Art. 23. Przesłanki użycia i wykorzystania środków przymusu bezpośredniego i broni palnej
1. W przypadkach, o których mowa w art. 11 przesłanki użycia środków przymusu bezpośredniego ustawy z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej (Dz. U. z 2023 r. poz. 202 i 547), funkcjonariusze mogą użyć środków przymusu bezpośredniego, o których mowa w art. 12 katalog środków przymusu bezpośredniego ust. 1 pkt 1–7, 9–13 i 16–20 tej ustawy, lub wykorzystać te środki.
2. W przypadkach, o których mowa w art. 45 przesłanki użycia broni palnej pkt 1–3 i pkt 4 lit. a i b oraz w art. 47 przesłanki wykorzystania broni palnej ustawy z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej, funkcjonariusze mogą użyć broni palnej lub ją wykorzystać.
3. Użycie i wykorzystanie środków przymusu bezpośredniego i broni palnej oraz dokumentowanie tego użycia i wykorzystania odbywa się na zasadach określonych w ustawie z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej.
2. W przypadkach, o których mowa w art. 45 przesłanki użycia broni palnej pkt 1–3 i pkt 4 lit. a i b oraz w art. 47 przesłanki wykorzystania broni palnej ustawy z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej, funkcjonariusze mogą użyć broni palnej lub ją wykorzystać.
3. Użycie i wykorzystanie środków przymusu bezpośredniego i broni palnej oraz dokumentowanie tego użycia i wykorzystania odbywa się na zasadach określonych w ustawie z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej.
