1. Kto, nie będąc uprawnionym, prowadzi działalność w zakresie świadczenia usług płatniczych lub w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego, podlega grzywnie do 5.000.000 zł albo karze pozbawienia wolności do lat 2, albo obu tym karom łącznie.
2. Tej samej karze podlega, kto, nie będąc uprawnionym, używa w nazwie (firmie) lub do określenia wykonywanej działalności gospodarczej albo w reklamie określeń "usługi płatnicze", "wydawanie pieniądza elektronicznego", "instytucja płatnicza", "mała instytucja płatnicza", "biuro usług płatniczych", "instytucja pieniądza elektronicznego" albo "oddział zagranicznej instytucji płatniczej".
3. Tej samej karze podlega, kto dopuszcza się czynu określonego w ust. 1 lub 2, działając w imieniu lub w interesie osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niebędącej osobą prawną, której ustawa przyznaje zdolność prawną.
1. Kto, nie będąc uprawnionym przez dostawcę, zawiera w jego imieniu lub na jego rzecz umowę o usługę płatniczą, podlega grzywnie do 3.000.000 zł albo karze pozbawienia wolności do lat 2, albo obu tym karom łącznie.
2. Tej samej karze podlega, kto dopuszcza się czynu określonego w ust. 1, działając w imieniu lub w interesie osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niebędącej osobą prawną, której ustawa przyznaje zdolność prawną.
1. Kto, będąc odpowiedzialnym w instytucji płatniczej, małej instytucji płatniczej, biurze usług płatniczych, instytucji pieniądza elektronicznego lub oddziale zagranicznej instytucji pieniądza elektronicznego za przekazywanie informacji KNF, podaje informacje niezgodne ze stanem faktycznym albo w inny sposób wprowadza w błąd ten organ, podlega grzywnie do 1.000.000 zł albo karze pozbawienia wolności do lat 2, albo obu tym karom łącznie.
2. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie, podlega grzywnie do 500.000 zł albo karze pozbawienia wolności do roku, albo obu tym karom łącznie.
1. Kto prowadzi schemat płatniczy bez wymaganego zezwolenia Prezesa NBP lub nie będąc do jego prowadzenia uprawnionym w inny sposób, podlega grzywnie do 5 000 000 zł.
2. Tej samej karze podlega, kto dopuszcza się czynu określonego w ust. 1, działając w imieniu lub w interesie osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niebędącej osobą prawną, której ustawa przyznaje zdolność prawną.
1. Kto, będąc obowiązany do zachowania w tajemnicy informacji, o których mowa w art. 11 obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej ust. 3, ujawnia je niezgodnie z upoważnieniem określonym w ustawie, podlega grzywnie do 500.000 zł albo karze pozbawienia wolności do lat 2, albo obu tym karom łącznie.
2. Jeżeli sprawca dopuszcza się czynu, o którym mowa w ust. 1, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej, podlega grzywnie do 1.000.000 zł albo karze pozbawienia wolności do lat 3, albo obu tym karom łącznie.
1. Kto, wbrew obowiązkom, o których mowa w art 14a–14c, nie udziela NBP wymaganych informacji, podlega grzywnie do 1 000 000 zł.
2. Tej samej karze podlega, kto dopuszcza się czynu określonego w ust. 1, działając w imieniu lub w interesie osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niebędącej osobą prawną, której ustawa przyznaje zdolność prawną.
1. Kto zamieszcza oświadczenie, o którym mowa w art. 14g oświadczenie podmiotu porównującego oferty dostawców prowadzących rachunki płatnicze ust. 1, niezgodne z prawdą, podlega grzywnie do 1 000 000 zł.
2. Tej samej karze podlega, kto dopuszcza się czynu określonego w ust. 1, działając w imieniu lub w interesie osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niebędącej osobą prawną, której ustawa przyznaje zdolność prawną.
Kto wbrew obowiązkom, o których mowa w art. 6c obowiązek powiadomienia KNF o oferowanych usługach ust. 1, nie udziela KNF wymaganych informacji,
podlega grzywnie do 500 000 zł.
Płatnik, który pozyskuje i wykorzystuje dane, o których mowa w art. 143b obowiązki dostawcy płatnika w razie nieodzyskania przez płatnika kwoty transakcji wykonanej z użyciem nieprawidłowego unikatowego identyfikatora ust. 1, w innym celu niż dochodzenie kwoty transakcji płatniczej wykonanej z użyciem nieprawidłowego unikatowego identyfikatora,
podlega grzywnie do 30 000 zł.
W ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2009 r. poz. 1223, z późn. zm.): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych (Dz. U. z 1996 r. poz. 2, z późn. zm.): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. poz. 60, z późn. zm.): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. poz. 665, z późn. zm.): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. poz. 1585, z późn. zm.): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny (Dz. U. poz. 271, z późn. zm.): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Dz. U. z 2010 r. poz. 276, z późn. zm.): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami (Dz. U. z 2010 r. poz. 743): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 27 lipca 2002 r. - Prawo dewizowe (Dz. U. poz. 1178, z późn. zm.): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 12 września 2002 r. o elektronicznych instrumentach płatniczych (Dz. U. poz. 1385, z późn. zm.): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. z 2009 r. poz. 1361, z późn. zm.): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. poz. 1447, z późn. zm.): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym (Dz. U. poz. 1119, z późn. zm.): (zmiany pominięte).
W ustawie z dnia 25 marca 2011 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem systemu ubezpieczeń społecznych (Dz. U. poz. 398): (zmiany pominięte).
Dostawcy prowadzący w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy działalność w zakresie usług płatniczych są obowiązani w terminie nie dłuższym niż 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy dostosować swoją działalność w zakresie usług płatniczych do przepisów działów II i III.
Zgoda na polecenie zapłaty, o której mowa w art. 63d polecenie zapłaty ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. poz. 665, z późn. zm.), udzielona przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, obowiązuje w odniesieniu do polecenia zapłaty wykonywanego na zasadach określonych w niniejszej ustawie, chyba że płatnik złoży oświadczenie o cofnięciu tej zgody. Oświadczenie o cofnięciu zgody, o której mowa w art. 63d polecenie zapłaty ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe, jest skuteczne w odniesieniu do transakcji polecenia zapłaty, w której dniem obciążenia rachunku byłby dzień następujący po dniu złożenia takiego oświadczenia.
1. Płatnik i jego dostawca mogą uzgodnić, że do dnia 1 stycznia 2012 r. termin uznania rachunku płatniczego dostawcy odbiorcy będzie inny niż określony w art. 54 termin uznania rachunku płatniczego kwotą transakcji płatniczej ust. 1, jednak nie dłuższy niż 3 dni robocze, a w przypadku, o którym mowa w art. 54 termin uznania rachunku płatniczego kwotą transakcji płatniczej ust. 2, nie dłuższy niż 4 dni robocze.
2. Osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niebędące osobami prawnymi, którym ustawa przyznaje zdolność prawną, inne niż dostawcy, które w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy prowadzą działalność gospodarczą w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego, mogą kontynuować tę działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bez wymogu uzyskania zezwolenia, o którym mowa w art. 36 opłaty za usługi dostawcy ustawy o elektronicznych instrumentach płatniczych, nie dłużej jednak niż w okresie dwunastu miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
3. Do dnia 1 stycznia 2012 r. dostawcy są obowiązani wykonywać transakcje płatnicze w całości wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w walucie polskiej, dotyczące należności, do których stosuje się przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. poz. 60, z późn. zm.) oraz rozporządzenia Rady (EWG) 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z 19.10.1992, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 4, str. 307, z późn. zm.) w terminie nie dłuższym niż 2 dni robocze po otrzymaniu zlecenia; przepis art. 55 transakcje płatnicze dotyczące należności określonych w ustawie - Ordynacja podatkowa stosuje się odpowiednio.
4. Podmiot określony w ust. 2, który w terminie określonym w tym przepisie złoży wniosek o wydanie zezwolenia, może kontynuować działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bez tego zezwolenia do czasu rozpatrzenia wniosku.
1. Osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niebędące osobami prawnymi, którym ustawa przyznaje zdolność prawną, inne niż dostawcy, które w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy prowadzą działalność gospodarczą w zakresie usług płatniczych mogą kontynuować tę działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bez wymogu uzyskania zezwolenia, o którym mowa w art. 60 zezwolenie na świadczenie usług płatniczych ust. 1, albo wpisu do rejestru, nie dłużej jednak niż w okresie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
2. Podmiot określony w ust. 1, który w terminie określonym w tym przepisie złoży wniosek o wydanie zezwolenia, o którym mowa w art. 60 zezwolenie na świadczenie usług płatniczych ust. 1, albo wniosek o wpis do rejestru, może kontynuować działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bez tego zezwolenia albo wpisu do czasu rozpatrzenia wniosku.
Kasy oszczędnościowo-kredytowe prowadzące w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy działalność w zakresie świadczenia usług płatniczych są obowiązane złożyć zawiadomienie, o którym mowa w art. 131 zawiadomienie o rozpoczęciu świadczenia usług płatniczych przez kasę oszczędnościowo-kredytową ust. 1, w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
1. Do wniosków o wpis biura usług płatniczych do rejestru złożonych przed upływem 9 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy nie stosuje się przepisów art. 67 wygaśnięcie zezwolenia na świadczenie usług płatniczych ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. poz. 1447, z późn. zm.).
2. W przypadku wniosków, o których mowa w ust. 1, Komisja Nadzoru Finansowego dokonuje wpisu do rejestru w terminie 60 dni od dnia złożenia kompletnego wniosku wraz z oświadczeniem, o którym mowa w art. 122 uchylony ust. 2, z zastrzeżeniem art. 174 przepis przejściowy ust. 3.
3. Jeżeli Komisja Nadzoru Finansowego nie dokona wpisu do rejestru w terminie, o którym mowa w ust. 2, przedsiębiorca może rozpocząć działalność w zakresie usług płatniczych w charakterze biura usług płatniczych po uprzednim zawiadomieniu o tym na piśmie Komisji Nadzoru Finansowego. Nie dotyczy to przypadku gdy Komisja Nadzoru Finansowego wezwała przedsiębiorcę do uzupełnienia wniosku o wpis do rejestru nie później niż przed upływem 30 dni od dnia jego otrzymania. W takiej sytuacji termin, o którym mowa w ust. 2, biegnie od dnia uzupełnienia wniosku.
1. Do wniosku o wydanie zezwolenia, o którym mowa w art. 60 zezwolenie na świadczenie usług płatniczych ust. 1, w okresie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy dołącza się dodatkowo aktualny odpis z Krajowego Rejestru Sądowego.
2. Do wniosku o wpis do rejestru, w okresie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy dołącza się dodatkowo, z zastrzeżeniem ust. 3, odpis z Krajowego Rejestru Sądowego, wydany nie wcześniej niż na 3 miesiące przed dniem złożenia wniosku o wpis do rejestru, albo zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej, wystawione nie wcześniej niż na 3 miesiące przed dniem złożenia wniosku o wpis do rejestru.
3. Do wniosku, o którym mowa w art. 122 uchylony ust. 1, w okresie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy dołącza się dodatkowo:
1) aktualny odpis z Krajowego Rejestru Sądowego albo zaświadczenie z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej;
2) umowę spółki, akt założycielski lub statut, a w przypadku osoby fizycznej - kopię dokumentu potwierdzającego jej tożsamość.
Biuro usług płatniczych jest obowiązane zawrzeć umowę, o której mowa w art. 125 obowiązek ochrony środków pieniężnych otrzymanych od użytkowników ust. 2, w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.
1. Instytucje finansowe w rozumieniu art. 4 objaśnienie pojęć ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe, które przed dniem 25 grudnia 2007 r. prowadziły działalność w zakresie usług przekazu pieniężnego i były objęte nadzorem skonsolidowanym sprawowanym na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe, a w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy nadal prowadzą taką działalność i są objęte nadzorem skonsolidowanym, mogą kontynuować tę działalność jako instytucje płatnicze.
2. Instytucje, o których mowa w ust. 1, są zwolnione z wymogu uzyskania zezwolenia, o którym mowa w art. 60 zezwolenie na świadczenie usług płatniczych ust. 1, pod warunkiem zawiadomienia Komisji Nadzoru Finansowego, w formie pisemnej, w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy o zamiarze kontynuowania działalności w zakresie usług przekazu pieniężnego.
3. W zawiadomieniu, o którym mowa w ust. 2, instytucja finansowa przekazuje dane i informacje określone w art. 61 wniosek o zezwolenie na świadczenie usług płatniczych ust. 1 pkt 1, 4 i 6-10 oraz dokumenty potwierdzające spełnienie przesłanek, o których mowa w ust. 1. Przepis art. 62 postępowanie w sprawie wydania zezwolenia na świadczenie usług płatniczych ust. 1 stosuje się odpowiednio.
4. W terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2, lub jego uzupełnienia Komisja Nadzoru Finansowego wpisuje instytucję finansową do rejestru jako krajową instytucję płatniczą.
Podmioty prowadzące systemy płatności lub systemy rozrachunku papierów wartościowych, na prowadzenie których jest wymagana zgoda albo zezwolenie zgodnie z art. 16 wymóg uzyskania zezwolenia na prowadzenie systemów płatności ustawy zmienianej w art. 161 zmiana ustawy o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami, w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy przekażą informacje wskazane w art. 17 postępowanie w sprawie uzyskania zezwolenia na prowadzenie systemów płatności ust. 3a ustawy zmienianej w art. 161 zmiana ustawy o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, do:
1) Narodowego Banku Polskiego - w zakresie dotyczącym systemów płatności;
2) Komisji Nadzoru Finansowego - w zakresie dotyczącym systemów rozrachunku papierów wartościowych.
Agenci rozliczeniowi prowadzący system autoryzacji i rozliczeń, niebędący bankami, przekażą do Narodowego Banku Polskiego informacje wskazane w art. 17 postępowanie w sprawie uzyskania zezwolenia na prowadzenie systemów płatności ust. 3a ustawy zmienianej w art. 161 zmiana ustawy o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
Przepis art. 19 uchylony ust. 4 ustawy zmienianej w art. 166 zmiana ustawy o nadzorze nad rynkiem finansowym, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do należności, których termin płatności upływa po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy.
1. Trójstronny system kart płatniczych w rozumieniu art. 2 pkt 18 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/751 z dnia 29 kwietnia 2015 r. w sprawie opłat interchange w odniesieniu do transakcji płatniczych realizowanych w oparciu o kartę (Dz. Urz. UE L 123 z 19.05.2015, str. 1), który spełnia określone w tym przepisie warunki uznania go za czterostronny system kart płatniczych, do dnia 9 grudnia 2018 r. jest zwolniony z obowiązków przewidzianych w rozdziale II tego rozporządzenia.
2. Przepis ust. 1 stosuje się w odniesieniu do krajowych transakcji płatniczych w rozumieniu art. 2 pkt 9 rozporządzenia, o którym mowa w ust. 1, jeżeli transakcje dokonywane w ramach trójstronnego systemu kart płatniczych, o którym mowa w ust. 1, nie przekraczają w ujęciu rocznym 3% wartości wszystkich krajowych transakcji płatniczych w rozumieniu art. 2 pkt 9 rozporządzenia, o którym mowa w ust. 1.
1. Maksymalny limit wydatków budżetu państwa na lata 2011-2020 wynosi 73.010,73 tys. zł, z tym że w roku:
1) 2011 - 6.150 tys. zł;
2) 2012 - 6.396 tys. zł;
3) 2013 - 6.632,65 tys. zł;
4) 2014 - 6.891,33 tys. zł;
5) 2015 - 7.166,98 tys. zł;
6) 2016 - 7.432,16 tys. zł;
7) 2017 - 7.692,28 tys. zł;
8) 2018 - 7.953,82 tys. zł;
9) 2019 - 8.216,30 tys. zł;
10) 2020 - 8.479,22 tys. zł.
2. W przypadku zagrożenia przekroczenia limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, na dany rok budżetowy, zastosowany zostanie mechanizm korygujący polegający na:
1) ograniczeniu kosztów rzeczowych Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego związanych z realizacją zadań wynikających ze sprawowania nadzoru nad instytucjami płatniczymi i biurami usług płatniczych lub
2) racjonalizacji częstotliwości wykonywania czynności w ramach nadzoru sprawowanego przez Komisję Nadzoru Finansowego nad instytucjami płatniczymi i biurami usług płatniczych.
3. Organem właściwym do wdrożenia mechanizmu korygującego, o którym mowa w ust. 2, jest odpowiednio Komisja Nadzoru Finansowego i Urząd Komisji Nadzoru Finansowego.
4. Organem właściwym do monitorowania wykorzystania limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, jest minister właściwy do spraw instytucji finansowych.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem:
1) art. 159 zmiana ustawy o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny , który wchodzi w życie z dniem 18 grudnia 2011 r.;
2) art. 167 zmiana ustawy o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem systemu ubezpieczeń społecznych, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2012 r.
----------
[Ustawa została ogłoszona 23.09.2011 r. - Dz.U. z 2011 r. poz. 1175]
