Prawo wekslowe

Z dniem wejścia w życie prawa niniejszego traci moc rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 14 listopada 1924 r. o prawie wekslowem (Dz. U. R. P. Nr 100, poz. 926) wraz z wydanemi na jego podstawie rozporządzeniami.

Ilekroć przepisy prawne powołują się na dotychczasowe prawo wekslowe, stosuje się odpowiednio przepisy prawa niniejszego.

Rozporządzenie Ministra Skarbu, wydane w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, ustali, które instytucje są izbami rozrachunkowemi.

Pozostają w mocy przepisy rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 12 czerwca 1934 r. o wierzytelnościach w walutach zagranicznych (Dz.U.R.P. Nr 59, poz. 509), z wyjątkiem przepisów art 2 ust. (3) i art 7 pkt 2), które tracą moc w stosunku do weksli, wystawionych po wejściu w życie prawa niniejszego.

Przepisów prawa niniejszego nie stosuje się do weksli, wystawionych przed jego wejściem w życie.

Wykonanie prawa niniejszego porucza się Ministrowi Sprawiedliwości.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1936 r.


----------
[Ustawa została ogłoszona 11 maja 1936 r. - Dz. U. z 1936 r. poz. 282]