Rozporządzenie określa wewnętrzną organizację, porządek funkcjonowania sądów powszechnych, zwanych dalej „sądami”, porządek czynności podejmowanych w sądach, porządek urzędowania organów sądów, wykonywania zadań przez sędziów pełniących funkcje kierownicze, tok czynności administracyjnych w sprawach należących do właściwości sądów, dopuszczalne systemy i rozkład czasu urzędowania oraz szczegółowe warunki udostępniania pomieszczeń dla uczestników postępowania, świadków i innych osób przebywających w sądach.
Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:
1) komórka organizacyjna sądu – wydział, oddział, biuro, samodzielną sekcję, zespół kuratorskiej służby sądowej i inną wyodrębnioną jednostkę funkcjonującą w strukturze sądu;
2) sesja – ogół spraw rozpoznawanych przez jeden skład sądu w tym samym dniu na posiedzeniach jawnych lub rozprawach;
3) dzień sesyjny – dzień przeznaczony na odbycie sesji lub też dzień, w którym odbywa się sesja;
4) właściwy wydział – wydział, w którym dana sprawa jest lub powinna być rozpoznawana;
5) sprawy pilne:
a) sprawy w przedmiocie zastosowania tymczasowego aresztowania, sprawy osób tymczasowo aresztowanych oraz zatrzymanych, a także sprawy, w których orzeczono środek zabezpieczający, sprawy rozpoznawane w postępowaniu przyspieszonym oraz sprawy zagrożone przedawnieniem karalności czynu, sprawy w postępowaniu przygotowawczym, w których przesłuchanie świadka odbywa się przez sąd na podstawie art 185a–185d ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, z późn. zm.),
b) wnioski o udzielenie zabezpieczenia oraz wnioski o nadanie klauzuli wykonalności,
c) sprawy o ustalenie kontaktów z dziećmi, o odebranie osoby podlegającej władzy rodzicielskiej lub pozostającej pod opieką, zarządzenie wydawane w trybie art. 109 zarządzenia sądu opiekuńczego w sytuacji zagrożenia dobra dziecka § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r. poz. 583), sprawy, o których mowa w ustawie z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. z 2011 r. Nr 231, poz. 1375), sprawy dotyczące umieszczenia nieletniego w schronisku dla nieletnich, czynności z zakresu postępowania wykonawczego w sprawach rodzinnych i nieletnich oraz z zakresu postępowania w sprawach nieletnich,
d) sprawy z zakresu prawa pracy związane z uprawnieniami pracownika w razie nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem wypowiedzenia lub rozwiązania umowy o pracę przez pracodawcę oraz z zakresu prawa ubezpieczeń społecznych dotyczące ustalenia prawa do emerytury lub renty,
e) skargi na czynności komornika,
f) sprawy o naruszenie posiadania,
g) sprawy z powództwa i przeciwko syndykowi,
h) sprawy o wykonanie pomocy sądowej,
i) sprawy, o których mowa w ustawie z dnia 22 listopada 2013 r. o postępowaniu wobec osób z zaburzeniami psychicznymi stwarzających zagrożenie życia, zdrowia lub wolności seksualnej innych osób (Dz. U. z 2014 r. poz. 24 oraz z 2015 r. poz. 396);
6) zastępowanie sędziego lub referendarza sądowego – zastępowanie w czynnościach sędziego lub referendarza sądowego, o którym mowa w art. 45 zastąpienie sędziego lub asesora sądowego w czynnościach § 1 oraz art. 151b wynagrodzenie i czas pracy referendarza § 3 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych, zwanej dalej „ustawą”;
7) sprawa – sprawy zarejestrowane lub podlegające rejestracji w odpowiednich repertoriach lub wykazach prowadzonych na podstawie odrębnych przepisów;
8) referat – ogół spraw przydzielonych danemu sędziemu lub referendarzowi sądowemu;
9) referent – sędziego lub referendarza sądowego, któremu przydzielono daną sprawę;
10) przewodniczący posiedzenia lub rozprawy – sędziego przewodniczącego składowi rozpoznającemu sprawę albo sędziego rozpoznającego sprawę w składzie jednoosobowym;
11) transkrypcja – również przekład w rozumieniu ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego.
1. Nazwę sądu apelacyjnego, okręgowego i rejonowego ustala się zgodnie z nazwą miejscowości stanowiącej jego siedzibę. W razie utworzenia sądu rejonowego obejmującego swoją właściwością dwie lub więcej miejscowości, z których jedna jest znacząco większa, ale nie stanowi jego siedziby, nazwę sądu można określić zgodnie z nazwą największej miejscowości, którą sąd obejmuje swoją właściwością.
2. Jeżeli dwa lub więcej sądów ma tę samą siedzibę, nazwy sądów uzupełnia się przez wskazanie co najmniej jednej jednostki administracyjnej położonej w obszarze właściwości miejscowej danego sądu lub części obszaru miejscowości lub innego elementu odróżniającego.
3. Nazwę sądu funkcjonującego w tymczasowej siedzibie uzupełnia się przez dodanie wyrazów: „z tymczasową siedzibą w ...”.
