na wniosek skarżącego wstrzymać wykonanie w całości lub w części aktu, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Instytucja wstrzymania wykonania decyzji dopuszczalna jest wówczas, gdy brak wstrzymania takiej decyzji skutkowałby niebezpieczeństwem wyrządzenia - w związku z jej wykonaniem - znacznej szkody stronie skarżącej lub też spowodowałoby to trudne do przezwyciężenia skutki.

Sąd w oparciu o treść wniosku w zakresie ewentualnego występowania jakichkolwiek okoliczności wskazujących na powstanie niebezpieczeństwa wyrządzenia stronie skarżącej znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków stwierdził, że przesłanki do wstrzymania wykonania decyzji nie zostały spełnione.

Pojęcie "znaczna szkoda" nie zostało odrębnie zdefiniowane w ustawie Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w tej sprawie podziela pogląd zaprezentowany przez Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 20 grudnia 2004 r., sygn. akt GZ 138/04 (niepubl.), w którym Sąd ten stwierdził, że pod pojęciem "znaczna szkoda" chodzi o taką szkodę (majątkową lub niemajątkową), która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia lub jego wyegzekwowania, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Dotyczy to takich przypadków, w których grozi stronie utrata przedmiotu świadczenia, który wskutek swych właściwości nie może być zastąpiony jakimś innym przedmiotem, a jego wartość nie przedstawiałaby znaczenia dla strony skarżącej lub gdyby zachodziło niebezpieczeństwo poniesienia straty na życiu i zdrowiu. W niniejszej sprawie ustalenie warunków zabudowy nie powoduje powstania takiej szkody.

Analiza akt sprawy wskazuje, że w tej sprawie nie występuje również druga podstawa do wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji, jaką jest spowodowanie przez zaskarżoną decyzję trudnych do odwrócenia skutków. Pojęcie trudnych do odwrócenia skutków oznacza sytuację, w której po ewentualnym wyeliminowaniu z obrotu prawnego danej decyzji (już wykonanej lub wykonywanej) będzie można wprawdzie przywrócić stan istniejący przed jej wydaniem, ale będzie to wymagało podjęcia szeregu dodatkowych czynności, nieraz skomplikowanych. Będzie więc to możliwe, ale znacznie utrudnione i tym samym wymagające znacznego zaangażowania środków organów administracji (środków publicznych). Nie powinno przy tym budzić wątpliwości, że pod pojęciem "trudnych do odwrócenia skutków" należy również rozumieć i taką sytuację, w której należy podjąć znacznie więcej czynności celem doprowadzenia do stanu "wyjściowego" (pierwotnego) niż czynność lub czynności podejmowane w związku z zamiarem wykonania danej decyzji.

Również ta przesłanka w sprawie nie zachodzi, ponieważ samo ustalenie warunków zabudowy nie pozwala na wykonywanie jakichkolwiek prac budowlanych, a dopiero późniejsze wydanie pozwolenia na budowę stanowi podstawę do podjęcia takich prac.

Zarzuty podniesione we wniosku skarżącej Spółki nie zasługują na uwzględnienie.

Skoro skarżąca Spółka już ubiega się o wydanie pozwolenia na budowę wraz z zatwierdzeniem projektu budowlanego dla inwestycji, która ma powstać w sąsiedztwie terenu, dla którego zaskarżoną w tej sprawie decyzja ustalono warunki zabudowy – to wbrew stanowisku strony skarżącej tak ustalone warunki zabudowy nie będą miały wpływu na treść pozwolenia na budowę udzielonego skarżącej Spółce. Udzielając pozwolenie na budowę organ administracji architektoniczno-budowlanej bada zgodność projektu budowlanego z warunkami zabudowy ustalonymi dla danej działki (danego terenu), a nie terenu sąsiedniego. Nie będzie miało żadnego znaczenia w takim postępowaniu, czy podmiot władający sąsiednią działką będzie starał się o dokonanie ustalenia w odrębnym postępowaniu warunków zabudowy dla tejże sąsiedniej działki.

Stanowisko Sądu znajduje pełne potwierdzenie w treści art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r., poz. 1409 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem, przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę lub odrębnej decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego właściwy organ sprawdza:

1) zgodność projektu budowlanego z ustaleniami ważnej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu, a także wymaganiami ochrony środowiska, w szczególności określonymi w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, o której mowa w art. 71 ust. 1 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko;

2) zgodność projektu zagospodarowania działki lub terenu z przepisami, w tym techniczno-budowlanymi;

3) kompletność projektu budowlanego i posiadanie wymaganych opinii, uzgodnień, pozwoleń i sprawdzeń oraz informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, o której mowa w art. 20 ust. 1 pkt 1b, zaświadczenia, o którym mowa w art. 12 ust. 7, oraz dokumentów, o których mowa w art. 33 ust. 2 pkt 6;

4) wykonanie - w przypadku obowiązku sprawdzenia projektu, o którym mowa w art. 20 ust. 2, także sprawdzenie projektu - przez osobę posiadającą wymagane uprawnienia budowlane i legitymującą się aktualnym na dzień opracowania projektu - lub jego sprawdzenia - zaświadczeniem, o którym mowa w art. 12 ust. 7;

5) złożenie przez inwestora oświadczenia, pod rygorem odpowiedzialności karnej, o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane.

W powołanej regulacji wprost wynika, że nie ma żadnej możliwości dokonywania oceny możliwości wydania pozwolenia na budowę od zgodności z warunkami zabudowy ustalanymi dla innej działki niż teren inwestycji w sprawie udzielenia pozwolenia na budowę. Tym samym należy stwierdzić, że wniosek skarżącej Spółki nie jest zasadny.

Jednocześnie należy wyjaśnić, że rozpoznając w podstawie art. 61 § 3 P.p.s.a. wniosek o wstrzymanie wykonania przedmiotu zaskarżenia Sąd nie dokonuje jakiejkolwiek oceny zawartości skargi w odniesieniu do prawidłowości lub braku prawidłowości samej zaskarżonej decyzji (tak również Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 9 lipca 2004 r., sygn. akt FZ 163/04, niepubl.) badanie legalności działania organu administracji dopuszczalne jest tylko w ramach rozpoznania samej skargi.

Mając na uwadze art. 61 § 3 w związku z art. 61 § 5 P.p.s.a., Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.