Art. 111. UOiK - Zasady ustalania wysokości kar pieniężnych - Ustawa o ochronie konkurencji i konsumentów

1. Prezes Urzędu, ustalając wysokość nakładanej kary pieniężnej, uwzględnia w szczególności okoliczności naruszenia przepisów ustawy oraz uprzednie naruszenie przepisów ustawy, a także, w przypadku kary pieniężnej, o której mowa w:
1) art. 106 przesłanki nałożenia na przedsiębiorcę kary pieniężnej ust. 1 i w art. 108 przesłanki nałożenia kary pieniężnej na osoby pełniące funkcje kierownicze ust. 1 pkt 2 – okres, stopień oraz skutki rynkowe naruszenia przepisów ustawy, przy czym stopień naruszenia Prezes Urzędu ocenia biorąc pod uwagę okoliczności dotyczące natury naruszenia, działalności przedsiębiorcy, która stanowiła przedmiot naruszenia oraz – w przypadkach, o których mowa w art. 106 przesłanki nałożenia na przedsiębiorcę kary pieniężnej ust. 1 pkt 1–3 i w art. 108 przesłanki nałożenia kary pieniężnej na osoby pełniące funkcje kierownicze ust. 1 pkt 2 – specyfiki rynku, na którym doszło do naruszenia;
2) art. 106a nałożenie kary pieniężnej na osobę zarządzającą i art. 106b dopuszczenie przez osobę zarządzającą do naruszenia zakazów przez przedsiębiorcę – stopień wpływu zachowania osoby zarządzającej na naruszenie, którego dokonał przedsiębiorca, przychody uzyskane przez osobę zarządzającą u danego przedsiębiorcy, z uwzględnieniem okresu trwania naruszenia, oraz okres i skutki rynkowe naruszenia lub skutki naruszenia dla konsumentów;
3) art. 106 przesłanki nałożenia na przedsiębiorcę kary pieniężnej ust. 2 i 2a, art. 107 kara pieniężna za zwłokę w wykonaniu przez przedsiębiorcę nałożonych na niego obowiązków ust. 1 pkt 2–5 oraz art. 108 przesłanki nałożenia kary pieniężnej na osoby pełniące funkcje kierownicze ust. 2 i 3 – wpływ naruszenia na przebieg i termin zakończenia postępowania;
4) art. 107 kara pieniężna za zwłokę w wykonaniu przez przedsiębiorcę nałożonych na niego obowiązków ust. 1 pkt 1 i art. 108 przesłanki nałożenia kary pieniężnej na osoby pełniące funkcje kierownicze ust. 1 pkt 1 – skutki rynkowe niewykonania decyzji, postanowień lub wyroków, o których mowa w art. 107 kara pieniężna za zwłokę w wykonaniu przez przedsiębiorcę nałożonych na niego obowiązków ust. 1;
5) art. 108 przesłanki nałożenia kary pieniężnej na osoby pełniące funkcje kierownicze ust. 3a, 5 i 6 – wpływ naruszenia na przebieg i termin zakończenia postępowania, a w przypadku osoby fizycznej - również warunki osobiste osoby, na którą jest nakładana kara pieniężna.
2. Ustalając wysokość kar pieniężnych zgodnie z ust. 1, Prezes Urzędu bierze pod uwagę okoliczności łagodzące lub obciążające, które wystąpiły w sprawie, oraz sankcje, o których mowa w ust. 5.
3. Okolicznościami łagodzącymi, o których mowa w ust. 2, są w szczególności:
1) w przypadku naruszenia zakazu praktyk ograniczających konkurencję:
a) dobrowolne usunięcie skutków naruszenia,
b) zaniechanie stosowania zakazanej praktyki przed wszczęciem postępowania lub niezwłocznie po jego wszczęciu,
c) podjęcie z własnej inicjatywy działań w celu zaprzestania naruszenia lub usunięcia jego skutków,
d) współpraca z Prezesem Urzędu w toku postępowania, w szczególności przyczynienie się do szybkiego i sprawnego
przeprowadzenia postępowania,
e) bierna rola przedsiębiorcy w naruszeniu zakazu porozumień ograniczających konkurencję, w tym unikanie przez
niego wprowadzenia w życie postanowień porozumienia ograniczającego konkurencję,
f) działanie pod przymusem – w przypadku naruszenia zakazu porozumień ograniczających konkurencję;
2) w przypadku naruszenia zakazu praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów lub stosowania niedozwolonych postanowień wzorców umów – okoliczności, o których mowa w pkt 1 lit. a–d;
2a) w przypadku dopuszczenia przez osobę zarządzającą do naruszenia przez przedsiębiorcę zakazów, o których mowa w art. 23a zakaz stosowania niedozwolonych postanowień umownych lub art. 24 zakaz stosowania praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów:
a) działanie pod przymusem,
b) przyczynienie się do dobrowolnego usunięcia przez przedsiębiorcę skutków naruszenia,
c) przyczynienie się do zaniechania przez przedsiębiorcę z własnej inicjatywy stosowania niedozwolonej praktyki przed wszczęciem postępowania lub niezwłocznie po jego wszczęciu,
d) okoliczności, o których mowa w pkt 1 lit. c i d;
3) w przypadku dopuszczenia przez osobę zarządzającą do naruszenia przez przedsiębiorcę zakazów, o których mowa w art. 6 porozumienia zakazane ust. 1 pkt 1–6 ustawy lub w art. 101 zakaz nieuczciwej konkurencji (dawny art. 81 Traktatu) ust. 1 lit. a–e TFUE:
a) działanie pod przymusem,
b) przyczynienie się do dobrowolnego usunięcia przez przedsiębiorcę skutków naruszenia,
c) przyczynienie się do zaniechania przez przedsiębiorcę z własnej inicjatywy stosowania niedozwolonej praktyki
przed wszczęciem postępowania lub niezwłocznie po jego wszczęciu,
d) okoliczności, o których mowa w pkt 1 lit. c i d;
4) w przypadku niezgłoszenia zamiaru koncentracji, o którym mowa w art. 13 obowiązek zgłoszenia zamiaru koncentracji – poinformowanie Prezesa Urzędu o dokonaniu koncentracji oraz okoliczności, o których mowa w pkt 1 lit. d.
4. Okolicznościami obciążającymi, o których mowa w ust. 2, są:
1) w przypadku naruszenia zakazu praktyk ograniczających konkurencję:
a) rola lidera lub inicjatora porozumienia ograniczającego konkurencję lub nakłanianie innych przedsiębiorców do uczestnictwa w porozumieniu – w przypadku naruszenia zakazu porozumień ograniczających konkurencję,
b) przymuszanie, wywieranie presji lub stosowanie środków odwetowych w stosunku do innych przedsiębiorców lub
osób w celu wprowadzenia w życie lub kontynuowania naruszenia,
c) dokonanie uprzednio podobnego naruszenia,
d) umyślność naruszenia;
2) w przypadku naruszenia zakazu praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów lub stosowania niedozwolonych postanowień wzorców umów:
a) znaczny zasięg terytorialny naruszenia lub jego skutków,
b) znaczne korzyści uzyskane przez przedsiębiorcę w związku z dokonanym naruszeniem,
c) okoliczności, o których mowa w pkt 1 lit. c i d;
2a) w przypadku dopuszczenia przez osobę zarządzającą do naruszenia przez przedsiębiorcę zakazów, o których mowa w art. 23a zakaz stosowania niedozwolonych postanowień umownych lub art. 24 zakaz stosowania praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów:
a) znaczne korzyści uzyskane przez osobę zarządzającą w związku z dokonanym naruszeniem,
b) dokonanie uprzednio podobnego naruszenia;
3) w przypadku dopuszczenia przez osobę zarządzającą do naruszenia przez przedsiębiorcę zakazów, o których mowa w art. 6 porozumienia zakazane ust. 1 pkt 1–6 ustawy lub w art. 101 zakaz nieuczciwej konkurencji (dawny art. 81 Traktatu) ust. 1 lit. a–e TFUE:
a) rola organizatora, inicjatora porozumienia ograniczającego konkurencję lub nakłanianie innych przedsiębiorców
lub osób do uczestnictwa w porozumieniu,
b) znaczne korzyści uzyskane przez osobę zarządzającą w związku z dokonanym naruszeniem,
c) okoliczności, o których mowa w pkt 1 lit. b i c;
4) w przypadku niezgłoszenia zamiaru koncentracji, o którym mowa w art. 13 obowiązek zgłoszenia zamiaru koncentracji – okoliczności, o których mowa w pkt 1 lit. c i d.
5. Ustalając wysokość kar pieniężnych w przypadku naruszenia zakazu praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów lub stosowania niedozwolonych postanowień wzorców umów, Prezes Urzędu bierze pod uwagę sankcje nałożone na przedsiębiorcę za to samo naruszenie w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej w sprawach transgranicznych, jeżeli informacje o takich sankcjach są dostępne w ramach mechanizmu ustanowionego rozporządzeniem nr 2017/2394.

Art. 111. Zasady ustalania wysokości kar pieniężnych

LexLege - Baza aktów prawnych i orzecznictwa

LexLege na 24 godziny

LexLege na 1 miesiąc

LexLege na 12 miesięcy