Do realizacji zadań poza granicami państwa może zostać wydzielony kontyngent Straży Granicznej, zwany dalej “kontyngentem”, w celu udziału w:
1) organizowaniu i kontroli ruchu granicznego;
2) organizowaniu ochrony granicy państwowej;
3) zapewnieniu bezpieczeństwa w komunikacji międzynarodowej;
3a) rozpoznawaniu i przeciwdziałaniu zagrożeniom terroryzmem;
4) szkoleniu i ćwiczeniach służb granicznych;
5) przedsięwzięciach reprezentacyjnych.
1. O utworzeniu kontyngentu postanawia, w drodze decyzji:
1) minister właściwy do spraw wewnętrznych w przypadkach, o których mowa w art. 147c kontyngent do realizacji zadań poza granicami kraju, pkt 1-3a;
2) Komendant Główny Straży Granicznej w przypadkach, o których mowa w art. 147c kontyngent do realizacji zadań poza granicami kraju, pkt 4 i 5.
2. W decyzji, o której mowa w ust. 1, określa się w szczególności:
1) nazwę kontyngentu, jego liczebność oraz czas, przez jaki będzie pozostawać poza granicami państwa;
2) cel skierowania kontyngentu, zakres jego zadań oraz obszar działania;
3) system kierowania i dowodzenia kontyngentem;
4) uzbrojenie i wyposażenie kontyngentu w środki i sprzęt specjalny;
5) trasy i czas przemieszczania się kontyngentu w przypadku tranzytu.
3. W przypadkach, o których mowa w art. 147c kontyngent do realizacji zadań poza granicami kraju, pkt 1-3a, w decyzji określa się ponadto:
1) organ organizacji międzynarodowej, któremu kontyngent zostanie podporządkowany na czas operacji;
2) organy administracji rządowej odpowiedzialne za współpracę z kierowniczymi organami właściwej organizacji międzynarodowej w zakresie kierowania działalnością kontyngentu wykonującego zadania poza granicami państwa.
4. W przypadku konieczności przedłużenia lub skrócenia okresu użycia kontyngentu poza granicami państwa, przepisy ust. 1–3 stosuje się odpowiednio.
1. W skład kontyngentu wchodzą funkcjonariusze Straży Granicznej.
2. Delegowanie do pełnienia służby w kontyngencie oraz przedłużenie czasu delegowania, w przypadkach określonych w art. 147c kontyngent do realizacji zadań poza granicami kraju, pkt 1-3a, następuje za pisemną zgodą funkcjonariusza.
1. W skład kontyngentu mogą wchodzić pracownicy Straży Granicznej.
2. W celu zapewnienia obsady niektórych stanowisk w kontyngencie przez osoby niebędące pracownikami Straży Granicznej, które posiadają specjalistyczne kwalifikacje, można zatrudniać pracowników na podstawie umowy o pracę.
1. Funkcjonariusze oraz osoby, o których mowa w art. 147f pracownicy jako skład kontyngentów, wchodzące w skład kontyngentu, podlegają na terytorium państwa obcego przepisom dyscyplinarnym, karnym i porządkowym obowiązującym w Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Funkcjonariusze oraz osoby, o których mowa w art. 147f pracownicy jako skład kontyngentów, wchodzące w skład kontyngentu, są obowiązani przestrzegać prawa państwa przyjmującego oraz prawa międzynarodowego wiążącego Rzeczpospolitą Polską.
1. Funkcjonariusz w czasie delegowania do pełnienia służby w kontyngencie poza granicami państwa otrzymuje uposażenie zasadnicze, dodatki do uposażenia oraz inne należności pieniężne przysługujące na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym – z uwzględnieniem powstałych w tym okresie zmian, mających wpływ na prawo do uposażenia i innych należności lub na ich wysokość.
2. Funkcjonariuszowi, o którym mowa w ust. 1, mogą być przyznawane dodatki do uposażenia, świadczenia z tytułu uszczerbku na zdrowiu, należności z tytułu krajowej lub zagranicznej podróży służbowej oraz inne należności pieniężne związane z delegowaniem, wypłacane w walucie polskiej lub obcej.
Funkcjonariuszowi delegowanemu do pełnienia służby w kontyngencie oraz osobie, o której mowa w art. 147f pracownicy jako skład kontyngentów, przysługują w szczególności następujące uprawnienia i świadczenia:
1) bezpłatne zakwaterowanie i wyżywienie;
2) bezpłatne świadczenia zdrowotne oraz bezpłatne zaopatrzenie w leki i artykuły sanitarne;
3) bezpłatny przewóz do miejsca pełnienia służby lub wykonywania pracy na obszarze działania kontyngentu i z powrotem do kraju, w związku z rozpoczęciem i zakończeniem pełnienia służby lub wykonywania pracy w kontyngencie;
4) ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków zaistniałych w czasie pełnienia służby lub pracy w kontyngencie, wskutek których nastąpiło uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia lub śmierć.
1. Funkcjonariusz wchodzący w skład kontyngentu podlega:
1) bezpłatnym badaniom lekarskim i psychologicznym oraz szczepieniom profilaktycznym w przypadku delegowania do służby;
2) bezpłatnym badaniom lekarskim i psychologicznym, po powrocie do kraju w związku z zakończeniem służby w kontyngencie.
2. W przypadku odniesienia ran, kontuzji, urazu psychicznego lub schorzenia przez funkcjonariusza, o którym mowa w ust. 1, lub ze względu na jego stan psychofizyczny zgodnie ze wskazaniami lekarza funkcjonariusz może być skierowany na bezpłatny turnus leczniczo-profilaktyczny wraz z pełnoletnim najbliższym członkiem rodziny w rozumieniu art. 4 objaśnienie pojęć ustawowych pkt 12 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach działań poza granicami państwa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2205).
2a. Turnus leczniczo-profilaktyczny trwa 14 dni kalendarzowych i obejmuje działania leczniczo-rehabilitacyjne i profilaktykę zdrowotną, w tym profilaktykę psychologiczną.
2b. Udział funkcjonariusza w kolejnym turnusie leczniczo-profilaktycznym po pełnieniu służby w tym samym kontyngencie może odbyć się pod warunkiem poddania się leczeniu specjalistycznemu, ambulatoryjnemu lub stacjonarnemu albo konsultacji specjalistycznej zakończonej wskazaniem uczestnictwa w turnusie leczniczo-profilaktycznym jako niezbędnym do kontynuacji leczenia.
2c. Osoby skierowane na turnus leczniczo-profilaktyczny mogą skorzystać z prawa do turnusu leczniczo-profilaktycznego w trakcie pełnienia służby przez funkcjonariusza.
2d. Pełne koszty uczestnictwa w turnusie leczniczo-profilaktycznym funkcjonariusza oraz 50% kosztów uczestnictwa pełnoletniego najbliższego członka rodziny pokrywa się z budżetu państwa z części pozostającej w dyspozycji ministra właściwego do spraw wewnętrznych.
2e. Skierowanie na badania, o których mowa w ust. 1, zawiera następujące dane funkcjonariusza:
1) imię i nazwisko;
2) numer PESEL;
3) miejsce zamieszkania;
4) miejsce pełnienia służby;
5) okres delegowania, miejsce, stanowisko i zakres zadań planowanych lub wykonywanych podczas służby w kontyngencie.
2f. Skierowanie na turnus leczniczo-profilaktyczny zawiera następujące dane:
1) funkcjonariusza:
a) imię i nazwisko,
b) numer PESEL,
c) miejsce zamieszkania,
d) miejsce pełnienia służby;
2) pełnoletniego najbliższego członka rodziny:
a) imię i nazwisko,
b) datę urodzenia,
c) stopień pokrewieństwa.
2g. Przepisy ust. 2–2f stosuje się odpowiednio do osób, o których mowa w art. 147f pracownicy jako skład kontyngentów ust. 1.
3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia:
1) organ właściwy do kierowania funkcjonariusza na badania, o których mowa w ust. 1,
2) zakres badań, o których mowa w ust. 1,
3) podmiot właściwy do przeprowadzania badań, o których mowa w ust. 1,
4) kalendarz obowiązujących szczepień, o których mowa w ust. 1,
5) rodzaje i wzory dokumentów wystawianych po przeprowadzeniu badań, o których mowa w ust. 1,
6) tryb kierowania funkcjonariusza i osoby, o której mowa w art. 147f pracownicy jako skład kontyngentów ust. 1, wraz z pełnoletnim najbliższym członkiem rodziny na turnus leczniczo-profilaktyczny,
7) podmiot kierujący na turnus leczniczo-profilaktyczny,
8) ramowy program turnusu leczniczo-profilaktycznego,
9) podmiot prowadzący turnus leczniczo-profilaktyczny,
10) rodzaje i wzory dokumentów wystawianych w związku z kierowaniem na turnus leczniczo-profilaktyczny
– uwzględniając potrzeby funkcjonariusza i osoby, o której mowa w art. 147f pracownicy jako skład kontyngentów ust. 1, wynikające z ich aktualnego stanu zdrowia, w tym konieczność zapewnienia ich pełnej rekonwalescencji oraz umożliwienie im dalszego leczenia lub rehabilitacji po zakończeniu pobytu na turnusie leczniczo-profilaktycznym.
1. Dowódca kontyngentu może wycofać osobę, o której mowa w art. 147f pracownicy jako skład kontyngentów, ust. 2, ze składu kontyngentu:
1) niezwłocznie po uzyskaniu wiadomości o okoliczności uzasadniającej rozwiązanie umowy z winy pracownika;
2) na jej prośbę;
3) gdy niezdolność do wykonywania pracy w kontyngencie z przyczyn niezawinionych przez pracownika trwa dłużej niż 14 dni.
2. Osoba, o której mowa w ust. 1, nie wykonuje pracy od dnia otrzymania pisemnego powiadomienia o wycofaniu z kontyngentu.
3. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, umowę o pracę rozwiązuje się po powrocie pracownika do kraju, na zasadach i w trybie określonych w Kodeksie pracy.
1. Osoby, o których mowa w art. 147f pracownicy jako skład kontyngentów, podlegają badaniom i szczepieniom, o których mowa w art. 147j obowiązki funkcjonariusza wchodzącego w skład kontyngentu ust. 1 pkt 1 i 2.
2. Do badań i szczepień stosuje się odpowiednio przepisy wydane na podstawie art. 147j obowiązki funkcjonariusza wchodzącego w skład kontyngentu ust. 3.
Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:
1) warunki otrzymywania, rodzaj waluty oraz wysokość dodatków, świadczeń i należności, o których mowa w art. 147h zasady wynagrodzenia funkcjonariusza w kontyngencie, ust. 2, uwzględniając ich rodzaje i zakres przyznawania z uwagi na występujące zagrożenia, uciążliwość lub miejsce pełnienia służby oraz sprawowaną przez funkcjonariusza funkcję;
2) warunki i tryb delegowania funkcjonariuszy do pełnienia służby w kontyngencie poza granicami państwa oraz odwoływania do kraju, a także przedłużania czasu delegowania, warunki pełnienia służby, w tym zakres podległości służbowej, uwzględniając specyfikę wykonywanych zadań;
3) dodatkowe świadczenia przysługujące funkcjonariuszom w związku z delegowaniem do pełnienia służby w kontyngencie poza granicami państwa, uwzględniając ich zróżnicowanie związane z zakresem zadań kontyngentu oraz obszarem jego działania;
4) tryb i warunki zatrudniania w kontyngentach pracowników, o których mowa w art. 147f pracownicy jako skład kontyngentów, i ich wynagradzania, z uwzględnieniem specyfiki związanej z wykonywaniem pracy w kontyngencie realizującym zadania poza granicami państwa, a w szczególności otrzymywania dodatku zagranicznego, świadczeń z tytułu podróży i przejazdów oraz innych należności pieniężnych związanych z delegowaniem;
5) szczegółowy sposób realizacji uprawnień, o których mowa w art. 147i uprawnienia i świadczenia przysługujące funkcjonariuszowi w kontyngencie pkt 1, 3 i 4, przysługujących funkcjonariuszom delegowanym do pełnienia służby w kontyngencie oraz pracownikom zatrudnionym w kontyngencie, uwzględniając konieczność zapewnienia niezbędnych świadczeń w okresie przygotowań do pełnienia służby oraz wykonywania pracy w kontyngencie;
6) szczegółowe zasady i tryb finansowania kontyngentu, w tym jego przewozu, oraz podmiot właściwy w sprawach obsługi finansowej, uwzględniając możliwość finansowania kontyngentu ze środków pochodzących ze źródeł zagranicznych, możliwość przekazywania zaliczek na wydatki związane z przygotowaniem w kraju kontyngentu do wykonywania zadań poza granicami państwa oraz rodzaje wydatków, na które mogą być przeznaczone.
Wydatki związane z utworzeniem kontyngentów i ich użyciem poza granicami państwa finansowane są z budżetu państwa, w części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw wewnętrznych.
