Na potrzeby naszej witryny używamy plików cookie w celu personalizacji treści i reklam, analizowania ruchu na stronie oraz udostępniania funkcji mediów społecznościowych.Korzystanie z portalu oznacza akceptację regulaminu.
Sprawdź też: politykę cookiespolitykę prywatności.

Akceptuję
ArsLege - testy z prawa

LexLege Pełny system informacji prawnej LexLege SPRAWDŹ

AKT ARCHIWALNY - Prawo o szkolnictwie wyższym


Akt uchylony z dniem 2018-10-01.
Dz.U.2017.0.2183 - AKT ARCHIWALNY - Ustawa z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym

Dział I. System szkolnictwa wyższego

Rozdział 1. Przepisy ogólne

Art. 1. Zakres stosowania ustawy

1. Ustawę stosuje się do publicznych i niepublicznych szkół wyższych.
2. Ustawy nie stosuje się do szkół wyższych i wyższych seminariów duchownych prowadzonych przez kościoły i związki wyznaniowe, z wyjątkiem Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, chyba że ustawa lub umowa między rządem a władzami kościołów lub związków wyznaniowych stanowi inaczej.

Art. 2. Katalog pojęć ustawowych

1. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) uczelnia - szkołę prowadzącą studia wyższe, utworzoną w sposób określony w ustawie;
2) uczelnia publiczna - uczelnię utworzoną przez państwo reprezentowane przez właściwy organ władzy lub administracji publicznej;
3) uczelnia niepubliczna - uczelnię utworzoną przez osobę fizyczną albo osobę prawną niebędącą państwową ani samorządową osobą prawną;
4) założyciel uczelni niepublicznej – osobę, o której mowa w pkt 3, która utworzyła uczelnię lub prowadzi uczelnię na podstawie art. 26 zasady likwidacji uczelni niepublicznej ust. 3;
5) studia wyższe – studia pierwszego stopnia, studia drugiego stopnia lub jednolite studia magisterskie, prowadzone przez uczelnię uprawnioną do ich prowadzenia;
6) (uchylony)
7) studia pierwszego stopnia – formę kształcenia, na którą są przyjmowani kandydaci posiadający świadectwo dojrzałości, kończącą się uzyskaniem kwalifikacji pierwszego stopnia;
8) studia drugiego stopnia – formę kształcenia, na którą są przyjmowani kandydaci posiadający co najmniej kwalifikacje pierwszego stopnia, kończącą się uzyskaniem kwalifikacji drugiego stopnia;
9) jednolite studia magisterskie – formę kształcenia, na którą są przyjmowani kandydaci posiadający świadectwo dojrzałości, kończącą się uzyskaniem kwalifikacji drugiego stopnia;
10) studia trzeciego stopnia – studia doktoranckie, prowadzone przez uprawnioną jednostkę organizacyjną uczelni, instytut naukowy Polskiej Akademii Nauk, instytut badawczy lub międzynarodowy instytut naukowy działający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej utworzony na podstawie odrębnych przepisów, na które są przyjmowani kandydaci posiadający kwalifikacje drugiego stopnia, kończące się uzyskaniem kwalifikacji trzeciego stopnia;
11) studia podyplomowe – formę kształcenia, na którą są przyjmowani kandydaci posiadający kwalifikacje co najmniej pierwszego stopnia, prowadzoną w uczelni, instytucie naukowym Polskiej Akademii Nauk, instytucie badawczym lub Centrum Medycznym Kształcenia Podyplomowego, kończące się uzyskaniem kwalifikacji podyplomowych;
11a) forma studiów – studia stacjonarne i studia niestacjonarne;
12) studia stacjonarne – formę studiów wyższych, w której co najmniej połowa programu kształcenia jest realizowana w postaci zajęć dydaktycznych wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich i studentów;
13) studia niestacjonarne – formę studiów wyższych, inną niż studia stacjonarne, wskazaną przez senat uczelni;
14) kierunek studiów – wyodrębnioną część jednego lub kilku obszarów kształcenia, realizowaną w uczelni w sposób określony przez program kształcenia;
14a) obszar kształcenia – zasób wiedzy i umiejętności z zakresu jednego z obszarów wiedzy określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 3 rozporządzenie w sprawie określenia dziedzin nauki i sztuki oraz dyscyplin naukowych i artystycznych ust. 1 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki (Dz. U. z 2017 r. poz. 1789);
14b) program kształcenia – opis określonych przez uczelnię spójnych efektów kształcenia właściwych dla obszaru lub obszarów kształcenia, zgodny z Krajowymi Ramami Kwalifikacji dla Szkolnictwa Wyższego, oraz opis procesu kształcenia prowadzącego do osiągnięcia tych efektów, wraz z przypisanymi do poszczególnych modułów tego procesu punktami ECTS;
15) (uchylony)
16) (uchylony)
17) (uchylony)
18) standardy kształcenia – zbiór reguł kształcenia na studiach przygotowujących do wykonywania zawodu nauczyciela oraz zawodów, dla których wymagania dotyczące procesu kształcenia i jego efektów są określone w przepisach prawa Unii Europejskiej;
18a) Krajowe Ramy Kwalifikacji dla Szkolnictwa Wyższego – ogólne charakterystyki efektów uczenia się dla kwalifikacji na poziomach 6 i 7 Polskiej Ramy Kwalifikacji, o której mowa w ustawie z dnia 22 grudnia 2015 r. o Zintegrowanym Systemie Kwalifikacji (Dz. U. z 2017 r. poz. 986 i 1475);
18b) kwalifikacje – efekty kształcenia, poświadczone dyplomem, świadectwem, certyfikatem lub innym dokumentem wydanym przez uprawnioną instytucję potwierdzającym uzyskanie zakładanych efektów kształcenia;
18c) efekty kształcenia – zasób wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych uzyskiwanych w procesie kształcenia w systemie studiów oraz studiów trzeciego stopnia;
18d) punkty ECTS – punkty zdefiniowane w europejskim systemie akumulacji i transferu punktów zaliczeniowych jako miara średniego nakładu pracy osoby uczącej się, niezbędnego do uzyskania zakładanych efektów kształcenia;
18e) profil kształcenia – profil praktyczny lub profil ogólnoakademicki;
18ea) profil praktyczny – profil programu kształcenia obejmującego moduły zajęć służące zdobywaniu przez studenta umiejętności praktycznych i kompetencji społecznych, realizowany przy założeniu, że ponad połowa programu studiów określonego w punktach ECTS obejmuje zajęcia praktyczne kształtujące te umiejętności i kompetencje, w tym umiejętności uzyskiwane na zajęciach warsztatowych, które są prowadzone przez osoby posiadające doświadczenie zawodowe zdobyte poza uczelnią;
18eb) profil ogólnoakademicki – profil programu kształcenia obejmującego moduły zajęć powiązane z prowadzonymi w uczelni badaniami naukowymi, realizowany przy założeniu, że ponad połowa programu studiów określonego w punktach ECTS obejmuje zajęcia służące zdobywaniu przez studenta pogłębionej wiedzy;
18f) kwalifikacje pierwszego stopnia – efekt kształcenia na studiach pierwszego stopnia, zakończonych uzyskaniem tytułu zawodowego licencjata, inżyniera lub równorzędnego określonego kierunku studiów i profilu kształcenia, potwierdzony odpowiednim dyplomem;
18g) kwalifikacje drugiego stopnia – efekt kształcenia na studiach drugiego stopnia, zakończonych uzyskaniem tytułu zawodowego magistra, magistra inżyniera lub równorzędnego określonego kierunku studiów i profilu kształcenia, potwierdzony odpowiednim dyplomem;
18h) kwalifikacje trzeciego stopnia – uzyskanie, w drodze przewodu doktorskiego przeprowadzonego na podstawie art. 11 uprawnienie do prowadzenia studiów ust. 1 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki, stopnia naukowego doktora w określonej dziedzinie nauki w zakresie dyscypliny nauki lub doktora sztuki określonej dziedziny sztuki w zakresie dyscypliny artystycznej, potwierdzone odpowiednim dyplomem;
18i) kwalifikacje podyplomowe – osiągnięcie zakładanych efektów kształcenia na studiach podyplomowych, potwierdzone świadectwem;
18j) filia uczelni – zamiejscową jednostkę organizacyjną uczelni, w której skład wchodzą co najmniej dwie podstawowe jednostki organizacyjne uczelni;
18k) student – osobę kształcącą się na studiach wyższych;
18l) doktorant – uczestnika studiów doktoranckich;
18m) słuchacz – uczestnika studiów podyplomowych;
18n) efekty uczenia się – zasób wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych uzyskiwanych w procesie uczenia się;
18o) potwierdzenie efektów uczenia się – formalny proces weryfikacji posiadanych efektów uczenia się zorganizowanego instytucjonalnie poza systemem studiów oraz uczenia się niezorganizowanego instytucjonalnie, realizowanego w sposób i metodami zwiększającymi zasób wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych, nie ma zastosowania do kierunku analityka medyczna/medycyna laboratoryjna;
19) immatrykulacja - akt przyjęcia w poczet studentów uczelni;
20) (uchylony)
21) (uchylony)
22) uczelnia akademicka – uczelnię prowadzącą badania naukowe, w której co najmniej jedna jednostka organizacyjna posiada uprawnienie do nadawania stopnia naukowego doktora;
23) uczelnia zawodowa - uczelnię prowadzącą studia pierwszego lub drugiego stopnia albo jednolite studia magisterskie nieposiadającą uprawnienia do nadawania stopnia naukowego doktora;
24) uczelnia wojskowa - uczelnię publiczną nadzorowaną przez Ministra Obrony Narodowej;
25) uczelnia służb państwowych – uczelnię publiczną nadzorowaną przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych albo Ministra Sprawiedliwości;
26) uczelnia artystyczna - uczelnię publiczną nadzorowaną przez ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego;
27) uczelnia medyczna - uczelnię publiczną nadzorowaną przez ministra właściwego do spraw zdrowia;
28) uczelnia morska - uczelnię publiczną nadzorowaną przez ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej;
29) podstawowa jednostka organizacyjna – wydział lub inną jednostkę organizacyjną uczelni określoną w statucie, prowadzącą co najmniej jeden kierunek studiów, studia doktoranckie lub badania co najmniej w jednej dyscyplinie naukowej;
30) nauka i badania naukowe - także odpowiednio - sztukę i twórczość artystyczną;
31) stopień naukowy doktora i stopień naukowy doktora habilitowanego - także odpowiednio - stopień doktora sztuki i stopień doktora habilitowanego sztuki;
32) tytuł naukowy profesora - także odpowiednio - tytuł profesora sztuki;
33) podstawowe miejsce pracy – uczelnię albo jednostkę naukową, w której nauczyciel akademicki lub pracownik naukowy jest zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy, wskazaną w akcie stanowiącym podstawę zatrudnienia jako podstawowe miejsce pracy; w tym samym czasie podstawowe miejsce pracy może być tylko jedno;
34) jednostka naukowa – instytut naukowy Polskiej Akademii Nauk, instytut badawczy albo międzynarodowy instytut naukowy utworzony na podstawie odrębnych przepisów, działający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
35) komercjalizacja bezpośrednia – sprzedaż wyników badań naukowych, prac rozwojowych lub know-how związanego z tymi wynikami albo oddawanie do używania tych wyników lub know-how, w szczególności na podstawie umowy licencyjnej, najmu oraz dzierżawy;
36) komercjalizacja pośrednia – obejmowanie lub nabywanie udziałów lub akcji w spółkach lub obejmowanie warrantów subskrypcyjnych uprawniających do zapisu lub objęcia akcji w spółkach, w celu wdrożenia lub przygotowania do wdrożenia wyników badań naukowych, prac rozwojowych lub know-how związanego z tymi wynikami.
2. Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) studiach bez bliższego określenia – rozumie się przez to studia wyższe;
2) poziomie kształcenia – rozumie się przez to studia pierwszego stopnia, studia drugiego stopnia lub jednolite studia magisterskie albo studia trzeciego stopnia;
3) związku uczelni, bez bliższego określenia – rozumie się przez to związek uczelni publicznych albo związek uczelni niepublicznych;
4) tytule zawodowym – rozumie się przez to tytuł licencjata, inżyniera, magistra, magistra inżyniera lub tytuł równorzędny;
5) komercjalizacji, bez bliższego określenia – rozumie się przez to komercjalizację bezpośrednią i pośrednią.
3. W uczelni, w której nie ma podstawowych jednostek organizacyjnych, przepisy ustawy dotyczące takich jednostek stosuje się odpowiednio do całej uczelni.
4. Jeżeli żadna z podstawowych jednostek organizacyjnych uczelni nie prowadzi:
1) działalności naukowej i studiów doktoranckich albo
2) kierunku studiów
– przepisy ustawy dotyczące podstawowych jednostek organizacyjnych w zakresie tej działalności stosuje się odpowiednio do całej uczelni.

Art. 3. Warunki używania w nazwie uczelni wyrazu "uniwersytet"

1. Wyraz „uniwersytet” może być używany w nazwie uczelni, której jednostki organizacyjne posiadają uprawnienia do nadawania stopnia naukowego doktora co najmniej w dziesięciu dyscyplinach, w tym co najmniej po dwa uprawnienia w każdej z następujących grup dziedzin nauki:
1) humanistycznych, prawnych, ekonomicznych lub teologicznych;
2) matematycznych, fizycznych, nauk o Ziemi lub technicznych;
3) biologicznych, medycznych, chemicznych, farmaceutycznych, rolniczych lub weterynaryjnych.
2. Wyrazy „uniwersytet techniczny” mogą być używane w nazwie uczelni, której jednostki organizacyjne posiadają uprawnienia do nadawania stopnia naukowego doktora co najmniej w dziesięciu dyscyplinach, w tym co najmniej sześć uprawnień w zakresie nauk technicznych.
3. Wyraz "uniwersytet" uzupełniony innym przymiotnikiem lub przymiotnikami w celu określenia profilu uczelni może być używany w nazwie uczelni, której jednostki organizacyjne posiadają co najmniej sześć uprawnień do nadawania stopnia naukowego doktora, w tym co najmniej cztery w zakresie nauk objętych profilem uczelni.
4. Wyraz "politechnika" może być używany w nazwie uczelni, której jednostki organizacyjne posiadają uprawnienia do nadawania stopnia naukowego doktora co najmniej w sześciu dyscyplinach, w tym co najmniej cztery w zakresie nauk technicznych.
5. Wyraz "akademia" może być używany w nazwie uczelni, której jednostki organizacyjne posiadają co najmniej dwa uprawnienia do nadawania stopnia naukowego doktora.

Art. 4. Autonomiczność uczelni

1. Uczelnia jest autonomiczna we wszystkich obszarach swojego działania na zasadach określonych w ustawie.
2. Uczelnie kierują się zasadami wolności nauczania, badań naukowych i twórczości artystycznej.
3. Uczelnie, pełniąc misję odkrywania i przekazywania prawdy poprzez prowadzenie badań i kształcenie studentów, stanowią integralną część narodowego systemu edukacji i nauki.
4. Uczelnie współpracują z otoczeniem społeczno-gospodarczym, w szczególności w zakresie prowadzenia badań naukowych i prac rozwojowych na rzecz podmiotów gospodarczych, w wyodrębnionych formach działalności, w tym w drodze utworzenia spółki celowej, o której mowa w art. 86a spółka celowa uczelni, a także przez udział przedstawicieli pracodawców w opracowywaniu programów kształcenia i w procesie dydaktycznym.
5. Organy administracji rządowej i organy jednostek samorządu terytorialnego mogą podejmować decyzje dotyczące uczelni tylko w przypadkach przewidzianych w ustawach.

Art. 5. Uczelnie wojskowe

1. Uczelnie wojskowe są jednocześnie jednostkami wojskowymi w rozumieniu ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2017 r. poz. 1430) i realizują zadania związane z obroną narodową.
2. Zakres działania uczelni służb państwowych jako jednostki organizacyjnej właściwej służby określają odrębne przepisy.

Art. 6. Uprawnienia uczelni

1. Uczelnia ma w szczególności prawo do:
1) prowadzenia badań naukowych i prac rozwojowych oraz określania ich kierunków;
2) współpracy z innymi jednostkami akademickimi i naukowymi, w tym zagranicznymi, w realizacji badań naukowych i prac rozwojowych, na podstawie porozumień w celu pozyskiwania funduszy z realizacji badań, w tym z ich komercjalizacji oraz wspierania mobilności naukowców;
3) wspierania badań naukowych prowadzonych przez młodych naukowców, w szczególności przez przeprowadzanie konkursów finansowanych ze środków, o których mowa w art. 18 finansowanie działalności statutowej ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2016 r. poz. 2045, z późn. zm.);
4) prowadzenia kształcenia na studiach pierwszego stopnia, studiach drugiego stopnia, jednolitych studiach magisterskich i studiach doktoranckich zgodnie z przysługującymi jej uprawnieniami, w tym:
a) ustalania warunków przyjęcia na studia, w tym liczby miejsc na kierunkach i formach studiów, z wyjątkiem studiów na kierunkach lekarskim i lekarsko-dentystycznym, w zakresie w jakim mają do nich zastosowanie przepisy wydane na podstawie art. 8 organizacja studiów w uczelni ust. 9,
b) ustalania programów kształcenia uwzględniających efekty kształcenia zgodnie z Krajowymi Ramami Kwalifikacji dla Szkolnictwa Wyższego, zwanymi dalej „Krajowymi Ramami Kwalifikacji”;
5) prowadzenia studiów podyplomowych, kursów dokształcających i szkoleń;
6) wydawania dyplomów ukończenia studiów potwierdzających uzyskanie tytułu zawodowego, świadectw ukończenia studiów podyplomowych, kursów dokształcających i szkoleń;
7) potwierdzania efektów uczenia się na zasadach określonych w ustawie.
2. Uprawnione jednostki organizacyjne uczelni mają prawo nadawania stopni naukowych doktora i doktora habilitowanego oraz występowania o nadanie tytułu naukowego profesora na zasadach określonych w ustawie z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki.

Art. 7. Działalność gospodarcza uczelni

Uczelnia może prowadzić działalność gospodarczą wyodrębnioną organizacyjnie i finansowo od działalności, o której mowa w art. 13 podstawowe zadania uczelni i art. 14 prowadzenie domów i stołówek studenckich, w zakresie i formach określonych w statucie, w szczególności w formie spółek kapitałowych.

Art. 8. Organizacja studiów w uczelni

1. Studia w uczelni są prowadzone w ramach kierunku studiów; przyjęcie studenta na określony kierunek studiów następuje nie później niż po upływie pierwszego roku studiów. Kierunek studiów może być prowadzony przez podstawową jednostkę organizacyjną uczelni albo łącznie przez kilka takich jednostek.
2. Uczelnia, która ma co najmniej cztery uprawnienia do nadawania stopnia naukowego doktora habilitowanego może organizować indywidualne studia międzyobszarowe, obejmujące co najmniej dwa obszary kształcenia i prowadzące do uzyskania dyplomu na co najmniej jednym kierunku studiów, prowadzonym w danej uczelni przez podstawową jednostkę organizacyjną, mającą uprawnienie do nadawania stopnia naukowego doktora w obszarze wiedzy związanym z tym kierunkiem.
3. Senat uczelni publicznej określa, w drodze uchwały, liczbę miejsc na poszczególnych kierunkach studiów stacjonarnych na dany rok akademicki, kierując się zasadą odpowiedzialności za jakość kształcenia oraz możliwościami zapewnienia finansowania ich ze środków publicznych, a także dbając o zgodność struktury kierunków studiów z misją uczelni. Uchwałę senatu przesyła się w terminie miesiąca od dnia jej podjęcia ministrowi właściwemu do spraw szkolnictwa wyższego i właściwemu ministrowi nadzorującemu uczelnię, o którym mowa w art. 33 nadzór ministra do spraw szkolnictwa wyższego ust. 2.
4. Zwiększenie ogólnej liczby osób, które uczelnia publiczna może przyjąć na studia stacjonarne na dany rok akademicki, powyżej 2% liczby studentów przyjętych na studia stacjonarne na poprzedni rok akademicki następuje, na wniosek rektora, w drodze decyzji ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego albo w drodze decyzji właściwego ministra nadzorującego uczelnię, o którym mowa w art. 33 nadzór ministra do spraw szkolnictwa wyższego ust. 2, podjętej w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw szkolnictwa wyższego, uwzględniającej:
1) strukturę kierunków studiów w uczelni i liczbę studentów na poszczególnych kierunkach studiów, w tym kierunkach priorytetowych dla rozwoju kraju;
2) osiągnięcia uczelni w określonych dziedzinach nauki i związany z nimi zakres kształcenia;
3) oceny jakości kształcenia dokonane przez Polską Komisję Akredytacyjną;
4) zasadę dążenia do zapewnienia równomiernego dostępu do studiów nieodpłatnych na obszarze kraju;
5) zapotrzebowanie rynku pracy na absolwentów poszczególnych kierunków studiów;
6) liczbę studentów przyjętych na studia stacjonarne w poprzednim roku akademickim.
5. (uchylony)
6. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określi, w drodze rozporządzenia, tryb podejmowania decyzji, o których mowa w ust. 4, termin składania wniosków, o których mowa w ust. 4, i zakres danych zawartych we wnioskach, niezbędnych do podjęcia tych decyzji, w szczególności informacje o możliwości zapewnienia udziału studentów kierunku studiów o profilu ogólnoakademickim w badaniach naukowych prowadzonych przez podstawową jednostkę organizacyjną oraz informacje o liczbie miejsc przewidzianych dla studentów kierunku studiów o profilu praktycznym biorących udział w obowiązkowych praktykach zawodowych, mając na względzie strukturę kształcenia i zapotrzebowanie rynku pracy na absolwentów poszczególnych kierunków studiów.
7. (uchylony)
8. (uchylony)
9. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw szkolnictwa wyższego określi, w drodze rozporządzenia, limit przyjęć na kierunki lekarski i lekarsko-dentystyczny w poszczególnych uczelniach, uwzględniając zasady określone w ust. 4, możliwości dydaktyczne uczelni oraz zapotrzebowanie na absolwentów tych kierunków.
10. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, limit miejsc na kierunki studiów dla kandydatów na żołnierzy zawodowych w poszczególnych uczelniach wojskowych, uwzględniając możliwości dydaktyczne uczelni oraz zapotrzebowanie na absolwentów tych kierunków.
11. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, limit miejsc na kierunki studiów dla strażaków w służbie kandydackiej oraz dla strażaków w służbie stałej skierowanych na studia przez właściwego przełożonego, uwzględniając możliwości dydaktyczne uczelni oraz zapotrzebowanie na absolwentów tych kierunków.
12. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, limit miejsc na kierunki studiów dla funkcjonariuszy Służby Więziennej w służbie kandydackiej oraz dla funkcjonariuszy Służby Więziennej w służbie stałej skierowanych na studia przez właściwego przełożonego, uwzględniając możliwości dydaktyczne uczelni oraz zapotrzebowanie na absolwentów tych kierunków.

Art. 8a. Studia podyplomowe

1. Studia podyplomowe trwają nie krócej niż dwa semestry. Program kształcenia powinien umożliwiać uzyskanie przez słuchacza co najmniej 30 punktów ECTS. Uczelnia jest obowiązana do określenia efektów kształcenia, uwzględniając ogólne charakterystyki efektów uczenia się dla kwalifikacji na poziomach 6 i 7 Polskiej Ramy Kwalifikacji, oraz do określenia sposobu ich weryfikowania i dokumentowania.
2. Kwalifikacje po ukończeniu studiów podyplomowych:
1) na poziomie 6 – nadaje się osobom posiadającym kwalifikację pełną co najmniej na poziomie 6;
2) na poziomie 7 – nadaje się osobom posiadającym kwalifikację pełną na poziomie 6 lub 7.

Art. 9. Rozporządzenie w sprawie standardów kształcenia i studiów

1. (uchylony)
2. (uchylony)
3. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określi, w drodze rozporządzenia:
1) warunki, jakie muszą spełniać jednostki organizacyjne, aby prowadzić studia na określonym kierunku, poziomie i profilu kształcenia, a w szczególności:
a) liczbę nauczycieli akademickich posiadających tytuł naukowy lub stopień naukowy lub będących osobami, które nabyły uprawnienia równoważne z uprawnieniami doktora habilitowanego na podstawie art. 21a nabywanie uprawnień równoważnych uprawnieniom z posiadania stopnia doktora habilitowanego ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki, zaliczanych do minimum kadrowego,
b) proporcje liczby pracowników, o których mowa w lit. a, do liczby studentów na danym kierunku studiów,
c) zakres informacji objętych wnioskiem o nadanie podstawowej jednostce organizacyjnej uczelni, o której mowa w art. 11 uprawnienie do prowadzenia studiów ust. 3 i 5, uprawnienia do prowadzenia studiów na określonym kierunku, poziomie i profilu kształcenia, składanym w formie elektronicznej do ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego,
d) zakres informacji objętych wnioskiem o przywrócenie podstawowej jednostce organizacyjnej uczelni uprawnienia do prowadzenia studiów na określonym kierunku, poziomie i profilu kształcenia, składanym w formie elektronicznej do ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego
– uwzględniając zasady określone w art. 9a zasady zaliczania do minimum kadrowego i art. 112a oświadczenie nauczyciela akademickiego upoważniające do zaliczenia go do minimum kadrowego, potrzeby rynku pracy, a także mając na celu zapewnienie wysokiej jakości kształcenia;
1a) kierunki studiów, które są prowadzone jako jednolite studia magisterskie, kierunki studiów, które są prowadzone jako studia drugiego stopnia, oraz kierunki studiów, które mogą być prowadzone jako jednolite studia magisterskie, uwzględniając zróżnicowane kwalifikacje absolwentów studiów pierwszego i drugiego stopnia oraz potrzeby rynku pracy;
2) warunki, jakie musi spełniać program kształcenia uwzględniając:
a) zakładane efekty kształcenia,
b) opis procesu kształcenia prowadzącego do uzyskania tych efektów z punktami ECTS przypisanymi do poszczególnych modułów,
c) sposób weryfikacji efektów;
3) (uchylony)
4) (uchylony)
5) szczegółowe warunki tworzenia i funkcjonowania filii oraz zamiejscowej podstawowej jednostki organizacyjnej, uwzględniając obowiązek spełnienia warunków określonych w przepisach wydanych na podstawie pkt 1, odrębnie dla każdego kierunku studiów.

Art. 9a. Zasady zaliczania do minimum kadrowego

1. Podstawowa jednostka organizacyjna uczelni zalicza do minimum kadrowego nauczyciela akademickiego zatrudnionego w pełnym wymiarze czasu pracy, na podstawie złożonego przez niego oświadczenia, o którym mowa w art. 112a oświadczenie nauczyciela akademickiego upoważniające do zaliczenia go do minimum kadrowego, z tym że nauczyciele akademiccy zaliczani do minimum kadrowego kierunków studiów o profilu praktycznym na zasadach, o których mowa w ust. 2 i 3, posiadający doświadczenie zawodowe zdobyte poza uczelnią mogą być zatrudnieni w wymiarze nie mniejszym niż 25% pełnego wymiaru czasu pracy.
1a. Podstawowe jednostki organizacyjne uczelni prowadzące wspólnie kierunek studiów interdyscyplinarnych, o których mowa w art. 10a wspólne prowadzenie kierunku studiów ust. 1, mogą utworzyć wspólne minimum kadrowe dla tego kierunku studiów.
2. Podstawowa jednostka organizacyjna uczelni prowadząca studia pierwszego lub drugiego stopnia lub jednolite studia magisterskie o profilu praktycznym może zaliczyć do minimum kadrowego, w miejsce nauczyciela akademickiego posiadającego tytuł naukowy profesora lub stopień naukowy doktora habilitowanego lub będącego osobą, która nabyła uprawnienie równoważne z uprawnieniami doktora habilitowanego na podstawie art. 21a nabywanie uprawnień równoważnych uprawnieniom z posiadania stopnia doktora habilitowanego ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki, dwie osoby posiadające stopień naukowy doktora i znaczne doświadczenie zawodowe zdobyte poza uczelnią w dziedzinie związanej z kierunkiem studiów.
3. Podstawowa jednostka organizacyjna uczelni, o której mowa w ust. 2, może zaliczyć do minimum kadrowego, w miejsce nauczyciela akademickiego posiadającego stopień naukowy doktora, dwie osoby posiadające tytuł zawodowy magistra i znaczne doświadczenie zawodowe zdobyte poza uczelnią w dziedzinie związanej z kierunkiem studiów.
4. Liczba osób, o których mowa w ust. 2 lub 3, nie może przekroczyć 50% liczby osób zaliczanych do minimum kadrowego, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 9 rozporządzenie w sprawie standardów kształcenia i studiów ust. 3 pkt 1, w grupie nauczycieli akademickich posiadających tytuł naukowy profesora lub stopień naukowy doktora habilitowanego lub będących osobami, które nabyły uprawnienia równoważne z uprawnieniami doktora habilitowanego na podstawie art. 21a nabywanie uprawnień równoważnych uprawnieniom z posiadania stopnia doktora habilitowanego ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki, a także 50% liczby osób zaliczonych do grupy nauczycieli akademickich posiadających stopień naukowy doktora.

Art. 9b. Rozporządzenie w sprawie standardów kształcenia na niektórych kierunkach studiów

1. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, standardy kształcenia dla kierunków studiów: lekarskiego, lekarsko-dentystycznego, farmacji, pielęgniarstwa i położnictwa, uwzględniając wymogi dotyczące kształcenia i szkolenia przygotowujące do wykonywania zawodu lekarza, lekarza-dentysty, farmaceuty, pielęgniarki i położnej, określone w przepisach Unii Europejskiej.
1a. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, standardy kształcenia na kierunku analityka medyczna/medycyna laboratoryjna, uwzględniając wymogi dotyczące kształcenia i szkolenia przygotowujące do wykonywania zawodu diagnosty laboratoryjnego.
1b. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, standardy kształcenia na kierunku ratownictwo medyczne, uwzględniając wymogi dotyczące kształcenia i szkolenia przygotowujące do wykonywania zawodu ratownika medycznego.
2. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określi, w drodze rozporządzenia, standardy kształcenia dla kierunków studiów weterynarii oraz architektury, uwzględniając wymogi dotyczące kształcenia i szkolenia przygotowujące do wykonywania zawodu lekarza weterynarii oraz architekta, określone w przepisach Unii Europejskiej.

Art. 9c. Rozporządzenie w sprawie standardów kształcenia przygotowującego do wykonywania zawodu nauczyciela

Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania określi, w drodze rozporządzenia, mając na uwadze wymagania rynku pracy, standardy kształcenia przygotowującego do wykonywania zawodu nauczyciela, uwzględniając:
1) efekty kształcenia w zakresie:
a) wiedzy merytorycznej i metodycznej,
b) wiedzy pedagogicznej i psychologicznej, w tym w zakresie wychowania, z uwzględnieniem przygotowania do pracy z uczniami o specjalnych potrzebach edukacyjnych,
c) przygotowania w zakresie stosowania technologii informacyjnej,
d) poziomu znajomości języka obcego;
2) czas trwania studiów oraz studiów podyplomowych, wymiar i sposób organizacji praktyk.

Art. 10a. Wspólne prowadzenie kierunku studiów

1. Podstawowe jednostki organizacyjne dwóch lub więcej uczelni, spełniające warunki określone w przepisach wydanych na podstawie art. 9 rozporządzenie w sprawie standardów kształcenia i studiów ust. 3 pkt 1, mogą na podstawie uchwał senatów tych uczelni prowadzić wspólnie kierunek studiów interdyscyplinarnych na określonym poziomie i profilu kształcenia, jeżeli posiadają uprawnienia do nadawania stopnia naukowego doktora habilitowanego, każda w ramach innej dyscypliny naukowej lub artystycznej odpowiadającej kierunkowi studiów interdyscyplinarnych.
2. Sposób prowadzenia studiów, o których mowa w ust. 1, i ich organizację oraz zasady finansowania tych studiów i rozliczania kosztów ich prowadzenia określa umowa zawarta między uczelniami.
3. Absolwent kierunku studiów interdyscyplinarnych otrzymuje wspólny dyplom ukończenia studiów spełniający wymagania określone w przepisach wydanych na podstawie art. 167 dyplomy i świadectwa ukończenia studiów, data ukończenia studiów ust. 3.

Art. 11. Uprawnienie do prowadzenia studiów

1. Podstawowa jednostka organizacyjna uczelni posiadająca uprawnienie do nadawania stopnia naukowego doktora habilitowanego i spełniająca warunki określone w przepisach wydanych na podstawie art. 9 rozporządzenie w sprawie standardów kształcenia i studiów ust. 3 pkt 1 i 2 może prowadzić studia o profilu ogólnoakademickim oraz studia o profilu praktycznym na określonym przez senat uczelni, w drodze uchwały, kierunku studiów i poziomie kształcenia, w ramach obszarów kształcenia oraz dziedzin odpowiadających uprawnieniom do nadawania stopnia naukowego doktora habilitowanego. Uchwała senatu uczelni określa efekty kształcenia, do których są dostosowane programy studiów, w tym plany studiów, odpowiednio do poziomu i profilu kształcenia. W przypadku kierunków studiów wymienionych w art. 9b rozporządzenie w sprawie standardów kształcenia na niektórych kierunkach studiów uchwała senatu uwzględnia standardy kształcenia określone dla tych kierunków.
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do uczelni, w której nie ma podstawowej jednostki organizacyjnej prowadzącej co najmniej jeden kierunek studiów, jeżeli w jej strukturze występuje co najmniej jedna jednostka organizacyjna posiadająca uprawnienie do nadawania stopnia naukowego doktora habilitowanego.
3. Podstawowa jednostka organizacyjna uczelni nieposiadająca uprawnienia do nadawania stopnia naukowego doktora habilitowanego w obszarze kształcenia i dziedzinie, do których jest przyporządkowany kierunek studiów, spełniająca warunki określone w przepisach wydanych na podstawie art. 9 rozporządzenie w sprawie standardów kształcenia i studiów ust. 3 pkt 1 i 2, a także na podstawie art. 9c rozporządzenie w sprawie standardów kształcenia przygotowującego do wykonywania zawodu nauczyciela - w przypadku kształcenia przygotowującego do wykonywania zawodu nauczyciela, która:
1) posiada uprawnienie do nadawania stopnia naukowego doktora w obszarze kształcenia i dziedzinie, do których
jest przyporządkowany kierunek studiów – może uzyskać uprawnienie do prowadzenia, zgodnie z opisem efektów kształcenia określonym przez senat uczelni:
a) studiów o profilu praktycznym na tym kierunku i określonym poziomie kształcenia,
b) studiów o profilu ogólnoakademickim na tym kierunku i określonym poziomie kształcenia;
2) nie posiada uprawnienia do nadawania stopnia naukowego doktora w obszarze kształcenia i dziedzinie, do których jest przyporządkowany kierunek studiów – może uzyskać uprawnienie do prowadzenia, zgodnie z opisem efektów kształcenia określonym przez senat uczelni:
a) studiów o profilu praktycznym na określonym kierunku i poziomie kształcenia,
b) studiów o profilu ogólnoakademickim na określonym kierunku i poziomie kształcenia, jeżeli:
– prowadzone na tym kierunku studia pierwszego lub drugiego stopnia uzyskały co najmniej pozytywną ocenę jakości kształcenia Polskiej Komisji Akredytacyjnej,
– zatrudnia w pełnym wymiarze czasu pracy co najmniej ośmiu nauczycieli akademickich posiadających tytuł naukowy profesora lub stopień naukowy doktora habilitowanego lub będących osobami, które nabyły uprawnienia równoważne z uprawnieniami doktora habilitowanego na podstawie art. 21a nabywanie uprawnień równoważnych uprawnieniom z posiadania stopnia doktora habilitowanego ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki, dla których uczelnia stanowi podstawowe miejsce pracy, reprezentujących dziedzinę nauki lub sztuki związaną z danym kierunkiem studiów,
– prowadzi badania naukowe w dziedzinie związanej z kierunkiem studiów.
4. Podstawowym jednostkom organizacyjnym uczelni, o których mowa w ust. 3, uprawnienie do prowadzenia studiów nadaje, na wniosek rektora, w drodze decyzji, minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego, po zasięgnięciu opinii:
1) Polskiej Komisji Akredytacyjnej – dotyczącej efektów kształcenia określonych przez senat uczelni oraz spełniania warunków określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 9 rozporządzenie w sprawie standardów kształcenia i studiów ust. 3 pkt 1 i 2, a także na podstawie art. 9c rozporządzenie w sprawie standardów kształcenia przygotowującego do wykonywania zawodu nauczyciela – w przypadku kształcenia przygotowującego do wykonywania zawodu nauczyciela;
2) właściwego ministra nadzorującego uczelnię, o którym mowa w art. 33 nadzór ministra do spraw szkolnictwa wyższego ust. 2.
5. Podstawowa jednostka organizacyjna uczelni nieposiadająca uprawnienia do nadawania stopnia naukowego doktora habilitowanego w obszarze kształcenia i dziedzinie, do których jest przyporządkowany kierunek studiów, spełniająca warunki określone w przepisach wydanych na podstawie art. 9 rozporządzenie w sprawie standardów kształcenia i studiów ust. 3 pkt 1 i 2 oraz art. 9b rozporządzenie w sprawie standardów kształcenia na niektórych kierunkach studiów, może uzyskać uprawnienie do prowadzenia studiów na kierunku, o którym mowa w art. 9b rozporządzenie w sprawie standardów kształcenia na niektórych kierunkach studiów, na podstawie decyzji ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego, wydanej po zasięgnięciu opinii Polskiej Komisji Akredytacyjnej i właściwego ministra nadzorującego uczelnię, o którym mowa w art. 33 nadzór ministra do spraw szkolnictwa wyższego ust. 2, oraz ministra właściwego do spraw zdrowia – w przypadku uprawnienia do prowadzenia studiów na kierunku lekarskim, kierunku lekarsko-dentystycznym i kierunku farmacja.
6. Przepisy ust. 3–5 stosuje się odpowiednio do uczelni, w której nie ma podstawowej jednostki organizacyjnej prowadzącej co najmniej jeden kierunek studiów, jeżeli w jej strukturze nie występuje jednostka organizacyjna posiadająca uprawnienie do nadawania stopnia naukowego doktora habilitowanego.
7. Warunkiem wydania decyzji, o której mowa w ust. 5, uprawniającej do prowadzenia studiów na kierunkach pielęgniarstwo lub położnictwo jest uzyskanie akredytacji ministra właściwego do spraw zdrowia na podstawie art. 59 akredytacja na prowadzenie studiów na kierunkach pielęgniarstwo lub położnictwo ustawy z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach pielęgniarki i położnej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1251, 1579 i 2020).
8. Warunkiem wydania decyzji, o której mowa w ust. 4, uprawniającej do prowadzenia studiów na kierunku analityka medyczna jest uzyskanie zgody ministra właściwego do spraw zdrowia. W przypadku gdy o nadanie uprawnienia wystąpiła podstawowa jednostka organizacyjna uczelni, nad którą nadzór sprawuje minister właściwy do spraw zdrowia, opinia, o której mowa w ust. 4 pkt 2, nie jest wymagana.
9. Podstawowa jednostka organizacyjna uczelni prowadząca kształcenie na określonym kierunku studiów i poziomie kształcenia o profilu praktycznym jest obowiązana uwzględnić w programie kształcenia co najmniej trzymiesięczne praktyki zawodowe. Jednostka ta może organizować kształcenie przemiennie w formie zajęć dydaktycznych realizowanych w uczelni i w formie praktyk odbywanych u pracodawcy, uwzględniając realizację wszystkich efektów kształcenia przewidzianych w programie kształcenia dla tego kierunku, poziomu i profilu kształcenia.
10. (uchylony)
11. (uchylony)
12. W publicznej uczelni zawodowej opis efektów kształcenia określa senat, po zasięgnięciu opinii konwentu.
13. Do prowadzenia studiów przez jednostki międzyuczelniane lub jednostki wspólne stosuje się odpowiednio przepisy ust. 1–9 i art. 10a wspólne prowadzenie kierunku studiów.

Art. 11a. Zawiadomienie o uruchomieniu kierunku studiów, ocena jakości kształcenia

1. Rektor zawiadamia ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego, ministra nadzorującego uczelnię i Polską Komisję Akredytacyjną o uruchomieniu kształcenia na kierunku studiów, w terminie miesiąca od dnia rozpoczęcia kształcenia na tym kierunku.
2. (uchylony)
3. W przypadku wątpliwości co do przestrzegania warunków prowadzenia studiów przez podstawowe jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 11 uprawnienie do prowadzenia studiów, minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego, po otrzymaniu zawiadomienia rektora o uruchomieniu kształcenia, występuje do Polskiej Komisji Akredytacyjnej z wnioskiem o dokonanie oceny jakości kształcenia.
4. W przypadku nieuruchomienia studiów na danym kierunku, poziomie i profilu kształcenia w okresie dwóch lat od dnia uzyskania uprawnienia, o którym mowa w art. 11 uprawnienie do prowadzenia studiów ust. 3 i 5, uprawnienie to wygasa z mocy prawa.
5. W przypadku gdy uczelnia nie przeprowadziła rekrutacji na dany kierunek, poziom i profil kształcenia w okresie dwóch lat od końca semestru, w którym przeprowadzono ostatnią rekrutację, rekrutacja na ten kierunek zostaje wstrzymana do końca cyklu kształcenia, a uprawnienie do prowadzenia studiów wygasa z mocy prawa z dniem zakończenia cyklu kształcenia na tym kierunku, poziomie i profilu kształcenia.

Art. 11b. Zawieszenie lub cofnięcie uprawnień do prowadzenia określonych studiów

1. Rektor niezwłocznie zawiadamia ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego, właściwego ministra nadzorującego uczelnię, o którym mowa w art. 33 nadzór ministra do spraw szkolnictwa wyższego ust. 2, i Polską Komisję Akredytacyjną o zaprzestaniu spełniania przez podstawową jednostkę organizacyjną warunków do prowadzenia studiów, w tym o zmianach w stanie zatrudnienia wpływających na posiadanie uprawnienia do prowadzenia studiów.
2. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego może podjąć decyzję o cofnięciu albo zawieszeniu podstawowej jednostce organizacyjnej uczelni uprawnienia do prowadzenia studiów na danym kierunku, poziomie i profilu kształcenia w przypadku zaprzestania spełniania przez tę jednostkę warunków do prowadzenia studiów, w tym zmian w stanie zatrudnienia wpływających na posiadanie uprawnienia do prowadzenia studiów.
3. W przypadku negatywnej oceny jakości kształcenia dokonanej przez Polską Komisję Akredytacyjną minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego, uwzględniając w szczególności rodzaj i zakres stwierdzonych naruszeń, może podjąć decyzję o cofnięciu albo zawieszeniu podstawowej jednostce organizacyjnej uczelni uprawnienia do prowadzenia studiów na danym kierunku, poziomie i profilu kształcenia.
3a. Przepis ust. 3 stosuje się także w przypadku odmowy albo cofnięcia akredytacji wydanej na podstawie art. 59 akredytacja na prowadzenie studiów na kierunkach pielęgniarstwo lub położnictwo ustawy z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach pielęgniarki i położnej przez ministra właściwego do spraw zdrowia.
4. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego powiadamia właściwego ministra nadzorującego uczelnię, o którym mowa w art. 33 nadzór ministra do spraw szkolnictwa wyższego ust. 2, ministra właściwego do spraw zdrowia w przypadku kierunków studiów, o których mowa w art. 11 uprawnienie do prowadzenia studiów ust. 5, oraz Polską Komisję Akredytacyjną o podjętych decyzjach w sprawie zawieszenia lub cofnięcia podstawowej jednostce organizacyjnej uprawnień do prowadzenia studiów oraz przywrócenia zawieszonych uprawnień.
5. Minister właściwy do spraw zdrowia powiadamia ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego oraz Polską Komisję Akredytacyjną o nieudzieleniu lub cofnięciu podstawowej jednostce organizacyjnej uczelni akredytacji dotyczącej prowadzenia kształcenia na kierunkach pielęgniarstwo lub położnictwo.

Art. 11c. Obowiązki uczelni w razie zawieszenia lub cofnięcia uprawnień do prowadzenia studiów

1. (uchylony)
2. W okresie zawieszenia podstawowej jednostce organizacyjnej uczelni uprawnienia do prowadzenia studiów na danym kierunku, poziomie i profilu kształcenia zostają wstrzymane przyjęcia studentów na ten kierunek, poziom i profil kształcenia.
2a. Wszczęcie postępowania w sprawie przywrócenia zawieszonego uprawnienia do prowadzenia studiów na określonym kierunku, poziomie i profilu kształcenia następuje na wniosek uczelni złożony do ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego. W przypadku niezłożenia przez uczelnię wniosku przed upływem dwunastu miesięcy od dnia doręczenia decyzji o zawieszeniu uprawnienia, o której mowa w art. 11b zawieszenie lub cofnięcie uprawnień do prowadzenia określonych studiów ust. 2 i 3, uprawnienie to wygasa z mocy prawa z upływem ostatniego dnia tego terminu.
3. Polska Komisja Akredytacyjna w terminie nie dłuższym niż trzy miesiące od dnia doręczenia jej wniosku, o którym mowa w ust. 2a, wydaje opinię dotyczącą przywrócenia zawieszonego uprawnienia.
4. Po uzyskaniu opinii Polskiej Komisji Akredytacyjnej dotyczącej wniosku, o którym mowa w ust. 2a, minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego wydaje decyzję o przywróceniu albo cofnięciu zawieszonego uprawnienia.
5. W przypadku cofnięcia albo wygaśnięcia uprawnienia do prowadzenia studiów na danym kierunku, poziomie i profilu kształcenia, o których mowa w ust. 2a i 4 oraz w art. 11b zawieszenie lub cofnięcie uprawnień do prowadzenia określonych studiów ust. 2 i 3, rektor uczelni zapewnia studentom możliwość kontynuowania studiów na tym samym kierunku albo innym kierunku związanym z dyscypliną, do której był przyporządkowany dotychczas prowadzony kierunek studiów.
6. (uchylony)
7. W przypadku cofnięcia albo wygaśnięcia uprawnienia do prowadzenia studiów na danym kierunku, poziomie i profilu kształcenia z wnioskiem o przyznanie podstawowej jednostce organizacyjnej, o której mowa w art. 11 uprawnienie do prowadzenia studiów ust. 3 i 5, uprawnienia do prowadzenia studiów na tym samym kierunku, poziomie i profilu kształcenia uczelnia może wystąpić po upływie dwudziestu czterech miesięcy od dnia wygaśnięcia uprawnienia albo doręczenia decyzji o cofnięciu uprawnienia.
8. W przypadku cofnięcia albo wygaśnięcia uprawnienia do prowadzenia studiów na danym kierunku, poziomie i profilu kształcenia podstawowej jednostce organizacyjnej uczelni, o której mowa w art. 11 uprawnienie do prowadzenia studiów ust. 1, uczelnia może utworzyć w tej jednostce ten sam kierunek studiów po upływie dwudziestu czterech miesięcy od dnia wygaśnięcia uprawnienia albo doręczenia decyzji o cofnięciu uprawnienia.
9. W przypadku wydania przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego decyzji o cofnięciu albo zawieszeniu podstawowej jednostce organizacyjnej uczelni, o której mowa w art. 11 uprawnienie do prowadzenia studiów ust. 3 i 5, uprawnienia do prowadzenia studiów na danym kierunku, poziomie i profilu kształcenia uczelnia może wystąpić z wnioskiem o przyznanie tej jednostce uprawnienia do prowadzenia studiów na innym kierunku, poziomie i profilu kształcenia po upływie dwunastu miesięcy od dnia doręczenia decyzji o cofnięciu albo zawieszeniu uprawnienia.
10. W przypadku wydania przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego decyzji o cofnięciu albo zawieszeniu podstawowej jednostce organizacyjnej uczelni, o której mowa w art. 11 uprawnienie do prowadzenia studiów ust. 1, uprawnienia do prowadzenia studiów na danym kierunku, poziomie i profilu kształcenia uczelnia może utworzyć w tej jednostce inny kierunek studiów po upływie dwunastu miesięcy od dnia doręczenia decyzji o cofnięciu albo zawieszeniu uprawnienia.

Art. 11d. Uprawnienia do prowadzenia kierunków studiów w razie połączenia jednostek

1. W przypadku połączenia podstawowych jednostek organizacyjnych uczelni lub zmiany nazwy podstawowej jednostki organizacyjnej uprawnienia do prowadzenia kierunków studiów na określonym poziomie i profilu kształcenia zachowuje nowo utworzona podstawowa jednostka organizacyjna lub podstawowa jednostka organizacyjna o nowej nazwie, jeżeli spełniają one warunki określone w przepisach wydanych na podstawie art. 9 rozporządzenie w sprawie standardów kształcenia i studiów ust. 3 pkt 1 i 2.
2. (uchylony)
3. W przypadku podziału podstawowej jednostki organizacyjnej uczelni każde posiadane uprawnienie do prowadzenia studiów na określonym kierunku, poziomie i profilu kształcenia może zachować tylko jedna z nowo utworzonych podstawowych jednostek organizacyjnych uczelni, jeżeli spełnia ona warunki określone w przepisach wydanych na podstawie art. 9 rozporządzenie w sprawie standardów kształcenia i studiów ust. 3 pkt 1 i 2.
3a. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, uprawnienia do prowadzenia kierunków studiów na określonym poziomie i profilu kształcenia nie mogą być przenoszone poza siedzibę uczelni na zamiejscowe jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 85 zamiejscowe jednostki organizacyjne uczelni ust. 1.
3b. W przypadku utworzenia zamiejscowej jednostki organizacyjnej, o której mowa w art. 85 zamiejscowe jednostki organizacyjne uczelni ust. 1, w wyniku podziału podstawowej jednostki organizacyjnej uczelni, zamiejscowa jednostka organizacyjna może uzyskać uprawnienie do prowadzenia studiów na określonym kierunku, poziomie i profilu kształcenia, zgodnie z art. 11 uprawnienie do prowadzenia studiów.
3c. Przepisów ust. 3a i 3b nie stosuje się w przypadku zmiany struktury organizacyjnej uczelni w wyniku połączenia uczelni.
4. Rektor uczelni jest obowiązany zawiadomić ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego, ministra nadzorującego uczelnię oraz Polską Komisję Akredytacyjną o zmianie, o której mowa w ust. 1 lub 3, w terminie miesiąca od dnia jej dokonania.

Art. 11e. Przekształcenie uczelni

Przepisy art. 11d uprawnienia do prowadzenia kierunków studiów w razie połączenia jednostek stosuje się odpowiednio do przekształcenia uczelni:
1) nieposiadającej podstawowych jednostek organizacyjnych w uczelnię posiadającą podstawowe jednostki organizacyjne;
2) posiadającej podstawowe jednostki organizacyjne w uczelnię nieposiadającą podstawowych jednostek organizacyjnych.

Art. 13. Podstawowe zadania uczelni

1. Podstawowymi zadaniami uczelni, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, są:
1) kształcenie studentów w celu zdobywania i uzupełniania wiedzy oraz umiejętności niezbędnych w pracy zawodowej;
2) wychowywanie studentów w poczuciu odpowiedzialności za państwo polskie, za umacnianie zasad demokracji i poszanowanie praw człowieka;
3) prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych, świadczenie usług badawczych oraz transfer technologii do gospodarki;
4) kształcenie i promowanie kadr naukowych;
5) upowszechnianie i pomnażanie osiągnięć nauki, kultury narodowej i techniki, w tym poprzez gromadzenie i udostępnianie zbiorów bibliotecznych i informacyjnych;
6) prowadzenie studiów podyplomowych, kursów i szkoleń w celu kształcenia nowych umiejętności niezbędnych na rynku pracy w systemie uczenia się przez całe życie;
7) stwarzanie warunków do rozwoju kultury fizycznej studentów;
8) działanie na rzecz społeczności lokalnych i regionalnych;
9) stwarzanie osobom niepełnosprawnym warunków do pełnego udziału w:
a) procesie kształcenia,
b) badaniach naukowych.
2. Uczelnia zawodowa prowadząca wyłącznie studia o profilu praktycznym nie jest obowiązana do wykonywania zadań określonych w ust. 1 pkt 3, 4 i 9 lit. b.
3. Zadaniem uczelni medycznej lub podstawowej jednostki organizacyjnej uczelni działającej w dziedzinie nauk medycznych albo weterynaryjnych może być także uczestniczenie w sprawowaniu opieki medycznej albo weterynaryjnej w zakresie i formach określonych w przepisach o działalności leczniczej i przepisach o zakładach leczniczych dla zwierząt.

Art. 13b. Monitoring karier zawodowych

1. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego prowadzi monitoring karier zawodowych studentów i absolwentów studiów wyższych, doktorantów i absolwentów studiów trzeciego stopnia oraz osób, które uzyskały stopień doktora lub doktora habilitowanego, zwany dalej „monitoringiem”.
2. Monitoring jest prowadzony na podstawie danych:
1) zawartych w wykazach, o którym mowa w art. 129a ogólnopolski wykaz nauczycieli akademickich i pracowników naukowych, art. 170c ogólnopolski wykaz studentów i art. 201a ogólnopolski wykaz doktorantów;
2) zawartych w wykazie, o którym mowa w art. 31a ogólnopolski wykaz osób, którym nadano stopień doktora lub doktora habilitowanego ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki;
3) gromadzonych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych na kontach ubezpieczonych lub kontach płatników składek.
3. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego przekazuje w postaci elektronicznej Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych do końca każdego roku dane osób, które ukończyły studia wyższe i studia trzeciego stopnia w okresie pięciu lat kalendarzowych poprzedzających rok przekazania danych, dane osób, które według wykazu, o którym mowa w art. 170c ogólnopolski wykaz studentów, na dzień 30 listopada roku poprzedzającego rok przekazania danych były studentami oraz dane osób, które rozpoczęły studia doktoranckie w okresie trzech lat kalendarzowych poprzedzających rok przekazania danych, obejmujące:
1) numer PESEL, a w przypadku jego braku – numer dokumentu potwierdzającego tożsamość oraz kraj wydania dokumentu tożsamości;
2) informacje o ukończonych oraz odbywanych studiach wyższych lub studiach trzeciego stopnia, w tym:
a) nazwę uczelni,
b) nazwę jednostki prowadzącej studia,
c) formę studiów oraz obszar, kierunek, poziom i profil kształcenia,
d) rok i miesiąc rozpoczęcia studiów,
e) rok i miesiąc ukończenia studiów lub rok i miesiąc skreślenia z listy studentów,
f) w przypadku osób, które uzyskały stopnień naukowy doktora lub doktora habilitowanego – rok i miesiąc uzyskania tego stopnia.
4. Zakład Ubezpieczeń Społecznych przekazuje w postaci elektronicznej ministrowi właściwemu do spraw szkolnictwa wyższego, w terminie trzech miesięcy od dnia otrzymania danych, o których mowa w ust. 3, zanonimizowane dane określone w ust. 3 pkt 2, uzupełnione o:
1) kod osoby ubezpieczonej wygenerowany przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, niepozwalający na identyfikację absolwenta lub studenta;
2) rok urodzenia i płeć osoby ubezpieczonej;
3) kod tytułu ubezpieczenia;
4) pierwsze cztery cyfry oraz siódmą cyfrę krajowego rejestru urzędowego podziału terytorialnego kraju w postaci umożliwiającej identyfikację województwa (dwie pierwsze cyfry), powiatu (trzecia i czwarta cyfra) oraz rodzaju gminy (siódma cyfra) na podstawie adresu zameldowania, zamieszkania lub adresu do korespondencji osoby ubezpieczonej;
5) kod Polskiej Klasyfikacji Działalności płatnika składek;
6) kod płatnika składek wygenerowany przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, niepozwalający na identyfikację płatnika;
7) podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe osoby ubezpieczonej, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie wypadkowe osoby ubezpieczonej lub podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne;
8) informację o śmierci osoby ubezpieczonej.
5. Dane, o których mowa w ust. 4, są przekazywane za okres od stycznia roku, w którym rozpoczęto studia wyższe lub studia trzeciego stopnia, do miesiąca przekazania danych, o których mowa w ust. 3, przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego. Dane są przekazywane w podziale na miesiące.
6. Zakład Ubezpieczeń Społecznych dokonuje połączenia danych, o których mowa w ust. 3 i ust. 4 pkt 2–8.
7. W procesie tworzenia zbioru danych, o których mowa w ust. 4, Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie zapisuje na trwałym nośniku danych zawierających numer PESEL.
8. Zakład Ubezpieczeń Społecznych przechowuje dane, o których mowa w ust. 3, do dnia przekazania ministrowi właściwemu do spraw szkolnictwa wyższego danych, o których mowa w ust. 4. Po dniu przekazania dane, o których mowa w ust. 3, podlegają usunięciu.
9. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego udostępnia dane, o których mowa w ust. 4, na wniosek. Przepis ust. 10 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.
10. Wyniki monitoringu w postaci zagregowanej udostępnia się na stronie internetowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego. Nie udostępnia się zagregowanych wyników monitoringu obejmujących mniej niż dziesięć osób.
11. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego przechowuje dane, o których mowa w ust. 4, przez okres pięciu lat od dnia przekazania danych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych.
12. W celu dostosowania programu kształcenia do potrzeb rynku pracy uczelnia może prowadzić własny monitoring karier zawodowych swoich absolwentów.
13. W celu prowadzenia monitoringu, o którym mowa w ust. 12, uczelnia może przetwarzać dane osobowe absolwentów
obejmujące:
1) imiona i nazwisko;
2) adres do korespondencji;
3) adres poczty elektronicznej.

Art. 15. Finansowanie funkcjonowania uczelni publicznych i organów szkolnictwa

1. Władze publiczne, na zasadach określonych w ustawie, zapewniają uczelniom publicznym środki finansowe niezbędne do wykonywania ich zadań oraz udzielają pomocy uczelniom niepublicznym w zakresie i formach określonych w ustawie.
2. Środki finansowe niezbędne do funkcjonowania Polskiej Komisji Akredytacyjnej są zapewniane w części budżetu państwa, której dysponentem jest minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego. Środki finansowe niezbędne do funkcjonowania Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego, komisji dyscyplinarnej przy tej Radzie, komisji dyscyplinarnej powołanej przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego oraz rzeczników dyscyplinarnych powołanych przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego są zapewniane w częściach budżetu państwa, których dysponentami są minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego i minister właściwy do spraw nauki. Funkcjonowanie Rzecznika Praw Absolwenta jest finansowane w ramach środków przyznanych Radzie.
3. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określi, w drodze rozporządzenia, wysokość wynagrodzenia członków Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego, członków Polskiej Komisji Akredytacyjnej, wyznaczanych przez nie recenzentów i ekspertów, członków komisji dyscyplinarnej przy tej Radzie, członków komisji dyscyplinarnej powołanej przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego, rzeczników dyscyplinarnych powołanych przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego oraz Rzecznika Praw Absolwenta, uwzględniając zasadę, że wysokość wynagrodzenia będzie ustalana w relacji do minimalnej stawki wynagrodzenia zasadniczego profesora zwyczajnego, określonej w przepisach o wynagradzaniu nauczycieli akademickich, w wysokości adekwatnej do wykonywanych zadań.
4. Zwrot kosztów podróży członkom Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego, członkom Polskiej Komisji Akredytacyjnej i wyznaczonym przez nie recenzentom i ekspertom, członkom komisji dyscyplinarnej przy tej Radzie, członkom komisji dyscyplinarnej powołanej przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego, rzecznikom dyscyplinarnym powołanym przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego oraz Rzecznikowi Praw Absolwenta następuje na zasadach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 775 należności z tytułu podróży służbowej ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2016 r. poz. 1666, 2138 i 2255 oraz z 2017 r. poz. 60 i 962).

Art. 15a. Zlecenie Fundacji Rozwoju Systemu Edukacji realizacji zadań ministra

Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego może zlecić Fundacji Rozwoju Systemu Edukacji, będącej fundacją Skarbu Państwa, realizację zadań w zakresie szkolnictwa wyższego w ramach programów Unii Europejskiej dotyczących kształcenia, szkolenia, młodzieży i sportu. Na realizację tych zadań Fundacja Rozwoju Systemu Edukacji otrzymuje dotację celową z części budżetu państwa, której dysponentem jest minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego.

Art. 16. Doktora honoris causa jako tytuł honorowy

1. Akademickim tytułem honorowym jest tytuł doktora honoris causa.
2. Tytuł doktora honoris causa nadaje senat, a w uczelni niepublicznej organ kolegialny wskazany w statucie, na wniosek podstawowej jednostki organizacyjnej uczelni uprawnionej do nadawania stopnia naukowego doktora habilitowanego.
3. Szczegółowe warunki nadawania tytułu doktora honoris causa oraz tryb postępowania określa statut uczelni.

Rozdział 2. Tworzenie i likwidacja uczelni

Art. 18. Tworzenie, likwidacja, zmiana nazwy lub połączenie uczelni publicznej

1. Utworzenie publicznej uczelni akademickiej, jej likwidacja oraz połączenie z inną uczelnią publiczną następują w drodze ustawy, z zastrzeżeniem ust. 6.
1a. Zmiana nazwy publicznej uczelni akademickiej następuje w drodze rozporządzenia ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego, z zastrzeżeniem ust. 1b.
1b. Zmiany nazwy publicznej uczelni akademickiej dokonuje, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw szkolnictwa wyższego, w drodze rozporządzenia:
1) Minister Obrony Narodowej – w odniesieniu do uczelni wojskowych;
2) minister właściwy do spraw wewnętrznych albo Minister Sprawiedliwości – w odniesieniu do uczelni służb państwowych;
3) minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego – w odniesieniu do uczelni artystycznych;
4) minister właściwy do spraw zdrowia – w odniesieniu do uczelni medycznych;
5) minister właściwy do spraw gospodarki morskiej – w odniesieniu do uczelni morskich.
2. Utworzenie publicznej uczelni zawodowej, jej likwidacja, zmiana nazwy oraz połączenie z inną publiczną uczelnią zawodową następują w drodze rozporządzenia ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego.
3. Likwidacja uczelni publicznej, jej połączenie z inną uczelnią publiczną oraz zmiana jej nazwy następują po zasięgnięciu opinii senatu lub senatów uczelni, których te akty dotyczą.
4. Utworzenie publicznej uczelni zawodowej, jej likwidacja, zmiana nazwy albo połączenie z inną publiczną uczelnią zawodową następują:
1) na wniosek sejmiku województwa;
2) z inicjatywy:
a) Ministra Obrony Narodowej – w przypadku wojskowej uczelni zawodowej,
b) ministra właściwego do spraw wewnętrznych albo Ministra Sprawiedliwości – w przypadku uczelni zawodowej służb państwowych,
c) ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego – w przypadku pozostałych publicznych uczelni zawodowych.
4a. Likwidacja albo zmiana nazwy publicznej uczelni zawodowej następują także na wniosek rektora tej uczelni, a połączenie publicznej uczelni zawodowej z inną publiczną uczelnią zawodową – na wniosek rektorów tych uczelni.
5. Do wniosku, o którym mowa w ust. 4, dołącza się akt notarialny zawierający zobowiązanie przeniesienia, z dniem utworzenia publicznej uczelni zawodowej, na jej rzecz własności nieruchomości niezbędnych do prawidłowego działania.
6. Do włączenia uczelni publicznej do innej uczelni publicznej stosuje się odpowiednio przepisy ust. 1 i 3, z tym że włączenie publicznej uczelni zawodowej do publicznej uczelni akademickiej następuje w drodze rozporządzenia ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego na wniosek rektorów uczelni po zaopiniowaniu przez ich senaty.
7. Uprawnienia ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego, o których mowa w ust. 2, w przypadku tworzenia lub likwidacji wojskowej uczelni zawodowej, jej połączenia z inną wojskową uczelnią zawodową oraz zmiany jej nazwy wykonuje Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw szkolnictwa wyższego.
8. Uprawnienia ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego, o których mowa w ust. 2, w przypadku tworzenia lub likwidacji uczelni zawodowej służb państwowych, jej połączenia z inną uczelnią zawodową służb państwowych oraz zmiany jej nazwy wykonuje minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw szkolnictwa wyższego albo Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw szkolnictwa wyższego.

Art. 19. Status prawny nowo utworzonej uczelni publicznej

1. Akt prawny o utworzeniu uczelni publicznej określa jej nazwę oraz siedzibę.
2. Pierwszego rektora uczelni publicznej powołuje minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego.
3. Pierwszy statut uczelni publicznej nadaje minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego, przy czym statut obowiązuje do czasu uchwalenia przez senat uczelni lub zatwierdzenia przez odpowiedniego ministra nowego statutu.
4. Pierwsza kadencja organów nowo utworzonej uczelni publicznej trwa do dnia 31 sierpnia roku następującego po roku akademickim, w którym uczelnia została utworzona.
5. Uprawnienia ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego określone w ust. 2 i 3 w odniesieniu do uczelni wojskowych, służb państwowych, artystycznych, medycznych i morskich wykonują odpowiednio ministrowie wskazani w art. 33 nadzór ministra do spraw szkolnictwa wyższego ust. 2.
6. Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio w przypadku połączenia uczelni publicznej z inną uczelnią publiczną.

Art. 20. Wymóg pozwolenia na utworzenie uczelni niepublicznej

1. Z wnioskiem o pozwolenie na utworzenie uczelni niepublicznej może wystąpić do ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego osoba fizyczna albo osoba prawna niebędąca państwową ani samorządową osobą prawną.
2. Utworzenie uczelni niepublicznej oraz uzyskanie przez nią uprawnień do prowadzenia studiów wyższych na danym kierunku i określonym poziomie kształcenia wymaga pozwolenia ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego.
2a. Uzyskanie pozwolenia, o którym mowa w ust. 2, na prowadzenie studiów na kierunkach pielęgniarstwo lub położnictwo wymaga posiadania akredytacji ministra właściwego do spraw zdrowia na podstawie art. 59 akredytacja na prowadzenie studiów na kierunkach pielęgniarstwo lub położnictwo ustawy z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach pielęgniarki i położnej.
3. W pozwoleniu, o którym mowa w ust. 2, określa się założyciela uczelni, jej nazwę, siedzibę, prowadzone kierunki studiów i poziom kształcenia, a także minimalną wielkość i rodzaj środków majątkowych, które założyciel jest obowiązany przeznaczyć na jej utworzenie i funkcjonowanie, z tym że wysokość środków finansowych nie może być niższa niż 500 tysięcy złotych.
4. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego odmawia udzielenia pozwolenia, jeżeli z wniosku o wydanie pozwolenia wynika, że uczelnia niepubliczna lub jej jednostki organizacyjne nie będą spełniały warunków niezbędnych do prowadzenia studiów określonych w ustawie i aktach wykonawczych wydanych na jej podstawie.
5. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego odmawia udzielenia pozwolenia osobie fizycznej, która:
1) została skazana prawomocnym wyrokiem za przestępstwo umyślne lub umyślne przestępstwo skarbowe;
2) została wpisana do rejestru dłużników niewypłacalnych Krajowego Rejestru Sądowego;
3) posiada wymagalne zobowiązania wobec Skarbu Państwa.
6. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego odmawia udzielenia pozwolenia osobie prawnej w przypadku:
1) postawienia w stan likwidacji;
2) postawienia w stan upadłości;
3) wpisania do rejestru dłużników niewypłacalnych Krajowego Rejestru Sądowego;
4) posiadania wymagalnych zobowiązań wobec Skarbu Państwa;
5) gdy w stosunku choćby do jednej z osób umocowanych do reprezentacji zachodzi przynajmniej jedna z przesłanek określonych w ust. 5.
7. Decyzje, o których mowa w ust. 5 i 6, minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego wydaje bez zasięgania opinii Polskiej Komisji Akredytacyjnej.
8. Pozwolenie, o którym mowa w ust. 2, wydaje się na czas nieokreślony.
9. (uchylony)
10. (uchylony)
11. (uchylony)
12. (uchylony)

Art. 22. Rozporządzenie w sprawie wydania pozwolenia na utworzenie uczelni niepublicznej

Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określa, w drodze rozporządzenia, zakres danych i informacji objętych wnioskiem o wydanie pozwolenia na utworzenie uczelni niepublicznej oraz sposób pobierania i wysokość opłaty na wydatki związane z kosztami postępowania opiniodawczego, uwzględniając wykaz dokumentów, jakie muszą być dołączone do wniosku, w tym wykaz dokumentów dotyczących założyciela uczelni i dokumentów dotyczących zobowiązań i gwarancji finansowych oraz założeń organizacyjnych i dydaktycznych uczelni, a także mając na uwadze, aby uczelnie były tworzone przez osoby właściwie do tego przygotowane i gwarantujące należyte wypełnianie obowiązków założyciela oraz uwzględniając zasadę, że pobierane opłaty powinny pokrywać rzeczywiste koszty ponoszone w związku z prowadzonym postępowaniem.

Art. 23. Akt założycielski uczelni niepublicznej

1. Po uzyskaniu pozwolenia, o którym mowa w art. 20 wymóg pozwolenia na utworzenie uczelni niepublicznej, ust. 2, założyciel składa w formie aktu notarialnego oświadczenie woli o założeniu uczelni niepublicznej, zwane dalej "aktem założycielskim". Akt założycielski określa w szczególności założyciela, nazwę, siedzibę i szczegółowy zakres działalności uczelni, wielkość środków majątkowych przeznaczonych na utworzenie uczelni, w tym wartość rzeczy przekazanych jej na własność, termin ich przekazania oraz sposób dalszego finansowania uczelni.
2. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego cofa pozwolenie, jeżeli:
1) założyciel w terminie trzech miesięcy od dnia uzyskania pozwolenia nie złoży aktu założycielskiego, o którym mowa w ust. 1;
2) założyciel nie przekazał środków majątkowych, o których mowa w ust. 1, w terminie trzech miesięcy od dnia wpisania uczelni do rejestru;
3) uczelnia niepubliczna w ciągu roku od dnia wpisu do rejestru, o którym mowa w art. 29 wpis do rejestru uczelni niepublicznych i związków uczelni niepublicznych, ust. 1, nie rozpoczęła kształcenia studentów.

Art. 23a. Cofnięcie pozwolenie na utworzenie uczelni niepublicznej

Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego może cofnąć pozwolenie na utworzenie uczelni niepublicznej, w przypadku gdy:
1) po dniu wydania decyzji o pozwoleniu na utworzenie uczelni niepublicznej zaistniały przesłanki określone w art. 20 wymóg pozwolenia na utworzenie uczelni niepublicznej ust. 5 lub 6;
2) wszystkie uprawnienia podstawowych jednostek organizacyjnych uczelni do prowadzenia kierunków studiów zostały cofnięte lub wygasły;
3) działania lub zaniechania założyciela uczelni uniemożliwiają jej funkcjonowanie zgodnie z prawem;
4) uczelnia uniemożliwia lub utrudnia przeprowadzenie oceny przez Polską Komisję Akredytacyjną;
5) uczelnia lub jej założyciel uniemożliwiają lub utrudniają przeprowadzenie kontroli działalności uczelni, o której mowa w art. 34 zakres kontroli ministra ust. 1, lub w wyznaczonym terminie nie zaprzestali działalności niezgodnej z przepisami prawa, statutem lub pozwoleniem, o którym mowa w art. 20 wymóg pozwolenia na utworzenie uczelni niepublicznej ust. 2, i nie usunęli jej skutków lub nie zrealizowali wniosków lub zaleceń, o których mowa w art. 37 naruszenie prawa przez uczelnię lub założyciela uczelni niepublicznej ust. 1 lub 2.

Art. 24. Statut uczelni niepublicznej

1. Pierwszy statut uczelni niepublicznej nadaje jej założyciel.
2. Pierwszego rektora uczelni niepublicznej powołuje założyciel uczelni. Pierwsza kadencja rektora nowo utworzonej uczelni trwa do dnia 31 sierpnia roku następującego po roku akademickim, w którym uczelnia została utworzona.
3. Założyciel uczelni niepublicznej może podejmować decyzje dotyczące uczelni tylko w przypadkach określonych przez jej statut.

Art. 25a. Połączenie uczelni niepublicznych

1. W przypadku połączenia uczelni niepublicznych nowo powstała uczelnia wstępuje w prawa i obowiązki łączonych uczelni, w tym w prawa i obowiązki nabyte przez te uczelnie na podstawie decyzji ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego.
2. W przypadku włączenia uczelni niepublicznej do innej uczelni niepublicznej przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Art. 26. Zasady likwidacji uczelni niepublicznej

1. Założyciel, za zgodą ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego, może zlikwidować uczelnię niepubliczną po zapewnieniu studentom możliwości kontynuowania studiów.
2. Postawienie uczelni niepublicznej w stan likwidacji następuje z mocy prawa z dniem, w którym decyzja o cofnięciu pozwolenia na utworzenie uczelni niepublicznej stała się ostateczna; dzień ten jest dniem otwarcia likwidacji.
2a. W okresie likwidacji uczelnia używa nazwy z dodaniem oznaczenia „w likwidacji”.
2b. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego dokonuje w rejestrze uczelni niepublicznych i związków uczelni niepublicznych wpisu o dodaniu do nazwy uczelni oznaczenia „w likwidacji”.
3. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego, na wniosek osoby, której udzielono pozwolenia na utworzenie uczelni niepublicznej, przenosi to pozwolenie w drodze decyzji, na rzecz innej osoby fizycznej lub prawnej, jeżeli przyjmuje ona wszystkie warunki zawarte w pozwoleniu oraz nie zachodzą przesłanki określone w art. 20 wymóg pozwolenia na utworzenie uczelni niepublicznej ust. 5 lub 6.
4. Przepisy ust. 3 stosuje się odpowiednio do przeniesienia pozwolenia na wniosek osoby, na którą, w drodze decyzji, pozwolenie na utworzenie uczelni niepublicznej zostało przeniesione.

Art. 27. Tryb likwidacji uczelni niepublicznej

1. Likwidacja uczelni niepublicznej polega na zadysponowaniu składnikami materialnymi i niematerialnymi jej majątku po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli, w szczególności pracowników i studentów.
2. Majątek uczelni niepublicznej pozostały po zaspokojeniu wierzycieli przeznacza się na cele określone w statucie.
3. Likwidację uczelni niepublicznej prowadzi likwidator powołany przez założyciela w trybie określonym w statucie.
3a. Jeżeli założyciel uczelni niepublicznej nie powoła w terminie likwidatora, minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego powołuje likwidatora uczelni oraz wyznacza termin zakończenia likwidacji. Koszty likwidacji uczelni i wynagrodzenia likwidatora są pokrywane zgodnie z zasadami określonymi w ust. 6 i 6a.
4. Otwarcie likwidacji uczelni niepublicznej powoduje, że:
1) kompetencje organów uczelni w zakresie dysponowania jej majątkiem przejmuje likwidator;
2) uczelnia nie prowadzi przyjęć na studia;
3) uczelnia traci prawo do otrzymywania z budżetu państwa dotacji podmiotowych, o których mowa w art. 94 dotacje z budżetu państwa otrzymywane przez uczelnię publiczną ust. 4a oraz art. 94b dotacja podmiotowa na dofinansowanie zadań projakościowych;
4) dotacja podmiotowa na zadania związane z bezzwrotną pomocą materialną dla studentów i doktorantów, o której mowa w art. 94 dotacje z budżetu państwa otrzymywane przez uczelnię publiczną ust. 4, jest przekazywana uczelni w zakresie niezbędnym do realizacji tych zadań.
5. Studia prowadzone w dniu otwarcia likwidacji mogą być kontynuowane nie dłużej niż do końca roku akademickiego, w którym nastąpiło otwarcie likwidacji.
6. Koszty likwidacji uczelni niepublicznej, w tym koszty wynagrodzenia likwidatora, są pokrywane z jej majątku, z pierwszeństwem przed roszczeniami wierzycieli.
6a. W przypadku gdy koszty likwidacji uczelni niepublicznej przekraczają jej majątek, koszty wynagrodzenia likwidatora są pokrywane z majątku założyciela uczelni niepublicznej.
7. Likwidator zawiadamia niezwłocznie ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego o zakończeniu likwidacji. Z dniem zakończenia likwidacji uczelnia niepubliczna zostaje wykreślona z rejestru, o którym mowa w art. 29 wpis do rejestru uczelni niepublicznych i związków uczelni niepublicznych ust. 1.
8. Tryb likwidacji uczelni niepublicznej w zakresie nieuregulowanym w ustawie określa jej statut.

Art. 28. Związki uczelni

1. W celu wspierania realizacji zadań, o których mowa w art. 13 podstawowe zadania uczelni i art. 14 prowadzenie domów i stołówek studenckich, uczelnie mogą utworzyć związek uczelni publicznych albo związek uczelni niepublicznych.
1a. Zadaniem związku uczelni jest w szczególności optymalizacja wykorzystania zasobów uczelni tworzących związek, która może być realizowana przez:
1) administrowanie wydzielonym majątkiem uczelni;
2) prowadzenie obsługi administracyjnej w zakresie kształcenia, systemu pomocy materialnej i biur karier;
3) prowadzenie działalności wydawniczej uczelni;
4) obsługę uczelni w zakresie finansowym, kadrowym, pomocy prawnej i zamówień publicznych;
5) wspieranie badań naukowych i prac rozwojowych prowadzonych w uczelniach.
2. Związek uczelni ma osobowość prawną.
2a. Do związku uczelni i realizowanych przez niego zadań na rzecz uczelni tworzących związek, w zakresie, o którym mowa w ust. 1 i 1a, stosuje się przepisy art. 91 zwolenianie podatkowe i zwolenianie z opłat.
2b. Związek uczelni może prowadzić działalność gospodarczą wyodrębnioną finansowo od działalności, o której mowa w ust. 1 i 1a, w zakresie i formach określonych w statucie.
3. Utworzenie związku uczelni, zmiana jego nazwy, zmiana w jego składzie oraz jego likwidacja następują w drodze decyzji ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego po podjęciu przez właściwe organy kolegialne zainteresowanych uczelni uchwał o utworzeniu związku, określających w szczególności uczestników związku, jego nazwę, siedzibę, zadania oraz składniki mienia przekazywane przez uczestników w celu wykonywania zadań związku oraz projekt statutu związku.
3a. (uchylony)
4. (uchylony)
4a. W przypadku tworzenia związku uczelni publicznych z udziałem uczelni nadzorowanych przez ministrów, o których mowa w art. 33 nadzór ministra do spraw szkolnictwa wyższego ust. 2, wydanie decyzji, o której mowa w ust. 3, następuje po zasięgnięciu opinii właściwego ministra.
5. Statut związku uczelni określa jego uczestników, ustrój, w tym organy jednoosobowe i kolegialne, tryb ich wyboru, odwołania i uzupełniania składu oraz kompetencje, zasady zatrudniania przez związek pracowników, zasady funkcjonowania oraz zasady finansowania związku ze środków jego uczestników, a także tryb likwidacji związku, zadysponowanie składnikami materialnymi i niematerialnymi pozostałymi po zaspokojeniu wierzycieli w przypadku likwidacji związku albo zmiany jego składu.
6. (uchylony)
7. Związek uczelni i uczelnie wchodzące w jego skład mogą zostać przekształcone w uczelnię w trybie właściwym dla połączenia uczelni publicznych albo uczelni niepublicznych.

Art. 29. Wpis do rejestru uczelni niepublicznych i związków uczelni niepublicznych

1. Uczelnia niepubliczna oraz związek uczelni niepublicznych uzyskują osobowość prawną z chwilą wpisania do rejestru uczelni niepublicznych i związków uczelni niepublicznych, zwanego dalej "rejestrem".
2. Wpis uczelni niepublicznej do rejestru jest dokonywany na wniosek jej założyciela, a w przypadku związku uczelni niepublicznych – na zgodny wniosek wszystkich założycieli uczelni tworzących związek.
3. Rejestr prowadzi minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego.
4. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego odmawia wpisania uczelni niepublicznej lub związku uczelni niepublicznych do rejestru, jeżeli akt założycielski lub statut jest niezgodny z przepisami prawa lub udzielonym pozwoleniem.
5. Rejestr jest jawny. Każdy ma prawo:
1) dostępu do danych zawartych w rejestrze;
2) do otrzymania poświadczonych odpisów, wyciągów i zaświadczeń o danych zawartych w rejestrze.
6. Za wydawanie odpisów, wyciągów i zaświadczeń, o których mowa w ust. 5 pkt 2, jest pobierana opłata. Opłata stanowi dochód budżetu państwa.
7. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określa, w drodze rozporządzenia:
1) sposób prowadzenia rejestru, uwzględniając dane, jakie musi zawierać wniosek o wpisanie uczelni niepublicznej lub związku uczelni niepublicznych do rejestru, w tym rodzaj dokumentów, które założyciele są obowiązani dołączyć do wniosku, nazwy rubryk rejestru, tryb dokonywania wpisów i zmian w rejestrze oraz warunki wykreślenia z rejestru;
2) szczegółowy tryb udostępniania rejestru, uwzględniając sposób sporządzania i wydawania odpisów, wyciągów i zaświadczeń, o których mowa w ust. 5 pkt 2, oraz wysokość opłat za ich wydawanie.

Art. 29a. Rejestr związków uczelni publicznych

1. Związek uczelni publicznych uzyskuje osobowość prawną z chwilą wpisania do rejestru związków uczelni publicznych.
2. Wpis związku uczelni publicznych do rejestru związków uczelni publicznych jest dokonywany na zgodny wniosek wszystkich uczelni tworzących związek.
3. Rejestr związków uczelni publicznych prowadzi minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego.
4. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego odmawia wpisania związku uczelni publicznych do rejestru związków uczelni publicznych, jeżeli statut związku jest niezgodny z przepisami prawa.
5. Rejestr związków uczelni publicznych jest jawny. Każdy ma prawo:
1) dostępu do danych zawartych w rejestrze;
2) do otrzymania poświadczonych odpisów, wyciągów i zaświadczeń o danych zawartych w rejestrze.
6. Za wydawanie odpisów, wyciągów i zaświadczeń, o których mowa w ust. 5 pkt 2, jest pobierana opłata. Opłata stanowi dochód budżetu państwa.
7. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określa, w drodze rozporządzenia:
1) sposób prowadzenia rejestru związków uczelni publicznych, uwzględniając dane, jakie musi zawierać wniosek o wpisanie związku uczelni publicznych do rejestru związków uczelni publicznych, w tym rodzaj dokumentów, które należy dołączyć do wniosku, nazwy rubryk rejestru związków uczelni publicznych, tryb dokonywania w nim wpisów i zmian oraz warunki wykreślenia z rejestru związków uczelni publicznych;
2) szczegółowy tryb udostępniania rejestru związków uczelni publicznych, uwzględniając sposób sporządzania i wydawania odpisów, wyciągów i zaświadczeń, o których mowa w ust. 5 pkt 2, oraz wysokość opłat za ich wydawanie.

Art. 30. Katalog decyzji administracyjnych w sprawach uczelni

Udzielenie albo odmowa udzielenia pozwolenia na utworzenie uczelni niepublicznej, cofnięcie pozwolenia na utworzenie uczelni niepublicznej, nadanie i odmowa nadania uprawnienia do prowadzenia studiów na danym kierunku, poziomie i profilu kształcenia, zawieszenie lub cofnięcie oraz przywrócenie uprawnienia do prowadzenia studiów na danym kierunku, poziomie i profilu kształcenia, pozwolenie na połączenie uczelni niepublicznych, wpis albo odmowa wpisu związku uczelni publicznych do rejestru związków uczelni publicznych, wpis albo odmowa wpisu uczelni niepublicznej lub związku uczelni niepublicznych do rejestru, zarządzenie wpisu w rejestrze związków uczelni publicznych albo w rejestrze oraz nakaz likwidacji uczelni niepublicznej następują w drodze decyzji administracyjnej.

Art. 31. Centrum naukowe

1. Uczelnia może na podstawie umowy utworzyć centrum naukowe z innymi uczelniami, instytutami naukowymi Polskiej Akademii Nauk oraz instytutami badawczymi, w tym również z zagranicznymi jednostkami naukowymi i instytutami międzynarodowymi prowadzącymi działalność naukowo-badawczą. Centrum naukowe tworzy rektor, wskazując podstawową jednostkę organizacyjną uczelni, która wchodzi w skład centrum. Uczelnia może również utworzyć centrum naukowe w ramach swojej struktury.
2. Rektor wskazuje również podstawową jednostkę organizacyjną uczelni, która będzie reprezentować uczelnię w centrum Polskiej Akademii Nauk lub w centrum naukowo-przemysłowym utworzonym przez instytut badawczy.
3. Umowa, o której mowa w ust. 1, określa:
1) organizację, sposób funkcjonowania i finansowania centrum naukowego, w tym własność aparatury badawczej, praw autorskich i praw pokrewnych oraz praw własności przemysłowej, a także podział środków uzyskanych w wyniku komercjalizacji badań;
2) sposób wykorzystania infrastruktury centrum naukowego oraz zasobów naukowych do prowadzenia wspólnych studiów doktoranckich.
4. Do zadań centrum naukowego należy:
1) prowadzenie, wspieranie i koordynowanie badań naukowych i prac rozwojowych;
2) inicjowanie i koordynowanie udziału uczelni i innych jednostek naukowych w międzynarodowych programach badawczych;
3) inicjowanie organizowania środowiskowych centrów aparaturowych i nadzór nad nimi;
4) współdziałanie w organizowaniu środowiskowych studiów doktoranckich;
5) wspieranie mobilności pracowników naukowych uczelni, instytutów naukowych Polskiej Akademii Nauk i instytutów badawczych;
6) rozwijanie programów staży po uzyskaniu stopnia naukowego doktora w instytutach centrum;
7) pozyskiwanie i obsługa projektów badawczych międzynarodowych, wspólnych projektów badawczych krajowych i projektów finansowanych z funduszy europejskich.
5. Uczelnie zawodowe mogą współdziałać z uczelniami akademickimi, w szczególności poprzez zawieranie umów dotyczących zapewnienia wysokiego poziomu kształcenia w zakresie przedmiotów podstawowych, rozwoju naukowego nauczycieli akademickich, kontynuacji studiów przez absolwentów oraz wspierania uczelni zawodowych wysoko kwalifikowaną kadrą.

Art. 31a. Porozumienie uczelni w sprawie tworzenia jednostek międzyuczelnianych i jednostek wspólnych

1. Uczelnia może, na podstawie porozumienia z innymi uczelniami, tworzyć jednostki międzyuczelniane i jednostki wspólne.
2. Uczelnia może tworzyć, w trybie określonym w ust. 1, jednostki wspólne także z innymi podmiotami, w szczególności z instytucjami naukowymi, w tym również zagranicznymi.
3. Porozumienie, o którym mowa w ust. 1, określa organizację, sposób funkcjonowania i finansowania jednostki międzyuczelnianej lub jednostki wspólnej, zasady prowadzenia studiów i kształcenia w innych formach, określonych w art. 13 podstawowe zadania uczelni, ust. 1 pkt 6, oraz zasady wydawania dyplomów ukończenia studiów i świadectw ukończenia kształcenia.

Art. 32. Ogłoszenie wykazu uczelni i związków uczelni

1. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego ogłasza w wydawanym przez siebie dzienniku urzędowym wykaz uczelni i związków uczelni.
2. Wykaz, o którym mowa w ust. 1, zamieszcza się na stronie internetowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego.

Rozdział 3. Nadzór nad uczelniami

Art. 33. Nadzór ministra do spraw szkolnictwa wyższego

1. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego sprawuje nadzór nad zgodnością działań uczelni z przepisami prawa i statutem oraz z treścią udzielonego pozwolenia na utworzenie uczelni niepublicznej, a także nad prawidłowością wydatkowania środków publicznych. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego może żądać informacji i wyjaśnień od organów uczelni oraz założyciela uczelni niepublicznej, a także dokonywać kontroli działalności uczelni.
2. Uprawnienia ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego w zakresie nadzoru, o którym mowa w ust. 1, sprawują odpowiednio:
1) Minister Obrony Narodowej - w odniesieniu do uczelni wojskowych;
2) minister właściwy do spraw wewnętrznych albo Minister Sprawiedliwości – w odniesieniu do uczelni służb państwowych;
3) minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego - w odniesieniu do uczelni artystycznych;
4) minister właściwy do spraw zdrowia - w odniesieniu do uczelni medycznych;
5) minister właściwy do spraw gospodarki morskiej - w odniesieniu do uczelni morskich.
3. Publiczne uczelnie teologiczne i wydziały teologiczne uczelni publicznych znajdują się także, w zakresie określonym przez umowę międzynarodową zawartą ze Stolicą Apostolską oraz ustawy regulujące stosunki między Rzeczpospolitą Polską a innymi kościołami i związkami wyznaniowymi oraz przez statuty tych uczelni, pod nadzorem władz kościołów i związków wyznaniowych.

Art. 34. Zakres kontroli ministra

1. Kontrola, o której mowa w art. 33 nadzór ministra do spraw szkolnictwa wyższego ust. 1, obejmuje badanie zgodności działania organów uczelni z przepisami prawa, statutem oraz uzyskanymi uprawnieniami, a w przypadku uczelni niepublicznej - również z treścią udzielonego pozwolenia na jej utworzenie, a także prawidłowości wydatkowania środków publicznych. Przedmiotem kontroli może być również badanie warunków realizacji procesu dydaktycznego.
1a. Do kontroli, o której mowa w ust. 1, stosuje się przepisy o kontroli w administracji rządowej.
2. (uchylony)
3. (uchylony)

Art. 34a. System Informacji o Szkolnictwie Wyższym „POL-on”

1. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego prowadzi System Informacji o Szkolnictwie Wyższym w ramach Zintegrowanego Systemu Informacji o Nauce i Szkolnictwie Wyższym "POL-on", zwany dalej "Systemem POL-on", obejmujący:
1) dane, o których mowa w art. 35 obowiązek przekazywania ministrowi sprawozdań i uchwał ust. 1 i 2 oraz ust. 3 pkt 2 i 3 oraz art. 100 gospodarka finansowa uczelni ust. 3;
2) repozytorium, o którym mowa w art. 167b ogólnopolskie repozytorium pisemnych prac dyplomowych ust. 1;
3) wykazy, o których mowa w art. 129a ogólnopolski wykaz nauczycieli akademickich i pracowników naukowych, art. 170c ogólnopolski wykaz studentów i art. 201a ogólnopolski wykaz doktorantów;
4) wykazy i wzory, o których mowa w art. 191b uwierzytelnianie dokumentów poświadczających przebieg lub ukończenie studiów ust. 3a;
5) wykazy i wzory, o których mowa w art. 29c uwierzytelnianie dyplomów doktorskich i habilitacyjnych ust. 2a ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki;
6) wykazy, o których mowa w art. 31a ogólnopolski wykaz osób, którym nadano stopień doktora lub doktora habilitowanego ust. 1 i art. 31b ogólnopolski wykaz osób, którym nadano tytuł profesora ust. 1 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki;
7) bazę, o której mowa w art. 31d ogólnopolska baza streszczeń i recenzji w postępowaniach habilitacyjnych ust. 1 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki.
1a. Zintegrowany System Informacji o Nauce i Szkolnictwie Wyższym "POL-on" jest systemem teleinformatycznym w rozumieniu art. 3 katalog pojęć ustawowych pkt 3 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2017 r. poz. 570) prowadzonym przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego oraz ministra właściwego do spraw nauki.
1b. Dane osobowe zgromadzone w Systemie POL-on nie są podawane do publicznej wiadomości, z wyłączeniem następujących danych zamieszczonych w:
1) ogólnopolskim wykazie osób, którym nadano stopień doktora lub doktora habilitowanego, o którym mowa w art. 31a ogólnopolski wykaz osób, którym nadano stopień doktora lub doktora habilitowanego ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki:
a) imion i nazwiska,
b) nadanego stopnia,
c) obszaru wiedzy, dziedziny nauki lub sztuki, dyscypliny naukowej lub artystycznej, a także specjalności - jeżeli została określona,
d) danych jednostki organizacyjnej, która nadała stopień;
2) ogólnopolskim wykazie osób, którym nadano tytuł profesora, o którym mowa w art. 31b ogólnopolski wykaz osób, którym nadano tytuł profesora ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki:
a) imion i nazwiska,
b) daty nadania tytułu,
c) obszaru wiedzy i dziedziny nauki albo sztuki;
3) ogólnopolskim wykazie nauczycieli akademickich i pracowników naukowych, o którym mowa w art. 129a ogólnopolski wykaz nauczycieli akademickich i pracowników naukowych:
a) imion i nazwiska,
b) tytułu zawodowego, stopnia naukowego lub tytułu naukowego,
c) informacji o podstawowym miejscu pracy i miejscu dodatkowego zatrudnienia,
d) informacji o prawomocnym orzeczeniu kary dyscyplinarnej, o której mowa w art. 140 kary dyscyplinarne ust. 1 pkt 3 i 4.
2. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego może zlecić instytutowi badawczemu administrowanie bazami danych Systemu POL-on, zapewniając na ten cel środki finansowe.
3. Dane do Systemu POL-on wprowadzają, aktualizują, archiwizują i usuwają podmioty, o których mowa w art. 129a ust. 3, art. 167b ust. 4 zdanie pierwsze, art. 170c ust. 2a, art. 191b ust. 3a i art. 201a ust. 3 oraz w art. 29c uwierzytelnianie dyplomów doktorskich i habilitacyjnych ust. 2a, art. 31a ogólnopolski wykaz osób, którym nadano stopień doktora lub doktora habilitowanego ust. 3, art. 31b ogólnopolski wykaz osób, którym nadano tytuł profesora ust. 3 i art. 31d ogólnopolska baza streszczeń i recenzji w postępowaniach habilitacyjnych ust. 3 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki, a także Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego oraz uczelnie prowadzone przez kościoły i związki wyznaniowe otrzymujące dotacje i inne środki z budżetu państwa.
4. Rektor uczelni corocznie składa w Systemie POL-on oświadczenie potwierdzające, że dane, o których mowa w ust. 1, oraz dane gromadzone w celu dokonania podziału dotacji, o których mowa w art 94-94b, wprowadzone przez niego do Systemu POL-on, są zgodne ze stanem faktycznym. Oświadczenie nie obejmuje danych wprowadzanych do repozytorium, o których mowa w art. 167b ogólnopolskie repozytorium pisemnych prac dyplomowych ust. 2. Oświadczenie dotyczące liczby studentów składa się do dnia 15 grudnia według stanu na dzień 30 listopada, oświadczenie dotyczące danych, o których mowa w art. 35 obowiązek przekazywania ministrowi sprawozdań i uchwał ust. 2 oraz art. 100 gospodarka finansowa uczelni ust. 3 - jednocześnie z przekazaniem tych danych w Systemie POL-on, a oświadczenie w pozostałym zakresie - do dnia 15 stycznia według stanu na dzień 31 grudnia.
5. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do Przewodniczącego Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów, dyrektora Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego, dyrektora instytutu naukowego i pomocniczej jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk, dyrektora instytutu badawczego, dyrektora państwowej jednostki organizacyjnej podległej Ministrowi Sprawiedliwości, prowadzącej działalność naukową i badawczo-rozwojową, oraz dyrektora międzynarodowego instytutu naukowego utworzonego na podstawie odrębnych przepisów, działającego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
6. Dostęp do danych zawartych w Systemie POL-on, o których mowa w ust. 1, przysługuje:
1) Prezesowi Głównego Urzędu Statystycznego w zakresie wynikającym z przepisów o statystyce publicznej;
2) Dyrektorowi Narodowej Agencji Wymiany Akademickiej.
7. Dostęp do danych zawartych w Systemie POL-on, o których mowa w art. 43 kształcenie i uczestnictwo cudzoziemców w badaniach naukowych i pracach rozwojowych ust. 6a, przysługuje Komendantowi Głównemu Straży Granicznej.

Art. 35. Obowiązek przekazywania ministrowi sprawozdań i uchwał

1. Rektor uczelni przedstawia, w terminie do dnia 30 listopada roku następującego po roku sprawozdawczym, ministrowi właściwemu do spraw szkolnictwa wyższego roczne sprawozdanie z działalności uczelni.
2. Rektor uczelni publicznej przedstawia w terminie do dnia 30 czerwca roku następującego po roku sprawozdawczym ministrowi właściwemu do spraw szkolnictwa wyższego sprawozdanie z wykonania planu rzeczowo-finansowego.
2a. Rektor uczelni niepublicznej przedstawia ministrowi właściwemu do spraw szkolnictwa wyższego sprawozdanie z wykorzystania środków przyznanych na podstawie art. 94 dotacje z budżetu państwa otrzymywane przez uczelnię publiczną ust. 4 i 4a oraz art. 94b dotacja podmiotowa na dofinansowanie zadań projakościowych.
3. Rektor uczelni przekazuje ministrowi właściwemu do spraw szkolnictwa wyższego, w terminie miesiąca od podjęcia, uchwały właściwych organów uczelni w sprawach:
1) (uchylony)
2) uruchomienia lub zniesienia kierunku studiów wraz z informacją o obsadzie kadrowej na prowadzonych kierunkach studiów;
3) utworzenia zamiejscowej jednostki organizacyjnej wraz z informacją o bazie materialnej i obsadzie kadrowej tej jednostki.
4) (uchylony)
5) (uchylony)
3a. Rektor uczelni zamieszcza na stronie internetowej uczelni:
1) uchwałę w sprawie przyjęcia lub zmiany statutu oraz uchwałę w sprawie zasad i trybu przyjmowania na studia i studia doktoranckie – w terminie 14 dni od dnia podjęcia uchwał;
2) uchwałę w sprawie przyjęcia lub zmiany regulaminu studiów lub studiów doktoranckich wraz z uchwałami odpowiednio uczelnianego organu uchwałodawczego samorządu studenckiego podjętymi na podstawie art. 161 tryb uchwalania regulaminu studiów ust. 2 lub uczelnianego organu uchwałodawczego samorządu doktorantów podjętymi na podstawie art. 161 tryb uchwalania regulaminu studiów ust. 2 w związku z art. 196 warunki dopuszczenia do studiowania na studiach doktoranckich, rekrutacja ust. 6 – w terminie 14 dni od dnia podjęcia uchwał przez te organy uchwałodawcze.
4. Przepis ust. 3a stosuje się odpowiednio do organu zarządzającego związku uczelni.
5. Przepisy ust. 1-3 w odniesieniu do uczelni wojskowych, służb państwowych, artystycznych, medycznych oraz morskich stosuje się odpowiednio do ministrów wskazanych w art. 33 nadzór ministra do spraw szkolnictwa wyższego ust. 2.
5a. Przepis ust. 3a pkt 1 stosuje się odpowiednio do założyciela uczelni niepublicznej w przypadku nadania statutu przez założyciela.
6. Organy, o których mowa w ust. 4 i 5, przekazują dane, o których mowa w ust. 1 i 2 oraz ust. 3 pkt 2 i 3 również ministrowi właściwemu do spraw szkolnictwa wyższego.
7. (uchylony)
8. Sprawozdania, o których mowa w ust. 1 i 2, składa się za pomocą formularzy w Systemie POL-on.

Art. 36. Stwierdzenie nieważności uchwały organu kolegialnego uczelni lub decyzji rektora uczelni

1. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego stwierdza nieważność:
1) uchwały organu kolegialnego uczelni lub decyzji rektora uczelni, z wyłączeniem decyzji administracyjnej – w przypadku stwierdzenia jej niezgodności z przepisami prawa lub statutem uczelni,
2) decyzji założyciela uczelni niepublicznej w sprawie nadania statutu – w przypadku stwierdzenia jej niezgodności z przepisami prawa
– nie później niż w terminie dwóch miesięcy od dnia otrzymania uchwały lub decyzji.
1a. Na rozstrzygnięcie ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego w sprawie stwierdzenia nieważności uchwały lub decyzji służy, w terminie trzydziestu dni od dnia jego doręczenia, skarga do właściwego sądu administracyjnego. Przepisy o zaskarżaniu do sądu administracyjnego decyzji z zakresu administracji publicznej stosuje się odpowiednio.
2. Uprawnienia ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego określone w ust. 1 w odniesieniu do uczelni wojskowych, służb państwowych, artystycznych, medycznych oraz morskich wykonują odpowiednio ministrowie wskazani w art. 33 nadzór ministra do spraw szkolnictwa wyższego ust. 2.
3. Przepis ust. 1, w zakresie określonym w umowie, ustawach i statutach, o których mowa w art. 33 nadzór ministra do spraw szkolnictwa wyższego ust. 3, stosuje się odpowiednio do kompetencji właściwych władz kościołów i związków wyznaniowych w odniesieniu do uczelni teologicznych i wydziałów teologicznych uczelni publicznych.

Art. 37. Naruszenie prawa przez uczelnię lub założyciela uczelni niepublicznej

1. Jeżeli uczelnia lub założyciel uczelni niepublicznej naruszają przepisy prawa, statut lub pozwolenie, o którym mowa w art. 20 wymóg pozwolenia na utworzenie uczelni niepublicznej ust. 2, minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego wzywa organy uczelni lub założyciela uczelni niepublicznej do zaprzestania tej działalności i usunięcia jej skutków, wyznaczając w tym celu odpowiedni termin.
2. Przepis ust. 1 stosuje się w przypadku stwierdzenia, że uczelnia lub założyciel uczelni niepublicznej nie zrealizowali wniosków lub zaleceń sporządzonych w wyniku kontroli działalności uczelni, o której mowa w art. 34 zakres kontroli ministra ust. 1.
3. Uprawnienia ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego, o których mowa w ust. 1 i 2, w odniesieniu do uczelni wojskowych, służb państwowych, artystycznych, medycznych oraz morskich wykonują odpowiednio ministrowie wskazani w art. 33 nadzór ministra do spraw szkolnictwa wyższego ust. 2 w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw szkolnictwa wyższego.

Art. 37a. Nakaz zaprzestania prowadzenia studiów przez uczelnię

1. W przypadku stwierdzenia, że uczelnia organizuje lub prowadzi kształcenie prowadzące do wydania dyplomu ukończenia studiów wyższych bez pozwolenia lub wymaganych uprawnień, o których mowa w ustawie, minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego nakazuje uczelni zaprzestanie prowadzenia studiów. Decyzji w sprawie zaprzestania prowadzenia studiów nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.
2. Organizowanie lub prowadzenie kształcenia prowadzącego do wydania dyplomu ukończenia studiów, bez pozwolenia lub uprawnień wymaganych ustawą, stanowi podstawę do odpowiedzialności rektora na zasadach określonych dla funkcjonariuszy publicznych.
3. W przypadku stwierdzenia, że uczelnia utworzyła jednostkę organizacyjną niezgodnie z przepisami ustawy, minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego nakazuje likwidację tej jednostki. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.
4. Uprawnienia ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego określone w ust. 1–3 w odniesieniu do uczelni wojskowych, służb państwowych, artystycznych, medycznych oraz morskich wykonują odpowiednio ministrowie wskazani w art. 33 nadzór ministra do spraw szkolnictwa wyższego ust. 2 w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw szkolnictwa wyższego.

Art. 37b. Lista ostrzeżeń

1. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego zamieszcza na stronie internetowej obsługującego go urzędu oraz w Systemie POL-on listę ostrzeżeń zawierającą informacje o uczelniach dotyczące:
1) podstawowych jednostek organizacyjnych uczelni, które otrzymały negatywną ocenę programową na prowadzonych kierunkach studiów;
2) zawieszonych lub cofniętych uprawnień do prowadzenia studiów na określonym kierunku, poziomie i profilu kształcenia;
3) wygaśnięcia uprawnień do prowadzenia studiów na określonym kierunku, poziomie i profilu kształcenia;
4) cofnięcia pozwolenia na utworzenie uczelni niepublicznej;
5) likwidacji uczelni niepublicznej.
2. Informację, o której mowa w ust. 1 pkt 1, zamieszcza się w terminie siedmiu dni od dnia uprawomocnienia się uchwały prezydium Polskiej Komisji Akredytacyjnej lub dnia przedstawienia ministrowi właściwemu do spraw szkolnictwa wyższego uchwały dotyczącej ponownego rozpatrzenia sprawy.
3. Informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 2–5, zamieszcza się w terminie siedmiu dni od dnia podjęcia decyzji w tych sprawach.

Art. 38. Wniosek o odwołanie rektora, zawieszenie rektora w pełnieniu jego funkcji

1. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego może wystąpić do senatu uczelni z wnioskiem o odwołanie rektora w przypadku stwierdzenia naruszenia przez rektora przepisów prawa lub statutu. Senat uczelni po zaopiniowaniu wniosku przekazuje go organowi właściwemu do odwołania rektora albo założycielowi uczelni niepublicznej, jeżeli jest właściwy do odwołania rektora.
2. Wnioski o odwołanie rektora rozpatrywane są w terminie trzydziestu dni od ich złożenia.
3. Do czasu rozpatrzenia wniosku o odwołanie rektora minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego może zawiesić go w pełnieniu funkcji.
4. Rektor zostaje zawieszony w pełnieniu funkcji z mocy prawa, w przypadku gdy toczy się przeciwko niemu postępowanie karne z oskarżenia publicznego o przestępstwo umyślne lub postępowanie o umyślne przestępstwo skarbowe.
5. W przypadku rażącego naruszenia prawa przez rektora, minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego może odwołać rektora po zasięgnięciu opinii Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz odpowiednio Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich albo Konferencji Rektorów Zawodowych Szkół Polskich i wyznaczyć termin do powołania rektora w trybie określonym w statucie uczelni.
5a. Opinie, o których mowa w ust. 5, są przedstawiane ministrowi właściwemu do spraw szkolnictwa wyższego w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia wniosku o ich wydanie.
5b. W przypadku bezskutecznego upływu terminu, o którym mowa w ust. 5a, wymóg zasięgnięcia opinii uważa się za spełniony.
6. Uprawnienia ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego określone w ust. 1, 3 i 5 w odniesieniu do uczelni wojskowych, służb państwowych, artystycznych, medycznych oraz morskich wykonują odpowiednio ministrowie wskazani w art. 33 nadzór ministra do spraw szkolnictwa wyższego ust. 2.
7. W sprawach, o których mowa w ust. 1–5b, nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1257).

Art. 39. Stosowanie przepisów do związku uczelni

Przepisy art. 33 nadzór ministra do spraw szkolnictwa wyższego, art. 34 zakres kontroli ministra, art. 36 stwierdzenie nieważności uchwały organu kolegialnego uczelni lub decyzji rektora uczelni ust. 1 oraz art. 37 naruszenie prawa przez uczelnię lub założyciela uczelni niepublicznej stosuje się odpowiednio do związku uczelni.

Art. 40. Zlecenie uczelni wykonanie zadania w dziedzinie nauczania lub kształcenia

1. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego lub minister właściwy do spraw oświaty i wychowania po zawiadomieniu ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego, po zasięgnięciu opinii senatu uczelni, mogą zlecić uczelni wykonanie określonego zadania w dziedzinie nauczania lub kształcenia kadr naukowych, zapewniając odpowiednie środki na jego realizację.
2. Uprawnienia ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego określone w ust. 1 w odniesieniu do uczelni wojskowych, służb państwowych, artystycznych, medycznych oraz morskich wykonują odpowiednio ministrowie wskazani w art. 33 nadzór ministra do spraw szkolnictwa wyższego ust. 2.
3. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego lub minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, po zasięgnięciu opinii właściwego ministra wskazanego w art. 33 nadzór ministra do spraw szkolnictwa wyższego ust. 2, może zlecić uczelni wojskowej, służb państwowych, artystycznej, medycznej oraz morskiej wykonanie zadania, o którym mowa w ust. 1.
4. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego, w przypadku klęski żywiołowej lub w celu wykonania zobowiązań międzynarodowych, może zlecić uczelni wykonanie także innych zadań, zapewniając środki na ich realizację.
5. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw szkolnictwa wyższego, po zasięgnięciu opinii senatu uczelni publicznej prowadzącej kształcenie w zakresie sportu, może zlecić tej uczelni wykonanie określonego zadania w dziedzinie nauczania lub kształcenia kadr dla potrzeb sportu, zapewniając odpowiednie środki na jego realizację.

Art. 40a. Zlecenie uczelni wojskowej wykonania zadania

1. Minister Obrony Narodowej może zlecić uczelni wojskowej wykonanie zadania związanego z działaniem uczelni jako jednostki wojskowej, jeżeli zadanie to jest niezbędne ze względu na potrzeby obronności i bezpieczeństwa publicznego, stan klęski żywiołowej lub w celu wykonania zobowiązań międzynarodowych.
2. Środki niezbędne do wykonania zadania, o którym mowa w ust. 1, zapewnia Minister Obrony Narodowej, chyba że umowa o wykonanie tego zadania stanowi inaczej.
3. Zadanie, o którym mowa w ust. 1, wykonują żołnierze zawodowi, kandydaci na żołnierzy zawodowych lub pracownicy uczelni.

Art. 40b. Zlecenie przez ministra zadania uczelni służb państwowych

1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych albo Minister Sprawiedliwości może zlecić nadzorowanej uczelni służb państwowych wykonanie zadania związanego z działaniem uczelni jako jednostki organizacyjnej właściwej służby, jeżeli zadanie to jest niezbędne ze względu na potrzeby bezpieczeństwa publicznego, ochronę ludności lub w celu wykonania zobowiązań międzynarodowych.
2. Środki niezbędne do wykonania zadania, o którym mowa w ust. 1, zapewnia minister właściwy do spraw wewnętrznych albo Minister Sprawiedliwości, chyba że umowa o wykonanie tego zadania stanowi inaczej.
3. Zadanie, o którym mowa w ust. 1, wykonują funkcjonariusze służb państwowych.

Rozdział 4. Współpraca międzynarodowa uczelni w zakresie kształcenia i badań naukowych

Art. 41. Koordynacja współpracy uczelni z zagranicznymi instytucjami naukowymi

1. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, Ministrem Sprawiedliwości oraz ministrami właściwymi do spraw wewnętrznych, do spraw zdrowia, do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, do spraw nauki oraz do spraw gospodarki morskiej koordynuje współpracę uczelni z zagranicznymi instytucjami naukowymi w ramach umów międzynarodowych zawieranych przez Rzeczpospolitą Polską.
2. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego oraz odpowiednio ministrowie wskazani w art. 33 nadzór ministra do spraw szkolnictwa wyższego ust. 2 przekazują nadzorowanym przez siebie uczelniom środki finansowe na wykonanie realizowanych przez nie zadań wynikających z umów, o których mowa w ust. 1.

Art. 42. Rozporządzenie w sprawie kierowania osób za granicę w celach naukowych, dydaktycznych i szkoleniowych

1. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego, z zastrzeżeniem ust. 2, określa, w drodze rozporządzenia, warunki kierowania osób za granicę w celach naukowych, dydaktycznych i szkoleniowych oraz szczególne ich uprawnienia, określając w szczególności:
1) formy kształcenia, na które mogą być kierowane osoby, oraz warunki, jakie muszą spełniać, aby ubiegać się o skierowanie,
2) formy pomocy materialnej dla osób skierowanych za granicę, w tym stypendia i zwrot kosztów przejazdów,
3) okresy i zasady wypłacania świadczeń osobom skierowanym za granicę,
4) warunki i tryb odwoływania osób skierowanych za granicę,
5) uprawnienia osób kierowanych za granicę pozostających w zatrudnieniu
- uwzględniając zapewnienie możliwie szerokiego dostępu do kształcenia i prowadzenia badań naukowych za granicą.
2. Warunki i tryb kierowania przez uczelnię za granicę jej pracowników, doktorantów i studentów w celach, o których mowa w ust. 1, określa senat uczelni.

Art. 43. Kształcenie i uczestnictwo cudzoziemców w badaniach naukowych i pracach rozwojowych

1. Osoby niebędące obywatelami polskimi, zwane dalej "cudzoziemcami", mogą podejmować i odbywać studia, studia doktoranckie oraz inne formy kształcenia, a także uczestniczyć w badaniach naukowych i pracach rozwojowych na zasadach określonych w ustawie, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Na zasadach obowiązujących obywateli polskich mogą podejmować i odbywać kształcenie oraz uczestniczyć w badaniach naukowych i pracach rozwojowych, o których mowa w ust. 1:
1) cudzoziemcy, którym udzielono zezwolenia na pobyt stały;
1a) (uchylony)
2) cudzoziemcy posiadający status uchodźcy nadany w Rzeczypospolitej Polskiej;
3) cudzoziemcy korzystający z ochrony czasowej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
4) pracownicy migrujący, będący obywatelami państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, a także członkowie ich rodzin, jeżeli mieszkają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
5) cudzoziemcy, którym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej udzielono zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej;
6) cudzoziemcy, którym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej udzielono zezwolenia na pobyt czasowy w związku z okolicznością, o której mowa w art. 127 zezwolenie na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji, art. 159 przesłanki obligatoryjnego udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy w celu połączenia się z rodziną ust. 1 lub art. 186 przesłanki obligatoryjnego udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy ze względu na inne okoliczności ust. 1 pkt 3 lub 4 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2016 r. poz. 1990, 1948 i 2066 oraz z 2017 r. poz. 60, 858 i 1543);
6a) cudzoziemcy, którym udzielono ochrony uzupełniającej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
7) obywatele państw członkowskich Unii Europejskiej, państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej i członkowie ich rodzin, posiadający prawo stałego pobytu.
2a. Cudzoziemcy, którzy posiadają kartę pobytu z adnotacją "dostęp do rynku pracy" lub wizę Schengen lub wizę krajową wydaną w celu wykonywania pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, mogą podejmować i odbywać studia wyższe, studia doktoranckie oraz kształcenie w innych formach, a także uczestniczyć w badaniach naukowych i pracach rozwojowych na zasadach odpłatności. Osobom tym nie przysługuje prawo do stypendium socjalnego, stypendium specjalnego dla osób niepełnosprawnych i zapomóg.
2b. Cudzoziemcy, o których mowa w ust. 3 pkt 1 i 3, posiadający kartę pobytu z adnotacją „dostęp do rynku pracy” lub wizę Schengen lub wizę krajową wydaną w celu wykonywania pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, mogą podejmować i odbywać studia wyższe, studia doktoranckie oraz kształcenie w innych formach, a także uczestniczyć w badaniach naukowych i pracach rozwojowych bez odpłatności. Osobom tym nie przysługuje prawo do stypendium socjalnego, stypendium specjalnego dla osób niepełnosprawnych i zapomóg.
3. Cudzoziemcy niewymienieni w ust. 2, z zastrzeżeniem ust. 5, mogą podejmować i odbywać kształcenie oraz uczestniczyć w badaniach naukowych i pracach rozwojowych, o których mowa w ust. 1, na podstawie:
1) umów międzynarodowych, na zasadach określonych w tych umowach;
2) umów zawieranych z podmiotami zagranicznymi przez uczelnie, na zasadach określonych w tych umowach;
3) decyzji ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego lub odpowiedniego ministra wskazanego w art. 33 nadzór ministra do spraw szkolnictwa wyższego ust. 2;
4) decyzji rektora uczelni.
4. Cudzoziemcy, o których mowa w ust. 3, mogą podejmować i odbywać kształcenie oraz uczestniczyć w badaniach naukowych i pracach rozwojowych, o których mowa w ust. 1:
1) jako stypendyści strony polskiej;
2) na zasadach odpłatności;
3) bez odpłatności i świadczeń stypendialnych;
4) jako stypendyści strony wysyłającej, bez ponoszenia opłat za naukę;
5) jako stypendyści uczelni.
5. Obywatele państw członkowskich Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym i członkowie ich rodzin, posiadający środki finansowe niezbędne na pokrycie kosztów utrzymania podczas studiów, mogą podejmować i odbywać studia wyższe, studia doktoranckie oraz inne formy kształcenia, a także uczestniczyć w badaniach naukowych i pracach rozwojowych na zasadach obowiązujących obywateli polskich, z tym że osobom tym nie przysługuje prawo do stypendium socjalnego, stypendium specjalnego dla osób niepełnosprawnych i zapomóg, albo na zasadach określonych w ust. 3 i 4.
5a. Posiadacze ważnej Karty Polaka mogą podejmować studia wyższe, studia doktoranckie oraz inne formy kształcenia, a także uczestniczyć w badaniach naukowych i pracach rozwojowych na zasadach obowiązujących obywateli polskich albo na zasadach określonych w ust. 3 i 4.
6. Za członków rodzin osób, o których mowa w ust. 2 pkt 4 i 7 oraz w ust. 5, uważa się osoby wymienione w art. 2 objaśnienie pojęć ustawowych pkt 4 ustawy z dnia 14 lipca 2006 r. o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin (Dz. U. z 2017 r. poz. 900).
6a. Rektor uczelni niezwłocznie wprowadza do Systemu POL-on dane o:
1) przyjęciu na studia cudzoziemców, o których mowa w ust. 3 pkt 2 i 4;
2) niepodjęciu kształcenia przez cudzoziemców, o których mowa w ust. 3, lub skreśleniu ich z listy studentów, podając imię i nazwisko, datę urodzenia, adres stałego zamieszkania, informacje o posiadaniu Karty Polaka lub spełnieniu wymagań określonych w art. 5 ustawowe pojęcie osoby polskiego pochodzenia i decyzje w sprawie stwierdzenia polskiego pochodzenia ust. 1 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji (Dz. U. z 2014 r. poz. 1392, z 2015 r. poz. 1274 oraz z 2017 r. poz. 60 i 858).
6b. (uchylony)
7. Cudzoziemcy, którzy spełniają wymagania określone w art. 5 ustawowe pojęcie osoby polskiego pochodzenia i decyzje w sprawie stwierdzenia polskiego pochodzenia ust. 1 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji i studiujący w kraju swojego zamieszkania, mogą być stypendystami, o których mowa w ust. 4 pkt 1.
8. Stypendystom, o których mowa w ust. 4 pkt 1, stypendia przyznaje Dyrektor Narodowej Agencji Wymiany Akademickiej lub odpowiednio minister wskazany w art. 33 nadzór ministra do spraw szkolnictwa wyższego ust. 2.
9. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego oraz odpowiednio ministrowie wskazani w art. 33 nadzór ministra do spraw szkolnictwa wyższego ust. 2 zamieszczają w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu ich obsługującego informację o maksymalnej wysokości stypendiów, o których mowa w ust. 8.

Art. 43a. Dotacje otrzymywane przez Agencję Wymiany Akademickiej z budżetu państwa

Z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego, Narodowa Agencja Wymiany Akademickiej otrzymuje:
1) dotację podmiotową przeznaczoną na pokrycie bieżących kosztów zarządzania realizowanymi zadaniami, o których mowa w art. 2 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 7 lipca 2017 r. o Narodowej Agencji Wymiany Akademickiej (Dz. U. poz. 1530);
2) dotacje celowe przeznaczone na realizację zadań, o których mowa w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 2017 r. o Narodowej Agencji Wymiany Akademickiej;
3) dotacje celowe na finansowanie lub dofinansowanie kosztów inwestycji dotyczących obsługi realizacji zadań, o których mowa w pkt 1.

Art. 44. Rozporządzenie w sprawie studiów i szkoleń, stypendiów cudzoziemców

1. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określa, w drodze rozporządzenia:
1) formy studiów i szkoleń, na które mogą być przyjmowani cudzoziemcy,
2) wymagania, jakie muszą spełniać cudzoziemcy ubiegający się o przyjęcie na studia, studia doktoranckie i szkolenia lub o uczestniczenie w badaniach naukowych i pracach rozwojowych, uwzględniając poziom wykształcenia odpowiedni do podjęcia danej formy studiów lub szkolenia, stan zdrowia i predyspozycje do studiów na określonych kierunkach oraz rodzaje dokumentów, które są obowiązani przedstawić,
3) (uchylony)
4) sposób ustalania w uczelniach publicznych odpłatności za studia, studia doktoranckie, szkolenia i uczestniczenie w badaniach naukowych i pracach rozwojowych, uwzględniając planowane koszty kształcenia, możliwość obniżania i zwalniania z opłat i organy uprawnione do podejmowania decyzji w tych sprawach oraz sposób wnoszenia opłat i przypadki, w których opłaty podlegają zwrotowi
- mając na uwadze zapewnienie możliwie szerokiego dostępu do kształcenia i prowadzenia badań naukowych na terenie Rzeczypospolitej Polskiej oraz urzeczywistnienie zasady równego traktowania.
2. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zagranicznych określi, w drodze rozporządzenia, wymagania, jakie muszą spełniać cudzoziemcy, o których mowa w art. 43 kształcenie i uczestnictwo cudzoziemców w badaniach naukowych i pracach rozwojowych ust. 7, mając na uwadze potrzebę zapewnienia możliwie szerokiego dostępu do kształcenia i prowadzenia badań naukowych w kraju zamieszkania oraz urzeczywistnienia zasady równego traktowania.
3. Stypendystom, o których mowa w art. 43 kształcenie i uczestnictwo cudzoziemców w badaniach naukowych i pracach rozwojowych ust. 7, stypendia mogą być wypłacane za pośrednictwem polskich placówek konsularnych lub polskich organizacji pozarządowych.
4. Warunki przyznawania stypendiów cudzoziemcom, o których mowa w art. 43 kształcenie i uczestnictwo cudzoziemców w badaniach naukowych i pracach rozwojowych ust. 4 pkt 5, oraz ich wysokość ustala przyznający stypendium.

Rozdział 5. Rada Główna Nauki i Szkolnictwa Wyższego

Art. 45. Rada Główna Nauki i Szkolnictwa Wyższego

1. Rada Główna Nauki i Szkolnictwa Wyższego, zwana dalej „Radą”, jest wybieralnym organem przedstawicielskim nauki i szkolnictwa wyższego.
2. Rada w swoich pracach kieruje się zasadą rzetelności, bezstronności i przejrzystości.
3. Rada współdziała z ministrem właściwym do spraw szkolnictwa wyższego, ministrem właściwym do spraw nauki oraz z innymi organami władzy i administracji publicznej w ustalaniu polityki państwa w zakresie szkolnictwa wyższego, polityki naukowej i innowacyjnej państwa, a w szczególności:
1) wyraża z własnej inicjatywy opinie we wszystkich sprawach dotyczących szkolnictwa wyższego, nauki, kultury i oświaty; może również zwracać się w tych sprawach do organów władzy publicznej, jednostek naukowych i uczelni, w tym o udzielenie wyjaśnień i informacji, zawiadamiając o tym ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego i ministra właściwego do spraw nauki oraz innych ministrów;
2) sporządza opinie w sprawach przedstawionych przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego, ministra właściwego do spraw nauki oraz inne organy władzy i administracji publicznej lub z inicjatywy własnej;
3) opiniuje projekty aktów prawnych dotyczących szkolnictwa wyższego oraz rozwoju nauki i innowacyjności, a także zawieranych przez Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych dotyczących szkolnictwa wyższego i nauki;
4) wyraża opinie w sprawach projektu budżetu państwa w zakresie części, których dysponentami są minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego oraz minister właściwy do spraw nauki, w sprawach zasad przyznawania uczelniom dotacji z budżetu państwa, a także w sprawach środków na naukę i szkolnictwo wyższe przewidzianych w częściach budżetu państwa, których dysponentami są ministrowie wskazani w art. 33 nadzór ministra do spraw szkolnictwa wyższego, ust. 2;
5) opiniuje plany i sprawozdania z działalności Narodowego Centrum Nauki i Narodowego Centrum Badań i Rozwoju;
6) (uchylony)
7) wyraża opinie w sprawie Krajowych Ram Kwalifikacji;
8) wyraża opinie w sprawie standardów kształcenia dla kierunków studiów, o których mowa w art. 9b rozporządzenie w sprawie standardów kształcenia na niektórych kierunkach studiów i 9c.
9) (uchylony)
4. Rada może współpracować z krajowymi i międzynarodowymi organizacjami działającymi w obszarze szkolnictwa wyższego i nauki.

Art. 46. Skład Rady

1. W skład Rady wchodzą:
1) nauczyciele akademiccy wybrani przez Konferencję Rektorów Akademickich Szkół Polskich oraz Konferencję Rektorów Zawodowych Szkół Polskich spośród kandydatów wyłonionych przez uczelnie na podstawie wyborów – w liczbie czternastu, z podziałem tej liczby pomiędzy obie Konferencje proporcjonalnie do łącznej liczby studentów studiujących w uczelniach członkowskich każdej z tych Konferencji;
2) przedstawiciele Polskiej Akademii Nauk, wybrani przez Prezydium Polskiej Akademii Nauk – w liczbie pięciu;
3) przedstawiciele instytutów badawczych, wybrani przez Radę Główną Instytutów Badawczych – w liczbie czterech;
4) studenci, wybrani przez Parlament Studentów Rzeczypospolitej Polskiej – w liczbie czterech;
5) doktoranci, wybrani przez Krajową Reprezentację Doktorantów – w liczbie dwóch;
6) przedstawiciele pracodawców, wybrani przez organizacje pracodawców – w liczbie trzech.
1a. Nauczyciele akademiccy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, reprezentują wszystkie obszary wiedzy, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 3 rozporządzenie w sprawie określenia dziedzin nauki i sztuki oraz dyscyplin naukowych i artystycznych ust. 1 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki.
2. Kandydaci na członków Rady nie mogą mieć w dniu rozpoczęcia kadencji więcej niż siedemdziesiąt lat.
3. Podmioty wybierające kandydatów na członków Rady kierują się zasadami dążenia do wyrównywania udziału kobiet i mężczyzn w pracach Rady oraz zapewnienia w jej składzie osobowym właściwej reprezentacji instytucjonalnej i kadrowej.

Art. 46a. Członkostwo w Radzie

1. Członkostwa w Radzie nie można łączyć z członkostwem w:
1) Polskiej Komisji Akredytacyjnej;
2) Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów;
3) Radzie Głównej Instytutów Badawczych;
4) Komitecie Ewaluacji Jednostek Naukowych.
2. Członkiem Rady nie może być również osoba będąca założycielem uczelni niepublicznej lub pełniąca funkcję:
1) rektora, prorektora lub kierownika podstawowej jednostki organizacyjnej uczelni;
2) kanclerza uczelni;
3) dyrektora instytutu naukowego Polskiej Akademii Nauk;
4) dyrektora instytutu badawczego;
5) prezesa lub wiceprezesa Polskiej Akademii Nauk;
6) prezesa lub wiceprezesa Polskiej Akademii Umiejętności;
7) dyrektora Narodowego Centrum Badań i Rozwoju lub Narodowego Centrum Nauki.
3. Członkiem Rady może być osoba, która:
1) korzysta z pełni praw publicznych;
2) ma nieposzlakowaną opinię i przestrzega zasad etyki naukowej;
3) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe.
4. Ta sama osoba może pełnić funkcję członka Rady nie dłużej niż przez dwie następujące po sobie kadencje.
5. Kadencja Rady rozpoczyna się 1 stycznia i trwa cztery lata. Przedstawiciele studentów i doktorantów są powoływani na członków Rady na okres określony odpowiednio w statucie Parlamentu Studentów Rzeczypospolitej Polskiej i Krajowej Reprezentacji Doktorantów.

Art. 46b. Wygaśnięcie mandatu członka Rady

1. Przewodniczący Rady stwierdza wygaśnięcie mandatu członka Rady w przypadku:
1) śmierci;
2) złożenia rezygnacji;
3) niespełniania choćby jednego z wymagań określonych w art. 46a członkostwo w Radzie;
4) nieuczestniczenia w pracach Rady przez okres dłuższy niż sześć miesięcy.
2. W przypadku wygaśnięcia mandatu członka Rady w trakcie kadencji dokonuje się na jego miejsce wyboru nowej osoby w trybie określonym w art. 46 skład Rady, na okres do końca kadencji. Niepełnej kadencji nie wlicza się do okresu, o którym mowa w art. 46a członkostwo w Radzie ust. 4.

Art. 46c. Posiedzenia Rady

1. Rada działa na posiedzeniach plenarnych i przez swoje organy. Organizację i tryb działania Rady oraz jej organy i ich kompetencje określa statut, uchwalony przez Radę na posiedzeniu plenarnym.
1a. Rada na posiedzeniu plenarnym podejmuje uchwałę w sprawie udzielenia absolutorium przewodniczącemu Rady po każdym roku jego działalności. Zasady udzielania absolutorium określa statut Rady.
1b. W przypadku nieudzielenia absolutorium przewodniczącemu Rady, Rada dokonuje wyboru nowego przewodniczącego.
2. W posiedzeniach plenarnych Rady uczestniczą z głosem doradczym przedstawiciele reprezentatywnych organizacji związkowych w rozumieniu ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego (Dz. U. poz. 1240) działających w uczelniach, instytutach badawczych i Polskiej Akademii Nauk, po jednym z każdego związku.
3. Rektor, na wniosek członka Rady będącego nauczycielem akademickim, może zwolnić go całkowicie lub częściowo z obowiązków dydaktycznych.

Art. 46d. Rzecznik Praw Absolwenta

1. Przy Radzie działa Rzecznik Praw Absolwenta, powoływany przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego.
2. Rzecznik Praw Absolwenta współdziała z Radą w zakresie ograniczenia barier w dostępie do wykonywania zawodu zgodnego z kierunkiem studiów absolwenta. W tym celu Rzecznik Praw Absolwenta analizuje sytuację absolwentów na rynku pracy i stopień ich dostępu do określonych zawodów oraz przedstawia wnioski Radzie i ministrowi właściwemu do spraw szkolnictwa wyższego.

Rozdział 6. Polska Komisja Akredytacyjna

Art. 48. Polska Komisja Akredytacyjna

1. Polską Komisję Akredytacyjną, zwaną dalej „Komisją”, powołuje minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego.
2. W skład Komisji wchodzi:
1) nie mniej niż osiemdziesięciu i nie więcej niż dziewięćdziesięciu członków powoływanych przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego;
2) przewodniczący Parlamentu Studentów Rzeczypospolitej Polskiej, który jest członkiem Komisji z mocy prawa.
3. Członkowie Komisji są powoływani spośród kandydatów zgłoszonych przez Radę, Konferencję Rektorów Akademickich Szkół Polskich, Konferencję Rektorów Zawodowych Szkół Polskich, Parlament Studentów Rzeczypospolitej Polskiej, Krajową Reprezentację Doktorantów, senaty uczelni oraz ogólnokrajowe stowarzyszenia naukowe i organizacje pracodawców.
4. Członków Komisji, stanowiących nie więcej niż 50% jej składu, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego powołuje spośród osób pełniących funkcję członka Komisji w dotychczasowej kadencji, uwzględniając ocenę ich pracy dokonywaną przez prezydium Komisji.
5. Przewodniczącego Komisji i sekretarza minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego powołuje spośród osób, o których mowa w ust. 3 lub 4.
6. Członkiem Komisji może być nauczyciel akademicki posiadający co najmniej stopień naukowy doktora, zatrudniony w uczelni jako podstawowym miejscu pracy.
7. Wymagania, o których mowa w ust. 6, nie dotyczą przedstawicieli organizacji pracodawców.
8. Powołując członków Komisji, minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego uwzględnia wymóg reprezentowania w składzie Komisji przedstawicieli wszystkich obszarów kształcenia oraz zapewnia co najmniej 30% udział kobiet w jej składzie.
9. Członkowie Komisji nie mogą mieć w dniu rozpoczęcia kadencji Komisji więcej niż siedemdziesiąt lat.
10. Do członków Komisji stosuje się odpowiednio przepisy art. 46a członkostwo w Radzie ust. 1–3.
11. Przewodniczący Komisji stwierdza wygaśnięcie mandatu członka Komisji z przyczyn określonych w art. 46b wygaśnięcie mandatu członka Rady ust. 1. Do powołania nowego członka Komisji stosuje się odpowiednio przepis art. 46b wygaśnięcie mandatu członka Rady ust. 2 zdanie pierwsze.
12. Członek Komisji może być odwołany, na wniosek prezydium Komisji, przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego. Do powołania nowego członka Komisji stosuje się odpowiednio przepis art. 46b wygaśnięcie mandatu członka Rady ust. 2 zdanie pierwsze.
13. Kadencja Komisji rozpoczyna się dnia 1 stycznia i trwa cztery lata.
14. Rektor, na wniosek członka Komisji będącego nauczycielem akademickim, może zwolnić go całkowicie lub częściowo z obowiązku prowadzenia zajęć dydaktycznych.

Art. 48a. Zadania Komisji

1. Komisja jest instytucją działającą niezależnie na rzecz doskonalenia jakości kształcenia.
2. Komisja w swoich pracach kieruje się zasadą rzetelności, bezstronności i przejrzystości oraz dążeniem do wyrównywania udziału kobiet i mężczyzn w jej pracach.
3. Komisja dokonuje oceny jakości kształcenia na kierunkach studiów (ocena programowa), mając na uwadze:
1) programy kształcenia, z uwzględnieniem misji i strategii rozwoju uczelni;
2) standardy kształcenia określone w przepisach wydanych na podstawie art. 9b rozporządzenie w sprawie standardów kształcenia na niektórych kierunkach studiów i art. 9c rozporządzenie w sprawie standardów kształcenia przygotowującego do wykonywania zawodu nauczyciela;
3) kwalifikacje nauczycieli akademickich oraz innych osób prowadzących zajęcia ze studentami;
4) współpracę z otoczeniem społeczno-gospodarczym w procesie kształcenia;
5) skuteczność wewnętrznego systemu zapewnienia jakości kształcenia;
6) funkcjonowanie potwierdzania efektów uczenia się;
7) umiędzynarodowienie procesu kształcenia;
8) akredytacje i certyfikaty instytucji krajowych i międzynarodowych;
9) infrastrukturę wykorzystywaną do realizacji efektów kształcenia;
10) wsparcie studentów w procesie uczenia się.
4. (uchylony)
4a. (uchylony)
5. Komisja dokonuje oceny programowej z inicjatywy własnej lub na wniosek uczelni oraz, w przypadkach określonych w art. 11a zawiadomienie o uruchomieniu kierunku studiów, ocena jakości kształcenia ust. 3 i art. 49 zadania i uprawnienia Komisji ust. 4, na wniosek ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego.
6. Do członków oraz ekspertów Komisji stosuje się odpowiednio przepisy art. 24 wyłączenie pracownika organu od udziału w postępowaniu ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego. Wyłączenia członka Komisji lub eksperta dokonuje przewodniczący Komisji.
7. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określi, w drodze rozporządzenia, ogólne kryteria oceny programowej, uwzględniając potrzebę zapewnienia wysokiej jakości kształcenia.

Art. 49. Zadania i uprawnienia Komisji

1. Komisja przedstawia ministrowi właściwemu do spraw szkolnictwa wyższego:
1) opinie w sprawie utworzenia uczelni oraz przyznania uczelni lub jej podstawowej jednostce organizacyjnej uprawnienia do prowadzenia studiów na określonym kierunku, poziomie i profilu kształcenia;
2) wyniki oceny programowej, w tym kształcenia przygotowującego do wykonywania zawodu nauczyciela, a także przestrzegania warunków prowadzenia studiów;
3) opinie w sprawie przywrócenia zawieszonego uprawnienia do prowadzenia studiów na określonym kierunku, poziomie i profilu kształcenia;
4) opinie w sprawie utworzenia przez uczelnię zagraniczną uczelni lub filii, o których mowa w art. 85 zamiejscowe jednostki organizacyjne uczelni ust. 5.
2. Opinie w sprawach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 3, oraz wyniki oceny programowej w odniesieniu do uczelni wojskowych, służb państwowych, artystycznych, medycznych oraz morskich Komisja przekazuje również odpowiednio ministrom wskazanym w art. 33 nadzór ministra do spraw szkolnictwa wyższego ust. 2.
3. W sprawach, o których mowa w ust. 1, Komisja może zwracać się do uczelni o udzielenie wyjaśnień i informacji oraz przeprowadzać wizytacje uczelni.
4. Na wniosek ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego Komisja niezwłocznie dokonuje w uczelni lub jej jednostce organizacyjnej oceny programowej, w zakresie wskazanym we wniosku.
5. Komisja może dokonywać oceny programowej na wniosek zainteresowanej uczelni, w tym uczelni, o której mowa w art. 1 zakres stosowania ustawy ust. 2.
6. Komisja dokonując oceny programowej stosuje skalę ocen: wyróżniająca, pozytywna, warunkowa, negatywna.
7. Opinie w sprawach, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 3 i 4, wraz z uzasadnieniem Komisja przedstawia w terminie nie dłuższym niż trzy miesiące od dnia doręczenia wniosku. W uzasadnionych przypadkach przewodniczący Komisji może wystąpić z wnioskiem o przedłużenie tego terminu.
8. Wyniki oceny programowej wraz z uzasadnieniem Komisja przedstawia ministrowi właściwemu do spraw szkolnictwa wyższego w terminie nie dłuższym niż czternaście dni od dnia podjęcia uchwały.
9. Komisja może przetwarzać dane osobowe nauczycieli akademickich i innych osób prowadzących zajęcia ze studentami oraz studentów ocenianych uczelni w zakresie niezbędnym do wykonywania zadań, o których mowa w ust. 1–4.

Art. 50. Organy i zespoły Komisji

1. Komisja działa na posiedzeniach plenarnych oraz przez swoje organy.
2. Organami Komisji są:
1) przewodniczący;
2) sekretarz;
3) prezydium.
3. W skład prezydium wchodzą:
1) przewodniczący Komisji;
2) sekretarz;
3) przewodniczący zespołów, o których mowa w ust. 4 pkt 1;
4) przewodniczący Parlamentu Studentów Rzeczypospolitej Polskiej;
5) dwaj przedstawiciele organizacji pracodawców.
4. W skład Komisji wchodzą:
1) zespoły działające w ramach obszarów kształcenia;
2) zespół odwoławczy.
5. W skład zespołu, o którym mowa w ust. 4 pkt 1, wchodzi co najmniej czterech członków Komisji będących przedstawicielami obszaru kształcenia, w tym co najmniej trzech posiadających tytuł naukowy profesora lub stopień naukowy doktora habilitowanego w dziedzinach lub dyscyplinach naukowych związanych z tym obszarem kształcenia, a także co najmniej jeden przedstawiciel organizacji pracodawców.
6. W skład zespołu, o którym mowa w ust. 4 pkt 2, wchodzą członkowie Komisji – co najmniej po jednym przedstawicielu każdego obszaru kształcenia. Członkostwa w zespole odwoławczym nie można łączyć z członkostwem w zespole, o którym mowa w ust. 4 pkt 1.

Art. 51. Przewodniczący Komisji i sekretarz - tryb powołania

1. Przewodniczącego Komisji oraz jej sekretarza powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego.
2. Przewodniczący Komisji zwołuje posiedzenia plenarne Komisji, przewodniczy jej obradom, reprezentuje ją na zewnątrz oraz podpisuje uchwały Komisji.
3. Sekretarz zapewnia sprawne funkcjonowanie Komisji i wykonywanie przez nią zadań.
4. Przewodniczących zespołów, o których mowa w art. 50 organy i zespoły Komisji ust. 4, wybierają ich członkowie ze swego grona.

Art. 52. Uchwały prezydium Komisji

1. Prezydium podejmuje uchwały w sprawach, o których mowa w art. 49 zadania i uprawnienia Komisji ust. 1 i 4, kierując się sprawozdaniem przedłożonym przez jeden z zespołów, o których mowa w art. 50 organy i zespoły Komisji ust. 4 pkt 1.
2. Strona niezadowolona z uchwały prezydium podjętej w sprawach, o których mowa w art. 49 zadania i uprawnienia Komisji ust. 1 i 4, może zwrócić się z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy. Wniosek kieruje się do Komisji w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia uchwały. Prezydium podejmuje uchwałę w terminie nie dłuższym niż dwa miesiące od dnia doręczenia wniosku Komisji.
3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, jest opiniowany przez zespół odwoławczy.
4. W opiniowaniu wniosku, o którym mowa w ust. 2, nie mogą brać udziału eksperci Komisji, którzy uczestniczyli w pierwszym opiniowaniu sprawy.
5. Przewodniczący zespołu odwoławczego uczestniczy z prawem głosu w posiedzeniach prezydium, na których są podejmowane uchwały w sprawach wniosków o ponowne rozpatrzenie sprawy.

Art. 53. Statut i Biuro Komisji

1. Organizację i tryb działania Komisji, szczegółowe kompetencje jej organów, szczegółowe kryteria i tryb dokonywania oceny programowej oraz sposób wyznaczania recenzentów określa statut uchwalony przez Komisję na posiedzeniu plenarnym.
1a. Statut, o którym mowa w ust. 1, wchodzi w życie, jeżeli minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego nie zgłosi w terminie trzydziestu dni od dnia otrzymania statutu zastrzeżeń co do jego zgodności z prawem.
2. Obsługę administracyjną i finansową Komisji wykonuje Biuro Polskiej Komisji Akredytacyjnej, zwane dalej „biurem”.
3. Biuro jest państwową jednostką budżetową finansowaną ze środków ustalanych w części budżetu państwa, której dysponentem jest minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego.
4. Dyrektora biura powołuje i odwołuje przewodniczący Komisji. Powołanie dyrektora biura następuje po przeprowadzeniu konkursu. Pozostałych pracowników biura zatrudnia dyrektor po przeprowadzeniu otwartego i konkurencyjnego naboru.
5. Szczegółowy zakres działalności biura oraz jego organizację określa regulamin organizacyjny nadany przez przewodniczącego Komisji.

Art. 53a. Uchwały Komisji zamieszczane na stronie internetowej i w BIP

1. Komisja zamieszcza na swojej stronie internetowej uchwały dotyczące oceny programowej wraz z uzasadnieniem oraz raporty zespołów oceniających w terminie czternastu dni od dnia, w którym uchwała stała się prawomocna.
2. Uchwały wraz z uzasadnieniem Komisja zamieszcza również w Biuletynie Informacji Publicznej.

Rozdział 7. Konferencje rektorów

Art. 54. Konferencja Rektorów Akademickich Szkół Polskich i Konferencja Rektorów Zawodowych Szkół Polskich

1. Uczelnie akademickie, w których kształci się łącznie więcej niż połowa ogólnej liczby studentów studiujących w uczelniach akademickich, mogą utworzyć Konferencję Rektorów Akademickich Szkół Polskich. Konferencja Rektorów Akademickich Szkół Polskich posiada osobowość prawną.
2. Uczelnie zawodowe, w których kształci się łącznie więcej niż połowa ogólnej liczby studentów studiujących w uczelniach zawodowych, mogą utworzyć Konferencję Rektorów Zawodowych Szkół Polskich. Konferencja Rektorów Zawodowych Szkół Polskich posiada osobowość prawną.
3. Do konferencji rektorów, o których mowa w ust. 1 i 2, stosuje się odpowiednio przepisy art. 10 statut stowarzyszenia ust. 1, art. 10a terenowe jednostki organizacyjne stowarzyszenia ust. 1 i 2, art. 11 walne zebranie członków stowarzyszenia, art. 25 nadzór nad działalnością stowarzyszeń, art. 28 uprawnienia organu nadzorującego w przypadku nieprawidłowości w działalności stowarzyszenia i art. 29 uprawnienia sądu w w razie wniosku organu nadzorującego oraz art 33–39 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. – Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2017 r. poz. 210), z zachowaniem przepisów niniejszej ustawy.
4. Organem nadzorującym konferencje rektorów, o których mowa w ust. 1 i 2, jest minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego.
5. Statuty konferencji rektorów, o których mowa w ust. 1 i 2, określają w szczególności zasady członkostwa zwykłego oraz członkostwa stowarzyszonego - indywidualnego i zbiorowego, a także kryteria reprezentacji uczelni członkowskich różnych typów w organach konferencji.
6. Kadencja organów konferencji rektorów, o których mowa w ust. 1 i 2, jest zgodna z kadencją organów uczelni publicznych.

Art. 55. Konferencje rektorów

1. Konferencje rektorów, o których mowa w art. 54 Konferencja Rektorów Akademickich Szkół Polskich i Konferencja Rektorów Zawodowych Szkół Polskich, ust. 1 i 2, działają na rzecz rozwoju szkolnictwa wyższego, nauki i kultury, a w szczególności:
1) występują do organów władzy publicznej w istotnych sprawach szkolnictwa wyższego, nauki i kultury oraz w żywotnych sprawach środowiska akademickiego;
2) wyrażają z własnej inicjatywy opinie i przedstawiają wnioski w sprawach dotyczących szkolnictwa wyższego, nauki i kultury;
3) wspierają i monitorują działania na rzecz systematycznego podnoszenia jakości kształcenia oraz promowania jednostek oferujących kształcenie wysokiej jakości, co mogą realizować poprzez środowiskowe komisje akredytacyjne.
2. Organy władzy publicznej zasięgają opinii konferencji rektorów, o których mowa w art. 54 Konferencja Rektorów Akademickich Szkół Polskich i Konferencja Rektorów Zawodowych Szkół Polskich, ust. 1 i 2, w sprawach:
1) zasad działania i kierunków rozwoju szkolnictwa wyższego, systemu badań naukowych, kształcenia i pomocy materialnej dla studentów i doktorantów, zarządzania uczelniami, kształcenia kadr i polityki naukowej oraz bazy materialnej szkół wyższych;
2) projektu budżetu państwa w części dotyczącej szkolnictwa wyższego;
3) projektów aktów prawnych dotyczących szkolnictwa wyższego, nauki i kultury, a także promocji nauki polskiej za granicą;
4) rozwiązań w systemie oświaty mających znaczenie dla szkół wyższych.
3. Termin na wyrażenie opinii w sprawach, o których mowa w ust. 2 pkt 2-4, wynosi miesiąc. W przypadku bezskutecznego upływu tego terminu wymóg zasięgnięcia opinii uważa się za spełniony.
Wykrzyknik

Kliknij "Lubię to!", aby otrzymywać informacje o promocjach, rabatach, aktualnościach.