Ustawa o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego

1. Okresy, o których mowa w art. 1 pojęcie kombatanta i działalności kombatanckiej ust. 2, art. 2 działalność równorzędna z działalnością kombatancką, art. 3 okresy działalności kombatanckiej i art. 4 ustawowe pojęcie represji ust. 1, zalicza się do okresów zatrudnienia, od których zależy przyznanie lub wysokość świadczeń przysługujących pracownikom od pracodawcy, na podstawie złożonego przez pracownika ubiegającego się o te świadczenia wniosku, do którego należy dołączyć dokument stwierdzający przyznanie uprawnień określonych w ustawie.
2. (uchylony)
3. W przypadku gdy pracownik w okresach, o których mowa w art. 1 pojęcie kombatanta i działalności kombatanckiej ust. 2, art. 2 działalność równorzędna z działalnością kombatancką, art. 3 okresy działalności kombatanckiej i art. 4 ustawowe pojęcie represji ust. 1, był jednocześnie zatrudniony, okresy te zalicza się do okresu zatrudnienia warunkującego nabycie świadczeń pracowniczych, jeżeli przy ustalaniu prawa do tych świadczeń do okresu tego zatrudnienia nie zostało zaliczone to zatrudnienie.

Kombatantom i osobom, o których mowa w art. 2 działalność równorzędna z działalnością kombatancką i art. 4 ustawowe pojęcie represji, zwanym dalej "innymi osobami uprawnionymi", pozostającym w zatrudnieniu, zwiększa się przysługujący im urlop wypoczynkowy o 10 dni roboczych. Zwiększenie to nie przysługuje, jeżeli osoby te korzystają z urlopu o wymiarze przekraczającym 26 dni roboczych w ciągu roku.

1. Rozwiązanie stosunku pracy z kombatantem lub inną osobą uprawnioną w okresie 2 lat przed osiągnięciem wieku uprawniającego do wcześniejszego przejścia na emeryturę, o którym mowa w art. 14 prawo do wcześniejszej emerytury, może nastąpić po uprzednim uzyskaniu zgody starosty.
2. Przepis ust. 1 nie dotyczy osób zajmujących kierownicze stanowiska obsadzane w drodze powołania oraz osób, które spełniają warunki wymagane do uzyskania emerytury, a także rozwiązania stosunku pracy bez wypowiedzenia z winy pracownika.