Prawo o ustroju sądów administracyjnych

Agata O. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku na działalność Naczelnika Urzędu Skarbowego w Łomży. Według jej słów naczelnik, jako organ podatkowy, nie dopełnił rzetelnie swoich obowiązków wynikających z ustawy Ordynacja Podatkowa, dokładniej z art. 191, tj. organ podatkowy ocenia na podstawie całego zebranego materiału dowodowego, czy dana okoliczność została udowodniona. Chodzi o zaistnienie sytuacji, przyznającej Agacie O. ulgi w spłacie zobowiązań podatkowych. Agata O. wnosiła o to, aby sąd  przeprowadził ponowne, weryfikujące postępowanie dowodowe. Jak powinien postąpić wojewódzki sąd administracyjny?

Treść art. 1 § 1 i 2 ustawy prawo o ustroju sądów administracyjnych ( ustr. SA), stanowi, iż sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej oraz rozstrzyganie sporów kompetencyjnych i o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego, samorządowymi kolegiami odwoławczymi i między tymi organami a organami administracji rządowej. Owa kontrola sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Zgodnie z przytoczonymi przepisami wojewódzki sąd administracyjny, nie posiada kompetencji do przeprowadzenia ponownego postępowania dowodowego w prawie podatkowym, gdyż według przepisów Ordynacji Podatkowej kompetencję taką posiada organ podatkowy, w tym przypadku jest to naczelnik urzędu skarbowego. Istnieje w polskim orzecznictwie pogląd wyrażony w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego  (sygnatura II FSK 1464/08), który brzmi następująco: W myśl z art. 191 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa organ podatkowy ocenia na podstawie całego zebranego materiału dowodowego, czy dana okoliczność została udowodniona. Przydane organom podatkowym uprawnienie do dokonywania swobodnej oceny dowodów oznacza, że ocena taka, o ile jest dokonana w zgodzie z zasadami logiki, wiedzy i doświadczenia życiowego, nie może być skutecznie kwestionowana w toku postępowania sądowoadministracyjnego. Sąd administracyjny nie dokonuje tym samym ponownej, weryfikującej oceny dowodów przeprowadzonych przez organy podatkowe, ale na podstawie art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych ocenia poprawność dokonania tej oceny przez organy podatkowe w oparciu o kryterium jej zgodności z prawem. Wobec powyższego sąd może zbadać jedynie kryterium zgodności z prawem dokonania oceny postępowania dowodowego.

Janusz W. nie jest zadowolony z decyzji wydanej w jego sprawie przez burmistrza miasta, zabraniającej wycinki drzew z nieruchomości stanowiącej własność Janusza W. Janusz W. wzburzony decyzją, w trakcie spotkania z burmistrzem miasta, wygarnął, że złożył skargę na niego do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Czy według przepisów prawa można złożyć skargę na decyzję wydaną przez burmistrza jako organu administracji publicznej do NSA?

Izabela J. planuje wznieść na własnej nieruchomości dom mieszkalny. Starała się o uzyskanie pozwolenia na budowę, które wydaje starosta. Za każdym razem decyzja była odmowna. Izabela J. odwoływała się od decyzji do wojewody. On także nie zmienił decyzji starosty. W końcu sprawa znalazła swój finał w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym. Sąd stwierdził niezgodność z prawem wydawanych odmownych decyzji, gdyż okazało się, że organy administracji publicznej wydając decyzję kierowały się nieaktualnym stanem prawnym i skierował sprawę do ponownego rozpatrzenia. Na czym dokładnie polega badanie zgodności z prawem aktów administracyjnych sprawowane przez sądownictwo administracyjne?

Małżeństwo Katarzyna i Jarosław O. są właścicielami nieruchomości położonej przy drodze krajowej na trasie Biskupiec-Olsztyn. Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad Oddział w Olsztynie złożyła ofertę odkupienia tejże nieruchomości od małżeństwa O. Cena zaproponowana przez przedstawiciela GDDKiA w opinii właścicieli nieruchomości, jest kilkukrotnie niższa od rzeczywistej wartości nieruchomości, więc małżonkowie odmówili zawarcia umowy sprzedaży. Po wielu miesiącach negocjacji strony nie zawarły umowy. Sprawa trafiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie. Sąd wydał wyrok korzystny dla GDDKiA. Małżeństwo O. niezadowolone z rozstrzygnięcia, postanowiło wnieść nadzwyczajny  środek odwoławczy, czyli skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Powoływano się w niej na naruszenie art. 1 ustawy prawo o ustroju sądów administracyjnych. Czy słusznie?